ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ

                              Μέ βαθειά συναίσθησι τῆς Οὐτιδανότητός μου.

 

1.-Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, Σύ καί μόνον Σύ, δημιουργεῖς, συνέχεις, συγκροτεῖς καί συγκρατεῖς, τόν κόσμον, μέ τή Χάρι Σου Φιλάνθρωπε ! Σύ καί μόνον Σύ, μέ τήν Παρουσία Σου, γεμίζει χαρά καί ἀγαλλίασι τά Σύμπαντα μαζί καί τήν ψυχή μας, Πανάγαθε!  Χωρίς Ἐσένα ἡ ζωή μας εἶναι ἄδεια, κενή, χωρίς νόημα,χωρίς περιεχόμενο, χωρίς σκοπό. Σύ καί μόνο Σύ νοηματίζεις τή ζωή μας. Μόνον ἑνωμένοι μαζί Σου, γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ, φέρουμε «καρπόν πολύν». Χωρίς  Ἐσένα «Οὐ δυνάμεθα ποιεῖν ΟΥΔΕΝ».

2.-Σύ , Κύριε, εἶσαι ὁ Μόνος ΑΓΙΟΣ. Μέγας εἶσαι, Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν καί θαυμαστά καί ἀπερίγραπτα εἶναι τά ἔργα Σου τά ἔργα Σου!  Ποιός μπορεῖ νά ἐξιχνιάσῃ τίς προαιώνιες Βουλές Σου; Ἤ ποιός μπορεῖ νά ζήσῃ, χωρίς Ἐσένα, γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ;

3.- Σύ εἶσαι, Κύριέ μου, εἶσαι ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ζωή, τό Φῶς καί ἡ εἰρήνην τοῦ κόσμου. Κανείς  μόνος του  δέν μπορεῖ νά πλησιάσῃ τόν Πατέρα, παρά μονάχα μέ τή δική σου βοήθεια καί καθοδήγησι. Σύ εἶσαι «τό Α καί τό Ω, ἡ Ἀρχή καί τό Τέλος, ὁ πρῶτος καί ὁ Ἔσχατος, ὁ Ὤν καί ὁ Ἦν καί ὁ Ἐρχόμενος, ὁ Παντοκράτωρ».

4.-Σύ, Κύριὲ μου Ἰησοῦ, συγκαταβαίνεις, ἔρχεσαι κοντά μας καί μᾶς καλεῖς νά διαλέξουμε τήν ἈΡΕΤΗ ἤ τήν ΚΑΚΙΑ, τό ΦΩΣ ἤ τό ΣΚΟΤΑΔΙ, τή ΖΩΗ ἤ τό ΘΑΝΑΤΟ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ἤ τό ΜΙΣΟΣ.  Ἔρχεσαι κοντά μας καί μᾶς

καλεῖς νά  ἐνοήσωμεν τήν τιμήν τοῦ· «κατ’εἰκόνα», καί μᾶς προτρέπεις νά κάμωμεν καλήν χρῆσιν τοῦ ΝΟΥ καί τῆς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ μας. Ἔρχεσαι «πῦρ βαλεῖν ἐπί τήν γῆν». ἔρχεσαι νά ἀφυπνίσῃς τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Καί τό πῦρ αὐτό εἶναι ἡ ἐνανθρώπησίς Σου καί τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Σου. Τό Μέγα θαῦμα τῆς ἑνώσεως τῶν δύο φύσεων, τῆς ΘΕΙΑΣ καί τῆς ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ, εἰς τό Πανάγιον Πρόσωπόν Σου, γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ!

5.- Ομολογουμένως Μέγα εἶναι τό τῆς εὐσεβείας Μυστήριον, ἡ φανέρωσις Σοῦ, τοῦ Υἱοῦ καί ΛΟΓΟΥ τοῦ Θεοῦ «ἐν σαρκί» Κύριε. Ὡς Φῶς, φωτίζει καί θερμαίνει τίς ψυχές τῶν καλοπροαιρέτων καί γεννᾶ στήν καρδιά τους φλογερή ἀγάπη καί ζῆλο ,γιά Σένα, Ἰησοῦ μου,  τόν Θεόν ἐνανθρωπήσαντα, πού Σέ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ εἰς τό Ὅνομά Σου, τό ὑπέρ πᾶν Ὄνομα καί εἰς τούς ὁποίους δίδεις τήν ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι» Τό «Πῦρ» ὅμως αὐτό, γίνεται φωτιά , πού κατακαίει τούς κακοπροαιρέτους, αὐτούς, τούς Ἀσεβεῖς πού ΔΕΝ ΣΕ ΔΕΧΟΝΤΑΙ, ΑΥΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΣΕ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ, καί καταφέρονται μέ φανατικόν ΜΙΣΟΣ ἐναντίον Σου, Ἀνεξίκακε  Κύριε!

6.- Μέ τή χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁ δίκαιος καί εὐλαβής Συμεών εἶπε ὅτι αὐτό τό ΠΥΡ, ἡ Θεϊκή Σου συγκατάβασις,  τό Μέγα  Θαῦμα τῆς  ἑνώσεως εἰς τό πανάγιον Πρόσωπόν Σου, Κύριέ μου Ἰησοῦ, τῆς Θείας καί τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως γίνεται αἰτία πτώσεως καί ἀναστάσεως πολλῶν καί σημεῖον ἀντιλεγόμενον. Δηλαδή τό Μυστήριον τοῦτο τό ξένον καί παράδοξον, τό ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν, ξεπερνάει τήν ἀνθρωπίνην νοητικήν ἱκανότητα, εἶναι Ὑπέρλογον. Δέν εἶναι ἀντικείμενον διεξεργασίας τῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς καί γίνεται αἰτία πτώσεως τῶν κακοπροαιρέτων, τῶν ΑΠΙΣΤΩΝ, ἀλλά καί αἰτία Ἀναστάσεως, τῶν ΠΙΣΤΩΝ. Προλέγει ὁ Συμεών ὅτι ὅσοι ἀπιστήσουν εἰς Ἐσένα Κύριε, καί Σέ ἀρνηθοῦν θά πέσουν, κυριευθοῦν ἀπό φανατικόν μῖσος καί, ἀπό κακή τους θέλησι, θά ἀπολεσθοῦν καί θά καταλήξουν «εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον, τό ἡτοιμασμένον τῷ Διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ» . Ἀντίθετα  ὅσοι θά ἀνοίξουν τήν καρδιά τους σέ Σένα, γλύκύτατέ μου Ιησοῦ, καί πιστέψουν εἰς τό Ὄνομά Σου, θά ἀναστηθοῦν καί θά ἐλευθερωθοῦν ἀπό τίς ἁμαρτίες τους καί θά σωθοῦν. Θά δεχθοῦν οἱ ΠΙΣΤΟΙ τό Μέγα Θαῦμα τῆς Ἑνώσεως, εἰς τό Πρόσωπόν Σου, Κύριε, τῆς Θείας καί τῆς ἀνθρωπίνης Φύσεως, προσεγγίζοντας τό Μυστήριον τοῦτο, μέ τόν πυρῆνα τῆς ψυχῆς, μέ τήν ὀρθόδοξον Πίστιν.

7.-Τό Θαῦμα ὅμως τῆς Θεϊκῆς Σου Παρουσίας, θά ἀντιλέγεται ἀπό τούς κακοπροαιρέτους, ἀπό τούς ΑΠΙΣΤΟΥΣ. Καί ἐνῶ οἱ καλοπροαίρετοι, θά ὁγηγοῦνται εἰς τήν Πίστιν καί θά σώζωνται, οἱ ἀνειλικρινεῖς καί Ἐγωϊσταί θά ἀπιστοῦν καί θά κατακρίνονται. Αὐτά λέγει, Κύριε ὁ Συμεών στήν ἄχραντη καί πάναγνη Μητέρα Σου καί προσθέτει ὅτι λόγῳ τῆς ἀντιλογίας αὐτῆς, θά διαπεράσῃ τήν καρδίαν αὐτῆς, μεγάλη καί ὀδυνηρά μάχαιρα Θλίψεως καί Ὀδύνης, ὅταν θά σε ἰδῆ νά ΣΤΑΥΡΩΝΕΣΑΙ, ἀπό ὅλους ἐμᾶς τούς ἀχαρίστους. Ἐπισημαίνει δέ ὅτι ἡ πτῶσις καί ἡ ἀνάστασις πολλῶν, καθώς καί ἡ ἀντιλογία γύρω ἀπό τό Θαῦμα τῆς ἐνανανθρωπήσεώς Σου, θά γίνωνται, γιά νά ξεσκεπασθοῦν πολλῶν καρδιῶν οἱ διαλογισμοί καί οἱ διαθέσεις, πού ἔμεναν μέχρι τώρα ἀπόκρυφοι καί, μέ τήν ἀπόρριψιν ἤ τήν ἀποδοχήν Σου, γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ, τώρα θά φανερωθοῦν.

8.- Κύριέ μου, Ἰησοῦ, συγχώρησέ με τόν ἀνάξιον δοῦλον Σου, συγχώρησέ με... Δέν βρίσκω λόγια, γιά νά περιγράψω ἐπάξια, τή Χάρι Σου καί τά θαυμάσια Σου, ἐν παντί καιρῷ καί νά διηγηθῶ τίς πρός ἡμᾶς ἀφανεῖς καί φανερές εὐεργεσίες Σου! Συγχώρησέ με, Εὔσπλαγχνε Κύριε,  γιά τήν πτωχείαν μου...Ἐπιθυμῶ, θέλω μέ τήν καρδιά μου, λαχταρῶ νά Σέ ὑμνῶ ἐπάξια, σέ ὅλη μου τή ζωή καί νά ΨΑΛΛΩ  ὕμνους δοξολογίας  ἕως ὑπάρχω, καί ὑστερῶ, δέν βρίσκω λόγια... Ἐλέησόν με, Κύριε. Ἁξίωσέ με νά Σέ ὑμνῶ καί νά Σέ δοξολογῶ, ἀξίως μαζί μέ τούς Ἀγγέλους καί τούς ἁγίους Σου.  Δέξου, Ἰησοῦ μου, καί τά Ψελλίσματα τῶν ἀναξίων χειλέων μου καί ἄκουσε τίς ἄναρθρες κραυγές μου καί «ἔρχου ταχύ», μή βραδύνης...

9.-Ἐπλήθυναν οἱ ἀνομίες μας, Κύριε, ἐπλήθυναν οἱ ἀνομίες μας, ἀλλά ἐπλήθυναν καί οἱ ΑΡΝΗΤΑΙ Σου. Μᾶς ἐκύκλωσαν οἱ ἀντίχριστοι, Δαίμονες καί δαιμονάνθρωποι καί βασανίζουν τό Λαό Σου. Σπεῦσε, πρόφθασε καί λύτρωσέ μας, Φιλάνθρωπε ἀπό τίς παγίδες τοῦ Ἀντιχρίστου! Κάθε διαστροφή καί κάθε ἀνωμαλία θεωρεῖται ἰδιαιτερότητα καί γίνεται νόμος τοῦ Κράτους. Γίναμε ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ.

10.-Κύριέ μου, Ἰησοῦ, «ἔρχου ταχύ» , οἱ ἐχθροί μας, δαίμονες καί δαιμονάνθρωποι προσπαθοῦν μέ κάθε ἄνομο τρόπο, νά ξεριζώσουν μέσα ἀπό τήν ψυχή μας καί ἀπό τόις ψυχές τῶν παιδιῶν μας τήν ὀρθόδοξον Πίστιν τήν πρός Σέ, Κύριε. Συγχώρησε τά λάθη μας. Εἴμαστε ἁμαρτωλοί.  Μέ βαθειά συναίσθησι τῆς Οὐτιδανότητός μας προσεγγίζουμε τή Χάρι Σου... Ποιός ἀπό μᾶς τούς ἀχρείους μπορεῖ νά προφέρῃ τό Ὄνομά Σου, Κύριέ μου Ιησοῦ; Μᾶς τρέφεις μέ τό Μάνα καί μεῖς Σέ ποτίζουμε, μέ ὄξος καί χολήν  καί Σέ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ. ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ Ἐσένα  τόν Ἀληθινόν ΜΕΣΣΙΑΝ καί περιμένουμε τόν Ψεύτικον, τό Ψευτομεσσίαν, τόν παγκόσμιον Κυβερνήτην. ‘Αλλά ὡς καρδιογνώστης γνωρίζεις ὅτι, ἄν καί σέ Σένα ἁμαρτάνωμεν παντοιοτρόπως, ὅμως ἘΣΕΝΑ ΜΟΝΟΑΧΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ Γι’αὐτό, θαρροῦντες εἰς τό ΕΛΕΟΣ ΣΟΥ, Σέ Σένα καταφεύγουμε τόν Μόνον ἀληθινόν Θεόν. Ποιός ἄλλος ἐκτός ἀπό Σένα θέλει καί μπορεῖ νά ἀνασύρῃ ἀπό «τήν ἰλύν βυθοῦ, εἰς τήν ὁποίαν ἔχουμε ἐμπαγῆ; Μόνον Σύ,  Κύριε, μπορεῖς, ὡς Παντοδύναμος καί θέλεις ὡς Πανάγαθος, νά μᾶς λυτρώσῃς ἀπό ὅλες τίς συμφορές καί νά μᾶς ὀδηγήσῃς εἰε τόπον ἀνψυχῆς , «ἐπί ζωῆς πηγάς ὑδάτων».  Στερέωσε , Κύριε τή σαλεμένη μας καρδιά ἐπί τήν πέτραν τῶν Ἐντολῶν Σου. Ἀξίωσέ μας νά διαφυλάξουμε τήν Ὀρθοδοξία τῆς Πίστεως σέ Σένα τόν Σωτῆρα  καί Λυτρωτήν τοῦ Σύμπαντος Κόσμου καί νά Σέ δοξάζουμε εἰς πάντας τούς αἰῶνας.

11.-Συγχώρησε Κύριε, ὡς ἀμνησίκακος Θεός τά παραπτώματα ἡμῶν ἅπαντα καί λύτρωσέ μας ἀπό πάσης τοῦ ΠΥΡΟΣ ΑΠΕΙΛΗΣ καί ἀπό πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καί ἀνάγκης. Ἄνοιξε , Κύριε, τούς καταρράκτες τοὐρανοῦ, γιά νά ξεπλύνῃς τίς ντροπές, καθάρισε τούς ρὑπους τῆς ψυχῆς μας καί χάρισε σέ ὅλους τά χάρισμα τῆς εἰλικρινοῦς Μετανοίας.

12.- Λύτρωσέ μας μας , Κύριε, ἀπό τόν κακόν μας ἑαυτόν καί ἀπό τήν ἀλαζονίαν τοῦ κόσμου, πού «ὄλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται». Λύτρωσέ μας ἀπό Τόν Πονηρόν. Ποιός ἄλλος μπορεῖ νά μᾶς λυτρώσῃ, ἐκτός ἀπό Σένα , πού ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕΣ γιά μᾶς; Σύ, καί μόνον Σύ, Γλυκύτατέ μου Ἱησοῦ, πού μᾶς ἔλουσες καί μᾶς ἐκαθάρισες μέ τό Αἷμα Σου ἀπό τίς ἁμαρτίες μας καί μᾶς κατέστησες Βασιλεῖς καί Ἱερεῖς στόν Θεόν-Πατέρα. Σύ εἶσαι ἠ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας, ἡ μόνη μας παρηγοριά, ἡ μόνη μας ἐλπίδα, τό Φρούριόν μας, τό μόνον ἀσφαλές καταφύγιον. Σύ καί μόνον Σύ εἶσαι τό ΠΑΝ ,γιά μᾶς. Ἀξίωσέ μας , Κύριε. ἀσιγήτως, νά Σέ ὑμνοῦμε καί νά Σέ δοξάζουμε, σύν τῷ Πατρί καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, ἐν παντί τόπῳ τῆς Δεσποτείας Σου. Διότι Σέ Σένα ἀνήκει ἡ τιμή, ἠ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων .ΑΜΗΝ.