Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

Ταπεινωθῶμεν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ τελωνικῶς...

Καιρός νά κυβερνήσῃ τή ζωή μας ἡ ταπείνωσις


 
 
 
                     «Φαρισαίου φύγωμεν ὑψηγορίαν καί Τελώνου
                      μάθωμεν τό ταπεινόν, ἐν στεναγμοῖς πρός τόν
                      Σωτῆρα κραυγάζοντες·  ἵλαθι, μόνε ἡμῖν
                      εὐδιάλλακτε».
 
 
       «Πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτόν ταπεινωθήσεται, ὁ δέ ταπεινῶν            
         ἑαυτόν ὑψωθήσεται»(Λουκ. ιη΄ 14).
    
              Ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς καλεῖ, αὐτή τήν κατανυκτική περίοδο τοῦ Τριωδίου, νά βάλουμε «ἀρχήν», στήν πνευματκή μας ζωή, τήν ταπείνωσι. Μᾶς συνιστᾶ νά ἀποφύγουμε τήν ὑψηγορία τοῦ Φαρισαίου καί νά διδαχθοῦμε ἀπό τήν ταπείνωσι τοῦ Τελώνου.
         Ἡ ταπείνωσις εἶναι μυρίπνοον ἄνθος, ἀλλά σπάνιον στήν ἐποχή μας. «Σπάνιον γάρ τό ἀγαθόν», λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος. Ἀγκάθια καί τριβόλοι ἀποστασίας, Ἐγωϊσμοί, χαμηλά, δυσώδη πάθη,  κατατρύχουν τή ζωή μας καί μᾶς ὁδηγοῦν στόν ἀφανισμό.
        Ἡ τεχνική πρόοδος, δυστυχῶς, δέν συνοδεύεται ἀπό τήν πνευματική πρόοδο. Ὁ τεχνικός πολιτισμός καί τά ἐπιτεύγματά του χρησιμοποιοῦνται στό Κακό, καί σωρεύουν στή ζωή μας συμφορές. Οἱ τεχνοκράτες σήμερα δέν προσέχουν στήν πνευματική τους τελείωσι. Καί ἔτσι δημιουργεῖται σύγχυσις καί ἀσυνεννοησία, διάλυσις τῶν πάντων.
         Μέ τήν ὑψηγορία, μέ τόν Ἑωσφορισμό, μέ τόν διαβολικό Ἐγωϊσμό κτίζουμε ἕναν καινούριο Πύργο τῆς Βαβέλ. Ὅλα αὐτά βέβαια συμβαίνουν, διότι δέν κυβερνᾶ τήν ζωή μας ἡ ταπείνωσις. Ἀντίθετα ξεφύγαμε ἀπό τήν πηγή τῆς Ζωῆς, ἀπομακρυνθήκαμε ἀπό τόν Ἕνα καί μόνον ἀληθινόν Θεόν καί θεοποιήσαμε τό Βόρβορο, θεοποιήσαμε τόν Ἐγωϊσμό μας, τόν κ. ΕΑΥΤΟΥΛΗ  καί μᾶς  κυβερνᾶ ἡ Ψευτιά καί ἡ Ὑποκρισία.
 
          Ἡ ἀνθρωπότης τῆς ἀθέου παγκοσμιοποιήσεως, ἀπό μέρα σέ μέρα, πηγαίνει ἀπό τό Κακό στό χειρότερο, ὁδεύει πρός τήν ἄβυσσο τῆς αἰώνιας   Ὀδύνης. Ἡ αἰτία ὅλων τῶν κακῶν εἶναι χωρίς ἀμφιβολία ,ἡ ἀπιστία, ὁ Ἐγωϊσμος, ὁ Φιλοτομαρισμός.
 
       Δέν εἶναι ὑπερβολή,  ἄν ποῦμε ὅτι, σέ παγκόσμια κλίμακα σήμερα οἱ ἄνθρωποι,        τρῶμε πικρό, ὀδυνηρό ψωμί
                                          «ἐσθίομεν ἄρτον ὀδύνης».
          Γιά νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τήν ὀδύνη ὁ Χριστός μᾶς  καλεῖ, νά μιμηθοῦμε τόν Τελώνη, νά ἀναγνωρίσουμε τά σφάλματά μας καί νά μετανοήσουμε εἰλικρινά καί ἔμπρακτα.Μᾶς καλεῖ νά μετατρέψουμε τήν ἀγωνία μας σέ πνευματικό ἀγῶνα. Νά μή ἀφανίζουμε τό πρόσωπό μας. Νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς. Νά μή μεταβιβάζουμε σέ ἄλλους τά δικά μας λάθη.Νά δείχνουμε πάντοτε τό ἀληθινό μας πρόσωπο. 
        Εἶναι καιρός νά ἔλθουμε σέ περισυλλογή καί αὐτοεξέτασι, γιά νά γνωρίσουμε τόν ἑαυτό μας καί νά καταλάβουμε ὅτι τήν ψυχή καί τή ζωή μας τή δηλητηριάζει ὁ Ἐγωϊσμός.
       Ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος, ἄριστος βαθυψυχολόγος, μᾶς συνιστᾶ νά εἰσέλθουμε εἰς τά ἐσώτατα βάθη τῆς ψυχῆς καί νά  σκοτώσουμε τόν Ὄφι , πού φωλιάζει μέσα μας καί μᾶς θανατώνει.
       Μετουσιώσαμε, δυστυχῶς, μέ τόν Ἐγωϊσμό καί τά βρωμερά μας πάθη, τόν Παράδεισο σέ χοιροστάσι.
       Εἶναι καιρός νά καταλάβουμε ὅτι ἔχουμε τρελλαθῇ.  Ὁ ἄνθρωπος σήμερα εἶναι σάν τόν ἄσωτο, ἐκτός ἑαυτοῦ. Καί εἶναι  ἀνάγκη ὁ καθένας μας νά ἔλθῃ εἰς ἑαυτόν. Σ' αὐτό θά μᾶς βοηθήσῃ ἡ αὐτογνωσία. Ὁ ἐνσυνείδητος αὐτοέλεγχος θά μᾶς ὁδηγήσῃ εἰς τήν εἰλικρινῆ μετάνοια καί ἐπιστροφή εἰς τήν Πατρικήν Ἑστίαν. Νά κάνουμε πρᾶξι τήν Ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
        Εἶναι ἀνάγκη μέ ὁδηγό τήν ταπείνωσι νά ἐπιστρέψουμε κοντά στό Θεό καί νά ζητήσουμε τό ἔλεός Του, πρίν νά εἶναι ἀργά.
 
 
        Τί περιμένουμε; Νά αὐτοκαταστραφοῦμε ;
         Τά ἀποτελέσματα τῆς σκληροκαρδίας καί τοῦ Ἑωσφορισμοῦ, πού ἔχει κυριεύσει τήν ἀνθρωπότητα εἶναι ἡ ἐνσάρκωσις τῆς ΝΤΡΟΠΗΣ. Αὐτοί πού κυβερνοῦν τόν κόσμο σήμερα σίγουρα ἔχουν τό διάβολο μέσα τους καί στό  πρόσκαιρο διάβα τους  σπέρνουν τή ΣΥΜΦΟΡΑ.
     
                   Ἐάν συνεχίσουμε τή ζωή μας, χωρίς ἀγάπη,
                    θἆναι τό τέλος μας ὀδυνηρό.
                    Μέ τήν ἀπάνθρωπη συμπεριφορά μας,
                    Μικροί καί Μεγάλοι, Ὅλοι μας
                    μέ τή σκληρότητα καί τήν ἀμετανοησία μας
                   « θησαυρίζουμε στόν ἑαυτό μας,
                    ὀργήν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καί ἀποκαλύψεως
                    καί δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ, ὅς ἀποδώσει
                    ἑκάστῳ κατά τά ἔργα αὐτοῦ»(Ρωμ. β΄ 5-6)
 


 
           « Ποιός θά μᾶς λυτρώσῃ ἀπό τῆς ὀργῆς
           τοῦ Ἀρνίου;»
          « ὅτι ἦλθε ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς
            αὐτοῦ, καί τίς δύναται σταθῆναι;»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου