200 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙ ΤΟΥ 1821

ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ

ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Μέ μοναδικά ὅπλα τήν Πίστι στό Χριστό, τήν ἀγάπη στήν Πατρίδα, τήν ἑλληνική Λεβεντιά, τό ἑλληνικό φιλότιμο, οἱ Πατέρες μας ἀποτίναξαν τόν ἐπάρατο, ἀπάνθρωπο καί ἐπαίσχυντο Τουρκικό ζυγό καί μᾶς χάρισαν τήν ἐλευθερία.

«Ἄργειε  νἄρθη ἐκείνη ἡ μέρα

    Καί ἦταν ὅλα σιωπηλά,

     Γιατί τἄσκιαζε ἡ φοβέρα

  Καί τά πλάκωνε ἡ σκλαβιά».

Ἐπί τέλους ὅμως ἡ Ἐκκλησία μας , μέ τούς πτωχούς παπάδες της, ξύπνησε τούς σκλαβωμένους καί ἑνωμένοι σέ μιά ψυχή, Κλῆρος καί Λαός, πολέμησαν καί θριάμβευσαν κατά τῆς Τυραννίας. Λυτρώθηκαν ἀπό τήν ντροπή καί τήν ἀτίμωσι, πού 400 χρόνια ὑπέφεραν κάτω ἀπό τό πέλμα ἑνός βρωμεροῦ, βάρβαρου Λαοῦ, πού δέν ἦσαν ἄνθρωποι, καί ποτέ δέν πρόκειται νά γίνουν ἄνθρωποι.

Οἱ  Παπάδες καί οἱ Καλόγεροι ἔλιωσαν τά καντύλια καί τά δισκοπότηρα καί τά ἀφιερώματα  τῶν εἰκόνων, καί τά ἔκαναν βόλια, γιά τόν ἀγῶνα. Καί τώρα τά κρυφά Σκολειά μετατράπηκαν σέ νοσοκομεῖα καί περιέθαλπαν τούς λαβωμένους ἥρωες. Μέ πρωτοπόρους στόν ἀγῶνα τούς Παπάδες, οἱ Ἥρωες Πατέρες μας πολέμησαν καί ἔχυσαν τό Αἷμα τους, 

«Γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστι τήν ἁγία

Καί γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερίαν».

 Στό Μοναστῆρι τῆς Ἁγίας Λαύρας, ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός ὕψωσε τό Λάβαρο τῆς Ἐπαναστάσεως, τό Λάβαρο τῆς Ἁγίας Λαύρας,  καί κήρυξε τήν Ἐπανάστασι, καί οἱ Ἕλληνες  συνέτριψαν τούς ὑπεναντίους. Ξύπνησαν οἱ σκλαβωμένοι. Ἑνώθηκαν σέ μιά ψυχή καί τά ἔδωσαν ὅλα γιά τή λευτεριά τῆς Πατρίδος, γιά τήν Πίστι τους στό Χριστό,  γιά τήν Πατρίδα καί τήν  Οἰκογένειά τους.

   Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας

Πέρασαν 200 χρόνια ἀπό τότε καί, μετά λύπης, διαπιστώνουμε ὅτι, ἀντί νά ἐκφράζουμε εἰλικρινά τήν Εὐγνωμοσύνη μας σ’ αὐτούς, πού ἔπεσαν γιά τήν τιμή καί Λευτεριά τῆς Πατρίδος, ἐπιτρέπουμε σέ μιά χοῦφτα Παράφρονες, νά παραχαράττουν, νά διαστρεβλώνουν τήν ἔνδοξη Ἱστορία τῆς Ρωμιοσύνης  καί νά προσπαθοῦν νά μᾶς κόψουν τίς ρίζες.

Μέ πόνον ψυχῆς σᾶς παρακαλῶ, νά προσέξετε ὅλοι οἱ γνήσιοι Ἕλληνες Πατριῶτες. Δέν πρέπει νά ἀποκοποῦμε ἀπό τίς ρίζες μας, ἀπό τήν ἔνδοξη Ἱστορία μας, ἀπό τήν Πίστι μας στό Χριστό καί ἀπό τίς αἰώνιες Ἀξίες μας. Δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνᾶμε ὅτι «Λαός χωρίς ἱστορική μνήμη, εἶναι Λαός  καταδικασμένος νά χαθῇ στήν Ἱστορία».

Ἔχουμε ΧΡΕΟΣ νά κρατᾶμε ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ὅπως λέει ὁ Ἐθνικός μας ποιητής,
 «πάντ’ ἀνοιχτά, πάντ’ ἄγρυπνα
τά μάτια τῆς ψυχῆς μας».
Διότι, δυστυχῶς, ὅπως γράφει ὁ Μακρυγιάννης:

«Καί λευτερωθήκαμεν ἀπό τούς Τούρκους καί σκλαβωθήκαμεν εἰς ἀνθρώπους κακορίζικους, πού ἦταν (καί εἶναι) ἡ ἀκαθαρσία τῆς Εὐρώπης».

Εἶναι δέ ἀποκαρδιωτικό τό φαινόμενον ὅτι οἱ  ὀλίγοι Παράφρονες Γραικύλοι, χωρίς ντροπή, ἀνοίγουν τῆς Πύλες τῆς Πατρίδος μας, ἀφήνουν ἀφύλακτα τά Σύνορα τῆς Πατρίδος μας καί εἰσρέουν μογγολικές ὀρδές, ὀρδές βαρβάρων λαθροεισβολέων, πού κρύπτονται πίσω ἀπό ἐλαχίστους, δυστυχεῖς, ξεριζωμένους Πρόσφυγες. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι οἱ περισσότεροι ἀπό τούς λαθροεισβολεῖς εἶναι πληρωμένοι καταδρομεῖς (commando),πού εἰσέρχονται μέ σκοπό νά κάψουν, νά κλέψουν, νά ληστέψουν, νά ρημάξουν τόν ἱερό μας Τόπο, νά μᾶς διαλύσουν. Εἶναι λύκοι βαρεῖς, λύκοι ἅρπαγες, μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου. Καί πολύ δυσάρεστον εἶναι ὅτι οἱ ἁρμόδιοι δέν θέλουν νά καταλάβουν τόν κίνδυνον, πού διατρέχει ἡ Πατρίδα μας ἀπό ὅλους αὐτούς, πού ἐκτός ἀπό τίς μολυσματικές ἀρρώστιες πού μεταφέρουν, ἐγκληματοῦν σέ βάρος μας μέ κάθε τρόπο, καί ὄχι μόνον τούς δέχονται, ἀλλά καί τούς πληρώνουν καί ὀνομάζουν,  αὐτούς του καταδρομεῖς, ἀσυνόδευτα παιδιά. Εἶναι ἀσυνόδευτα παιδιά οἱ εἰκοσάρηδες καί τριανταπεντάρηδες; Τί κρύβεται κάτω ἀπό τό πρόβλημα τῶν λαθροεισβολέων; Σίγουρα  « latet anguis in herba».

Κατάντησε ἡ Πατρίδα μας barca senza temone.
Ἡ μυρωμένη κι’ ἀπό τό Θεό εὐλογημένη γῆ μας,
Στό Χρέος βουτυγμένη ἤ ξεπουλημένη, στενάζει

κάτω ἀπό τό ἄγριο πέλμα ἀθέων λαθροεισβολέων.

Τά ἅγια Χώματα τῆς Πατρίδος μας, ποτισμένα
μέ τό Αἷμα τῶν προγόνων μας, ἐκείνων πού ἔπεσαν, «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστι τήν Ἁγία 
καί γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία», μολύνονται, 

καί ἀπό τούς ἁρμοδίους, ὄχι μόνον κανείς δέν διαμαρτύρεται, ἀλλά ἀντίθετα, κατηγοροῦνται οἱ Πατριῶτες, ὡς ρατσιστές, γιατί ὑπερασπίζονται «τά ὅσια καί τά ἱερά τῆς Ρωμιοσύνης».

Ὁ Ἑορτασμός τῶν 200 χρόνων ἀπό τήν Ἐπανάστασι τοῦ 1821 εἶναι εὐκαιρία ἀνακαίνισις, ἀναβαπτισμοῦ ὅλων μας στά νάματα τῆς Ρωμιοσύνης.

Σημειωτέον ὅτι δέν νοεῖται τό Λογότυπο τῆς πιο σημαντικῆς Ἐθνικῆς Ἐπετείου, χωρίς νά περιέχει τό Ἐθνικό σύμβολον, τή Γλανόλευκη μέ τόν Τίμιον Σταυρόν(Σύμβολον τῆς Ὀρθοδοξίας).

Τό ὑπόδουλο Γένος ἑνώθηκε γύρω ἀπό τό ἱερό αὐτό σύμβολο καί,

μέ  Πίστι στό Χριστό

κι’ Ἀγάπη στήν πατρίδα, 

ἑνωμένο πάλεψε καί,

ὄντως,  θριάμβευσε 

κατά τῶν ἀντιχρίστων. 

Οἱ 9 ὁριζόντιες γραμμές  τοῦ ἐθνικοῦ μας συμβόλου,
 εἶναι ὅσες καί οἱ συλλαβές τοῦ συνθήματος :
«Ἐλ-ευ-θε-ρί-α ἤ θά-να-τος ».
Εἶναι καιρός νά ἑνωθοῦμε ὅλοι οἱ Ἕλληνες κάτω ἀπό 

τήν Γαλανόλευκη, μέ τόν τόν Τίμιον Σταυρόν καί, ἑνωμένοι  νά ψάξουμε νά βροῦμε καί νά σκοτώσουμε τόν Ὄφι, πού φωλιάζει μέσα μας καί κατατρώγει τά σωθικά μας καί μᾶς θανατώνει, σάν Ἔθνος. Νά ἑνωθοῦμε,  σέ μιά ψυχή, νά διώξουμε ἀπό ἀνάμεά μας τή διχόνοια. Νά διώξουμε τούς βαρεῖς, τούς προβατόσχημους λύκους,  τούς φανερούς καί κρυφούς ἐχθρούς τῆς Πατρίδος μας, τούς Παράφρονες, καί  τούς ψευδοκουλτουριάρηδες τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, πού ἀναισχύντως πνίγουν στό αἷμα τούς λαούς καί τά Ἔθνη. Νά καθαρίσουμε τήν ἀκαθαρσία τῆς Εὐρώπης (Γερμανούς, Ἄγγλους, κλπ) καί τούς Ἀμερικανούς. Καί δέν ἐννοῶ τούς ἁπλούς πολίτες, ἀλλά τίς ἡγεσίες τους , τά «γεννήματα ἐχιδνῶν». 
Νά νοιώσουμε «ὡς Ἔθνος ἅγιον». Νά ἐπιστρέψουμε στίς ρίζες μας, νά διαφυλάξουμε τήν ἐθνική καί θρησκευτική μας ταυτότητα, τήν ἱστορική μας συνείδησι, τήν θεϊκή μας γλῶσσα, «τά ὅσια καί τά ἱερά τῆς Ρωμιοσύνης».

Νά ἀνέβουμε ξανά στή σφαῖρα τοῦ Ὡραίου, τοῦ Μεγάλου καί τ’ Ἀληθινοῦ. Νά νοιώσουμε Ἕλληνες.

Νά μή ἐπιτρέψουμε νά μᾶς πολτοποιήσουν καί νά μᾶς σύρουν, ὡς ἀγέλη χοίρων, στόν ἀφανισμό.
Νά διαφυλάξουμε τήν ἐθνική μας ταυτότητα καί μπροστά στή Γαλανόλευκη, μέ τόν τίμιον Σταυρόν, στό ἱερό αὐτό σύμβολον τοῦ Ἔθνους μας, καί  ἔχοντες ὡς σύμβολον τῆς ἑνότητος καί τῶν Ἰδεωδῶν τοῦ Ἔθνους μας τόν  «ὕμνον εἰς τήν Ἐλευθερίαν», ὡς γνήσιοι Πατριῶτες, πρός τιμήν τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821,πού μᾶς χάρισαν τήν Ἐλευθερίαν, ἑνωμένοι, «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ», ἄς ψάλλουμε τόν Ἐθνικό μας Ὕμνον. Ἄς γνωρίζουμε δε ὅτι ἡ μίμησις τοῦ ἐθνικοῦ φρονήματος τῶν ἡρώων τοῦ 1821,  θά εἶναι καί ἡ  καλλίτερη ἔκφρασις Εὐγνωμοσύνης σ' αὐτούς.