Ε Υ Χ Ε Σ

Ἐγκάρδιες Εὐχές

 

 

 Ἀγαπημένα μου Παιδιά,

Αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά σᾶς εὐχαριστήσω, μέσα ἀπό τά ἐσώτατα βάθη τῆς καρδιᾶς μου ὅλους σας, γιά τήν ἀγάπη καί τόν ἐνδιαφέρον, μέ τό ὁποῖον ἐπισκέπτεσθε τό· newanapalmoi.blogspot.com. Θέλω νά πιστεύω ὅτι ἀπό τούς ἑκατόν τριάντα χιλιάδες περίπου ἐπισκέπτες, τοὐλάχιστον  οἱ ἑκατό χιλιάδες  μελετᾶτε τίς ἀναρτήσεις. Θά συνεχίσω, μέ τή Χάρι τοῦ Θεοῦ, καί πάλιν ἀπό τό Σεπτέμβριο,  νά σᾶς προσφέρω μέ ἀγάπη ὅ,τι καλλίτερο ἔχω μέσα στήν καρδιά μου.

Σᾶς εὔχομαι καλό Καλοκαίρι, μέ ὑγεία καί χαρά. Εὔχομαι στό Θεό νά  σᾶς σκεπάζει μέ τή Χάρι Του. Ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό λίγη ξεκούρασι, γαλήνη καί ἡρεμία. Μπορεῖ νά μήν ἔχουμε τή δυνατότητα νά χαροῦμε τίς πανέμορφες ἀκροθαλασσιές, τά βουνά καί τίς ραχοῦλες καί τίς ἀπερίγραπτες Ὀμορφιές τῆς Πατρίδος μας. Μποροῦμε, ὅμως, ἐκεῖ ὅπου βρισκόμαστε, νά περισυλλεγοῦμε καί νά ἡρεμήσουμε καί μέ  προσευχή νά μελετήσουμε τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Εἶναι σίγουρο ὅτι, μέ τή Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μελετῶντας τή Γραφή, θά νοιώσουμε, ἀσφαλῶς, σάν δένδρα πεφυτευμένα παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων, ἐκεῖ δηλαδή, πού ξεχύνονται σάν ἄφθονα νερά οἱ δωρεές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σάν δένδρα καρποφόρα καί ἀειθαλῆ, πού ἀποδίδουν τούς καρπούς των τόν κατάλληλο καιρό. Διότι εἶναι πλέον ἤ βέβαιον ὅτι ἐκεῖνος πού τρέφεται καί ποτίζεται μέ τά νάματα τῆς θείας διδασκαλίας, καρποφορεῖ πλούσια ἔργα ἀρετῆς, καί νοιώθει βαθειά μέσα στήν καρδιά του τή γαλήνη, τή χαρά, τήν εὐφροσύνη καί τήν ἀγαλλίασι, ἀγαθά, πού δέν συγκρίνονται μέ ὅλες τίς Ὀμορφιές τοῦ κόσμου. Αὐτή τήν παραδεισιακή χαρά τή νοιώθουν οἱ εὐσεβεῖς, καί ὅταν ἀκόμη κάνουν διακοπές μέσα σέ μιά φτωχική τρώγλη.

«Οὐχ οὕτως οἱ ἀσεβεῖς, οὐχ  οὕτως, ἀλλ’ ἤ ὡσεί χνοῦς, ὅν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπό προσώπου τῆς γῆς». Αὐτή τή χαρά, τήν ἀγαλλίασι καί τή γαλήνη δέν τή νιώθουν οἱ ἀσεβεῖς, πού εἶναι σάν τό χνοῦδι, πού τό παίρνει καί τό ἐξαφανίζει ὁ ἄνεμος ἀπό προσώπου τῆς γῆς, ἔστω καί ἄν παραθερίζουν στά πιό ὄμορφα μέρη (πρβλ. Ψαλμ. α΄1 ἑξ.).

Καί πάλιν σᾶς εὔχομαι καλό Καλοκαίρι, καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στό κάθε σας βῆμα.

 «Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὕτως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σέ ὁ Θεός» (Ψαλμ. 41, 2).