«Καί ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι, ἔκραξε λέγων·
Κύριε, σῶσον με»
ΝΑΙ,
ΕΡΧΟΥ, ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ.
ΕΡΧΟΥ
ΤΑΧΥ (Ἀποκ. κβ΄ 20).
Χείμαρρος συμφορῶν κατακλύζει
τήν ψυχή μου. Θλίψεις, στενοχώριες, πόνος ἀφόρητος, ὀδύνη, ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν
μου καί τό ὁμολογῶ, Κύριέ μου, Ἰησοῦ, «ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου,
καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε» ὑπό τῶν ἀνθρώπων.
Κύριε Ἰησου Χριστέ, ὁμολογῶ, ὅτι
σύ εἶσαι ὁ μόνος Ἅγιος, ὁ μόνος δίκαιος καί ἀληθινός, καί μέ βαθειά συναίσθησι
τής ἁμαρτωλότητός μου, καταφεύγω πρός Σέ, Φιλάνθρωπε, καί κραυγάζων, ζητῶ τό ἔλεός
Σου. Ποῦ ἀλλοῦ νά καταφύγω; Ἀπό ποιόν νά ζητήσω βοήθεια; Ἐκτός ἀπό Σένα δέν ἔχω
ἄλλον καί δέν θέλω νά ἔχω ἄλλον κανένα. Σύ καί μόνο Σύ εἶσαι ἠ μόνη μου
καταφυγή, ἡ μόνη μου ἐλπίδα, τό Φρούριόν μου, τό μόνον ἀσφαλές καταφύγιον.Ἔχω ἐμπαγῆ σέ πυκνό, βαθύ
σκοτάδι ἀπογνώσεως, ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μου, καί ζητῶ ἔλεος, εἰλικρινά
μετανοιωμένος.
Εἶμαι δικός Σου δοῦλος, ἀχρεῖος μέν, ἀλλά δικός Σου. Ποιός ἄλλος
μπορεῖ νά μέ ἀνασύρῃ ἀπό τό βυθό εἰς τόν ὁποῖον ἔχω
βυθισθῇ καί ἀποπνίγομαι; Ποιός μπορεῖ καί θέλει νά μέ λυτρώσῃ ἀπό τόν Ὀδύνη καί
τόν πόνο στόν ὁποῖον μέ ὡδήγησαν τά λάθη μου, ἄν ὄχι Ἐσύ, Ἰησοῦ μου, πού
σταυρώθηκες γιά μένα;
Δέν μπορῶ νά σκεφθῶ τή ζωή
μου καί τή ζωή τῶν δικῶν μου, χωρίς Ἐσένα, Κύριέ μου. Χωρίς Ἐσένα χάνομαι, εἶμαι
νεκρός, βυθίζομαι στόν ᾏδη τῶν παρανοήσεων καί τῶν συμφορῶν. Χωρίς Ἐσένα εἶναι ἡ ζωή μου ἄδεια. Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν Σου
ἀπ’ ἐμοῦ. Πάρε τόν πόνο ἀπό τήν ψυχή μου. Σύ, ὁ πανακής ἰατρός, θεράπευσέ μας ἀπό
τίς ἀρρώστιες μας. Χάρισέ μας ψυχική καί σωματική ὑγεία. Μή βραδύνῃς. Μη ἀργοπορῇς.
Ἔρχου ταχύ, Κύριέ μου Ἰησοῦ.
Φώτισε τά σκοτάδια μας.
Καθάρισε τό νοῦ καί τήν ψυχή μας, τούς νεφρούς καί τά σπλάγχνα. Σύ, Κύριε, ὁ
Θεός τῆς εἰρήνης, ἁγίασον ἡμᾶς ὁλοτελεῖς. Καί ὁλόκληρον ἡμῶν τό πνεῦμα, καί ἡ ψυχή καί τό σῶμα ἀμέμπτως τηρηθείη ἐν τῇ παρουσία Σου, γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ.
Πιστεύω ἀπόλυτα, ὅτι Σύ, Κύριε, πού μᾶς καλεῖς, μέ τόση στοργή, κοντά σου, εἶσαι
πιστός καί θά πραγματοποιήσῃς, πολύ σύντομα, ὅλα, ὅσα Σέ παρακαλῶ. Κύριέ μου Ἰησοῦ,
Σύ εἶσαι τό γλυκύ μου Ἔαρ, τό Φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου, ὁ προσωπικός μου Σωτῆρας
καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Σύ εἶσαι τό Φῶς, πού φωτίζει κάθε ἄνθρωπο, πού ἔρχεται
στόν κόσμο, Σύ εἶσαι ἡ ζωή μας. Μή μᾶς ἀφήνῃς μόνους. Ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν.
Μήν ἀργοπορῇς.
Μέ δάκρυα, Σέ παρακαλῶ, μή
βραδύνῃς... Τό Ἔλεός Σου ζητῶ. Ναί, Κύριε Ἰησοῦ, ἐλέησον!Δρᾶμε, πρόφθασον, πρίν εἰς τέλος ἀπόλωμαι, σῶσον με. Ἔρχου ταχύ...
Ἀμήν , ναι ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου