ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

 

ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

 

«Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καί ὁ ἀθετῶν ὐμᾶς ἐμέ ἀθετεῖ· ὁ δέ ἐμέ ἀθετῶν ἀθετεῖ τόν ἀποστείλαντά με»(Λουκ. ι΄ 16).

 

«Ὁ Πάνσοφος καί Πανάγαθος Θεός τόσο πολύ μᾶς ἀγαπᾷ, ὥστε τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκε, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχει ζωήν αἰώνιον» (Ἰωάν. γ΄15,16).«Καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰωάν. α΄14). Ὁ Χριστός, ὁ Ἀληθινός Μεσσίας, ἔρχεται κοντά μας καί μᾶς καλεῖ νά μετανοήσουμε, «ὅτι ἤγγικεν ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν»(Ματθ.δ΄17). Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς κοντά μας ἀθόρυβα, «πρᾷος καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ», «ὡς αὔρα λεπτή», νά ἁπαλύνῃ τόν πόνο μας, νά μᾶς λυτρώσῃ ἀπό τό Θάνατο, νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό τή δουλεία τῆς φθορᾶς, καί καταργεῖ «τόν τό κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοὐτέστι τόν διάβολο». Κηρύσσει τό Εὐαγγέλιον τῆς Βασιλείας, τό Εὐαγγέλιον τῆς ἀγάπης Του, καί διώχνει τό φόβο μέσα ἀπό τήν ψυχή μας, διότι «ἡ ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον». «Καί κηρύσσων τό Εὐαγγέλιον τῆς Βασιλείας, συγχρόνως θεραπεύει πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ» (Ματθ. δ΄ 23). 

«Ὁ Πανακής ἰατρός», ὁ ἰατρός, γιά ὅλες τίς ἀρρώστιες, καί ἐπειδή γνωρίζει τό ὁλισθηρόν, τό εὐόλισθον τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἐκλέγει τούς δώδεκα καί τούς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, ἀλλά καί τούς διαδόχους αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι καλοῦνται νά συνεχίσουν τό κοσμοσωτήριον ἔργον Του, νά κηρύσσουν, δηλαδή Εὐαγγέλιον τῆς Βασιλείας καί θεραπεύουν πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Ὁ Κύριος, σέ ὅλους ἐκείνους πού Τόν δέχθηκαν καί πίστεψαν στό ὄνομά Του ἔδωκε τήν ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι καί «τήν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων καί ἐπί πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καί οὐδέν αὐτούς οὐ μή ἀδικήσῃ» (Ἰωάν. α΄12. Λουκ. ι΄19). Ἡ ἀποστολή  τῶν Ἀποστόλων καί τῶν διαδόχων τους, τῶν Ἱερέων, τῶν ποιμένων καί διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας μας, μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, πρῶτον εἶναι νά κηρύττουν τό Εὐαγγέλιον σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους καί δεύτερον νά θεραπεύουν δωρεάν πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. Ἀλλά καί ὅλοι οἱ πιστοί Μαθητές τοῦ Χριστοῦ ὅλων τῶν αἰώνων, ἐφοδιάζονται μέ τήν ἐξουσίαν αὐτήν, πρός δόξαν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ὅλοι μας ὀφείλουμε νά ἀκολουθοῦμε τά ματωμένα Χνάρια τοῦ Χριστοῦ.

 Διορίζει ὀ Χριστός κοντά μας, δίπλα μας, θεραπευτές, συμβούλους, πνευματικούς ἐργάτες τοῦ ἀμπελῶνος Του καί τούς ἐφοδιάζει μέ τήν ἐξουσίαν νά διδάσκουν, νά καθοδηγοῦν, νά στηρίζουν, νά παρηγοροῦν. νά θεραπεύουν πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν, ΔΩΡΕΑΝ. Καί λέγει: «Ὅποιος σᾶς ἀκούει καί ὑπακούει στό λόγο σας, ἀκούει καί ὑπακούει σέ Μένα. Ὅποιος δέν σᾶς δέχεται καί δέν ὑπακούει σέ σᾶς, ὅποιος σᾶς ἀπορρίπτει, αὐτός ὁ ἀρνητής, δέν δέχεται καί δέν ὑπακούει σέ Μένα, ἀπορρίπτει Ἐμένα· καί ὅποιος ἀθετεῖ, ὅποιος ἀπορρίπτει καί παρακούει σέ Μένα, παρακούει εἰς τόν Θεόν-Πατέρα, πού μέ ἔστειλεν εἰς τόν κόσμον»(πρβλ. Λουκ. ι΄ 16). Κάθε, λοιπόν, παρακοή καί  κάθε ὕβρις, πού θά γίνῃ ἀπό τούς ἀνθρώπους σέ σᾶς, τούς γνησίους Μαθητάς μου, τούς ἀπεσταλμένους μου, εἶναι «βλασφημία», εἶναι σάν νά γίνεται στόν ἴδιο τόν ἐπουράνιον  Θεόν.

Εἶναι ὁλοφάνερον ὅτι ὁ πάνσοφος Κύριος, μᾶς συνιστᾶ ὑπακοή στίς ὁδηγίες τῶν πνευματικῶν πατέρων καί διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας. Θέλει ὀ Κύριος νά μᾶς στηρίξῃ στήν Πίστι, νά μᾶς ἐνισχύσῃ στόν πνευματικό μας ἀγῶνα,  νά θεραπεύῃ τίς ἀνημπόριες μας, νά μᾶς βοηθῇ στίς δύσκολες ὧρες. Γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τό λόγο μᾶς τονίζει τήν ἀνάγκην ὑπακοῆς στίς ὁδηγίες τῶν ἀπεσταλμένων Του καί μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι ἡ ὑπακοή σ’ αὐτούς, εἶναι ὑπακοή σ’  Αὐτόν, στόν ἴδιον τόν Θεόν.

Ὅποιος παρακούει, περιφρονεῖ καί ὑβρίζει τούς πνευματικούς ἐργάτες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, παρακούει στό Θεό.

Καί ποιός εἶναι τόσον ἀνόητος, ὥστε νά ἀπορρίπτῃ, τούς πνευματικούς ἐργάτες, τούς Ποιμένας καί διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί νά παρακούῃ στίς ὁδηγίες τους.

Οἱ φωτισμένες Ὁδηγίες τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ, οἱ Ὁδηγίες τῶν πνευματικῶν Πατέρων, εἶναι τά φάρμακα, γιά τή θεραπεία τῶν ψυχικῶν νοσημάτων, τῶν χαμηλῶν Παθῶν.

Τά Παθήματα τῆς ψυχῆς δέν θεραπεύονται, μέ  τά λεγόμενα ψυχοφάρμακα (χάπια καί ἄλλα). Θεραπεύονται μόνον μέ τό λόγο τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι πραγματικά τροφή καί τρυφή τῆς ψυχῆς, ἴαμα, θεραπεία. Καί ὅσοι ἔχουν μυαλό καί γνῶσι ὀφείλουν ἀπόλυτη ὑπακοή στό Λόγο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, πού κηρύσσεται ἀπό τούς ἀπεσταλμένους τοῦ Χριστοῦ, ἐργάτες τῆς Ἐκκλησίας Του. Ὅποιος παρακούει στίς Ὁδηγίες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἄνθρωπος ἀσυμβούλευτος. Εἶναι ὡς πλοῖον ἀκυβέρνητον. Καί μέ τήν κακή του  θέλησι ὁδηγεῖται ὁλοταχῶς εἰς τήν ἄβυσσον τῆς αἰώνιας Ὀδύνης.

Ὁ Χριστός, μέ τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Ἀγάπης Του συνεχίζει, ὡς μακρόθυμος,  καί  «κρούει τήν Θύραν» καί περιμένει νά ἀκούσουμε τή φωνή Του, πού κηρύσσεται ἀπό τούς ἀπεσταλμένους τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς , ὡς ἀσπίδες, θά συνεχίσουμε νά κωφεύουμε στό λόγο τοῦ Εὐαγγελίου;

Ὁ ἰατροφιλόσοφος καί Εὐαγγελιστής Λουκᾶς  συνεχίζει νά κηρύσσῃ, καί λέγει: «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καί ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμέ ἀθετεῖ· ὁ δέ ἐμέ ἀθετῶν ἀθετεῖ τόν ἀποστείλαντά με». Τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ.

Ἡ ὑπακοή στό Θεό καί τόν ζωοποιό Του λόγο, εἶναι ἀπόδειξις τῆς ἀγάπης μας στό Θεό καί τόν πλησίον. Ἡ ὑπακοή στό λόγο τοῦ Θεοῦ εἶναι καί  ἀνάγκη τῆς Ψυχῆς, γιά τή διαφύλαξι τῆς ψυχοσωματικῆς μας ὑγείας. Ἐμεῖς θά συνεχίσουμε τήν πορεία μας στό δρόμο τῆς παρακοῆς, ὡς τέκνα Παραφροσύνης; Ἤ θά ἀκολουθήσουμε τό δρόμο τῆς ὑπακοῆς, τό δρόμο τῆς ὄντως ζωῆς, διαφυλάσσοντας ἔτσι τήν ψυχοσωματική μας ὑγεία;

 Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, τό ἀληθινόν Φῶς, πού φωτίζεις κάθε ἄνθρωπο, πού ἔρχεται στόν κόσμο, λάμψε μέσα στήν καρδιά μας τό δικό Σου Φῶς, τό ἀκήρατον Φῶς τῆς Σῆς θεογνωσίας. Φώτισε τά σκοτάδια μας καί ὁδήγησέ μας στήν Ὁδόν τῆς ὑπακοῆς στό Θέλημά Σου. Στερέωσε τήν ψυχήν μας ἐπί τήν πέτραν τῶν Ἐντολῶν Σου καί ἀξίωσέ μας νά σταθοῦμε ἀξίως, μετά τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων Σου «ἔνθα ὁ τῶν ἑορταζόντων ἦχος ὁ ἀκατάπαυστος καί ἡ ἀπέραντος ἡδονή τῶν καθορώντων  τοῦ Σοῦ προσώπου τό κάλλος τό ἄρρητον. Σύ γάρ εἶ τό ὄντως ἐφετόν καί  ἡ ἀνέκφραστος εὐφροσύνη τῶν ἀγαπώντων Σε, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, καί Σέ ὑμνεῖ πᾶσα ἡ κτίσις εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν» (παρβλ. καί Εὐχή Θ. Εὐχαριστίας) .