Ὁ Χριστός εἶναι τό Ὑπέρτατον Ἀγαθόν (Bene Supremo).

 

Ὁ Χριστός εἶναι τό «ΠΑΝ», γιά μᾶς.

 

Ἀγαπητά μου Παιδιά,

 Ὁλοψύχως σᾶς εὔχομαι, νἆναι σέ ὅλους σας τό  Νέον Ἔτος Εὐλογημένον, καρποφόρον, εἰρηνικόν, γεμᾶτο ὑγεία καί σέ ὅλους σωτήριον. Καί σᾶς θερμοπαρακαλῶ, πάνω ἀπό ὅλα, νά καταλάβετε καλά ὅτι, γιά νά πραγματοποιειθῇ ἡ εὐχή μου, ἀπαραίτητη, ἀναγκαία προυπόθεσις εἶναι νά ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας στό Χριστό, νά ἐνδυθοῦμε τόν Χριστό καί νά μένουμε ἑνωμένοι μαζί Του, διότι χωρίς Αὐτόν δέν μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε τίποτε τό Καλόν. Ὑπάρχει ὁ Χριστός, πού εἶναι ἠ Πηγή τῆς Ζωῆς καί τῆς ἀθανασίας, καί χάρις Σ’ Αὐτόν ὑπάρχουμε κι’ ἐμεῖς. Χωρίς τόν Χριστόν δέν ὑπάρχει ζωή, ὑπάρχει ἄβυσσος Ὀδύνης, αἰώνιος συντριμμός, αἰώνιος Θάνατος. Χωρίς τόν Χριστόν δέν ὑπάρχει σκοπός, νόημα, περιεχόμενο. Χωρίς τόν Χριστό ὑπάρχει Ἀσχήμια, βρωμιά, δυσωδία, θλῖψις, πονος, Ὀδύνη, στεναγμοί, δυστυχία, ἀπελπισία, πραγματικός Θάνατος. Ὅπου ὑπάρχει ὁ Χριστός τά πάντα εὐωδιάζουν, παντοῦ βασιλεύει τό Φῶς, ἡ χαρά, γαλήνη, εἰρήνη, δέν ὑπάρχει  πόνος, λύπη ἤ στεναγμός, ἀλλά αἰώνια μακαριότης.

Δέν κουράζομαι νά ἐπαναλαμβάνω μέρα νύχτα, γιά νά γίνῃ συνείδησις σέ ὅλους μας, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό Ὑπέρτατον Ἀγαθόν (Bene Supremo) καί ὅτι ἡ ζωή μας εἶναι Κόλασις χωρίς Αὐτόν. Δέν ὐπάρχει ζωή  χωρίς τόν Χριστόν. Δέν ἀξίζει, δέν ὑπάρχει λόγος ζωῆς, χωρίς τό Χριστό. Ὁ Χριστός ὀμορφαίνει τή ζωή μας, μᾶς δίνει σκοπό, νόημα ,περιεχόμενο. Γι’αὐτό καί σᾶς καλῶ ὅλους, τώρα, τόν καινούργιο Χρόνο, «νά φύγουμε ἀπό τήν πνιγερή ζωή, στίς Ὀμορφιᾶς τή σφαίρα». Νά φύγουμε ἀπό τό σκοτάδι,  στό Φῶς. Νά ἐγκολπωθοῦμε τήν Ἀλήθεια. Καί εἶναι καιρός, νά ἀφήσουμε τήν Ψευτιά καί τήν Ὑποκρισία, πού τόσο πολύ μᾶς δυσκολεύουν τή ζωή. Νά ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας στό Χριστό καί νά νοιώσουμε τή Χαρά τῆς ἑνώσεώς μας  μαζί Του. Νά λυτρωθοῦμε ἀπό τό Ἄγχος, πού μᾶς προκαλοῦν τά βρωμερά μας πάθη. Καί ἐλεύθεροι Παθῶν, ὄντως ἐλεύθεροι, νά μετουσιώσουμε, αὐτήν ἐδῶ τήν ἄθλια παροικία σέ προθάλαμο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ἀγαπητά μου Παιδιά,

Εἶναι πολύ πλούσια ἡ ἱερή μας γλῶσσα καί ὅμως δέν βρίσκω τά κατάλληλα λόγια νά περιγράψω τή χαρά τῆς Βασιλείας τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας. ὁ καθένας μπορεῖ προσωπικά ὁ ἴδιος νά νοιώσῃ, τί σημαίνει νά βασιλεύῃ στήν καρδιά του ὁ Χριστός!

Καί δέν θά παύσω νά κουράζω τήν ἀγάπη σας, νά κεντρίζω τό ἐνδιαφέρον σας, καί μέ τούς ἀλαλήτους στεναγμούς μου καί μέ ἄναρθρες κραυγές νά κράζω σέ ὅλους σας καί νά ἐπαναλαμβάνω ὅτι ὁ Χριστός, εἶναι τό ὑπέρτατον ἀγαθόν. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ εἶναι ἡ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας, ἡ μόνη μας παρηγοριά, ἡ μόνη μας ἐλπίδα, τό Φρούριόν μας, τό μόνον ἀσφαλές καταφύγιον. ΝΑΙ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, καί μόνον Αὐτός, εἶναι τό Α καί τό Ω, ἡ Ἀρχή καί τό Τέλος, ὁ Πρῶτος καί ὁ  Ἔσχατος, ὁ Ὤν καί ὀ  Ἦν καί ὁ Ἐρχόμενος, ὁ Παντοκράτωρ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ εἶναι ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ζωή, τό Φῶς καί ἡ Εἰρήνη τοῦ κόσμου. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ εἶναι ὁ Ἀληθινός Θεός, ὁ Ἐξουσιαστής, ὁ Ἄρχων τῆς Εἰρήνης. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ εἶναι ὁ ΜΟΝΟΣ, πού καί ὅταν Τόν ἀρνούμαστε, μᾶς κυνηγάει, ὁ Εὔσπλαγχνος, μέ τ ό Ἔλεός Του, γιά νά μᾶς σώσῃ καί ὁ μόνος, πού δέν μᾶς  ἐγκαταλείπει ποτέ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ εἶναι  ὁ Πάντων Ἐπέκεινα καί ὁ Πανταχοῦ Παρών καί «ἐν αὐτῷ ζῶμεν καί κινούμεθα καί ἐσμέν». Αὐτός εἶναι ὁ ἄρτος τοῦ Θεοῦ  ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων καί ζωήν διδούς τῷ κόσμῳ. Ο Χριστός εἶναι Αὐτός, πού Σταυρώθηκε , ἀντί ἡμῶν, καί Ἀναστήθηκε, γιά νά μᾶς ἀνεβάσῃ μαζί Του στά Οὐράνια. Αὐτός καί μόνον Αὐτός εἶναι ὁ προσωπικός μας Σωτῆρας καί ὁ Λυτρωτής τοῦ Σύμπαντος κόσμου. «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία οὐδέ ἐστιν ὄνομα ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν, τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις, ἐν ὧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς».

Αὐτός εἶναι , γιά ὅλους τό Πρότυπον, ὁ Ὑπογραμμός, τοῦ τελείου  ἀγωνιζομένου ἀνθρώπου, πού μᾶς ὁδηγεῖ ψηλά, στό Γολγοθᾶ, στό Θεό. Αὐτός καί μόνον Αὐτός ἔγινε ὑπήκοος πρός τόν Πατέρα μέχρι θανάτου, θανάτου δέ Σταυροῦ. Διό καί ὁ Θεός-Πατήρ, καί ὡς ἄνθρωπον Αὐτόν ὑπερύψωσε καί ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τό Ὑπέρ πᾶν Ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ Ὀνόματι Αὐτοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καί ἐπιγείων καί καταχθονίων καί πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός». Διακηρύττω, λοιπόν, ὅτι Μόνον Ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ  ὑπάρχει. Μόνον Ο ΧΡΙΣΤΟΣ εἶναι τό «παν», γιά μᾶς. Σᾶς τονίζω,  λοιπόν, ὅτι ὀφείλουμε νά προσέχουμε, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. Μέ δόλια μέσα καί τρόπους, οἱ ἀντίχριστοι, προσπαθοῦν νά ξεριζώσουν μέσα ἀπό τήν ψυχή μας, τήν Πίστι μας στό Χριστό.

Μᾶς ἀφαιροῦν τά δικαιώματά μας. Μᾶς στεροῦν καί πιό ἀναγκαία ἀγαθά. Ὅλα αὐτό δέν ἔχουνε ἀξία. Ὁ  Ἅγιος Κωσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἔλεγε «καί τό κορμί νά σᾶς γδάρουν , δέν πειράζει.  ΜΟΝΟΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ νά μή ἀφήσετε νά σᾶς πάρουν». Ἄς προσέχουμε, λοιπόν, νά κρατήσουμε μέσα στήν καρδιά μας τό Χριστό. Καί θά ἐξαφανισθοῦν ἀπό τή ζωή μας οἱ ἄνομοι, δαίμονες καί δαιμονάνθρωποι, «ὡσεί χνοῦς ὅν ἐκρίπτει ὁ  ἄνεμος ἀπό προσώπου τῆς γῆς», ὅτι «μείζων ἐστίν ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ». Ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ εἶναι ὁ αἰώνιος Νικητής, ὁ αἰώνιος Θριαμβευτής. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ».

Αὐτόν προσκυνήσωμεν! Αὐτόν μόνον λατρεύσωμεν. ΑΥΤΟΝ ΔΟΞΟΛΟΓΗΣΩΜΕΝ! Διότι Σ’ Αὐτόν καί Μόνον Σ’Αὐτόν ἀνήκει ἡ τιμή, ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΑΜΗΝ.