Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΕΒΑΙΩΝ ΗΜΑΣ

Ὁ Θεός μᾶς ἔχρισε μέ τή Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί μᾶς ἐσφράγισε ὡς ἰδικούς Του.

(Β΄Κορινθ. α΄ 21-β΄ 4).

«Ὁ δέ βεβαιῶν ἡμᾶς σύν ὑμῖν εἰς Χριστόν καί χρίσας ἡμᾶς Θεός. Ὁ καί σφραγισάμενος ἡμᾶς  καί δούς τόν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν.

Ἐγώ δέ μάρτυρα τόν Θεόν ἐπικαλοῦμαι ἐπί τήν ἐμήν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον. Οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλά συνεργοί ἐσμέν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γάρ πίστει ἑστήκατε.

Ἔκρινα δέ ἑμαυτῷ τοῦτο, τό μή πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρός ὑμᾶς. Εἰ γάρ ἐγώ λυπῶ ὑμᾶς, καί τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μή ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ;

Καί ἔγραψα ὑμῖν τοῦτο αὐτό, ἵνα μή ἐλθών λύπην ἔχω ἀφ’ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθώς ἐπί πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμή χαρά πάντων ὑμῶν ἐστιν.

Ἐκ γάρ πολλῆς θλίψεως καί συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διά πολλῶν δακρύων, οὐχ  ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλά τήν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἥν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς».

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γνήσιος, ἁπλός, καί εἰλικρινῆς τοῦ Χριστοῦ Μαθητής, ἐθεμελίωσε, μέ τή Χάρι τοῦ Θεοῦ, καί τήν Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου καί δέν ἔπαυσε νά συνιστᾶ στούς Κορινθίους νά προσέχουν ἀπό τῶν ψευδοπροφητῶν, τῶν διακόνων τοῦ Σατανᾶ, πού μετασχηματίζονται εἰς διακόνους τοῦ Σατανᾶ, ὅπως καί ὁ ἀρχηγός τους ὁ Σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός. Βεβαίως ἐπιτιμῶνται οἱ Κορίνθιοι, διότι δέν προσέχουν  τόν ἐαυτό τους καί ἐξαπατῶνται ἀπό δολίους ὑποκριτές ψευδαποστόλους, καί διότι δέν τόν ἀγάπησαν τόσο, ὅσο ἀγαπήθηκαν ἀπό αὐτόν. Ἀλλά  καί τούς ἐπαινεῖ, διότι λυπήθηκαν κατά Θεόν καί μετενόησαν, γιά τήν ἀνοχήν, πού ἔδειξαν πρός τό ἁμάρτημα τῆς πορνείας. Τούς προτρέπει νά ἀποφεύγουν τίς ἔριδες, τούς θυμούς, τάς ἐριθίας καί καταλαλιάς  κλπ.  καί στήν παραπάνω περικοπή τονίζει ὁ Ἀπόστολος, ὅτι ἡ  χρῆσις τῆς ψυχῆς διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἡ σφράγισις τῆς ψυχῆς λέγεται καί «ἀρραβών τῆς ψυχῆς μέ τόν Χριστόν». Τονίζει, δηλαδή, ὅτι ὅλες οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ ἐπραγματοποιήθηκαν διά τοῦ κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνος δέ πού βεβαιώνει καί ἐμᾶς καί ἐσᾶς, λέγει ὁ Παῦλος, καί μᾶς στηρίζει, ὥστε νά μένουμε πιστοί,  ἀκλόνητοι, ἀσάλευτοι εἰς τόν Χριστόν, καί ὁ  ὁποῖος μᾶς ἔχρισε μέ τή Χάρι τοῦ Πνεύματος, εἶναι ὁ Θεός.

Ὁ Θεός, πού «θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» γνωρίζει τίς δυσκολίες, πού ἀντιμετωπίζουμε στόν πνευματικό μας ἀγῶνα καί πάντα συνεργεῖ εἰς τό ἀγαθόν. Δέν μᾶς ἀφήνει ἀβοήθητους. Μᾶς ἐνισχύει καί μᾶς φρουρεῖ, ὡς στοργικός Πατέρας. Ὁ Παῦλος λέγει ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἐσφράγισε, ὡς δικούς Του καί ἔδωκε εἰς τάς καρδίας ἡμῶν τό Πνεῦμα Του ὡς ἀρραβῶνα καί ἀσφαλῆ ἐγγύησιν ὅτι θά ἐκπληρώσῃ ὅλες τίς ὑποσχέσεις , πού μᾶς δίδει μέ τό Εὐαγγέλιόν Του.

Καί συνεχίζει ὁ Παῦλος. Ἐγώ λέγει ἐπικαλοῦμαι μάρτυρα τό Θεό, ὅτι γιά νά μή σᾶς λυπήσω δέν ἦλθα  ἀκόμη στήν Κόρινθον, ὄχι διότι θέλομεν νά σᾶς ἐξυσιάζουμε σέ ζητήματα τῆς πίστεώς σας, εἴμαστε συνεργάτες τῆς χαρᾶς σας, διότι στέκεσθε σταθεροί εἰς τήν πίστιν. Ἔκρινα καί ἀπεφάσισα νά μή σᾶς κάνω καί ἄλλην δυσάρεστην ἐπίσκεψιν, νά σᾶς λυπῶ μέ τούς ἐλέγχους μου. Διότι ἐάν ἐγώ σᾶς λυπῶ μέ τούς ἐλέγχους μου καί σᾶς ὁδηγῶ εἰς μετάνοιαν, ποιός ἄλλος μέ εὐφραίνει, παρά ἐκεῖνος πού δέχεται τούς ἐλέγχους μου καί λυπεῖται ἀπό ἐμέ; Καί σᾶς ἔγραψα ἀκριβῶς αὐτό σέ προηγούμενη ἐπιστολή μου, γιά νά διορθώσετε ἐν τῷ μεταξύ τίς ἀταξίες, ὥστε ὅταν ἔλθω, νά μή λυπηθῶ ἀπό ἐκείνους, από τούς ὁποίους ἀκριβῶς ἔπρεπε νά χαίρω, διότι ἔχω πεποίθησιν δι’ ὅλους σας ὅτι ἡ χαρά μου εἶναι καί χαρά ὅλων σας. Σᾶς ἔγραψα ἀπό μεγάλην θλίψιν καί στενοχώρια τῆς καρδιᾶς, μέ πολλά δάκρυα, ὄχι γιά νά λυπηθῆτε, ἀλλά γιά νά γνωρίσετε τήν ὑπερβολικήν ἀγάπην πού ἔχω γιά σᾶς.

Ὁ Παῦλος εἶναι γνήσιος μιμητής τοῦ Θεοῦ καί πράγματι ἀγαπᾶ τά παιδιά του τά ὁποία ἐγέννησε διά τοῦ Εὐαγγελίου.

Καί σ’ αὐτήν περικοπή κυρίως τονίζει τήν ἀγάπη τοῦ οὐρανίου Πατρός, ὁ Ὁποῖος μᾶς σφραγίζει ὡς δικούς Του καί μᾶς προστατεύει, ὥστε νά μή φοβούμαστε τίποτε καί κανέναν. Διότι ὁ στοργικός,ὁ οὐράνιος Πατέρας μας, μᾶς ἔχρισε καί μᾶς ἐσφράγισε μέ τή Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί μᾶς βεβαιώνει ὅτι εἶναι δικός μας καί ἐμεῖς εἴμαστε δικοί Του καί εἶναι καιρός νά καταλάβουμε ὅτι ὅταν ὁ Κύριος, ὁ Παντοκράτωρ καί Παντοδύναμος, εἶναι μαζί μας, Φρούριόν μας, δέν ἔχουμε τίποτε νά φοβηθοῦμε. Καί εἶναι βέβαιον ὅτι ὅσοι ἀντιστρατεύονται στόν Κύριον, καί βασανίζουν τούς «ελαχίστους ἀδελφούς τοῦ Χριστοῦ, κονιορτοποιοῦνται. Καί ὅλοι «κλητοί, ἐκλεκτοί καί πιστοί» Μαθηταί τοῦ Χριστοῦ, αἰσθάνονται ἀσφαλεῖς ὑπό τήν κραταιά Χεῖρα τοῦ Θεοῦ. Καί μαζί μέ τόν Δαβίδ, οἱ πιστοί βροντοφωνάζουν: «καί ὅταν βογγοῦν τά κύματα, καί μετακινοῦνται τά ὄρη καί ἡ θάλασσα ἔρχεται στήν ξηρά καί ἡ ξηρά μετακινεῖται στή θάλασσα καί ὅταν συγκλονίζεται καί συνταράσσεται ἐκ θεμελίων τό Σύμπαν, ἐμεῖς δέ φοβούμαστε(Lo nira...chi Jiodea Tsebaoth imanu, misgav lanu Eloche Jaakob), διότι ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Παντοκράτωρ εἶναι μαζί μας, Φρούριόν μας, ὁ Θεός τῶν Πατέρων μας. Αὐτός εἶναι ὁ Ἐξουσιαστής, ὁ Ἄρχων τῆς εἰρήνης. Σ'Αὐτόν πιστεύομεν καί Αὐτόν λατρεύωμεν. Αὐτόν, ἀκαταπαύστως ὑμνοῦμεν καί ἀσιγίτως λατρεύωμεν καί Σ'Αὐτόν ἀνήκει ἀνήκει ἡ τιμή καί ἡ δόξα , ἡ δύναμις καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας .Ἀμήν.