«ΗΓΕΡΘΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΝΤΩΣ»

Τό Μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως

στήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου

 

                            «Τόν Ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν Χριστόν

    δοξολογήσωμεν·   αὐτοῦ γάρ ἐκ νεκρῶν

    ἀναστᾶντος, κόσμος  ἐκ πλάνης σέσωσται·

    χαίρει χορός Ἀγγέλων· φεύγει δαιμόνων

    πλάνη· Ἀδάμ πεσών ἀνίσταται, Διάβολος

    κατήργηται» (Τροπάριον πλαγ. α΄ ἤχου).

 

 Ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ζωή. Δέν ἦταν δυνατόν νά κρατηθῇ ἀπό τή φθορά ὁ Ἀρχηγός τῆς  ζωῆς. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστός.«Ἠγέρθη ὁ Κύριος ὄντως»(Λουκ.κδ΄35) «Ἡρπάσθη πρός τόν Θεόν καί πρός τόν Θρόνον αὐτοῦ»(Ἀποκ.ιβ΄5).

    Ἁναστήθηκε ὁ Χριστός, «θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
  Ἀναστήθηκε καί «συνέτριψε τόν τό κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοὐτέστι τόν διάβολον»(Ἐβρ.β΄14).
  Ἀναστήθηκε ὁ Χριστός καί, διά τῆς Ἀναστάσεώς Του,  πραγματοποιήθηκε ἡ προαιώνιος Βουλή τοῦ Θεοῦ.
   Συνέτριψε τήν κεφαλήν τοῦ ἀρχεκάκου Ὄφεως(Γενέσ.γ΄15).

    Ἀποκαλύπτεται ὁ ἄνομος καί « τηρεῖ τήν πτέρναν Αὐτοῦ»,  τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ,  διότι,  κατ' ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ , ὁ  Κύριος   ὑψώθηκε  εἰς τό Ξύλον  τοῦ Σταυροῦ.
   Ἀλλά ὅμως «ἠγέρθη ὁ  Κύριος ὄντως» (Λουκ.κδ΄34). Ὁ Χριστός Ἀναστήθηκε· καί, διά τῆς Ἀναστάσεώς Του, ἀναλίσκει, φθείρει, καταστρέφει, ἐκμηδενίζει, κονιορτοποιεῖ, συντρίβει  ὁλοσχερῶς τόν ἄνομον τῷ πνεύματι τοῦ στόματος Αὐτοῦ καί τόν καταργεῖ τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας Αὐτοῦ(Β΄Θεσσαλ.β΄ 8-9).

    Ἀπό ἄπειρη ἀγάπη, ὁ Χριστός, «ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος τῶν νεκρῶν καί ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς», «παρέδωκεν ἑαυτόν ὑπέρ ἡμῶν προσφοράν καί θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσμήν εὐωδίας» (Ἐφεσ. ε΄ 2), ἔπαθε καί ἐτάφη καί ἀνέστη ἐκ νεκρῶν καί, διά τῆς Ἀναστάσεώς Του:

• ἐπλήρωσε τά σύμπαντα εὐωδίας
• ἐπάτησε τό Θάνατο,
• κατήργησε τόν ᾄδη,
• συνέτριψε τό Διάβολο,
• ἐξαφάνισε τή δύναμί του,  
• χάρισε  σέ ὅλους μας τή ζωή καί τήν ἀφθαρσία,
• μᾶς ἔλουσε καί
• μᾶς ἐκαθάρισε μέ τό τίμιον αἷμα Του, ἀπό τίς ἁμαρτίες μας, καί
• ἐποίησεν ἡμᾶς βασιλείαν,
• ἱερεῖς τῷ Θεῷ καί Πατρί αὐτοῦ,
• αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος
• εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων·
• Ἀμήν»(Ἀποκ. α΄ 5-6).  

    Ἄν ὁ Χριστός δέν εἶχε ἀναστηθῆ ἐκ τῶν νεκρῶν τό κήρυγμά μας θά ἦταν  «κενόν» , χωρίς πραγματικό περιεχόμενον, χωρίς νόημα καί ἡ πίστις μας θά ἦταν ἐπίσης «κενή».

    Ἡ βάσις καί τό θεμέλιο τῆς Πίστεώς μας εἶναι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ. Καί εἶναι γεγονός ὅτι ὁ Κύριος, μέ τήν Ἀνάστασίν   Του χαρίζει σέ κάθε πιστό, τήν Ἀνάστασι καί τή Ζωή.«Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο»(παρβλ. Α΄Κορινθ. ιε΄ 14-20). Χαρίζει τό Φῶς,  τή Χαρά, τήν Εὐφροσύνη, τήν Ἀγαλλίασι καί «τήν Εἰρήνην, τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν» (Φιλιπ. δ΄ 7).Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ εἶναι Θρίαμβος πάνω στό Θάνατο καί θεραπεία τοῦ φόβου τοῦ Θανάτου.

    Ἐξαφανίσθηκε ὁλότελα ὁ θάνατος καί κατανικήθηκε, ὥστε νά μή φαίνεται πουθενά. Ποῦ εἶναι, θάνατε, τό φαρμακερό κεντρί σου;

Ποῦ εἶναι, ᾄδη, ἡ νίκη σου;

    «Κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος. Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; ιΠοῦ σου ᾄδη, τό νῖκος;»(Α΄Κορινθ. ιε΄ 54-55). 

    Ὁ Χριστός, ἡ Πηγή τῆς Ζωῆς καί τῆς Ἀθανασίας, ἡ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας, ἀναστήθηκε καί πλημμύρισε τά σύμπαντα Χαρᾶς. Γέμισε τήν ψυχή κάθε πιστοῦ ἀγαλλίασι. Σκόρπισε τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του, σέ ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη.

«Νῦν πάντα πελήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ, καί τά  καταχθόνια· ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις, τήν ἔγερσιν Χριστοῦ,  ἐν ᾗ ἐστερέωται».

Φώτισε τά σκοτάδια μας. Καθάρισε τό νοῦ καί τήν καρδιά μας ἀπό τήν «ἀχλύν» τῆς ἁμαρτίας. Ἔδιωξε μακριά ἀπό μᾶς τήν πλάνη τῶν δαιμόνων. Ἄνοιξε τίς Πύλες τοῦ Οὐρανοῦ, σέ κάθε πιστό, σέ κάθε καλοπροαίρετο ἄνθρωπο.

   Χάραξε  τό δρόμο τῆς  ἀληθινῆς ζωῆς, σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, μέ τή σταυρική Του Θυσία καί τήν Ἀνάστασίν Του. Καί ἄφησε ἐλεύθερο κάθε ἄνθρωπο, ἄν θέλῃ, νά ἀκολουθήσῃ τό δρόμο, πού ἀρχίζει ἀπό τή Φάτνη τῆς Βηθλεέμ, περνάει ἀπό τό Γολγοθᾶ, κάνοντας πρᾶξι τήν «καινήν Ἐντολῆν», καί, διά τῆς Ἀναστάσεως, φθάνει στά Οὐράνια, «ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου»(Ψλ.91,14).

    Ἡ ἐποχή μας, ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου, δέχεται τά μηνύματα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ; Ἀκολουθεῖ ἡ ἀνθρωπότης σήμερα τό δρόμο, πού χάραξεν ὁ Χριστός μέ τή Σταυρική Του Θυσία καί τόν θεμελίωσε μέ τήν Ἀνάστασί Του;

    Ὁ ἠγαπημένος Μαθητής λέγει :«Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καί καθώς ἠκούσατε ὅτι ὁ Ἀντίχριστος ἔρχεται, καί νῦν πολλοί ἀντίχριστοι (ἀνθρωποι αἱρετικοί, πρόδρομοι τοῦ Ἀντιχρίστου) γεγόνασι· ὅθεν γινώσκομεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν»(Α΄Ἰωάν.β΄18).

    Καί πραγματικά ἡ ἐποχή μας εἶναι πολύ κρίσιμος, πολύ ἐπικίνδυνη. Δέν ἀκολουθοῦμε τό δρόμο, πού χάραξε ὁ Χριστός μέ τό Αἷμα Του, δέν ἀκολουθοῦμε τό δρόμο τῆς ζωῆς.

    Ἡ ἀνθρωπότης, δυστυχῶς, δέν ἀποδέχεται τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, μέ λυσσώδη μανία, παραμένη στή Χώρα καί τή σκιά τοῦ Θανάτου. Βαδίζει στήν εὐρύχωρη ὁδό.  

        

   Ξέφρενη ξεστρατίζει ἀπό τόν ὄμορφο δρόμο τῆς ζωῆς

   καί σταθερά βαδίζει  στόν ὄλεθρο, στήν καταστροφή.

   Πετρῶσαν οἱ καρδιές.Καί ζοῦμε μέ τόν πανικό , 

   τό φόβο  μιᾶς ὁλοκληρωτικῆς καταστροφῆς.

   Καί ὁ ἕνας  στέκεται ἀπέναντι στόν ἄλλον, σάν ἐχθρός.

   Τί ἀναλγησία, Θεέ μου! Πόση τύφλωσι! Πόση πώρωσι!

   Ἰχῶρες κλείνουν τά μάτια τῆς ψυχῆς μας, τόσον,

   ὥστε νά μή μποροῦν νά ἀτενίσουν καί νά ἰδοῦν  

   τό Φῶς τῆς  λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

 

    Ποῦ μᾶς  φέρει  τό πεῦμα τῆς νέας Ἐποχῆς;

    Ποῦ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ Παγκοσμιοποίησις, πού στήν

    οὐσία της σατανοποίησις ;

    Θά ἀφήσουμε νά μᾶς κυβερνᾷ ὁ ἀρχαῖος Ὄφις;

    Ἕως πότε θά θυσιάζουμε στό βωμό τοῦ Μαμωνᾶ;

     Ἕως πότε θά λατρεύουμε, γιά Θεό τό  Βόρβορο;

    Εἶναι καιρός νά ξυπνήσουμε καί νά βιώσουμε

    ὅλοι τά μηνύματα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ

    καί,  μέ ἀκλόνητη Πίστι, νά σταθοῦμε κάτω ἀπό τό

    κραταιό, τό παντοδύναμο Χέρι τοῦ Ἀναστᾶντος

    Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιά νά μᾶς ὑψώσῃ

    καί νά μᾶς δοξάσῃ στόν κατάλληλο καιρό.

    Εἶναι καιρός νά καταλάβουμε καλά ὅτι ἔπαθε καί ἀναστηθηκε γιά μᾶς. Νά νοιώσουμε ὅτι Αὐτός καί μόνον Αὐτός εἶναι ἡ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας.Νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι Αὐτός καί μόνον Αὐτός εἶναι ὁ Νικητής, ὁ Θριαμβευτής πάνω στό Κακό καί τήν ἁμαρτία. Αὐτός καί μόνον Αὐτός εἶναι ὁ Λυτρωτής τοῦ Σύμπαντος . Αὐτός καί μόνον Αὐτός εἶναι η Σκέπη, ἡ καταφυγή, τό Φρούριον καί τό στερέωμα ὅλων μας.

    Νά ἀποφασίσουμε νά ἐγκολπωθοῦμε τόν Ἀναστᾶντα Κύριον καί νά βαδίζουμε ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς τό δρόμο τῆς Ζωῆς, τό δρόμο τῆς γνήσιας Ἀγάπης,μαζί μέ τό Χριστό καί νά Τόν δοξάζωμε ,μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς μας. Διότι Σ' Αὐτόν, τόν Ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν, ἀνήκει ἡ Βασιλεία καί ἡ Δύναμις καί ἡ Δόξα :

   «Τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ,

     μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμή  καί    δόξα εἰς τούς   

     αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν» (Α΄Τιμόθ. α΄ 17).