ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (Ματθ. δ΄12-17).

Ἔρχεται ὁ Χριστός νά φωτίσῃ τά σκοτάδια μας.

«Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα,

Καί τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιά θανάτου

Φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς» (Ματθ. δ΄ 16).

 Ὁ Χριστός εἶναι τό Φῶς τό ἀληθινόν καί ἡ Πηγή τοῦ ἀληθινοῦ Φωτός, πού φωτίζει κάθε ἄνθρωπον, πού ἔρχεται στόν κόσμο(Ἰωάν. α΄ 4-9).

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀπομακρύνεται ἀπό τόν Χριστόν, βυθίζεται στό σκοτάδι, δέν βλέπει  καί δέν ξέρει, ποῦ πηγαίνει.

Ὁ Χριστός, ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, ἔρχεται στόν Κόσμο νά φωτίζει τά σκοτάδια μας, νά μᾶς δώσῃ ζωήν. Ἔρχεται νά μᾶς ἀνασύρῃ ἀπό τήν «ἰλύν βυθοῦ» εἰς τήν ὁποίαν ἔχουμε ἐμπαγῆ. Ἔρχεται, ὡς ἄπειρη Ἀγάπη, νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό τήν «κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος» καί νά μᾶς ὁδηγήσῃ «εἰς τόπον ἀναψυχῆς». Ἔρχεται τό Ἄκακον Ἀρνίον, ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ, νά σηκώσῃ τίς ἁμαρτίες μας, νά ἁπαλύνῃ τόν πόνον μας, νά σπογγίσῃ τά δάκρυά μας, νά μᾶς χαρίσῃ τό δικό Του κολλύριον νά χρίσῃ τούς ὀφθαλμούς μας, γιά νά βλέπουμε (Ἀποκ. γ΄18),ἔρχεται δηλαδή «ὁ πανακής ἱατρός», νά θεραπεύσῃ τήν ψυχική καί πνευματική μας τύφλωσι, ὥστε νά βλέπουμε καθαρά τόν Εὐεργέτην καί Δημιουργόν μας καί τίς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ μας, τούς συνανθρώπους μας, ὥστε νά ῥυθμίζουμε ὅπως ἁρμόζει τήν συμπεριφορά μας καί νά ζοῦμε «καθώς πρέπει ἁγίοις». Ἔρχεται ὁ Χριστός γιά νά μᾶς μεταφέρει ἀπό τήν ἐρημιά, ἀπό τήν ἔρημο, ἄβατον καί ἄνυδρο γῆν, καί νά μᾶς ὁδηγήσῃ «ἐπί ζωῆς πηγάς ὑδάτων» (Ἀποκ. ζ΄17). Φανερώνει τόν ἑαυτόν Του σέ μᾶς τούς ἀναξίους καί λέγει: «Ἐγώ εἰμι τό Φῶς τοῦ κόσμου». Μᾶς καλεῖ κοντά Του καί μᾶς βεβαιώνει ὅτι ἄν Τόν ἀκολουθήσωμεν θά ἔχουμε, ἀσφαλῶς, στήν ψυχή καί στή ζωή μας , τό Φῶς, πού πηγάζει ἀπό τήν ἀληθινήν ζωήν, τόν Θεόν: «Ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τό Φῶς τῆς Ζωῆς» (Ἰωάν. η΄12).

Εἶναι γεγονός,  καί «τό γεγονός οὐκ ἀπογίνεται», ὅτι  «ὁ λαός, πού ἀπομακρύνθηκε ἀπό τό Θεό καί κάθεται σάν παράλυτος  στό πνευματικό σκοτάδι τῆς εἰδωλολατρικῆς πλάνης καί ἀσεβείας, χάριν τῆς Εὐσπλαγχνίας τοῦ Θεοῦ, τώρα εἶδε τό πνευματικόν Φῶς, τό ἀληθινόν Φῶς, τόν Χριστόν. Καί σ’ αὐτούς, πού κάθονται στή χώρα καί τή σκιά τοῦ Θανάτου, βυθισμένοι στό πυκνό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας ἀνέτειλε ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, ἔλαμψε ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τό ἀληθινόν Φῶς». Ἔρχεται ὁ Μακρόθυμος καί κηρύσσει τό Εὐαγγέλιον τῆς Βασιλείας καί θεραπεύει πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ» (Ματθ.  δ΄ 23).

Ἀπό μᾶς ἐξαρτᾶται ἡ σωτηρία μας. ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ.

Δέν μᾶς ἐξαναγκάζει. Στό χέρι μας εἶναι. Ἄν θέλουμε, μποροῦμε νά ἐξέλθουμε ἀπό τή Βαβυλῶνα καί νά εἰσέλθουμε στή Βασιλεία τῆς εἰρήνης, τῆς Δικαιοσύνης καί τῆς γνήσιας ἀγάπης. Νά δεχθοῦμε στή ψυχή καί τή ζωή μας τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ. «Αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τό Φῶς ἐλήλυθεν εἰς τόν κόσμον, καί ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τό σκότος ἤ τό φῶς»· ἦν γάρ πονηρά αὐτῶν τά ἔργα» (Ἰωάν. γ΄ 19-20).

Μποροῦμε νά ἀφήσουμε τό σκοτάδι καί νά ἔλθουμε στό Φῶς. Ὁ «Πανακής ἰατρός» ἔρχεται νά μᾶς θεραπεύση ἀπό τήν πνευματική τύφλωσι καί ἀπό τόν σαδομαζοχισμό, πού μᾶς βασανίζει.

Καιρός νά ἀφήσουμε τή λατρεία τῶν Εἰδώλων. Καιρός νά  πάψουμε  νά λατρεύουμε τό Διάβολο, τό Μαμωνᾶ, τό Χρῆμα. Νά ἀφήσουμε τό σκοταδισμό καί νά ἐγκολπωθοῦμε τόν Χριστόν, τό ἀληθινόν Φῶς, τήν Ἀλήθεια καί τή Ζωή.

Καιρός νά ἀρχίσουμε νά λατρεύουμε τόν Θεόν «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ», μέ τήν καρδιά μας, καί νά Τόν δοξάζουμε, «λόγῳ καί ἔργῳ» εἰς πάντας τούς αἰῶνας.

«Τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμή καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν» (Α΄Τιμόθ. α΄ 17).