Τίποτε δέν ὑπάρχει πιό γλυκό ἀπό τήν Πατρίδα
«Οὐδέν γλύκιον πατρίδος»(Ὁμ.Ὀδύσ.Ι΄ 34).
«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων
ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ πατρίς καί
σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι
μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ' ἀνθρώποις
τοῖς νοῦν ἔχουσι...»(Πλάτ.,Κρίτων XII ,51,B).
Πατρίδα ὀνομάζουμε τή γῆ, πού γεννιέται ὁ ἄνθρωπος.Καί ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος εἶναι κοινωνικόν ὄν, μαζί μέ ἄλλους συνανθρώπους του τῆς αὐτῆς Φυλῆς, πού ἔχουν κοινή καταγωγή,κοινή γλῶσσα καί Θρησκεία,ὑποχρεωτικά δέ καί κοινή ἱστορία , ἀποφασίζουν καί συγκροτοῦνται, σέ Κράτος,
σέ Πολιτεία, μέ αὐτοδύναμον έξουσίαν, στή Χώρα,πού γεννήθηκαν καί ζοῦν μαζί.
Ἡ πολιτεία γίνεται ἡ κοινή μητέρα τῆς πνευματικῆς καί ἠθικῆς ὑπάρξεως ὅλων τῶν πολιτῶν.Ἐδῶ βρίσκει κανείς τή ζεστασιά τῆς πατρικῆς Ἑστίας, τούς άδελφούς,τούς φίλους, τούς συντρόφους ,τούς γνωστούς, τούς συνεργάτες κλπ.
'Ο πρῶτος σχηματισμός τῆς ἐννοίας τῆς Πατρίδος ὀφείλεται στούς Ἕλληνες.Πρῶτοι ἀπό ὅλους τούς Λαούς τῆς γῆς θεώρησαν τήν ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα,
τήν φιλοπατρία,ὡς σπουδαιοτάτη ἀξία καί ἀνώτερη ἀρετή τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅλα εἶναι ὄμορφα κι' ὡραῖα στήν Πατρίδα
κι' αὐτός ἀκόμη ὁ Θάνατος...
Καί ὅπως λέγει ὁ ποιητής :
«Εἶναι γλυκύς ὁ Θάνατος
μόνον ὅταν κοιμώμεθα,
εἰς τήν πατρίδα».(Κάλβος, Ὠδ.Ι, 23).
Εἶναι πικρή, ὀδυνηρή, ἡ ζωή μακρυά ἀπό τήν Πατρίδα.
Οἱ πίκρες τῆς ξενιτιᾶς δέν περιγράφονται...
Ὁ Σωκράτης ἐδίδασκεν ὅτι « ἀπό τήν μητέρα καί ἀπό τόν πατέρα καί ἀπό ὅλους τούς ἄλλους προγόνους τό πολυτιμότερον
πρᾶγμα εἶναι ἡ Πατρίς καί σεβαστότερον καί ἁγιώτερον καί
εἰς ἀνωτέραν θέσιν καί κατά τήν γνώμην τῶν θεῶν καί κατά τήν γνώμην τῶν φρονίμων ἀνθρώπων,...»(Πλατ. Κρίτων XII,51 B).
Ὁ πολύπαθος Ὀδυσσέας ζῆ μέ τή λαχτάρα τῆς ἐπιστροφῆς στήν Πατρίδα του, καί τοῦ ἀρκοῦσε καπνόν καί μόνον νά δῇ νά ἀνεβαίνει ἀπό τίς στέγες τῶν σπιτιῶν τῆς γῆς του, τῆς πατρίδος του καί νά πεθάνῃ ἐπιθυμεῖ :
«Αὐτάρ Ὀδυσσεύς, ἱέμενος καί καπνόν ἀποθρῴσκοντα
νοῆσαι ἧς γαίης, θανέειν ἱμείρεται»(Ὁμ.Ὀδύσ. Α΄ 57-59).
Ἔκφρασις τῆς ἰδέας τῆς Πατρίδος καί αἰσθητή μορφή της ἀποτελεῖ ἡ Σημαία , πού ἀκριβῶς γι' αὐτούς τούς λόγους λέγεται καί «Ἐθνικό Σύμβολον».
Ἄν γιά κάθε ἄνθρωπον, δέν ὑπάρχει τίποτε πιό γλυκό ἀπό τήν Πατρίδα, πολύ περισσότερο ἡ ἀλήθεια αὐτή ταιριάζει γιά τήν Πατρίδα τῶν Πατρίδων, τήν ἔνδοξη καί αἰώνια Ἑλλάδα.
Ἑλλάς σημαίνει Φῶς Θεοῦ. Εἶναι δέ εὐλογημένη ἀπό τόν Ἕνα
καί μόνον ἀληθινόν Θεόν.Ἀποδειξις τρανή εἶναι τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός διάλεξε τήν Ἑλληνική γλῶσσα , γιά νά γραφῇ ὁ λόγος Του καί νά κηρυχθῇ τό Εὐαγγέλιόν Του «πάσει τῇ κτίσει».
Ἡ ἑλληνική γλῶσσα πλουτίζει καί ἐμπλουτίζει ὅλες τίς γλῶσσες τοῦ κόσμου, φωτίζει καί καθοδηγεῖ τήν ἀνθρωπότητα πρός τό Φῶς, πρός τήν Ἀλήθεια, πρός τήν ἀληθινή ζωή.
Ἡ Ἑλλάς εἶναι ἀναμφισβήτητα:
Οἱ Ἕλληνες δέν ἕχουν τίποτε πιό ἱερό καί πιό γλυκό ἀπό τήν Πατρίδα, ἀπό τή δοξασμένη Ἑλλάδα καί κάτω ἀπό τό ἱερό, τό ἐθνικό τους σύμβολο, τή γαλανόλευκη Σημαία, μέ τόν Τίμιον Σταυρόν, ἐπολέμησαν καί μέχρι σήμερα πολεμοῦν,
« Γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστι τήν ἁγίαν
γιά τίς Ἀξίες καί γιά τά Ἰδανικά τοῦ Γένους μας,
γιά τή Λευτεριά,γιά τή Δημοκρατία,
γιά τήν Συντροφικότητα καί τήν Ἀδελφοσύνη,
γιά τήν Ἰσότητα καί τήν κοινωνική Δικαιοσύνη,
ἐφαρμόζοντας ἔτσι στή πρᾶξι τό Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ;
Ἔχουμε στήν καρδιά μας θησαυρούς, τόν Χριστόν καί τήν Ἑλλάδα,πού μᾶς ἐμπνέουν καί μᾶς ὁδηγοῦν ψηλά ,στίς ἀπάτητες κορυφές τῆς τελειότητος, γιά νά μεταλαμπαδεύουμε τό Φῶς, τό Πνεῦμα, τή γνῶσι, τόν ἑλληνικό Πολιτισμό καί τήν Ὀρθοδοξία σέ ὅλο τόν κόσμο. Οἱ συνετοί πολλά ὠφελοῦνται. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Σκότους μᾶς μισοῦν.Ὅσοι ἀγαποῦν τό Φῶς μᾶς θαυμάζουν.
Ὁ ἐθνικός ποιητής Ἀχ.Παράσχος ἔγραψε :
«Ἑλλάς μου, δέν σέ ἔφθασε χώρα καμμιά στή γέννα,
εἰς τό τραγούδι, στ' ἄρματα, στή λεβεντιά, στήν πέννα.
Νεραϊδα εἰς τά πέλαγα στόν κάμπο ἀμαζόνα,
λιοντάρι ἐπάνω εἰς τά βουνά, ἀετός εἰς τόν αἰθέρα,
ἀηδόνι στό κελάδημα καί στήν τιμή Κ ο ρ ό ν α».
Τό θάρρος καί ἡ τόλμη, ἡ σωφροσύνη καί ἡ ἀνδρεία καί γενικῶς οἱ ἀρετές τῶν Ἑλλήνων προκάλεσαν καί προκαλοῦν καί θά προκαλοῦν τόν Παγκόσμιον Θαυμασμο.
Εἷναι πανθομολογούμενον ὅτι, οἱ Ἕλληνες πάντοτε καί μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς τους μάχονται ἄχρι θανάτου, γιά τά Ἰδανικά τοῦ Γένους, γιά τήν Ἀλήθεια, γιά τό Δίκαιον καί τή Λευτεριά. Σήμερα δέν λέμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σάν ἥρωες, ἀλλά λέμε ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες.
Ἕνας σοφός ἔγραφε :
«Ὦμεν πρό πάντων Ἕλληνες. Φῶτα καί φῶτες.
Διότι Ἑλλάς θά εἴπῃ· Φῶς τοῦ κόσμου. Νοῦς τῆς Οἰκουμένης.
Τῆς σοφίας, ἱέρεια μεγίστη.Ἑλλάς θά εἴπῃ, κατά τόν Ὁράτιον:
«Juventus mundi » ἤτοι τοῦ κόσμου ἡ νεότης, τῆς ὑφηλίου ἡ ψυχή, τοῦ Πλάστου στρατιώτης.
«Ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ καί τά χρώματα εἶναι ἁρμονικά καί τά ἀρώματα λεπτά καί αἱ γραμμαί εὐγενεῖς.
Ἐκ τῆς χώρας ταύτης ὁ κόσμος ὁλόκληρος ἐδανείσθη τά μάτια τῆς ψυχῆς καί τήν ζωήν τοῦ πνεύματος».
Μόνον μικρόψυχοι καί ἄνθρωποι τοῦ σκότους δέν θαυμάζουν τίς ἀρετές τῶν Ἑλλήνων καί μόνον ὅσοι δέν ἔχουν ἐπαφή μέ τήν πραγματικότητα μισοῦν καί πολεμοῦν τήν ἔνδοξη Πατρίδα μας.
Καί γεννιέται εὔλογο τό ἐρώτημα:
Μήπως ἀνάμεσά μας πλήθυναν οἱ Ἐφιάλτες, οἱ ΠηλιοΓούσιδες καί οἱ Ἰοῦδες καί πολλοί «μιζαδόροι» , πού δίδουν ἀφορμή νά μᾶς
ἐμπαίζουν σήμερα οἱ Ὀλιγάρχες τῆς Εὐρώπης;
Εἶναι καιρός νά συνειδητοποιήσουμε ὅλοι οἱ γνήσιοι Ἕλληνες
ὅτι τίποτε δέν ὑπάρχει πιό γλυκό ἀπό τήν Πατρίδα.Συγχρόνως δε νά κατανοήσουμε τήν ἀνάγκην νά ἑνωθοῦμε σέ μιά ψυχή, σέ μιά καρδιά, νά ἀγαπήσουμε τό Χριστό καί τήν Ἑλλάδα μας, καί, ἑνωμένοι νά ἀγωνισθοῦμε ,γιά τήν ἀνοικοδόμησί της.
Νά κατοικήσωμεν ἐπί τό αὐτό. Καί γιά νά ἐπιτύχωμε νά ἑνωθοῦμε σέ μιά ψυχή,πρῶτα ἀπό ὅλα ὀφείλουμε
νά διώξουμε μέσα ἀπό τήν ψυχή καί τή ζωη μας ὅλες τίς ἀνόητες καί ἐπιβλαβεῖς ὑλιστικές, ἄθεες κοσμοθεωρίες, καί
νά ἐγκολπωθοῦμε τό Χριστό καί τό Εὐαγγέλιον τῆς γνήσιας Ἀγάπης, τής Εἰρήνης καί τῆς Δικαιοσύνης.
Νά συντρίψουμε τά χαμηλά πάθη μέσα μας καί γύρω μας.
Νά σκοτώσουμε τήν Ὀχιά,τήν καταραμένη διχόνοια, πού
φωλιάζει στήν ψυχή μας καί τή θανατώνει.
Νά σταματήσουμε τή φαγωμάρα.
Νά νικήσουμε τούς μικροεγωϊσμούς.
Νά βασιλέυσῃ στήν καρδιά μας ἡ Ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Νά νοιώσουμε τή συντροφικότητα καί τήν Ἀδελφοσύνη.
Νά βρεθοῦμε ἐν Χριστῷ ἐπί τό αὐτό.
Νά θρέψουμε τούς πεινασμένους, νά ντύσουμε τούς γυμνούς.
Νά κάνουμε πρᾶξι τήν κοινωνική Δικαιοσύνη καί νά διδάξουμε ἀκόμη μιά φορά τούς Λαούς τῆς γῆς,« πάντα τά Ἔθνη», τήν Ἀγάπη καί τό Δίκαιον.
«Οὐδέν γλύκιον πατρίδος»(Ὁμ.Ὀδύσ.Ι΄ 34).
«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων
ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ πατρίς καί
σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι
μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ' ἀνθρώποις
τοῖς νοῦν ἔχουσι...»(Πλάτ.,Κρίτων XII ,51,B).
Πατρίδα ὀνομάζουμε τή γῆ, πού γεννιέται ὁ ἄνθρωπος.Καί ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος εἶναι κοινωνικόν ὄν, μαζί μέ ἄλλους συνανθρώπους του τῆς αὐτῆς Φυλῆς, πού ἔχουν κοινή καταγωγή,κοινή γλῶσσα καί Θρησκεία,ὑποχρεωτικά δέ καί κοινή ἱστορία , ἀποφασίζουν καί συγκροτοῦνται, σέ Κράτος,
σέ Πολιτεία, μέ αὐτοδύναμον έξουσίαν, στή Χώρα,πού γεννήθηκαν καί ζοῦν μαζί.
Ἡ πολιτεία γίνεται ἡ κοινή μητέρα τῆς πνευματικῆς καί ἠθικῆς ὑπάρξεως ὅλων τῶν πολιτῶν.Ἐδῶ βρίσκει κανείς τή ζεστασιά τῆς πατρικῆς Ἑστίας, τούς άδελφούς,τούς φίλους, τούς συντρόφους ,τούς γνωστούς, τούς συνεργάτες κλπ.
'Ο πρῶτος σχηματισμός τῆς ἐννοίας τῆς Πατρίδος ὀφείλεται στούς Ἕλληνες.Πρῶτοι ἀπό ὅλους τούς Λαούς τῆς γῆς θεώρησαν τήν ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα,
τήν φιλοπατρία,ὡς σπουδαιοτάτη ἀξία καί ἀνώτερη ἀρετή τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅλα εἶναι ὄμορφα κι' ὡραῖα στήν Πατρίδα
κι' αὐτός ἀκόμη ὁ Θάνατος...
Καί ὅπως λέγει ὁ ποιητής :
«Εἶναι γλυκύς ὁ Θάνατος
μόνον ὅταν κοιμώμεθα,
εἰς τήν πατρίδα».(Κάλβος, Ὠδ.Ι, 23).
Εἶναι πικρή, ὀδυνηρή, ἡ ζωή μακρυά ἀπό τήν Πατρίδα.
Οἱ πίκρες τῆς ξενιτιᾶς δέν περιγράφονται...
Ὁ Σωκράτης ἐδίδασκεν ὅτι « ἀπό τήν μητέρα καί ἀπό τόν πατέρα καί ἀπό ὅλους τούς ἄλλους προγόνους τό πολυτιμότερον
πρᾶγμα εἶναι ἡ Πατρίς καί σεβαστότερον καί ἁγιώτερον καί
εἰς ἀνωτέραν θέσιν καί κατά τήν γνώμην τῶν θεῶν καί κατά τήν γνώμην τῶν φρονίμων ἀνθρώπων,...»(Πλατ. Κρίτων XII,51 B).
Ὁ πολύπαθος Ὀδυσσέας ζῆ μέ τή λαχτάρα τῆς ἐπιστροφῆς στήν Πατρίδα του, καί τοῦ ἀρκοῦσε καπνόν καί μόνον νά δῇ νά ἀνεβαίνει ἀπό τίς στέγες τῶν σπιτιῶν τῆς γῆς του, τῆς πατρίδος του καί νά πεθάνῃ ἐπιθυμεῖ :
«Αὐτάρ Ὀδυσσεύς, ἱέμενος καί καπνόν ἀποθρῴσκοντα
νοῆσαι ἧς γαίης, θανέειν ἱμείρεται»(Ὁμ.Ὀδύσ. Α΄ 57-59).
Ἔκφρασις τῆς ἰδέας τῆς Πατρίδος καί αἰσθητή μορφή της ἀποτελεῖ ἡ Σημαία , πού ἀκριβῶς γι' αὐτούς τούς λόγους λέγεται καί «Ἐθνικό Σύμβολον».
Ἄν γιά κάθε ἄνθρωπον, δέν ὑπάρχει τίποτε πιό γλυκό ἀπό τήν Πατρίδα, πολύ περισσότερο ἡ ἀλήθεια αὐτή ταιριάζει γιά τήν Πατρίδα τῶν Πατρίδων, τήν ἔνδοξη καί αἰώνια Ἑλλάδα.
Ἑλλάς σημαίνει Φῶς Θεοῦ. Εἶναι δέ εὐλογημένη ἀπό τόν Ἕνα
καί μόνον ἀληθινόν Θεόν.Ἀποδειξις τρανή εἶναι τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός διάλεξε τήν Ἑλληνική γλῶσσα , γιά νά γραφῇ ὁ λόγος Του καί νά κηρυχθῇ τό Εὐαγγέλιόν Του «πάσει τῇ κτίσει».
Ἡ ἑλληνική γλῶσσα πλουτίζει καί ἐμπλουτίζει ὅλες τίς γλῶσσες τοῦ κόσμου, φωτίζει καί καθοδηγεῖ τήν ἀνθρωπότητα πρός τό Φῶς, πρός τήν Ἀλήθεια, πρός τήν ἀληθινή ζωή.
Ἡ Ἑλλάς εἶναι ἀναμφισβήτητα:
ἡ μητέρα ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος ,- ἡ Πατρίδα τῶν πατρίδων,
- ἡ κοιτίς τοῦ Πολιτισμοῦ,
- τό λίκνον τῆς Σοφίας καί τῆς γνώσεως,
- ἡ γενέτειρα τῆς Δημοκρατίας,
- ἡ τροφός τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας,
- ἡ ἱερά καί αἱματοβαμμένη γῆ τῆς ἀληθινῆς γνώσεως,
- ἡ γῆ , πού γέννησε τούς μεγαλύτερους σοφούς,
- ἡ Χώρα, πού ἐγκολπώθηκε τόν Χριστόν καί
- κήρυξε τό Εὐαγγέλιόν εἰς πάντα τά Ἔθνη καί
- γαλούχησε τήν ἀνθρωπότητα, μέ τά θεῖα νάματα τοῦ ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας
Οἱ Ἕλληνες δέν ἕχουν τίποτε πιό ἱερό καί πιό γλυκό ἀπό τήν Πατρίδα, ἀπό τή δοξασμένη Ἑλλάδα καί κάτω ἀπό τό ἱερό, τό ἐθνικό τους σύμβολο, τή γαλανόλευκη Σημαία, μέ τόν Τίμιον Σταυρόν, ἐπολέμησαν καί μέχρι σήμερα πολεμοῦν,« Γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστι τήν ἁγίαν
καί γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερίαν».
Ποιός θά μπορέσῃ ποτέ νά ἐκφράσῃ καί μέ λόγια ἄξια νά περιγράψῃ τούς ἱερούς ἀγῶνες τῶν Ἑλλήνων,πού πίστεψαν στό Χριστό, καί στήν Ἑλλάδα καί θυσιάσθηκαν, γιά τίς Ἀξίες καί γιά τά Ἰδανικά τοῦ Γένους μας,
γιά τή Λευτεριά,γιά τή Δημοκρατία,
γιά τήν Συντροφικότητα καί τήν Ἀδελφοσύνη,
γιά τήν Ἰσότητα καί τήν κοινωνική Δικαιοσύνη,
ἐφαρμόζοντας ἔτσι στή πρᾶξι τό Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ;
Ἔχουμε στήν καρδιά μας θησαυρούς, τόν Χριστόν καί τήν Ἑλλάδα,πού μᾶς ἐμπνέουν καί μᾶς ὁδηγοῦν ψηλά ,στίς ἀπάτητες κορυφές τῆς τελειότητος, γιά νά μεταλαμπαδεύουμε τό Φῶς, τό Πνεῦμα, τή γνῶσι, τόν ἑλληνικό Πολιτισμό καί τήν Ὀρθοδοξία σέ ὅλο τόν κόσμο. Οἱ συνετοί πολλά ὠφελοῦνται. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Σκότους μᾶς μισοῦν.Ὅσοι ἀγαποῦν τό Φῶς μᾶς θαυμάζουν.Ὁ ἐθνικός ποιητής Ἀχ.Παράσχος ἔγραψε :
«Ἑλλάς μου, δέν σέ ἔφθασε χώρα καμμιά στή γέννα,
εἰς τό τραγούδι, στ' ἄρματα, στή λεβεντιά, στήν πέννα.
Νεραϊδα εἰς τά πέλαγα στόν κάμπο ἀμαζόνα,
λιοντάρι ἐπάνω εἰς τά βουνά, ἀετός εἰς τόν αἰθέρα,
ἀηδόνι στό κελάδημα καί στήν τιμή Κ ο ρ ό ν α».
Τό θάρρος καί ἡ τόλμη, ἡ σωφροσύνη καί ἡ ἀνδρεία καί γενικῶς οἱ ἀρετές τῶν Ἑλλήνων προκάλεσαν καί προκαλοῦν καί θά προκαλοῦν τόν Παγκόσμιον Θαυμασμο.
Εἷναι πανθομολογούμενον ὅτι, οἱ Ἕλληνες πάντοτε καί μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς τους μάχονται ἄχρι θανάτου, γιά τά Ἰδανικά τοῦ Γένους, γιά τήν Ἀλήθεια, γιά τό Δίκαιον καί τή Λευτεριά. Σήμερα δέν λέμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σάν ἥρωες, ἀλλά λέμε ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες.
Ἕνας σοφός ἔγραφε :
«Ὦμεν πρό πάντων Ἕλληνες. Φῶτα καί φῶτες.
Διότι Ἑλλάς θά εἴπῃ· Φῶς τοῦ κόσμου. Νοῦς τῆς Οἰκουμένης.
Τῆς σοφίας, ἱέρεια μεγίστη.Ἑλλάς θά εἴπῃ, κατά τόν Ὁράτιον:
«Juventus mundi » ἤτοι τοῦ κόσμου ἡ νεότης, τῆς ὑφηλίου ἡ ψυχή, τοῦ Πλάστου στρατιώτης.
«Ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ καί τά χρώματα εἶναι ἁρμονικά καί τά ἀρώματα λεπτά καί αἱ γραμμαί εὐγενεῖς.
Ἐκ τῆς χώρας ταύτης ὁ κόσμος ὁλόκληρος ἐδανείσθη τά μάτια τῆς ψυχῆς καί τήν ζωήν τοῦ πνεύματος».
Μόνον μικρόψυχοι καί ἄνθρωποι τοῦ σκότους δέν θαυμάζουν τίς ἀρετές τῶν Ἑλλήνων καί μόνον ὅσοι δέν ἔχουν ἐπαφή μέ τήν πραγματικότητα μισοῦν καί πολεμοῦν τήν ἔνδοξη Πατρίδα μας.
Καί γεννιέται εὔλογο τό ἐρώτημα:
Μήπως ἀνάμεσά μας πλήθυναν οἱ Ἐφιάλτες, οἱ ΠηλιοΓούσιδες καί οἱ Ἰοῦδες καί πολλοί «μιζαδόροι» , πού δίδουν ἀφορμή νά μᾶς
ἐμπαίζουν σήμερα οἱ Ὀλιγάρχες τῆς Εὐρώπης;
Εἶναι καιρός νά συνειδητοποιήσουμε ὅλοι οἱ γνήσιοι Ἕλληνες
ὅτι τίποτε δέν ὑπάρχει πιό γλυκό ἀπό τήν Πατρίδα.Συγχρόνως δε νά κατανοήσουμε τήν ἀνάγκην νά ἑνωθοῦμε σέ μιά ψυχή, σέ μιά καρδιά, νά ἀγαπήσουμε τό Χριστό καί τήν Ἑλλάδα μας, καί, ἑνωμένοι νά ἀγωνισθοῦμε ,γιά τήν ἀνοικοδόμησί της.
Νά κατοικήσωμεν ἐπί τό αὐτό. Καί γιά νά ἐπιτύχωμε νά ἑνωθοῦμε σέ μιά ψυχή,πρῶτα ἀπό ὅλα ὀφείλουμε
νά διώξουμε μέσα ἀπό τήν ψυχή καί τή ζωη μας ὅλες τίς ἀνόητες καί ἐπιβλαβεῖς ὑλιστικές, ἄθεες κοσμοθεωρίες, καί
νά ἐγκολπωθοῦμε τό Χριστό καί τό Εὐαγγέλιον τῆς γνήσιας Ἀγάπης, τής Εἰρήνης καί τῆς Δικαιοσύνης.
Νά συντρίψουμε τά χαμηλά πάθη μέσα μας καί γύρω μας.
Νά σκοτώσουμε τήν Ὀχιά,τήν καταραμένη διχόνοια, πού
φωλιάζει στήν ψυχή μας καί τή θανατώνει.
Νά σταματήσουμε τή φαγωμάρα.
Νά νικήσουμε τούς μικροεγωϊσμούς.
Νά βασιλέυσῃ στήν καρδιά μας ἡ Ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Νά νοιώσουμε τή συντροφικότητα καί τήν Ἀδελφοσύνη.
Νά βρεθοῦμε ἐν Χριστῷ ἐπί τό αὐτό.
Νά θρέψουμε τούς πεινασμένους, νά ντύσουμε τούς γυμνούς.
Νά κάνουμε πρᾶξι τήν κοινωνική Δικαιοσύνη καί νά διδάξουμε ἀκόμη μιά φορά τούς Λαούς τῆς γῆς,« πάντα τά Ἔθνη», τήν Ἀγάπη καί τό Δίκαιον.
