Προπορεύεται ὁ Χριστός
Ἀδελφέ (ἀδελφή) συνοδοιπόρε
ἄκουσε μέ προσοχή, ἀφουγκράσου
τῆς ἀλήθειας τή φωνή,
πού ὡς φωνή ὑδάτων πολλῶν,
ἔρχεται νά ἀφυπνήσῃ τούς ἐν σκότει
καθεύδοντας καί ὑπνοῦντας
τόν νήδυμον, τόν γλυκύ ὕπνο
τῆς ἀμαρτίας. Ἄκουσε καί
πρόσεχε στόν ἑαυτό σου καί,
πρίν νά εἶν' ἀργά, «γίνου γρηγορών».
Μιά ψυχή μπερδεμένη, - ἄβυσσος
εἶναι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου-
ἕνα θολωμένο μυαλό, πολλούς
διατρέχει κινδύνους καί συμφορές
σ' αὐτήν ἐδῶ τήν ἄθλια «παροικία».
Καί, ἄν ἔγκαιρα δέν ξυπνήσῃ ἀπό τή
νάρκη καί δέν προλάβῃ νά διαλύσῃ
τά σκοτάδια τῶν παρανοήσεων καί
τοῦ κόσμου τούτου τή φαυλότητα
καί τήν ἀλαζονία, εὔκολα μπορεῖ
νά βυθισθῇ σέ ἄβυσσο Ὀδύνης
καί ἀπελπισίας.
Ἄκουσε τῆς Ἀλήθειας τή φωνή
καί « γίνου γρηγορών». Εἶναι ἡ
φωνή Ἐκείνου, πού προπορεύεται,
συνοδεύει καί μᾶς ἀκολουθεῖ στήν
ἀνοδική Πορεία μας ἀπό γῆς πρός
Οὐρανόν καί εἶναι κοντά μας.
Μᾶς ζητάει νά τοῦ ἀνοίξουμε
τήν καρδιά μας, νά του δώσουμε
τήν ἄδεια μας, γιά νά διώξη τά δεινά
καί τά μπερδέματα. Εἶναι κοντά μας.
Μᾶς ἐνισχύει στόν ἀγῶνα μας,
καί μᾶς προειδοποιεῖ (Ἀποκ.γ΄2-3):
«Ἐάν οὖν μή γρηγορήσῃς,
ἥξω ἐπί σέ ὡς κλέπτης».
Ἐάν ὅμως ἀκούσουμε τήν πιό γλυκειά
κι' ἀπό τό μέλι φωνή Του, καί νικῶμεν
τούς παντοειδεῖς ἐχθρούς, τούς δαίμονες
καί τούς δαιμονανθρώπους, τότε μᾶς
ὑπόσχεται καί λέγει τί προσφέρει
σέ κάθε ἀγωνιζόμενο, σέ κάθε νικητή:
«Τῷ νικῶντι δώσω αὐτῷ φαγεῖν ἐκ
τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς, ὅ ἐστιν ἐν τῷ
παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ μου»(Ἁποκ. β΄ 7).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου