Παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων.

Δόξα τῷ Θεῷ. Ἀλληλούϊα! Ὁ πανάγαθος Θεός μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι θά εἶναι καί εἶναι παντοτινά μαζί μας (Ματθ.28,20). Γι' αὐτό καί ὅλοι οἱ πιστοί δέν φοβοῦνται τίποτε καί κανέναν. Καί ὅταν ακόμη μετακινοῦνται τά ὂρη καί ἡ θάλασσα ἔρχεται στήν ξηρά καί διασαλεύεται καί σείεται τό Σύμπαν καί τότε ἀκόμη ἐμεῖς δέν ἔχουμε νά φοβηθοῦμε, διότι ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων εἶναι μαζί μας, φρούριόν μας, ὁ Θεός τῶν Πατέρων μας: Lo  nira... cki Jodea Tsebaoth immanu,misgav lanu  Elohe jaakob (παρβλ. Ψαλμ.45, 1ἑξ.).Ποιός θά τολμήσῃ νά σταθῇ ἐναντίον μας, ὅταν ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας;  Ἀσφαλῶς κανείς.

   Δυστυχῶς σήμερα ὑπάρχουν μερικοί ἀνεγκέφαλοι, ἀντίχριστοι, πού νομίζουν, πώς μποροῦν νά ξεριζώσουν μέσ' ἀπό τήν ψυχή μας τό ἅγιον, τό ἱερόν, τό θεῖον ἐμφύσημα, νά σβήσουν τό θρησκευτικό συναίσθημα, νά μᾶς σακατέψουν. Θά πρέπει νά συνειδητο-ποιήσουν ὅτι ματαιωπονοῦν. Τούς πληροφοροῦμε, ὅτι οἱ πιστοί εἶναι ὁλοκληρωμένοι, ἄρτιοι ἄνθρωποι καί γνωρίζουν καλά ὅτι ἔχουν ἐξουσία τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων ἐπί πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ (πρβλ.Λουκ.10,19).

   Θά πρέπει δέ νά γνωρίζουν οἱ ἄπιστοι ὅτι ἡ προσπάθειά τους νά ἀρνηθοῦν τήν ἠθικότητα καί τήν θρησκευτικότητα μέσα τους σακατεύουν τόν ἑαυτό τους, κατακερματίζουν τήν προσωπικότητά τους, εἶναι ἄρρωστοι. Ἡ προσπάθεια νά ἐπικρατήσῃ τῆς ἠθικότητος ἡ ἀνηθικότητά τους (Βασική σύγκρουσις), τούς δημιουργεῖ πολλά δεινά καί πολλά ψυχολογικά προβλήματα(Ψυχονευρώσεις κ.π.ἄλλα). Καλόν εἶναι, πρίν νά εἶναι ἀργά, νά καταλάβουν τήν πλάνη τους καί νά μετανοήσουν εἰλικρινά, ὥστε νά βρεθοῦν καί αὐτοί κάτω ἀπό τήν κραταιά σκέπη τοῦ Χριστοῦ.

   Ἡ Ἐκκλησία μας προσεύχεται καί περιμένει τήν ἐπιστροφή τῶν πεπλανημένων καί εἶναι βέβαιον ὅτι γίνεται μεγάλη χαρά στόν οὐρανό ἐπί ἑνί ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι (Λουκ.15,7,10).

    Οἱ πιστοί δέν χαίρονται ὅταν βλέπουν τους συνανθρώπους τους νά εἶναι χωρισμένοι ἀπό τήν Πηγή τῆς Ζωῆς , ἀπό τόν Ἕνα καί Μόνον ἀληθινόν Θεόν καί νά ὑποφέρουν κατάκοιτοι στή Χώρα καί τή σκιά τοῦ Θανάτου καί νά μή χαίρωνται τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ (πρβλ.Ματθ.4,16). Οἱ πιστοί ἔχουν συνείδησι τῆς Χαρᾶς τοῦ Χριστοῦ καί εὔχονται ὅλοι οἱ ἄνθρωποι  σύντομα νά παρακαθήσουν παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καί νά ἀκοῦνε τό λόγο τοῦ Θεοῦ (Λουκ.10,39).

   Νά  εἶναι φυτευμένοι παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων, σάν δένδρα καρποφόρα καί ἀειθαλῆ, (νά μέλετοῦν ἀδιάκοπα, μερα καί νύκτα, τό λόγο τοῦ Θεοῦ), καί νά ἀποδίδουν τούς καρπούς στόν κατάλληλο καιρό, τούς καρπούς τοῦ Πνεύματος, πού εἶναι ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια (πρβλ. Ψαλμ.Α΄καί Γαλατ. 5,22-23).

   Διότι τότε καί μόνον τότε,  θά εἰρηνεύσῃ ἡ ἀνθρωπότης, ὅταν βασιλεύσῃ στίς καρδιές μας ὁ Χριστός. Γένοιτο.