Ο ΧΡΥΣΟΥΣ ΚΑΝΩΝ

Ο   ΧΡΥΣΟΥΣ ΚΑΝΩΝ.

ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΑΙ.

«Καί καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι,

καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. στ΄ 31).

Ὅταν ὁ Πανάγαθος Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπον, «ἐνεφύσησεν εἰς τό πρόσωπον αὐτοῦ πνοήν ζωῆς καί ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχήν ζῶσαν» (Γενέσ. β΄ 7).

Διά τοῦ θείου ἐμφυσήματος, ἐφύτευσεν ὁ Πάνσοφος καί τόν Χρυσοῦν Κανόνα τῆς ζωῆς, τόν καθολικόν Νόμον τῆς τέλειας ἀγάπης στό Θεό καί τόν πλησίον. Εἷναι ἔμφυτος στόν ἄνθρωπον  ὁ Νόμος τῆς Ἀγάπης.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρει ὅτι «Ὅταν ἔθνη τά μή νόμον (γραπτόν) ἔχοντα φύσει τά τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον (γραπτόν) μή ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος, οἵτινες ἐνδείκνυνται τό ἔργον τοῦ νόμου γραπτόν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καί μεταξύ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἤ καί ἀπολογουμένων...» (Ρωμ. β΄ 14-15). Ὁδηγοῦνται ἀπό τόν, διά τοῦ θείου ἐμφυσήματος, ἔμφυτον ἠθικόν Νόμον, καί πράττουν ὅ,τι ὁ γραπτός νόμος προστάσσει,  ἄν καί δέν ἔχουν γραπτόν νόμον, διότι νόμος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός τους, δηλαδή ἡ συνείδησίς τους, ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ μέσα τους.

Ἔχουν τόν ἔμφυτον Νόμον τῆς ἀγάπης γραμμένον στήν καρδιά τους καί διακρίνουν τό Καλόν ἀπό τό Κακόν. Τοῦτο δέ ἀποδεικνύεται ὅταν ἡ συνείδησίς των δίδει μαρτυρίαν σ’ αὐτούς διά κάθε πρᾶξιν, καί οἱ ἐσωτερικοί  λογισμοί ἀναμεταξύ τους κατηγοροῦν ἤ καί καμμιά φορά ἀπολογοῦνται...

Ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος ἀναφέρει τόν Χρυσοῦν Κανόνα τῆς ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Ἀσκητικῆς :

«Πάντα ὅσα ἄν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς» (Ματθ. ζ΄ 12).

Καί προσθέτει: «Οὗτος γάρ ἐστίν ὁ Νόμος καί οἱ Προφῆται». Τό ἴδιο λέγει καί διά τίς δύο Ἐντολές, τῆς Ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον. Λέγει, δηλαδή, ὅτι «ἐν ταύταις ταῖς δυσίν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καί οἱ Προφῆται κρέμανται» (Ματθ. κβ΄ 37-40).

Ὁ Χρυσοῦς Κανών ἑρμηνεύει τό Νόμο τῆς Ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον, μέ ἁπλά λόγια, κατανοητά ἀπό ὅλους, ὥστε νά εἴμαστε ἀναπολόγητοι. Καί αὐτός ὁ Κανών θά μᾶς κρίνῃ κατά τήν Ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Ὅλοι γνωρίζουμε τί θέλουμε στή ζωή μας. Ζητοῦμε μέ λαχτάρα ἀγάπη, Καλωσύνη, θαλπωρή, ἐπιείκεια, εἰλικρίνεια, συγχωρητικότητα. «Καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, ὅπως θέλετε νά συμπεριφέρονται σέ σᾶς καί ὅ,τι θέλετε νά σᾶς κάνουν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, καί σεῖς νά κάνετε σ’ αὐτούς τά ἴδια». Νά προσφέρετε Καλωσύνη, ἀγάπη.Νά συγχωρῆτε τά λάθη τους, νά μή κλέβετε, νά μή συκοφαντῆτε, νά μήν ἐπιθυμεῖτε ὅσα ἀνήκουν στόν πλησίον σας. Ὅπως ἀκριβῶς θέλετε νά συμπεριφέρωνται σέ σᾶς ἔτσι, ἀκριβῶς τό ἴδιο, νά συμπεριφέρεσθε  και σεῖς σέ αὐτούς.

Ἐάν στή ζωή μας, στήν καθημερινή πρᾶξι, τηρήσουμε ἀκριβῶς τόν Χρυσοῦν Κανόνα, θά ζοῦμε εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καί θά μετουσιώσουμε τή ζωή μας, αὐτόν  τόν κόσμο μας, ἀπό «Χοιροστάσι», σέ Παράδεισο. Εἴθε! Εἴθε! Εἴθε!