ΗΛΘΕ ΚΙ᾿ ΕΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗ ΓΗ

 

«ΠΥΡ ΗΛΘΟΝ ΒΑΛΕΙΝ ΕΠΙ ΤΗΝ ΓΗΝ»

(Λουκ. ιβ΄49).

Ὁ Κύριος ἦλθε καί ἔβαλε φωτιά στή γῆ. Κήρυξε τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του. Καί οἱ ἄνθρωποι, μέ τήν δική τους Θέλησι, χωρίσθηκαν πράγματι  σέ δυό Κατηγορίες: α) Σέ Κείνους πού Τόν δέχθηκαν καί πίστεψαν ὁλόψυχα στό Ἅγιον Ὄνομά Του, καί, μέ Χαρά,  Τοῦ ἄνοιξαν τήν πονεμένη τους  καρδιά καί  πρόθυμα, συνειδητά, ἀθόρυβα καί ταπεινά τηροῦν τάς Ἐντολάς Του.\Εἷναι Ἐκεῖνοι, πού πίστεψαν εἰς τόν Ἀληθινόν ΜΕΣΣΙΑΝ καί εἰς τούς ὁποίους « ἔδωκεν ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι»(Ἰωάν. α΄11-12).

Εἷναι ὅλοι, ὅσοι πίστεψαν εἰς Αὐτόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ ἐνανθρωπήσαντα,  καί Τόν λατρεύουν «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ», μέ ὅλην τήν καρδιά τους.

Εἷναι ἄνθρωποι ἁπλοϊκοί, ἔχουν ἄκρα Ταπείνωσι καί ἄδολη Ἀγάπη, ἔχουν  καθαροί καρδιά γεμᾶτη Καλωσύνη. Ὁλόψυχα ἐγκολπώθηκαν, «ὡς δώρημα τέλειον» τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του καί τό κάνουν «Πρᾶξι» στήν καθημερινή τους Ζωή καί ἀκολουθοῦν Πιστά τά Ματωμένα Χνάρια τοῦ Χριστοῦ, πορευόμενοι ἀπό γῆς πρός Οὐρανόν. Ἔχουν γλυκό λόγο, καί  τρέφουν καί ποτίζουν τόν Χριστόν, στό πρόσωπον τῶν ἐλαχίστων ἀδελφῶν Του καί εἰσέχονται καί κληρονομοῦν τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τήν ἡτοιμασμένην δι᾿ αὐτούς ἀπό καταβολῆς κόσμου(Ματθ. κε΄34-40).

β) Ἡ δεύτερη Κατηγορία εἶναι ἐκεῖνοι, πού δέν Τόν δέχθηκαν, δέν πίστεψαν εἰς τό Ὄνομά του, εἶναι ὅλοι Ἐκεῖνοι, οἱ Ἄπιστοι, πού  ἀρνήθηκαν τόν ἀληθινόν ΜΕΣΣΙΑΝ καί, ὄχι μόνον Τόν ἀρνοῦνται, ἀλλά καί Τόν πολεμοῦν, μέ λυσσώδη μανίαν. Δέν δέχονται τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του καί,  δέν ἔχουν ἴχνος εὐσπλαγχνίας πρός τόν συνάνθρωπόν τους. Δέν φροντίζουν τόν Χριστόν, εἰς τό πρόσωπον τῶν ἐλαχίστων ἀδελφῶν Του καί ἀπό  τήν κακή τους Θέλησι, πορεύονται ὁλοταχῶς εἰς τήν ἄβυσσον τῆς αἰώνιας  Ὀδύνης, «εἰς τό Πῦρ τό αἰώνιον τῷ ἡτοιμασμένον τῷ Διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ»(Ματθ. κε΄41) καί ὁ Κύριος αἰτιολογεῖ τήν ἐκλογή τους καί λέγει: «Ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, οὐδέ ἐμοί ἐποιήσατε»(Ματθ. κε΄41-46). Οἱ ἄπιστοι καί βαπτισθέντες δέν τίμησαν τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος. Ὁ Χριστός μᾶς βαπτίζει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καί Πυρί. Τό Πῦρ εἶναι Φῶς πού θερμαίνει καί φωτίζει τούς δικαίους, τούς Πιστούς, ἀλλά καί Φωτιά, πού κατακαίει, ὡς τό ἄχυρον τούς ἀδίκους καί Ἀπίστους. Οἱ Ἄπιστοι φλογίζονται καί κατακαίονται ἀπό δική τους κακή προαίρεσι.

Ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ, «ἰδού κεῖται εἰς πτῶσιν καί Ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον»(Λουκ. β΄34. πρβλ. καί Λουκ. ιβ΄49). ΟΥΤΟΣ, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος, θά γίνῃ αἰτία   ΠΤΩΣΕΩΣ  καί ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ. Ὅσοι δέν Τόν δέχονται καί δέν πιστεύουν εἰς τό Ὅνομά Του, ἀπό δική τους κακή προαίρεσι ὁδηγοῦνται εἰς ΠΤΩΣΙΝ καί θά ἀπολεσθοῦν, θά χαθοῦν ἐξ αίτίας τῆς ἀποστασίας τους. Ὅσοι ὅμως Τόν δέχονται καί πιστεύουν εἰς τό Ὄνομά Του ὁδηγοῦνται εἰς  Ἀνάστασιν, θά ἀναστηθοῦν, θά ἀπελευθερωθοῦν .  ἀπό τίς ἁμαρτίες τους καί θά σωθοῦν. Διότι εἰς αὐτούς ΔΙΔΕΙ ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι. Εἶναι ἀποτέλεσμα ἐκλογῆς ἐνώπιον τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος.  Εἰς τό Μέγα θαῦμα τῆς Ἐναθρωπήσεως ἀποκαλύπτεται εἰς τό Πρόσωπον τοῦ Ἰησοῦ ἡ Ἕνωσις τῶν δύο φύσεων τῆς Θείας καί τῆς ἀνθρωπίνης. Τό Θαῦμα αὐτῆς τῆς ἐνώσεως ὑπερβαίνει τή νοητική μας ἰκανότητα καί ἀντιλέγεται ἀπό τούς ἀπίστους, ἐνῷ οἱ καλοπροαίρετοι, οἱ ἁπλοϊκοί καί ταπεινοί, γεμᾶτι Καλωσύνη, ὁδηγοῦνται διά τοῦ Θαύματος αὐτοῦ εἰς τήν Πίστιν καί εἰς τήν Ἁγίαν ζωήν καί σώζονται. Οἱ ἀνειλικρινεῖς καί Ἐγωϊστές ἀπιστοῦν,   κατακρίνονται καί χάνονται. ΕΙΘΕ ὁ Μακρόθυμος, νά μᾶς ἀξιώσῃ τῆς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ παρατάξεως, νά μᾶς ἀξιώσῃ νά δεχθοῦμε στήν καρδιά μας τόν ΧΡΙΣΤΟΝ καί νά Τόν ΛΑΤΡΕΥΩΜΕΝ. Δίοτι Αὐτός καί μόνον Αὐτός «ΕΣΤΑΥΡΩΘΗ ΔΙ᾿  ΗΜΑΣ  ΚΑΙ ΕΚΩΝ  ΕΤΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ, ΤΟΥ ΣΩΣΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ. ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΩΜΕΝ!»