ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΙ

Γιά νά λάβουμε  τό ὕδωρ τό ζῶν.

  «Ἐάν τις διψᾷ ἐρχέσθω πρός με καί πινέτω»

Βασική προϋπόθεσις εἶναι ἡ Πίστις εἰς τόν Χριστόν,  τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος, «εὐδοκίᾳ τοῦ Πατρός καί συνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», «σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καί ἐθεσάμεθα τήν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρά πατρός, πλήρης χάριτος καί ἀληθείας» (Ἰωάν. α΄ 14). Ἐκεῖνος, πού πιστεύει πραγματικά, μέ τήν καρδιά του, στό Χριστό καί ὁμολογεῖ τόν Χριστόν, ὡς Θεόν καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου, «ἐν σαρκί ἐληλυθότα» (Α΄ Ἰωάν. δ΄ 2), αὐτός προσεγγίζει τό «ὁμολογουμένως μέγα μυστήριον τῆς εὐσεβείας,μέ τόν πυρῆνα τῆς ψυχῆς του, τήν ὀρθόδοξον Πίστιν,  πιστεύει δηλαδή ὅτι «Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» (Α΄Τιμόθ. γ΄ 16), καί ζῆ «ἐν Χριστῷ». Ζῆ δηλαδή τήν ζωήν τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως «τῆς δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένης» (Γαλάτ. ε΄ 6), ἔχει τήν ἐλπίδα τοῦ στό Χριστό καί «ἁγνίζει ἑαυτόν, καθώς Ἐκεῖνος (δηλ. ὁ Χριστός) ἁγνός ἐστι» (Α΄Ἰωάν. γ΄ 3) καί ἀγωνίζεται, ὡς πιστός, νά διαφυλάσσῃ τόν ἑαυτόν τοῦ παρθένον,   καί, ὡς ἄμωμος καί παρθένος, νά «ἀκολουθῇ τό Ἀρνίον ὅπου ἄν ὑπάγῃ» (Ἀποκ. ιδ΄ 4). Αὐτός ὁ πιστός ὁ πιστός διψᾶ καί θέλει νά λάβῃ «τό ὕδωρ τό ζῶν». Αὐτός  προσέρχεται, μέ λαχτάρα στήν Πηγή τοῦ Ζῶντος ὕδατος καί λέγει στόν Κύριον, μαζί μέ τόν Δαβίδ: «ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὕτως ἐπιποθεῖ ἠ ψυχή μου πρός σέ, ὁ Θεός. Ἐδίψησεν ἡ ψυχή μου πρός τόν Θεόν τόν ζῶντα· πότε ἥξω καί ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ τοῦ Θεοῦ;» (Ψαλμ. 41,2).

Μόνον ὁ Τριαδικός Θεός εἶναι ἡ Πηγή τοῦ ζῶντος ὕδατος, πηγή δροσιστική καί ζωογόνος τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς καί μόνον πραγματικά πιστός στό Χριστό, ὁ καθαρός τῇ καρδίᾳ, διψᾷ καί θέλει,  προσέρχεται δέ καί λαμβάνει τό ὕδωρ τῆς ζωῆς δωρεάν.

Ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ καί λέγει: «Ἐάν τις διψᾷ ἐρχέσθω πρός με καί πινέτω» (Ἰωάν. ζ΄37. Ἀποκ. κα΄ 6. κβ΄ 1, 17). Δηλώνει δέ ὁ Θεός ὅτι μόνον οἱ καθαροί καί ἄμωμοι, οἱ εἰλικρινά μετανοιωμένοι μποροῦν νά ἔλθουν σέ κοινωνία, σχέσι καί συνομιλία μέ τόν Θεόν:

«Λύσατε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας...» (Ἡσ. 58, 6-7),

«Λούσασθε καί καθαροί γίνεσθε, ἀφέλετε τάς πονηρίας ἀπό τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπό τῶν πονηριῶν ὑμῶν, μάθετε καλόν ποιεῖν ἐκζητήσατε κρίσιν, ῥύσασθε ἀδικούμενον, κρίνατε ὀρφανῷ καί δικαιώσατε χήραν· καί δεῦτε διαλεχθῶμεν, λέγει Κύριος» (Ἡσ. α΄ 16-18). Καί πραγματικά δέν μπορεῖ νά ὑπάρξῃ καμμιά ἀπολύτως κοινωνία, συνομιλία, σχέσις καί ἕνωσις  τοῦ καθαροῦ Θεοῦ τῆς Ἀγάπης,μέ τόν ἀκάθαρτον ἄνθρωπον.  «Τίς δέ κοινωνία φωτί  πρός σκότος;...» (Β΄ Κορινθ.  στ΄ 14-16). Ἀπολύτως καμμιά.

.

Ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ, χωρίς νά ἐξαναγκάζῃ κανέναν καί λέγει «ἐάν τις διψᾷ...», καί διευκρινίζει  καί λέγει ὅτι μόνον « ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθώς εἶπεν  ἡ γραφή, ποταμοί ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὑδατος ζῶντος. Τοῦτο δέ εἶπε περί τοῦ Πνεύματος, οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν» (Ἰωάν. ζ΄ 38-39).

 «Ἰδού ἕστηκα ἐπί τήν θύραν καί κρούω· ἐάν τις

 ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου και ἀνοίξῃ τήν θύραν, καί

 εἰσελεύσομαι πρός αὐτόν καί δειπνήσω μετ' αὐτοῦ

 καί αὐτός μετ' ἐμοῦ» (Ἀποκ. γ΄ 20).

Συνεπῶς γιά νά λάβουμε οἱ διψῶντες τό ὕδωρ τῆς Ζωῆς δωρεάν, ὀφείλουμε νά πιστεύουμε στό Χριστό, νά ἀκοῦμε τή γλυκειά Του φωνή  καί νά Τόν λατρεύουμε «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ» (Ἰωάν. δ΄ 24), δηλαδή νἆναι καθαρή ἡ καρδιά μας, καί συνεπῶς δεκτική τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτή καί ἡ βασική προϋπόθεσις, γιά νά λάβουμε τό ὕδωρ ζωῆς δωρεάν.

«Ταύτας οὖν ἔχοντες τάς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτούς ἀπό παντός μολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ» (Β΄ Κορινθ. ζ΄ 1). Δές καί τήν 36ην ἀνάρτησι: «Οἱ διψῶντες πορεύεσθε ἐφ' ὕδωρ»(1/ 5/2017)