ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΌ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Α΄.
Τό σεξ στήν ἐποχή μας

 

 

       Σέξ εἶναι ἡ μεταξύ τῶν δύο φύλων ἕλξις, πού ὁδηγεῖ στή σαρκική συνάφεια, γιά τή διαιώνισι τοῦ εἴδους.

      Σέξ εἶναι τό γενετήσιο ἔνστικτο, ἡ ὁρμή τῆς ἀναπαραγωγῆς, οἱ τάσεις καί ἐνέργειες, πού φέρουν στήν συνεύρεσι τῶν δύο φύλων, γιά τόν πολλαπλασιασμό καί τή διαιώνισι τοῦ εἴδους.

      Σέξ εἶναι κάθε τί, πού ἔχει σχέσι μέ τίς ψυχοσωματικές γεννητικές ἰδιότητες τοῦ ἀνδρός καί τῆς γυναικός καί μέ τίς μεταξύ τους σχέσεις.

       Σέξ εἶναι κάθε τί, πού συντελεῖ στήν πραγματοποίησι τοῦ Θελήματος τοῦ Θεοῦ, πού καθιστᾷ τόν ἄνθρωπον μικρόν Θεόν, μικρόν δημιουργόν.

        Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος λέγει ὅτι «πάντα μέν καλά καί καθαρά τά τοῦ Θεοῦ ποιήματα· οὐδέν γάρ ἄχρηστον, ἤ ἀκάθαρτον ὁ τοῦ Θεοῦ πεποίηκε λόγος»( κανονικ. ἐπιστολή  ΒΕΠΕΣ 33,81,5-6 ).

       Τό γενετήσιο ἔνστικτο, γιά τό ὁποῖον διεθνῶς χρησιμοποιεῖται ὁ ὅρος σεξουαλισμός (Sexualisme), εἶναι ἕνα ἀπό τά κίνητρα τῆς ζωῆς. Εἶναι μιά ἰσχυρή, ζωτική καί δημιουργική δύναμις, πού ἔχει ἕνα συγκεκριμένο σκοπό. Ἡ δημιουργική αὐτή δύναμις εἶναι στήν οὐσία της ὑγιής. Εἶναι θεῖον δῶρον.

      Δυστυχῶς ὅμως, στην ἐποχή μας, πού εἶναι μιά ἐποχή παρανοήσεων καί παρερμηνείας τῶν ἀξιῶν τῆς ζωῆς,ἡ σεξουαλικότητα ἔχασε τήν ἱερότητά της καί τόν πραγματικό της χαρακτῆρα.

    Καθημερινά διαπράττονται ἀπό μικρούς καί μεγάλους, σέ παγκόσμια κλίμακα, ἐν ὀνόματι τοῦ σέξ, ὄργια, βιασμοί, ἐγκλήματα καί ἄλλες ἀκατονόμαστες πράξεις , πού δείχνουν πόσο πολύ ἀπομακρύνθηκε ὁ σημερινός ἄνθρωπος, ἀπό τό σωστό δρόμο τῆς ζωῆς. Τήν τραγικότητα αὐτῆς τῆς καταστάσεως μπορεῖ κανείς νά τή διαπιστώσῃ εὔκολα, διαβάζοντας τίς καθημερινές ἐφημερίδες.

     Στήν εποχή μας, οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι, μιλῶντας γιά τό σέξ, ἐννοοῦν μέ αὐτό τόν ὅρο, κάθε τί βρώμικο σέ σχέσι μέ τίς σαρκικές σχέσεις.

      Ἰσχυρίζονται ὅτι τό σέξ εἶναι μιά ἁπλῆ φυσική ἀνάγκη, πού ὁ καθένας ἔχει τό δικαίωμα νά τήν ἱκανοποιήσῃ, ἀδιαφορῶντας γιά τό πότε, ποῦ, πῶς καί γιατί.

      Παραγνωρίζεται ὁ σκοπός, γιά τόν ὁποῖον δοθηκε ἀπό τό Θεό τό γενετήσιο ἔνστικτο, ἐκφυλίσθηκε δέ τόσο μέχρι τοῦ σημείου νά ὑπηρετῇ τούς πιό χυδαίους σκοπούς καί νά ὁδηγῇ πολλές φορές καί σέ εἰδεχθῇ καί ἀποτρόπαια ἐγκλήματα. Μετουσιώνει τόν παράδεισο, σέ χοιροστάσι.Κυλίεται, ὅπως ὁ χοῖρος μέσα στή λάσπη(Β΄Πέτρ. β΄ 22).

      Στήν σχιζοφρενική ἐποχή μας, δυστυχῶς, ὑψώθηκε σέ Θεότητα ἡ κακοποίησι τοῦ σεξ, ὁ Πανσεξουαλισμός. Κι' αὐτό συμβαίνει, διότι ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἀπομακρύνεται ἀπό τήν Πηγή τῆς Ζωῆς, ἀπό τόν ἀληθινό Θεό καί ἐμπήγεται εἰς ἰλύν βυθοῦ, βυθίζεται στό βοῦρκο , τόν κυριεύει ἡ ὑλιστική θεώρησι τῆς ζωῆς, θεοποιεῖ τήν Ὕλη. Παρασύρεται ἀπό διάφορες ὑλιστικές, ἀθεϊστικές θεωρίες καί αἱρετικές διδασκαλίες καί ἀποπροσανατολίζεται. Παίρνει λάθος δρόμο καί, δυστυχῶς, ὁλοταχῶς ὁδεύει πρός τήν ἄβυσσο τῆς αἰώνιας Ὀδύνης. Πετρῶσαν' οἱ καρδιές καί ὁ ἕνας ἄνθρωπος βλέπει σάν λύκος τό συνανθρωπό του.
Ἔτσι καί τό σέξ ἔγινε ἀντικείμενο ἐμπορίας ἀπό κάθε ἄποψι. Ἔγινε κράχτης στίς πωλήσεις τῶν διαφόρων προϊόντων, προβάλλεται σέ  διάφορες κινηματογραφικές πορνοταινίες καί ἄλλα.
     Ὑπάρχουν πολλοί, πού ἐμπορεύονται τήν ἀνθρώπινη σάρκα καί τίς σεξουαλικές σχέσεις καί διαστροφές, γιά νά διεγείρουν τό σεξουαλικό ἔνστικτο τῆς νεολαίας καί τῶν μαζῶν. Ἀδιαφοροῦν, γιά τή φθορά πού προκαλοῦν. Ἐνδιαφέρονται μόνο ,γιά τήν καλοπέρασί τους.
    Θά πρέπει ἐδῶ νά τονίσουμε ὅτι καί τά μαζικά μέσα ἐνημερώσεως, δέν καλλιεργοῦν μόνον τή βία καί τήν ἐπιθετικότητα, ἀλλά καί τόν πανσεξουαλισμό, μέ φοβερές ἐπιπτώσεις στή συμπεριφορά τῶν νέων. Εἶναι δέ ἐκτός πάσης ἀμφιβολίας τό γεγονός ὅτι ἡ κακή ἐπίδρασι τοῦ πανσεξουαλισμοῦ στούς νέους, σέ ὅλο τόν κόσμο, φαίνεται καί ἀπό τούς βιασμούς, οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων εἶναι μάλιστα ὁμαδικοί μέ στοιχεῖα ἀγριότητος , καθώς ἐπίσης καί οἱ χιλιάδες ἐκτρώσεις.
      Δέν πρέπει νά παραλείψω ἐδῶ νά τονίσω κάποιες διεστραμμένες καί βλαπτικές ἰδιαιτερότητες , ὅπως π.χ. ἡ ὁμοφυλοφιλία, ἡ παιδεραστία, ἡ κτηνοβασία κλπ. πού  ζητοῦν οἱ ἀσθενεῖς αὐτοί, νά νομιμοποιηθοῦν οἱ διαστροφές τους, σέ βλάβη τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου καί μάλιστα τῆς νεολαίας.«O tempora! o mores !»
    Εἶναι γνωστό ὅτι τά ἄλογα ζῶα βρίσκονται κάτω ἀπό τό νόμο τῆς ἀνάγκης καί κυβερνῶνται ἀπό τό ἔνστικτο, ἔχουν δέ ὀργασμό μιά φορά τό χρόνο. Ὑπάρχουν περίοδοι ὀργασμοῦ.
     Οἱ ἄνθρωποι εἶναι λογικά ὄντα καί δέν πρέπει νά κυβερνῶνται ἀπό τό ἔνστικτο.Ἔχουν δέ ὀργασμό κάθε μέρα, κάθε ὥρα, διότι ὡς λογικά ὄντα ὀφείλουν νά κυβερνοῦν τό ἔνστικτο καί νά ὑποτάσσονται στό πνεῦμα.Ὑπάρχει δηλ. πλήρης ἐλευθερία. Τό γενετήσιο ἔνστικτο ἐνῶ στηρίζεται στή βιολογική σφαῖρα, ἐν τούτοις συνοδεύεται ἀπό  συναισθηματικά καί ἠθικά στοιχεῖα καί ὄχι μόνον αἰσθησιακά. Συνοδεύεται δηλαδή ἀπό στοργή καί τρυφερότητα, ἀπό θαυμασμό καί ἐπιθυμία εὐτυχίας καί χαρᾶς τοῦ ἄλλου, ἀπό ἀγνή καί θυσιαστική ἀγάπη.
       Ὁ Πασκάλ λέγει ὅτι « ἄνθρωπος δέν εἶναι ἄγγελος οὔτε κτῆνος». Στήν ἐποχή μας, δυστυχῶς, ὑπάρχουν ἀρκετοί ἄνθρωποι, πού δέν ἔχουν τόν ἀναγκαῖο σεβασμό πρός τό ἄλλο φύλο, πρός τήν Οἰκογένεια, πρός τόν κοινό σκοπό. Ὑπάρχουν δηλαδή ἄνθρωποι πού καταστρέφουν τήν ἀρμονία τῆς ζωῆς, περιφρονοῦν τό Γάμο, διαλύουν τήν Οἰκογένεια.
      Κι' αὐτό  συμβαίνει, γιατί παίρνουν ἀπό τή ζωή μόνον τό στοιχεῖο τῆς ἠδονῆς, καί πετοῦν τήν πραγματική ἀγάπη, τήν εὐθύνη, τήν ἱερότητα τοῦ δεσμοῦ, πού εὐλόγησεν ὁ Θεός.
     Τό σέξ  ἀπαρτίζεται ἀπό τρία μέρη. α)ἀπό τά ἠθικά-πνευματικά στοιχεῖα, β) ἀπό  τά συναισθηματικά καί γ) ἀπό τά αἰσθησιακά. Πολλοί ἄνθρωποι παραβλέπουν τά ἠθικά καί συναισθηματικά στοιχεῖα καί ἀρκοῦνται στά ζωώδη, τά αἰσθησιακά μόνον στοιχεῖα, στή μεταξύ τῶν δύο σκελῶν σχέσι. Ἔτσι κακοποιοῦν τό σέξ.Καί μάλιστα παραβαίνουν τόν Νόμο, γιά τόν ὁποῖον δόθηκε τό σέξ  (ὁρμή τῆς ἀναπαραγωγῆς) τήν παιδοποιῒα. Ἡ ἐνέργεια αὐτή εἶναι «ἐνάντια στή φύσι»(contra naturam) καί ἡ φύσις ἐκδικεῖται (ψυχονευρώσεις, καρκῖνος τῆς μήτρας, λεμφαδένες κ.ἄ.).
      Σέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τή συμπεριφορά, πού εἶναι ἀνάξια τοῦ ἀνθρώπου, ὡδηγήθηκαν πολλοί ἀπό τά ὑλιστικά ρεύματα τῆς ἐποχῆς, καί ἄλλοι παρερμήνευσαν τή φροϋδική θεωρία.
        «Ἡ κακή τύχη εἶναι ὅτι ἡ θεωρία τοῦ Φρόϋντ, ὅπως καί ἡ θεωρία τοῦ Μάρξ, ἔγιναν δόγματα καί βασανίζουν τούς ἀνθρώπους. Καί τό μέν δόγμα τῆς θεωρίας τοῦ Φρόϋντ μυθοποιεῖ τά πράγματα· ἱκανοποιεῖ καί τή μυθική διάθεσι τοῦ ἀνθρώπου, τόν ὁποῖον τό ἴδιο κατέστρεψε ἤ ξεθεμελίωσε, τό ἄλλο ὅμως δόγμα γιά νά σώσῃ τήν ἀνθρωπότητα φονεύει τούς ἀρνητάς του ὁπουδήποτε κατόρθωσε νά ἀποκτήσῃ, πάντοτε ὅμως διά τῆς βίας , πολιτική ἐξουσία. Αὐτή εἶναι ἡ κακή τύχη τῆς ἐποχῆς μας, ὅπου τόσες ἄλλες κοσμογονικές πραγματικῶς κατακτήσεις τῆς ἐπιστήμης εἶναι ἀπρόσιτες στό πολύ καί νοῆμον κοινό, ἐπειδή ἀκριβῶς ἀπαιτοῦν πολύ περισσότερη νοημοσύνη καί νοητική ἀφαίρεσι ἀπό ὅση ἀπαιτοῦν ἡ ψυχαναλυτική θεωρία καί ἡ μαρξική θεωρία»(Ι.Ν. Θεοδωρακοπούλου, Εἰσαγωγή στή Φιλοσοφία, Ἀθῆναι 1974, τόμ.Β΄σελ.448).
      Ἡ παρερμηνεία, πού γίνεται στό σέξ, μέ λόγια καί ἔργα, ἔχει πολλές φορές τραγικές  ἐπιπτώσεις στή ζωή καί τή συμπεριφορά τῶν νέων. Γι' αὐτό  τό λόγο καί προβάλλει ἐπιτακτική ἡ ἀνάγκη τῆς σωστῆς διαφωτίσεως καί καθοδηγήσεως τῶν νέων καί στό σεξουαλικό πρόβλημα, πού εἶναι μεγάλο, πανανθρώπινο, καυτό καί πάντοτε ἐπίκαιρο.
     Συνηθίζουν πολλοί καί μέ μεγάλη εὐκολία νά κρίνουν καί νά κατακρίνουν τούς νέους μας, γιά τή συμπεριφορά τους γύρω ἀπό τό σέξ. Θά πρέπει  ὅμως νά γνωρίζουμε ὅτι κανείς δέν ἔχει τό δικαίωμα νά κρίνη καί νά κατηγορῆ τή νεολαία. Ἀντίθετα μάλιστα ὅλοι ἔχουμε ὑποχρέωσι νά ὑπερασπίζουμε τούς νέους καί νά τούς βοηθοῦμε μέ κάθε τρόπο, κυρίως δέ μέ τό καλό μας  παράδειγμα, νά γίνωνται καλλίτεροι. Φταῖχτες εἴμαστε ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι.
       Στήν ἐποχή μας, ὁ Γάμος καί ἡ Οἰκογένεια περνᾶνε κρίσι, πού ἔχει σάν ἀποτέλεσμα, νά ὑπάρχει κρίσις καί στή σφαῖρα τῆς γενετησίου ἀγωγῆς τῆς νεολαίας . Οἱ νέοι μας ταλαντεύονται στήν ἠθική τους ζωή, γιατί τούς λείπουν τά πρότυπα. Καί δέν πρέπει νά λησμονοῦμε ὅτι ἡ ἑλληνική νεολαία ὑπερέχει στήν ἀρετή ἀπό ὅλες τίς νεολαῖες  τοῦ κόσμου. Θά πρέπει δέ ἐπίσης εὐθύς ἐξ ἀρχῆς νά τονισθῇ ὅτι οἱ νέοι μας, στή μεγάλη τους πλειοψηφία, ἔχουν ὑψηλα ἰδανικά καί εὐγενεῖς φιλοδοξίες. Ἀγωνίζονται μέ πάθος γιά τήν Ἀλήθεια καί ζητοῦν τό Ἀπόλυτο. Δέν συμβιβάζονται εὔκολα μέ κανέναν καί μέ τίποτε.
   Εἶναι εἰλικρινεῖς, συχαίνονται τήν Ψευτιά καί τήν Ὑποκρισία, καί ἔχουν ἀπαιτήσεις ἀπό μᾶς τούς μεγαλύτερους. Ζητοῦν πρότυπα καί δέν βρίσκουν. Στήν ἀναζήτησι τους συναντοῦν τό φαρισαϊσμό, τήν μικρότητα καί τήν ἰδιοτέλεια. Γι' αὐτό καί ταλαντεύονται στήν ἠθική τους ζωή, προσπαθῶντας νά βροῦν τό δρόμο τους.
    Οἱ νέοι μας ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τή σωστή καθοδήγησι. Κυρίως δέ νά τούς τονίσουμε ὅτι, ποιός λίγο, ποιός πολύ, σχεδόν ὅλοι μας ἔχουμε ξεφύγει ἀπό τό δρόμο τοῦ Θεοῦ, καί νά μή ψάχνουν νά βροῦν πρότυπα σέ μᾶς, ἀλλά νά στρέψουν τό βλέμμα τους  στό ΧΡΙΣΤΟ. Μόνον Αὐτός μᾶς ἀπέμεινε Πρότυπο, ὑπόδειγμα καί Ὑπογραμμός σέ ὅλα.
   Ὅποιος ἔχει νοῦν καί γνῶσι ὁμολογεῖ τήν ἀλήθεια: Μόνον ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή, τό Φῶς καί ἡ Εἰρήνη τοῦ κόσμου. Εἶναι ὁ μόνος Καθαρός καί Ἅγιος. Τό Μοναδικό πρότυπο ἁγίας ζωῆς.

       Καί εἶναι καιρός ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι νά μετανοήσουμε καί νά ζητήσουμε καί ἀπό τούς Νέους μας νά μᾶς συγχωρήσουν γιά τά λάθη μας.
     Νά χαράξουμε μέσα στήν ψυχή τῶν Νέων μας , ἐπί τέλους τήν Ἀλήθεια, τό Χριστό καί τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του. Μόνον κοντά στό Χριστό οἱ Νέοι μας θά μάθουν ὅ,τι χρειάζονται γιά τή ζωή τους καί θά τραφοῦν μέ καθαρή τροφή, μέ τό λόγο Του, πού εἶναι πράγματι τροφή καί τρυφή τῆς ψυχῆς, ἵαμα , θεραπεία. 
 Νά γίνη ἐπί τέλους ὁ Χριστός ὁδηγός σέ ὅλα. Νά γίνη τό Θεμέλιο στή σκέψι καί στή ζωή τῶν παιδιῶν μας. Νά προστατεύωνται ἀπό τή Χάρι Του στίς πονηρές μέρες τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων.  Νά μή φοβοῦνται τίποτε καί κανέναν.  Νά εὑρίσκωνται κάτω ἀπό τήν παντοδύναμον Προστασία τοῦ Χριστοῦ, ὑπό τήν κραταιάν χεῖρα τοῦ Θεοῦ( Α΄Πέτρ. ε΄6.Ἰακ.δ΄10).