Μᾶς τρομάζει σήμερα ἡ Πνευματική,ἡ
μεταφυσική καί Θρησκευτική Κρίσις.
Εἶν' ἀλήθεια ὅτι στίς μέρες μας ἡ ζωή ἐμφανίζει συμπτώματα παρακμῆς.Φαίνεται σάν νά στέρεψαν οἱ Πηγές, στέρεψαν τά πνευματικά ἀποθέματα καί οἱ ψυχικές δυνάμεις τοῦ πολιτιστικοῦ Ὀργανισμοῦ του παρελθόντος.
«Ἐπλήθυνεν ἡ ἀνομία.
Ἐψύγει ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν(Ματθ. κδ΄ 12).
Πετρῶσανε οἱ καρδιές.
Οἱ ἄνθρωποι ἀποστρέφουν
τό βλέμμα τους ἀπό τό ἀπόλυτον
καί τό αἰώνιον καί στρέφουν τήν
ψυχή τους πρός τό παροδικόν καί
τό πεπερασμένον. Ἀλλοίμονον !
Μέ τήν ἀποστροφήν αὐτήν
στά «σκιᾶς ἀσθενέστερα
καί στά ὀνείρων ἀπατηλότερα»
χάσαμε τήν ψυχή μας...
χάσαμε τόν καθαγιασμό !
Ἡ κρίσις τῆς ἐποχῆς μας ἔχει βαθειές ρίζες.
Εἶναι κρίσις ὁλοκλήρου τοῦ πνευματικοῦ βίου.
Εἶναι ὁλοφάνερη ἡ κρίσις τῆς Ἐπιστήμης τοῦ Πνεύματος, ἀλλά καί τῆς Ἐπιστήμης τῆς Φύσεως.
Ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπό τήν Πηγή τῆς Ζωῆς, ἀπό τόν Ἕνα καί Μόνον ἀληθινόν Θεόν, ἡ ἅρνησις, ὁ
Μηδενισμός, ὁ Ὑλισμός, ὁ Πανσεξουαλισμός
ὁδηγοῦν τήν ἀνθρωπότητα, μέ μαθηματικήν
ἀκρίβεια, στήν αὐτοκαταστροφή της.
Πολλοί ἄνθρωποι, σήμερα καί σέ παγκόσμια κλίμακα, ἀρνοῦνται τόν ἀληθινόν Θεόν καί λατρεύουν τό Βόρβορο, τό Μαμωνά,τό Χρῆμα.
Καί δυστυχῶς ἡ ἀρρώστια αὐτή βρίσκεται καί πρό τῶν Πυλῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, καί στήν ἔνδοξη Πατρίδα μας. Καί σ' αὐτό συντελοῦν καί οἱ λύκοι οἱ προβατόσχημοι, «οἱ παρείσακτοι ψευδάδελφοι»
(Γαλάτ.β΄4),Ψευδοδιδάσκαλοι,ψευδοκουλτουριάρηδες, μικρόνοες, δόλιοι, ἐσωτερικοί ἔχθροί, πού, δολίως καί συστηματικά ροκανίζουν τά θεμέλια τῆς Ρωμιοσύνης, «ἀντί πινακίου φακῆς»ἤ «ἀντί τριάκοντα ἀργυρίων».
Εἷναι καιρός νά ἐπιστρέψουμε στήν Πηγή τῆς ζωῆς καί, πρίν νά εἶναι ἀργά, νά θεμελιώσουμε τήν ψυχή καί τή ζωή μας «ἐπί τήν πέτραν, ἠ δέ πέτρα ἦν ὁ Χριστός»(Α΄Κορινθ. ι΄4).«Θεμέλιον γάρ ἄλλον οὐδείς δύναται θεῖναι παρά τόν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός»(Α΄Κορινθ. γ΄11).
Εἶναι καιρός νά ρυθμίσῃ τήν ψυχή καί ζωή μας καί τή ζωή τοῦ Ἔθνους μας,τό Εὐαγγέλιον τῆς
Ἀγάπης, τῆς Εἰρήνης καί τῆς Δικαιοσύνης, πού ἀνοίγει σέ ὅλους μας τίς Πύλες τοῦ Οὐρανοῦ.
Ἀρκετά βασάνισε τήν Ἀνθρωπότητα ἡ Ἄρνησις καί ὀ Μηδενισμός.Ὅπου ἐπεκράτησαν ἐπέφεραν τή διάλυσι, τόν ἐξευτελισμό καί τήν ἐξαφάνισι.
Ὁ δρόμος τῆς Ἀρνήσεως ἔγινε ὀχετός γεμᾶτος
ρυπαρότητες, ἀπορρίματα, σκουπίδια Ἀφροσύνης.
Μέσα στίς ψυχές τῶν ἀρνητῶν φωλιάζει ὁ Ὄφις,
κι' ὁ κόσμος σπαράσσεται ἀπό μίση καί πάθη, παντοῦ οἰμογές, θρῆνος καί κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς,καί οἱ Νεοβαβυλώνιοι, οἱ ἐραστές
τῆς Παγκοσμιοποιήσεως ,μεθοῦν μέ τό αἷμα τῶν Ἁγιων.
Ἄν ἕνας ἄνθρωπος τραυματισθῆ καί πέσῃ στό δρόμο ἑτοιμοθάνατος, ὁ ἄλλος θά τόν δρασκελίσῃ καί θά συνεχίσῃ τό δρόμο του. Ἤ ἄν σκύψῃ, θά σκύψῃ γιά νά τόν λῃστέψῃ, γιά νά τοῦ ἁρπάξῃ τήν καδένα μέ τό σταυρό καί τό ρολόϊ του. Σ' αὐτήν τήν ἀθλιότητα μᾶς ὁδηγεῖ ἡ Ἄρνησις.Κι' αὐτά συμβαίνουν διότι λείπει ἀπό τή ζωή μας ἡ Πίστις στό Θεό, ἡ διά τῆς ἀγάπης ἐνεργουμένη(Γαλάτ. ε΄ 6).
Μόνο ἡ γνήσια ἀγάπη δέν χωρίζει, ἑνώνει,
θεραπεύει καί οἰκοδομεῖ. Ἀντίθετα ἡ Ἄρνησις ἀποξενώνει καί ὁδηγεῖ στήν παγωνιά τῆς ἐρημιᾶς,
«ἐν γῇ ἐρήμῳ καί ἀβάτῳ καί ἀνύδρῳ»(Ψαλμ.62,2).
Ὁ Μηδενισμός εἶναι ἀνεμοστρόβιλος, εἶναι τσουναμί ἀπανθρωπιᾶς, πού ξεσπᾶ καί σαρώνει καί καταστρέφει γύρω του τά πάντα.
Μόνον ὁ Ἑλληνικός Πολιτισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία
οἰκοδομοῦν, φέρουν κοντά τούς ἀνθρώπους τόσον, ὥστε νά μποροῦν νά κοιτάζωνται στά μάτια καί νά συνομιλοῦν μέ ἀνυπόκριτη ἀγάπη.
Ἡ Βεδάντα καί οἱ Ουπανισάδες(Οἰ διδασκαλίες τῶν Δασῶν) καλλιεργοῦν στήν ψυχή τῶν πιστῶν τόν ἄκρατο Ἑγωϊσμό.
Τό Κοράνιο ἐξωθεῖ τούς πιστούς στόν Πόλεμο καί τό τέλειον Μῖσος,μέ τήν προσταγή(Κορ.κεφ.β΄187):
«κολυμπῆστε στό αἷμα τῶν ἐχθρῶν σας...».
Ὁ Χριστιανισμός χάρισε στήν ἀνθρωπότητα τήν ὑπέρτατη Ἀξία τῆς Ἀγάπης μέχρι Σταυροῦ καί Θανάτου καί μᾶς ἀποκάλυψε ὅτι «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί, καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ»(Α΄Ἰωάν.δ΄16).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου