Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019

Ἡ 25η Μαρτίου τοῦ 1821, Ἡμέρα ἐθνικοῦ ἀναβαπτισμοῦ.





Ἡμέρα ἐθνικῆς, ἠθικῆς καί πνευματικῆς ἀναγεννήσεως.


Βαθειά λαξευμένοι στήν ἔνδοξη ἑλληνική Ἱστορία, ἀτόφιοι, ὑψώνονται, πάνω  ἀπ’ τό χρόνο, οἱ ἀσύγκριτοι ἀγῶνες τῶν ἀθανάτων θνητῶν τοῦ ’21!
Τούς ἐνδόξους ἀγωνιστές τούς στεφάνωσαν «Ἥρωες», τούς  ὠνόμασαν «ἀθανάτους», τούς τίμησαν «ἡμιθέους» καί ΕΙΝΑΙ.
Διότι οἱ ἀγῶνες, γιά τήν ἀποτίναξι τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ, γιά τήν ἀποτίναξι 400 χρόνων ἐπάρατης δουλείας, οἱ ἀγῶνες τοῦ 1821, μέ μοναδικά ὅπλα τήν Πίστι στό Χριστό, τήν ἀγάπη στήν Πατρίδα καί τήν Ἐλευθερίαν, δέν ἦσαν ἀγῶνες ἐναντίον φανταστικῶν ἐχθρῶν, ἀλλά πραγματικοί, αἱματηροί ἀγῶνες αἰώνων, πού ἔζησε τό Γένος κάτω ἀπό τό Μισοφέγγαρο, καί δέν συγκρίνονται μέ Δονκιχωτισμούς.





Οἱ Ἕλληνες ἀγωνιστές τοῦ  21, ἐνδεδυμένοι τή σεμνότητα, τή Λεβεντιά καί τό ἑλληνικό φιλότιμο, μέ Πίστι στό Χριστό καί ἀγάπη στήν «Πατρίδα τῶν πατρίδων», μέ ἐθνική συνείδησι καί ἱστορική μνήμη,  ἐπολέμησαν καί θυσιάσθηκαν

«Γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστι τήν ἁγίαν
Καί γιά τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερίαν».

Ἔγραψαν μέ τό τίμιο αἷμα τους χρυσές, ἀθάνατες σελίδες στήν Ἱστορία μας, πού εἶναι, γιά κάθε γνήσιο Ἕλληνα, ἐμπνεύσεων  ἀστείρευτη Πηγή. Χάραξαν καί ἄφησαν στήν καρδιά καί στή μνήμη κάθε γνήσιου Ἕλληνα, ἀλλά καί κάθε τίμιου ἀνθρώπου ΑΣΥΓΚΡΙΤΗΣ ΔΟΞΗΣ, ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ ΙΧΝΗ !
Τό 1821, μέ τίς θυσίες καί τά ὁλοκαυτώματα τῶν ἀγωνιστῶν του ἐμπνέει καί διδάσκει, ὄχι μόνο στούς Ἕλληνες, ἀλλά καί σέ ὅλο τόν κόσμο, Πίστι στό Θεό καί τή Λευτεριά, καί ἀγάπη στήν Πατρίδα.

Καμμιά δύναμις τοῦ σκότους δέν θά μπορέσῃ Νά σκιάσῃ ἤ νά ἐξαλείψῃ μέσ’ ἀπό τήν ψυχή μας, τή Λεβεντιά, τήν Ὀμορφιά, τή Δύναμι, τό Θάρρος, τή συγκίνησι, τήν τόλμη, τή σωφροσύνη, τήν ἀνδρεία καί γενικά τήν ἑλληνική Ἀρετή, πού, τόσο πλούσια, μᾶς χαρίζει τό ἀνεπανάληπτο, τό ἀσύγκριτο, τό Ἀθάνατο 1821.




Εἶναι πολλοί, πού προσπαθοῦν
Τίς ρίζες μας νά κόψουν,
νά σβύσουν τά Ἰδανικά,
νά μᾶς ἐξαφανίσουν.
Ἰοῦδες, ἀνεγκέφαλοι,πού,
χωρίς ντροπή, πασχίζουνε
μεθοδικά καί σέ συνεργασία,
μέ τούς κρυφούς καί φανερούς
ἐχθρούς μας, νά ἐξαφανίσουν
θέλουνε , τά παχύδερμα αὐτά,
τόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία.

Ἐμεῖς οἱ νεοέλληνες, ἄς ἀναρωτηθοῦμε,
μπροστά σ’ αὐτόν τόν κίνδυνο,
Τό Χρέος ποιό εἶναι;
Θά ἀφήσουμε ἀφύλακτα, τά ὅσια καί
τά ἱερά μας; Ἤ θά παλαίψουμε γι’ αὐτά;
Ἀφήσαμε στῶν ἄχρηστων τά χέρια
τήν Πατρίδα, κι’ αὐτοί τήν ξεπούλησανε
ἀντί πινακίου φακῆς», κι’ « ὅταν τούς
φτύσῃς χαμογελοῦν καί λέν, πώς ψιχαλίζει».

 Φίλοι μου, Ἕλληνες πατριῶτες, εἶναι καιρός νά περισυλλεγοῦμε, νά ἀναβαπτισθοῦμε καί νά μή λησμονήσουμε οὔτε στιγμή τίς Θυσίες τῶν προγόνων μας, πού ἔγιναν ὁλοκαυτώματα, γιά νά ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι. Νά γίνουμε ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας πού μᾶς χάρισαν μέ τό αἷμα τους.
Εἷναι Χρέος μας νά γνωρίζουμε ποιό εἶναι τῆς ἀρετῆς τό χρῶμα. Καί «κάλλιστον χρῶμα τό τῆς αἰδοῦς ἐρύθημα». Κάλλιστον χρῶμα εἶναι τό χρῶμα τῆς τροπῆς, πού, δυστυχῶς, εἶναι ἄγνωστο στούς Ἐφιάλτες καί τούς ΠήλιοΓούσιδες, στούς σύγχρονους Ἰοῦδες.
Καί τό τονίζω αὐτό, γιατί δέν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι, πού,  ἔχουν χάσει σήμερα τελείως τήν ντροπή. Ἀρνοῦνται τό Θεό, λησμονοῦν τίς Θυσίες τῆς Ἐκκλησίας μας,  εὐτελίζουν τήν Πατρίδα, διαλύουν τήν Οἰκογένεια, ποδοπατοῦν ὅλες τίς υπέροχες ἠθικές Ἀξίες καί τά Ἰδανικά τῆς Πατρίδος μας, μέ τόν ἰσχυρισμό ὅτι εἶναι ἐλεύθεροι καί μποροῦν νά κάνουν ὅ,τι θέλουν. Τολμοῦν, μάλιστα, οἱ ἀνεγκέφαλοι καί οἱ παράφρονες, νά μᾶς προτείνουν νά μιμηθοῦμε τά εὐρωπαϊκά ἔθνη.



Δέν σκέπτονται, οἱ ἄφρονες, πώς , ὅταν ἐμεῖς κτίζαμε Παρθενῶνες, τά βάρβαρα αὐτά ἔθνη, πηδοῦσαν σάν πήθικοι ἀπό δένδρο σέ δένδρο, καί ὅτι ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, μέ ἀγῶνες καί Θυσίες, τούς ἐξανθρωπίσαμε καί τούς βγάλαμε ἀπό τίς τρῶγλες καί τά σπήλαια; 





Θέλω ἐπίσης ἐδῶ, φίλοι μου, νά τονίσω ὅτι ὅλοι ὀφείλουμε νά γνωρίζουμε πώς τή Λευτεριά μας δέν τήν ὀφείλουμε στούς ἄσπονδους αὐτούς φίλους μας(;), ἀλλά τήν χρωστᾶμε στό Θεό, στήν Ἐκκλησία καί σέ ὅλες ἐκεῖνες τίς ὑψηλές χριστιανικές Ἀξίες, πού ἦσαν καί τά μοναδικά ὅπλα ὅλων ἐκείνων, πού ἔπεσαν·

«Γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστι τήν ἁγία
Καί γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερίαν».

Καί τελειώνω μέ τό φωτισμένο λόγο τοῦ Κωστή Παλαμᾶ:

«Αὐτό τό λόγο θά σᾶς πῶ, δέν ἔχω ἄλλον κανένα:
  Μεθῦστε μέ τ’ ἀθάνατο κρασί τοῦ Εικοσιένα».



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου