ΤΙΜΙΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ Ἤ ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ;

Θά  ἔλθῃ σύντομα ὁ Κύριος τοῦ ἀμπελῶνος

Ἐργάτες εἴμαστε στόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου.

Καί δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνᾶμε, πώς δέν εἶναι

ξέφραγο τἀμπέλι. Ἔχει ἀφεντικό.

Κύριος τοῦ ἀμπελῶνος εἶν’ ὁ Χριστός.

Καί βλέπει τίς καρδιές. Αὐτός εἶναι «ὁ ἐτάζων  καρδίας καί νεφρούς ὁ Θεός» (Ψαλμ. 7, 10).

Ποιός μπορεῖ νά κρυφτῇ ἀπό τόν Ὀφθαλμόν «ὅς τά πάνθ’ ὁρᾷ»;

«Οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανής ἐνώπιον αὐτοῦ,
πάντα δέ γυμνά καί τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς
αὐτοῦ, ὅλοι σ’  Αὐτόν θά λογοδοτήσουμε (Ἑβρ. δ΄ 13).

Εἶναι πλάνη νά νομίζει κανείς πώς θά ξεφύγῃ

ἀπό τήν προσοχή Του, καί τήν προστασία Του.
Ἐπιβλέπει, ἐπισκοπεῖ, ἐπισκέπτεται, κρίνει δίκαια,
ἐπεμβαίνει. «Αὐτῷ μέλει περί ἡμῶν» (Α΄ Πέτρ. ε΄7).
Φροντίζει τόν ἀμπελῶνα Του. Ὅλα τά βλέπει.
Ὅλα τά ἀκούει. Καί σέ ὅλα δίδει δίκαιες
ἀπαντήσεις καί σωστές. Εἶναι Δικαιοκρίτης.
Ἀποδίδει στόν καθένα ἀνάλογα μέ τά ἔργα του

( Ματθ. ιστ΄ 27.  Ρωμ. β΄ 6. Ἀποκ.κβ΄ 12).Καί δέν ἄργεῖ.

«Οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας, ἀλλά μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς, μή βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλά πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι» (Β΄ Πέτρ. γ΄ 9). Ὁ Κύριος λέγει:

«Ἐγώ εἰμι ὁ ἐρευνῶν νεφρούς καί καρδίας, καί δώσω ἑκάστῳ κατά τά ἔργα ὑμῶν» (Ἀποκ. β΄ 23). «Καί τίς δύναται σταθῆναι;» (Ἀποκ. στ΄ 17).

Εἴμαστε, ἀλήθεια, καλοί, φιλότιμοι, ἔντιμοι, εἰλικρινεῖς  ἐργάτες τοῦ ἀμπελῶνος;

Εἴμαστε ἕτοιμοι νά ἀποδώσουμε στόν Κύριο

τούς καρπούς στόν κατάλληλο καιρό;

Μήπως εἴμαστε χειρότεροι ἀπό τούς κακούς γεωργούς τῆς Παραβολῆς τοῦ Εὐαγγελίου; (Ματθ. κα΄ 33-42).

Μήπως δέν προσέχουμε καί, χωρίς ντροπή,

Σταυρώνουμε τό Χριστό καί τούς ελαχίστους
ἀδελφούς Του;

 Μήπως  νομίζουμε πώς μέ τόν φόνον αὐτόν προσφέρουμε  λατρείαν εἰς τόν Θεόν; (πρβλ. Ματθ. ιστ΄ 2).

Εἶναι καιρός νά προσέξουμε καί, εἰλικρινά μετανοιωμένοι, νά ἐπιστρέψουμε κοντά στόν Κύριο τοῦ ἀμπελῶνος, πρίν νά εἶν’ ἀργά, προσφέροντας σ’ Αὐτόν  καρπούς ἀξίους τῆς μετανοίας. Ὁ Κύριος ἔρχεται ταχύ.

«Ἰδού ἔρχεται μετά τῶν νεφελῶν, καί ὄψεται Αὐτόν πᾶς ὀφθαλμός καί οἴτινες Αὐτόν ἐξεκέντησαν, καί κόψονται ἐπ’ Αὐτόν πᾶσαι αἱ φυλαί τῆς γῆς. Ναι, ἀμήν» (Ἀποκ. α΄7).