ΔΙΔΑΣΚΑΛΕ,ΤΙ ΠΟΙΗΣΑΣ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΩ;

Α΄

Πῶς ἀποκτᾶται ἡ αἰώνιος ζωή;

«Καί ἰδού νομικός τις ἀνέστη ἐκπειράζων τόν Ἰησοῦν καί λέγων»· Διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;

Ὁ δέ Ἰησοῦς εἶπε πρός αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; Πῶς ἀναγινώσκεις;

Ὁ δέ ἀποκριθείς εἶπεν·  ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καί τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.

Εἶπε δέ αὐτῷ·  ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καί ζήσῃ» ( Λουκ. ι΄ 25-28. Ματθ. κβ΄37-39. Μάρκ. ιβ΄ 30-31. Δευτερ. στ΄ 5. Λευϊτ, ιθ΄ 18).

Ὁ πάντων ἐπέκεινα, ὁ πάνσοφος, ὁ πανάγαθος καί παντοδύναμος Δημιουργός τοῦ Σύμπαντος, ἐγνώρισε στά πλάσματά Του τόν ἑαυτόν Του. Καί, ὅπως ἔχουμε πῆ, ἐφανέρωσε τά περί τήν οὐσίαν Του, ὅ, τι  δηλαδή ἦταν δυνατόν νά γνωσθῆ ἀπό τόν πεπερασμένον νοῦν τοῦ ἀνθρώπου. Ἐφανέρωσε τό δυνατόν γνωσθῆναι, π.χ. τήν ἀγαθότητά Του.

Καί πραγματικά μπορεῖ, ἄν θέλῃ, ὁ ἄνθρωπος, πού πιστεύει στό Θεό, νά γνωρίσῃ τήν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, τίς ἀόρατες ἰδιότητες καί ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέγῃ ὁ Παῦλος (Ρωμ. α΄19-20), διά μέσου τῶν ὁρατῶν  δημιουργημάτων, εἶναι δυνατόν νά κατανοῇ  μέ τή διάνοιά του καί νά βλέπῃ μέ τούς  πνευματικούς ὀφθαλμούς του τήν αἰώνιον καί ἄπειρον δύναμιν τοῦ Θεοῦ καί τίς ἄλλες θεῖες τελειότητες. Μπορεῖ ὁ πιστός νά γνωρίσῃ ὅτι «ὁ Θεός εἶναι  ἡ πηγή τοῦ ὕδατος τῆς ζωῆς» (Ἱερμ. β΄13), «ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν» (Α΄Τιμ.στ΄16) καί ὅτι Αὐτός καί μόνον αὐτός εἶναι ὁ Κύριος καί ὁ χορηγός τῆς ζωῆς καί ὅτι «αὐτός εἶναι ὁ διδούς πᾶσι ζωήν καί πνοήν καί τά πάντα» (Πράξ. ιζ΄25).

Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια καί ἡ ζωή (Ἰωάν. ιδ΄ 6) καί ὅτι «ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν» (μέ τή θέλησί του, χωρίς κανέναν ἀπολύτως ἐξαναγκασμό), «ἔχει ζωήν αἰώνιον, καί ἀναστήσω αὐτόν ἐγώ ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ» (Ἰωάν. στ΄ 40),λέγει ὁ Κύριος.

Μᾶς πληροφορεῖ ἐπίσης ὅτι «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί, καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ  ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὀ Θεός ἐν αὐτῷ» (Α΄ Ἰωάν. δ΄16). Καί τίς πληροφορίες αὐτές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μπορεῖ κάλλιστα νά τίς κατανοήσῃ καί ἄνθρωπος, ἀρκεῖ νά τό θελήσῃ. Ἀρκεῖ, δηλαδή, νά πιστεύσῃ στόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριον καί νά ἀσκῆται, γιά νά ἀποκτήσῃ τήν ἀναγκαία καθαρότητα τῆς καρδίας, νά ἐγκολπωθῇ καί νά ἀγαπήσῃ  τόν Θεόν μέ τελείαν ἀγάπην καί τόν πλησίον του ὅπως τόν  ἑαυτόν του, γιά νά ἀποκτήσῃ τήν αἰώνιον ζωήν. «Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν» (Ἰωάν. ιζ΄ 3). Ἡ γνῶσις αὐτή προϋποθέτει τό «εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β΄ Τιμ. γ΄12), προϋποθέτει πίστιν εἰς τόν Χριστόν, διά τῆς ἀγάπης ἐνεργουμένην (Γαλάτ. ε΄ 6), προϋποθέτει νά ἐγκολπωθοῦμε τόν Χριστόν καί νά κάνουμε πρᾶξι τό Εὐαγγέλιον Τῆς ἀγάπης Του. Νά ἀγαπήσωμε τόν Θεόν μέ τελείαν ἀγάπην καί τόν πλησίον, ὅπως τόν ἑαυτόν μας, γιά τόν Χριστόν.

«Ἐν ταύταις ταῖς δυσίν ἐντολαῖς (τῆς ἀγάπης, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας μας πρός τόν Θεόν καί τῆς ἀγάπης μας πρός τόν πλησίον μας ὡς ἑαυτόν) ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆται κρέμανται (στηρίζονται) (Ματθ. κβ΄40). Αὐτό σημαίνει νά μένωμεν ἐν τῇ ἀγάπῃ. Διότι «ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ», δηλαδή ζῆ ἐν τῷ Θεῷ αἰωνίως.