ΔΕΙΝΟΝ , Η ΔΙΑΨΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.

Ποτέ δέν περίμενα μιά τέτοια

ἀντιμετώπισι ἀπό σένα, ἄνθρωπέ μου.

Στήν ἀνοδική πορεία, στενή καί

τεθλιμμενη ἡ ὁδός.

Χρέος τοῦ καθ' ἑνός μας ἡ σπορά

τοῦ θείου λόγου, μέ χαρά,

προσμένοντας τοῦ θερισμοῦ τήν ὥρα.

Πιστεύεις και συνεχίζεις τή σπορά

 καί περιμένεις «ἐν ὑπομονῇ πολλῇ».

Ἔσπειρα κι' ἐγώ τό σπόρο

τῆς γνήσιας ἀγάπης.

Ἕνα μέρος τοῦ  σπόρου, δυστυχῶς,

ἔπεσε σ' ἄγονη γῆ... Τί κρῖμα!

Κι' ὁ σπόρος ξεράθηκε,

διά τό μή ἔχειν ἰκμάδα (Λουκ. η΄6).

Ἔσπειρα τό σπόρο τῆς γνήσιας ἀγάπης

 καί θέρισα λύπη, ἀπογοήτευσι, καρπούς

ὑποκρισίας, πέτρινης καρδιᾶς.

Τοῦ θανάτου τά δεινά, δέν εἶναι τόσο

ὀδυνηρά, ὅσο ἡ διάψευσι τῆς ἀγάπης.

Ἐάν ὁ Κύριος δέν ἦταν μαζί μας...

ἄς τό ὁμολογήσῃ ὁ λαός τοῦ Θεοῦ,

ἐάν ὁ Κύριος δέν ἦταν μαζί μας,

ἐν τῷ ἐπαναστῆναι ἀνθρώπους ἐφ' ἡμᾶς,

ἀσφαλῶς θά μᾶς καταβρόχθιζαν οἱ ἐχθροί,
σάν ἄγρια θηρία, ἀσφαλῶς ὡς ὕδωρ θά

πλημμύριζαν αὐτοί καί θά μᾶς ἔπνιγαν.

Χείμαρρον διῆλθεν καί διέρχεται ἡ ψυχή μας.

Ἀλλά ὁ Θεός εἶναι μαζί μας. Ἄς ἔχῃ δόξα ὁ

Κύριος, ὁ Λυτρωτής τῶν ψυχῶν καί τῶν

σωμάτων ἡμῶν, ὁ ὑπερασπιστής τῆς ζωῆς

ἡμῶν. Δοξασμένο τό ὄνομά Του, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ  Ἁγίου Πνεύματος  τώρα καί πάντοτε καί εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας.

Ἀμήν (παρβλ. καί Ψαλμ. 123).