Ο ΠΑΝΑΚΗΣ ΙΑΤΡΟΣ

 

Ο  ΠΑΝΑΚΗΣ  ΙΑΤΡΟΣ

 

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, Σύ και Μόνον Σύ εἶσαι ὁ Γιατρός καί ὁ  Μοναδικός Θεραπευτής , για ὅλες τίς ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας. Μόνον Σύ, Κύριε, ἡ ἄπειρη Ἀγάπη καί Εὐσπλαγχνία, Θέλεις, ὡς Πανάγαθος καί Μπορεῖς, ὡς Παντοδύναμος, νά μᾶς ἀνασύρῃς ἀπό τήν ἄβυσσο τῆς  ἀπογνώσεως καί τῆς ἀπελπισίας, στην ὀποίαν μᾶς ὁδηγεῖ ὁ κακός μας ἑαυτός… οἱ ἀστόχαστες συμπεριφορές καί ὁ κόσμος, πού ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται…Χανόμαστε μέσα σ’ ἕνα βαθύ, ἀπύθμενο  σκοτάδι παρανοήσεων καί ὀλιγοπιστίας…Βρισκόμαστε στό χεῖλος τῆς Ἀβύσσου τῶν συμφορῶν, ἐξ αἰτίας , ὄχι μόνον τῶν Βαβυλωνίων, ἀλλά καί τῶν πολλῶν μας ἁμαρτιῶν. Ὁ Πόνος καί ἡ Ὀδύνη κατακλείζουν τήν ζωή μας. Χείμαρρον διέρχεται ἠ ταλαίπωρη ψυχή μας…

«Σεισμός μέγας ἐν τῇ θαλάσσῃ». Καταποντιζόμαστε μέσα σέ μιά ἄγρια, σκοτεινή, φουρτουνιασμένη Θάλασσα. Κύριέ μου Ἰησοῦ! Θεόρατα κύματα λυσσομανοῦν,  μᾶς δέρνουν μᾶς κτυποῦν ἀλύπητα, ἀρρώστιες, πόνος συμφορές , μᾶς σπρώχνουν στό Χαμό. Κύριε Ἰησοῦ, ἔρχου ταχύ! Μή ἀργοπορεῖς, Κύριε! «Σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα»! Σέ Σένα, Θεέ μου, πιστεύουμε. Σέ Σένα, ἁμαρτάνουμε, καί Ἐσένα μονάχα λατρεύουμε! Δέν ἔχουμε καί δέν θέλουμε νά ἔχουμε ἄλλον  στη ζωή μας βοηθόν, ἐκτός ἀπό Σένα. Μόνον Σέ Σένα, πολυέλεε, καταφεύγουμε. Μόνον Σύ μπορεῖς καί Θέλεις νά θεραπεύσης τίς ἀρρώστιες μας, ὁ «Πανακής ἰατρός»!  Ποιός ἄλλος θά μᾶς ἀνασύρῃ ἀπό τήν «ἰλύν βυθοῦ» εἰς τήν ὁποίαν ἔχουμε ἐμπαγῆ, ἄν ὄχι Σύ, πού Σταυρώθηκες γιά μᾶς; Ποιός ἄλλος θά μᾶς λυτρώσῃ ἀπό τήν Ὀδύνη καί τόν Πόνο καί θά μᾶς ὁδηγήσῃ εἰς τόπον ἀναψυχῆς, «ἐπί ζωῆς Πηγάς Ὑδάτων»; Ποιός ἄλλος, Ἰησοῦ μου, ἐκτός ἀπό Σένα; Κύριέ μου Ἰησοῦ, ἔρχου ταχύ! Κύριε μή βραδύνης! Κύριε Ἰησοῦ, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα!  Σύ καί μόνο Σύ εἶσαι ἡ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας, ἡ μόνη μας παρηγοριά, ἡ μόνη μας ἐλπίδα, το Φρούριόν μας, το μόνον ἀσφαλές καταφύγιον!  Σύ εἶσαι ὁ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ἀνάστασις και ἠ Ζωή, το Φῶς καί ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου. Σύ εἶσαι ὁ Πανακής  Ἰατρός καί Θεραπευτής τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν. Χάρισέ μας τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος... Σύ ὁ Ἰσχυρός Θεός, ὁ Ἐξουσιαστής, ὁ Παντοκράτωρ, λύπήσου μας καί ἐλέησον ἡμᾶς, ὄχι γιατί τό ἀξίζουμε, «ἀλλ’ ἕνεκεν τῆς δόξης τοῦ Ὀνόματός Σου». Μή  μᾶς στερήσης τήν εὐλογημένη Παρουσία Σου!  

Ἔρχου ταχύ και μείνε μαζί μας, Ἀνεξίκακε Κύριε! Καί χάρισέ μας την ὑγείαν τῆς ψυχῆς και τοῦ σώματος. Ἀξίωσε καί μᾶς, τούς ἀναξίους δούλους Σου, μέσα στόν κατακλεισμό τῶν συμφορῶν καί τῶν θλίψεων, να ἀκούσουμε τήν πιό γλυκειά  και ἀπό τό μέλι, Παρήγορη Φωνή Σου, νά μᾶς στηρίζῃ καί νά διώχνῃ κάθε φόβο μέσ’ ἀπό τη σαλεμένη μας καρδιά: «ΘΑΡΣΕΙΤΕ, ΕΓΩ ΕΙΜΙ, ΜΗ ΦΟΒΕΙΣΘΕ! Ἀξίωσέ μας νά χαιρώμαστε τήν εὐλογημένη Παρουσία Σου!  Ἀξίωσέ μας, ΛΥΤΡΩΤΑ, νά Σέ ὑμνοῦμε καί νά σέ δοξολογοῦμε, σύν τῷ Πατρί καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, τώρα καί πάντοτε και εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας. ΑΜΗΝ.