«Κάλλιστον χρῶμα τό τῆς αἰδοῦς
ἐρύθημα» .
Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας χάθηκε τό χρῶμα τῆς ντροπῆς. Οἱ ἄνθρωποι ἀρνοῦνται τόν ἀληθινόν Θεόν, τήν Πηγήν τῆς Ζωῆς, καί ὐψώνουν σέ Θεό καί λατρεύουν τόν Μαμωνᾶ, τό Χρῆμα, τόν Βόρβορο. Φυσική συνέπεια τῆς Ἀποστασίας.
Ὁ Προφήτης Δαβίδ διαπιστώνει ὅτι ἡ ἀνθρωπότης «ἐνεπάγη εἰς ἰλύν βυθοῦ». Οἱ ἄνθρωποι,μέ τή θέλησί τους, εἶναι «δέσμιοι τῆς γῆς» καί ὁδεύουνε ὁλοταχῶς πρός τήν ἔσχατη ἐξαθλίωσι.
Ἐδῶ, πού καταντήσαμε, μακρυά ἀπό τό Θεό, καί οἱ Κυβερνῆτες τῶν Κρατῶν, δέν εἶναι καλλίτεροι, ὠς γεννήματα ἐχιδνῶν. Εἶναι πολλοί ἐκεῖνοι, πού χωρίς ντροπή,κουρελιάζουν τήν τιμήν καί τήν ἀξιοπρέπεια τῶν συνθρώπων τους καί καθημερινά πίνουν καί μεθύουν μέ τό αἷμα τῶν Ἁγίων(Ἀποκ. ιζ΄ 6).
Καί στίς διανθρώπινες σχέσεις διαπιστώνουμε ,δυστυχῶς, ὅτι ὁ ἕνας ἄνθρωπος συμπεριφέρεται σάν λύκος πρός τόν συνάνθρωπό του(Homo hominis lupus). Ξέχασαν οἱ σημερινοί ἄνθρωποι τό κάλλιστον χρῶμα, τό χρῶμα τῆς ντροπῆς. Ἔχασαν τό φιλότιμο.
Ἡ ἀχρείωσις αὐτή τοῦ «κατ' εἰκόνα » ὀφείλεται ἀσφαλῶς στήν ἀπομάκρυνσί μας ἀπό τόν ἀληθινόν Θεόν καί ἀπό τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του.
Ὁ Προφήτης Ἡσαῒας λέγει χαρακτηριστικά ὅτι « ἐπαχύνθη, ἐπωρώθη, ἐσκληρήνθη ἡ καρδία τῶν ἀνθρώπων τοῦ λαοῦ τούτου...»(Ἡσ. στ΄ 10).
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται στήν Ἁγία Γραφή, ἡ ὁποία περιγράφη, μέ ζωντανά χρώματα, τήν ἀνθρώπινη προβληματική συμπεριφορά, ὅπως διαπιστώνεται ἀπό τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί λέγει:
«Δέν ὑπάρχει δίκαιος ἄνθρωπος, οὔτε ἕνας.
Δέν ὑπάρχει κανένας μέ σύνεσι.
Δέν ὑπάρχει κανένας, πού νά ζητάει μέ λαχτάρα τό Θεό.
Ὅλοι ἀποστάτησαν ἀπό τό Θεό, ὅλοι ἀπομακρύνθηκαν
ἀπό τήν εὐθείαν ὁδόν καί ἐξαχρειώθηκαν.
Δέν ὑπάρχει κανένας, πού νά κάνῃ τό καλό. Οὔτε ἕνας.
Τό λαρύγγι τους εἶναι ἀνοιχτό, σάν τάφος, ἀπό τό ὁποῖο
ἀναδύεται μολυσματική δυσωδία καί εἶναι τάφος ἕτοιμος
νά καταπιῇ τόν πλησίον.
Οἱ βρωμερές γλῶσσες τους στάζουν φαρμάκι, ἐκστομίζουν
ψευτιές καί δόλιες φαρμακερές ἐπινοήσεις. Μέ γλυκολογα,
πού κρύβουν δόλο, ἐξαπατοῦν τούς συνανθρώπους τους.
Κάτω ἀπό τά χείλη τους κρύβουν δηλητήριον ὀχιᾶς.
Τό στόμα τους εἶναι γεμᾶτο πικρόχολες κατάρες καί
βλασφήμιες ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί ἀπό πικρία κατά τῶν
συνανθρώπων τους.
Τά πόδια τους τρέχουν γρήγορα, γιά νά διαπράξουν φόνους
καί νά χύσουν αἷμα.
Στό πέρασμά τους σκορπίζουν καταπιέσεις,πόνο,
συμφορές.
Σπέρνουν καταστροφές καί συντρίμμια στό κάθε τους
βῆμα.
Δέν ξέρουν κἄν τί θά πῇ εἰρήνη.
Δέν γνώρισαν τί θά πῇ εἰρηνική ζωή καί ψυχική γαλήνη,
οὔτε γιά τόν ἑαυτό τους, οὔτε γιά τούς ἄλλους. Δέν ὑπάρχει
φόβος Θεοῦ στά μάτια τῆς ψυχῆς τους»(Ρωμ. γ΄ 10-18).
Ὁ Γερμανός ποιητής Σίλλερ(Schiller) εὔστοχα διαπιστώνει τήν
ἐξαθλίωσι τῆς ἀνθρωπότητος καί διακηρύσσει ὅτι ζοῦμε σ' ἕναν κόσμο , ὅπου ὁ ἄνθρωπος στέκεται ἐχθρικά ἀπέναντι στόν ἅλλον ἄνθρωπον, σ' ἕναν κόσμο wo der Mensch dem Menschen gegenueber steht.
Καί ὁ Ἄγγλος ποιητής Σαίξπηρ( Shakspeare) στό Μάκβεθ περιγράφει τήν κατάντια μας καί λέγει:
«Μά τώρα τό στοχάζομαι, πώς ζοῦμε σ'ἕναν κόσμο,
πού τό νά βλάψῃς ἄλλον εἶναι πρᾶξι ἐπαινετή.
Καί ὅταν κάνῃς τό καλό,
οἱ πιό πολλοί σέ παίρνουν γιά τρελλό».
Μέσα σ' αὐτόν τόν ἀναίσχυντον κόσμο καλεῖται, μέ σύνεσι, νά διαπραγματευθῇ, ἡ βεβαρυμένη μέ ὅλα τά βάρη καί τά ἔγκλήματα τοῦ παρελθόντος, Ἑλλήνική Κυβερνησις σήμερα.
Καί ὀρθῶς ἐλέχθη ὅτι, δυστυχῶς,«παλεύουμε μέ θεριά» καί μάλιστα μέ θεριά ἀνήμερα, μέ προβατόσχημους λύκους , πού δέν νοιάζονται, γιά τήν ἐξαθλίωσι ἑνός ὁλόκληρου ἔνδοξου λαοῦ, πού πολλές φορές θυσιάστηκε, γιά τήν τιμή, γιά τήν ἀξιοπρέπεια καί τήν ἐλευθερία τοῦ κόσμου.
Δέν πρέπει νά ξεχνοῦν οἱ Ἑταῖροι μας, ὅτι αὐτός ὁ λαός, πού τόσο ὑποφέρει ἀπό τά προγράμματα καί ἀπό τήν Πολιτική τῆς λιτότητος,πού μᾶς ἔχουν ἐπιβάλλει μέχρι σήμερα, κινδυνεύει. Καί νά μή ξεχνοῦν ἐπίσης ὅτι αὐτός ὁ Λαός, στόν τελευταῖο παγκόσμιο Πόλεμο , πρῶτος θυσιάστηκε, γιά νά ζοῦν ἐλεύθεροι σήμερα.
Εἶναι καιρός νά συνειδητοποιήσουν τό Χρέος τους ἀπέναντι σ' αὐτόν τό λαό καί νά ἠμερέψουν καί νά ἔλθουν σέ μιάν ἀναγκαίαν ἕντιμη καί βιώσιμοι συμφωνία, σ' ἕναν ἔντιμο συμβιβασμό, μέ τήν Νεα Ἑλληνική Κυβέρνησι καί ἕτσι νά δώσουν πνοήν ζωῆς καί εὔρυθμης λειτουργίας καί ἀλληλεγγύης ὅχι μόνον στήν Ἑλλάδα , ἀλλά καί σέ ὁλόκληρη τήν Ἑνωμένη Εὐρώπη, τήν ὁποίαν προσπαθοῦν , μέ ὕπουλο τρόπο νά τήν διαλύσουν οἱ
Δυνάμεις τοῦ Σκότους. ΟΧΙ στή διάλυσι. ΝΑΙ στήν ἑνότητα.
Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ Δύναμις, πού νοηματίζει συνέχει, συγκροτεῖ και συγκρατεῖ ἔνωμένη τήν Εὐρώπη.
Ὁ Θεός ἀγαπᾶ καί προστατεύει τήν Ἑλλάδα. Ὁ Θεός δέν ἀγαπᾶ τήν ἀδικία.Πιστεύουμε καί ἐλπίζουμε στό Θεό.
Σ' Αὐτόν ἁμαρτάνομεν, ἀλλά καί Αὐτόν μόνον λατρεύομεν.
Καί Αὐτόν παρακαλοῦμε νά δώσῃ σέ ὅλους μας σύνεσιν.
Νά ἀνοικοδομήσουμε καί νά θεμελιώσουμε τήν Ε.Εὐρώπη ἐπί τήν πέτραν τῆς Πίστεως , τόν Χριστόν.
« Ἕκαστος δέ βλεπέτω πῶς ἐπικοδομεῖ· Θεμέλιον γάρ ἄλλον οὐδείς δύναται θεῖναι παρά τόν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός»(Α΄Θεσσ. γ΄ 10-11).
ἐρύθημα» .
Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας χάθηκε τό χρῶμα τῆς ντροπῆς. Οἱ ἄνθρωποι ἀρνοῦνται τόν ἀληθινόν Θεόν, τήν Πηγήν τῆς Ζωῆς, καί ὐψώνουν σέ Θεό καί λατρεύουν τόν Μαμωνᾶ, τό Χρῆμα, τόν Βόρβορο. Φυσική συνέπεια τῆς Ἀποστασίας.
Ὁ Προφήτης Δαβίδ διαπιστώνει ὅτι ἡ ἀνθρωπότης «ἐνεπάγη εἰς ἰλύν βυθοῦ». Οἱ ἄνθρωποι,μέ τή θέλησί τους, εἶναι «δέσμιοι τῆς γῆς» καί ὁδεύουνε ὁλοταχῶς πρός τήν ἔσχατη ἐξαθλίωσι.
Ἐδῶ, πού καταντήσαμε, μακρυά ἀπό τό Θεό, καί οἱ Κυβερνῆτες τῶν Κρατῶν, δέν εἶναι καλλίτεροι, ὠς γεννήματα ἐχιδνῶν. Εἶναι πολλοί ἐκεῖνοι, πού χωρίς ντροπή,κουρελιάζουν τήν τιμήν καί τήν ἀξιοπρέπεια τῶν συνθρώπων τους καί καθημερινά πίνουν καί μεθύουν μέ τό αἷμα τῶν Ἁγίων(Ἀποκ. ιζ΄ 6).
Καί στίς διανθρώπινες σχέσεις διαπιστώνουμε ,δυστυχῶς, ὅτι ὁ ἕνας ἄνθρωπος συμπεριφέρεται σάν λύκος πρός τόν συνάνθρωπό του(Homo hominis lupus). Ξέχασαν οἱ σημερινοί ἄνθρωποι τό κάλλιστον χρῶμα, τό χρῶμα τῆς ντροπῆς. Ἔχασαν τό φιλότιμο.
Ἡ ἀχρείωσις αὐτή τοῦ «κατ' εἰκόνα » ὀφείλεται ἀσφαλῶς στήν ἀπομάκρυνσί μας ἀπό τόν ἀληθινόν Θεόν καί ἀπό τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του.
Ὁ Προφήτης Ἡσαῒας λέγει χαρακτηριστικά ὅτι « ἐπαχύνθη, ἐπωρώθη, ἐσκληρήνθη ἡ καρδία τῶν ἀνθρώπων τοῦ λαοῦ τούτου...»(Ἡσ. στ΄ 10).
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται στήν Ἁγία Γραφή, ἡ ὁποία περιγράφη, μέ ζωντανά χρώματα, τήν ἀνθρώπινη προβληματική συμπεριφορά, ὅπως διαπιστώνεται ἀπό τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί λέγει:
«Δέν ὑπάρχει δίκαιος ἄνθρωπος, οὔτε ἕνας.
Δέν ὑπάρχει κανένας μέ σύνεσι.
Δέν ὑπάρχει κανένας, πού νά ζητάει μέ λαχτάρα τό Θεό.
Ὅλοι ἀποστάτησαν ἀπό τό Θεό, ὅλοι ἀπομακρύνθηκαν
ἀπό τήν εὐθείαν ὁδόν καί ἐξαχρειώθηκαν.
Δέν ὑπάρχει κανένας, πού νά κάνῃ τό καλό. Οὔτε ἕνας.
Τό λαρύγγι τους εἶναι ἀνοιχτό, σάν τάφος, ἀπό τό ὁποῖο
ἀναδύεται μολυσματική δυσωδία καί εἶναι τάφος ἕτοιμος
νά καταπιῇ τόν πλησίον.
Οἱ βρωμερές γλῶσσες τους στάζουν φαρμάκι, ἐκστομίζουν
ψευτιές καί δόλιες φαρμακερές ἐπινοήσεις. Μέ γλυκολογα,
πού κρύβουν δόλο, ἐξαπατοῦν τούς συνανθρώπους τους.
Κάτω ἀπό τά χείλη τους κρύβουν δηλητήριον ὀχιᾶς.
Τό στόμα τους εἶναι γεμᾶτο πικρόχολες κατάρες καί
βλασφήμιες ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί ἀπό πικρία κατά τῶν
συνανθρώπων τους.
Τά πόδια τους τρέχουν γρήγορα, γιά νά διαπράξουν φόνους
καί νά χύσουν αἷμα.
Στό πέρασμά τους σκορπίζουν καταπιέσεις,πόνο,
συμφορές.
Σπέρνουν καταστροφές καί συντρίμμια στό κάθε τους
βῆμα.
Δέν ξέρουν κἄν τί θά πῇ εἰρήνη.
Δέν γνώρισαν τί θά πῇ εἰρηνική ζωή καί ψυχική γαλήνη,
οὔτε γιά τόν ἑαυτό τους, οὔτε γιά τούς ἄλλους. Δέν ὑπάρχει
φόβος Θεοῦ στά μάτια τῆς ψυχῆς τους»(Ρωμ. γ΄ 10-18).
Ὁ Γερμανός ποιητής Σίλλερ(Schiller) εὔστοχα διαπιστώνει τήν
ἐξαθλίωσι τῆς ἀνθρωπότητος καί διακηρύσσει ὅτι ζοῦμε σ' ἕναν κόσμο , ὅπου ὁ ἄνθρωπος στέκεται ἐχθρικά ἀπέναντι στόν ἅλλον ἄνθρωπον, σ' ἕναν κόσμο wo der Mensch dem Menschen gegenueber steht.
Καί ὁ Ἄγγλος ποιητής Σαίξπηρ( Shakspeare) στό Μάκβεθ περιγράφει τήν κατάντια μας καί λέγει:
«Μά τώρα τό στοχάζομαι, πώς ζοῦμε σ'ἕναν κόσμο,
πού τό νά βλάψῃς ἄλλον εἶναι πρᾶξι ἐπαινετή.
Καί ὅταν κάνῃς τό καλό,
οἱ πιό πολλοί σέ παίρνουν γιά τρελλό».
Μέσα σ' αὐτόν τόν ἀναίσχυντον κόσμο καλεῖται, μέ σύνεσι, νά διαπραγματευθῇ, ἡ βεβαρυμένη μέ ὅλα τά βάρη καί τά ἔγκλήματα τοῦ παρελθόντος, Ἑλλήνική Κυβερνησις σήμερα.
Καί ὀρθῶς ἐλέχθη ὅτι, δυστυχῶς,«παλεύουμε μέ θεριά» καί μάλιστα μέ θεριά ἀνήμερα, μέ προβατόσχημους λύκους , πού δέν νοιάζονται, γιά τήν ἐξαθλίωσι ἑνός ὁλόκληρου ἔνδοξου λαοῦ, πού πολλές φορές θυσιάστηκε, γιά τήν τιμή, γιά τήν ἀξιοπρέπεια καί τήν ἐλευθερία τοῦ κόσμου.
Δέν πρέπει νά ξεχνοῦν οἱ Ἑταῖροι μας, ὅτι αὐτός ὁ λαός, πού τόσο ὑποφέρει ἀπό τά προγράμματα καί ἀπό τήν Πολιτική τῆς λιτότητος,πού μᾶς ἔχουν ἐπιβάλλει μέχρι σήμερα, κινδυνεύει. Καί νά μή ξεχνοῦν ἐπίσης ὅτι αὐτός ὁ Λαός, στόν τελευταῖο παγκόσμιο Πόλεμο , πρῶτος θυσιάστηκε, γιά νά ζοῦν ἐλεύθεροι σήμερα.
Εἶναι καιρός νά συνειδητοποιήσουν τό Χρέος τους ἀπέναντι σ' αὐτόν τό λαό καί νά ἠμερέψουν καί νά ἔλθουν σέ μιάν ἀναγκαίαν ἕντιμη καί βιώσιμοι συμφωνία, σ' ἕναν ἔντιμο συμβιβασμό, μέ τήν Νεα Ἑλληνική Κυβέρνησι καί ἕτσι νά δώσουν πνοήν ζωῆς καί εὔρυθμης λειτουργίας καί ἀλληλεγγύης ὅχι μόνον στήν Ἑλλάδα , ἀλλά καί σέ ὁλόκληρη τήν Ἑνωμένη Εὐρώπη, τήν ὁποίαν προσπαθοῦν , μέ ὕπουλο τρόπο νά τήν διαλύσουν οἱ
Δυνάμεις τοῦ Σκότους. ΟΧΙ στή διάλυσι. ΝΑΙ στήν ἑνότητα.
Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ Δύναμις, πού νοηματίζει συνέχει, συγκροτεῖ και συγκρατεῖ ἔνωμένη τήν Εὐρώπη.
Ὁ Θεός ἀγαπᾶ καί προστατεύει τήν Ἑλλάδα. Ὁ Θεός δέν ἀγαπᾶ τήν ἀδικία.Πιστεύουμε καί ἐλπίζουμε στό Θεό.
Σ' Αὐτόν ἁμαρτάνομεν, ἀλλά καί Αὐτόν μόνον λατρεύομεν.
Καί Αὐτόν παρακαλοῦμε νά δώσῃ σέ ὅλους μας σύνεσιν.
Νά ἀνοικοδομήσουμε καί νά θεμελιώσουμε τήν Ε.Εὐρώπη ἐπί τήν πέτραν τῆς Πίστεως , τόν Χριστόν.
« Ἕκαστος δέ βλεπέτω πῶς ἐπικοδομεῖ· Θεμέλιον γάρ ἄλλον οὐδείς δύναται θεῖναι παρά τόν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός»(Α΄Θεσσ. γ΄ 10-11).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου