( Ἐπιστολή πρός Οὐρανόν).
Ἀγγελούδι μου,
Δέν ἀμφέβαλα ποτέ γιά τήν ἀγάπη σου. Μοῦ ἔκρυβες τόν πόνο σου, γιά να μή στεναχωρηθῶ. Ἔτσι δέν ἀξιώθηκα νά σέ σφίξω στήν ἀγκαλιά μου, στίς ὧρες τοῦ πόνου σου. Δέν ἤξερα. Φανταζόμουν. Πονοῦσα. Καί δέν πρόφθασα νά σέ σφίξω στήν ἀγκαλιά μου τίς τελευταῖες σου στιγμές. Σέ πῆρε ὅμως στήν ἀγκαλιά Του ὁ Χριστός. Συντόμευσε τίς ἡμέρες τῆς θλίψεως. Σέ λύτρωσε ἀπό τον πόνο και ἀπό τη μεγάλη θλῖψι. Πίστευες, μέ τήν καρδιά σου και λάτρευες τό Χριστό. Καί εἶμαι σίγουρος ὅτι τώρα βρίσκεσαι καί ἀναπαύεσαι στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ, «ἐν Χώρᾳ ζώντων, ἐν χώρᾳ δικαίων, ἐν χειρί Θεοῦ, εἰς τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί χαίρεσαι μετά τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων, τήν ἀδιατάρακτον διά θέας ἀπόλαυσιν τοῦ ἀρρήτου καί ἀπείρου Κάλλους τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν. Αὐτή ἡ οὐράνια πληροφορία ἐλαφρύνει τόν πόνο τοῦ ἀποχωρισμοῦ, τόν πικρό καί ἀβάσταχτο. Γέμιζες χαρά τήν ψυχή μου καί τώρα ζῆς στήν καρδιά μου και τη γεμίζεις χαρά, διότι γνωρίζω ὅτι τώρα δέν πονᾶς, ἀγάπη μου. Κι’ αὐτό ἔχει σημασία, γιά μένα. Νά μήν πονᾶς καί νά χαίρεσαι τή Χαρά τοῦ Θεοῦ. Τώρα εἷσαι κοντά στό Χριστό και αὐτό με παρηγορεῖ. Εὐχαριστῶ τό Θεό, πού τώρα βρίσκεσαι στήν ἀγκαλιά Του, «ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλά ζωή ἀτελεύτητος». Σέ παρακαλῶ, Γιέ μου, ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκεσαι, νά παρακαλῆς τόν Κύριο, ὅταν μέ καλέσῃ, νά μέ ἀξιώσῃ νά ἔλθω κοντά σου, γιά νά ψάλλουμε μαζί, ὅπως πάντοτε, ὕμνους εὐχαριστίας στο Λυτρωτή μας καί Θεό, στόν Ὁποῖον ἀνήκει ἡ Βασιλεία, ἡ Τιμή καί ἡ Δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου