Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, ΗΜΕΡΑ ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΜΟΥ

Ἡμέρα ἠθικῆς καί πνευματικῆς ἀνακαινίσεως.

«Τεθνάμεναι  γάρ καλόν ἐνί προμάχοισι πεσόντα

ἄνδρ’ ἀγαθόν περί Πατρίδι μαρνάμενον» (Τυρταῖος, ὑποθῆκαι).

 Ζοῦμε, δυστυχῶς, σέ μιά  ἐποχή ἀπαξιώσεως τῶν Ἀξιῶν, ἀπεμπολήσεως τῶν ἱερῶν Παραδόσεων καί τῶν Ἰδανικῶν, νομιμοποιήσεως τῆς ἀνηθικότητος καί κάθε εἴδους διαστροφῆς, ἀπό τούς ἄφρονες, ἀπό τούς βαρεῖς λύκους, πού δεν ἔχουν οὔτε ἱερό οὔτε ὅσιο.

Σ’ αὐτή τή σχιζοφρενική ἐποχή, ἐποχή θεοποιήσεως τοῦ Ὑλισμοῦ, τῆς ἀρνήσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί τῆς  διακινήσεως ὑλιστικῶν καί ἀθεϊστικῶν ἰδεῶν καί προπαγάνδας τῆς ἀθεῒας καί μέσα ἀκόμη στά ἑλληνικά Σχολεῖα ἀπό ἰδιῶτες, δηλαδή, ἀπό βλακικούς καί ἀνεγκέφαλους, ἔρχεται ἡ Ἐθνική μας ἐπέτειος, ἡ 28^η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, ἐπέτειος ἀντιστάσεως κατά τῶν Δυνάμεων τοῦ σκότους (τῶν ἀντιχρίστων Μουσολίνι καί Χίτλερ) ὑπό τῶν Ἑλλήνων.

Πράγματι οἱ Ἕλληνες τότε,  ἐμπνεόμενοι ἀπό τό ἔνδοξον παρελθόν, ἀπό τή λεβεντιά τῶν Προγόνων, διακήρυξαν γιά ἀκόμη μιά φορά πώς,

«τοῦ Ἕλληνος ὁ τράχειλος, ζυγόν δέν ὑποφέρει».

Ἀντιστάθηκαν, μέ, μοναδικά ὅπλα τους, τή λεβεντιά, τήν Πίστι στό Χριστό καί τήν ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα καί τή χριστιανική Οἰκογένεια, ἐμπνεόμενοι ἀπό τόν Τυρταῖο καί τά τραγούδια του: «Τεθνάμεναι γάρ καλόν ἐνί προμάχοισι πεσόντα ἄνδρ’ ἀγαθόν περί ᾗ πατρίδι μαρνάμενον». Ἀντιστάθηκαν, συνειδητοποιῶντας τή μεγάλη τιμή νά πεθάνουν γιά τό Χριστό, γιά τήν Πατρίδα, γιά τήν Οἰκογένεια, γιά τήν καλῶς ἐννοούμενη Λευτεριά, τραγουδῶντας:

«Τί τιμή στό Παλικάρι ὅταν πρῶτο στή φωτιά

σκοτωθεῖ γιά τήν Πατρίδα μέ τή σπάθα στή δεξιά.
Πόσο  λυπηρό ν’ ἀφήσει τήν Πατρίδα τή γλυκειά...» (Μετάφρασι: Σπυρίδωνος Τρικούπη).

Ἀντιστάθηκαν καί πολέμησαν σάν μιά ψυχή τόν ὁλοκληρωτισμό καί τήν ὑποκρισία, μέ Ἀρχηγό τόν τότε, τίμιον καί ἄξιον κατά πάντα, Πρωθυπουργό Ἰωάννη Μεταξᾶ, πού ἐνσάρκωνε τήν Ὁμοψυχία ὅλων τῶν Ἑλλήνων, ὡς γνήσιος Ἕλληνας.

Ἀντιστάθηκαν, μέ θάρρος καί τόλμη, σωφροσύνη καί ἀνδρεία, ἀρετές τῶν Ἑλλήνων, ὥστε ἔκτοτε νά λέγεται δικαίως, ὅτι «οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες» καί ἡ ἀνδρεία τους προκάλεσε καί προκαλεῖ τόν Παγκόσμιον Θαυμασμό.

Μπροστά στόν ἡρωϊσμό  καί τήν αὐτοθυσία τῶν Ἑλλήνων ἀγωνιστῶν  τοῦ 1940, «Τίς  οὐκ ἄν θεῶν ἠλέησεν αὐτούς ὑπέρ τοῦ μεγέθους τοῦ κινδύνου;

Τίς ἀνθρώπων οὐκ ἄν ἐδάκρυσεν; ἤ τίς τῆς τόλμης αὐτῶν οὐκ ἄν ἠγάσθη;» (Λυσίου, λογ. Ἐπιτάφιος).

Ἀντιστάθηκαν καί θριάμβευσαν διότι πολέμησαν

«Γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστι τήν ἁγία

Καί γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερίαν».

Καί εἶναι πανθομολογούμενον τό γεγονός ὅτι ἡγεῖτο τοῦ δικαίου, ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος,  ἀγῶνος τους, ἡ Μεγαλόχαρη, ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός, ἡ Παναγία. Ἡ μεγάλη Μητέρα, ἡ σκέπη τοῦ κόσμου, ἡ πλατυτέρα νεφέλης, στάθηκε στό πλευρό τῶν ἀγωνιστῶν μας, ὅπως πάντοτε, κραταιά Προστασία καί Σκέπη.

Ἡ Ἐπέτειος τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, εἶναι γιά ὅλους τούς Ἕλληνες ἡμέρα Ἐθνικῆς καί Θρησκευτικῆς περισυλλογῆς, ξεχωριστή, ἡμέρα ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΜΟΥ, ἡμέρα ἠθικῆς καί πνευματικῆς ἀνακαινίσεως.

Ἀλλά καί γιά ὁλόκληρη τήν πεπλανημένη ἀνθρωπότητα εἶναι μοναδική, ξεχωριστή Ἡμέρα ἐνσυνείδητου αὐτοελέγχου, περισυλλογῆς καί συνέσεως, μέ σκοπό τήν ἐπιστροφή στίς Ἀξίες καί τά Ἰδανικά, μέ τά ὁποῖα τούς ἔθρεψε καί τούς τρέφει ἡ Ἑλλάς, ἡ Πατρίδα τῶν πατρίδων, ἡ κοιτίς τοῦ Πολιτισμοῦ.

Εἶναι καιρός νά καταλάβουν τά Ἔθνη πάντα τήν Ἀλήθεια καί νά δεχθοῦν τό Φῶς  καί νά πάψουν νά ροκανίζουν τά θεμέλια τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, καί νά σεβασθοῦν τό Μάννα καί τά θεῖα νάματα, μέ τά ὁποῖα τούς ἔθρεψε καί τούς τρέφει ἡ αἰωνία Ἑλλάς. Καί ὄχι ἁπλῶς νά πάψουν νά ὑποσκάπτουν τά θεμέλια τῆς Πατρίδος μας, ἀλλά καί νά τήν προστατεύουν ἀπό τούς δόλιους  καί σκοτεινούς ἐχθρούς, πού συστηματικά ἀπεργάζονται τόν ἀφανισμό της.
Λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι, πού φωνάξαν, πώς «δέν θέλουν νά εἶναι μέρος  τοῦ βρωμεροῦ αὐτοῦ πολιτικοῦ συστήματος». Παρ' ὅλα αὐτά ὅμως, σήμερα, λίγες μέρες πρίν ἀπό τήν Ἐθνική ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, ἡ σημερινή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, μέ ἐξαίρεσι μικρή μειοψηφία, μέ ἕνα Νόμο τῆς Ντροπῆς, ψήφισε τήν ἀλλαγή φύλου, γιά νά στρέψῃ τήν προσοχή μας στόν αἰσχρό αὐτό Νόμο, καί λάθρα ξεπούλησε τή ΘΡΑΚΗ στούς Τούρκους. Ψήφισε, μέ τή σχετική τροπολογία, τήν δῆθεν «Τουρκική Ἕνωσι Θράκης», δηλαδή αὐτοί οἱ προδότες Βολευτές πολέμησαν τήν Ἐθνική ἑνότητα καί ξεπούλησαν τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς αἱματοβαμμένης Χώρας μας, ΑΓΑΘΑ, γιά τά ὁποῖα ἔχυσαν τό αἷμα τους οἱ ἥρωες ἀγωνιστές τοῦ 1821 καί τοῦ 1940 !!!
ΤΡΙΖΟΥΝ τά κόκκαλα τῶν προγόνων μας καί ματώνουν οἱ καρδιές τῶν γνησίων Πατριωτῶν, τῆς πλειοψηφίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, μπροστά στό  ἐπαίσχυντο αὐτό κακούργημα, στό «ἔγκλημα
ἐσχάτης προδοσίας» τῆς πλειοψηφίας τῶν Γραικύλων Βολευτῶν... 

Ἄς γνωρίσουν δέ καλά ὅλοι οἱ πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἑλλάδος, ὅτι εἶναι «σκληρόν τό πρός κέντρα λακτίζειν».

Νά μάθουν ὅτι ἀργά ἤ γρήγορα, ὁ Θεός τῆς Ἑλλάδος, εἶναι «πῦρ καταναλῖσκον καί Θεός ζηλωτής» καί θά συντρίψῃ τούς ἐχθρούς τῆς Ἑλλάδος, θά συντρίψῃ καί θά κατακάψῃ τούς ἀμετανοήτους ἀσεβεῖς, τούς χλευαστές, ὅπως κεραμεύς συντρίβη τά ἄχρηστα σκεύη. «Καί ἔστιν ἡ χείρ ὑψηλή».