ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΣΙΣ ΑΓΑΘΗ

ΚΑΙ ΔΩΡΗΜΑ ΤΕΛΕΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΣΕ  ΜΑΣ

Δέν εἶναι ὑπερβολή. Χωρίς ἀμφιβολίαν Τό Νέον Ἔτος εἶναι δόσις ἀγαθή καί δώρημα τέλειον τοῦ Θεοῦ πρός ὅλους ἐμᾶς τούς ἀχαρίστους. Δέν τό ἀξίζουμε, γιατί δέν μετανοοῦμεν. Ἐμμένουμε στό Κακόν καί τήν ἁμαρτίαν.  Ὅμως ὁ Πανάγαθος καί Ἐλεήμων,  ὡς στοργικός Πατέρας, μᾶς εὐσπλαγνίζεται.

«Θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄Τιμόθ. β΄4).

Συγκαταβαίνει ὁ Σωτήρ. Φανερώνεται ὁ Θεός «ἐν σαρκί». Ἔρχεται κοντά μας. Καταδέχεται καί μᾶς ἀποκαλεῖ ἀδελφούς του, ὅλους ἐμᾶς τούς ἁμαρτωλούς, πού ἐξ αἰτίας τοῦ ἐγωϊσμοῦ, τῆς οἰήσεώς μας καί τῆς αὐταρεσκείας μας, «νομίζουμε πώς εἴμαστε πλούσιοι, πώς ἔχουμε πλουτήσει καί πώς δέν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό κανέναν καί ἀπό τίποτε, ἐνῷ στήν πραγματικότητα εἴμαστε ταλαίπωροι καί ἐλεεινοί καί πτωχοί καί τυφλοί καί γυμνοί» (Ἀποκ. γ΄  17).

Ὁ Καρδιογνώστης, βλέπει ὅτι« πλανιώμαστε

στῆς ἐρημιᾶς  τἄχαρα μονοπάτια». Βλέπει ὅτι μᾶς τυφλώνει ἡ ἀλαζονία τοῦ βίου. Παρατηρεῖ ὅτι, μέ λυσσώδη μανία, ὁδεύουμε πρός τήν αὐτοκαταστροφή μας, βυθιζόμαστε στό Βόρβορο, παραμένουμε «δέσμιοι τῆς γῆς», ἐξ αἰτίας τῆς πωρώσεως καί τῆς ἀμετανοησίας, καί πλούσιος ὤν ἐν ἐλέει, μᾶς προσφέρει ἕνα Καινούργιο Χρόνο, ὡς καιρόν περισυλλογῆς, αὐτοεξετάσεως καί Μετανοίας.

Ὁ καινούργιος Χρόνος εἶναι δῶρον τῆς μακροθυμίας τοῦ Θεοῦ, πού θέλει τή σωτηρία μας. Μᾶς χαρίζει μέρες καί μᾶς καλεῖ κοντά Του. Εἶναι ἄπειρη Ἀγάπη ὁ Χριστός καί μᾶς κυνηγάει μέ τό Ἔλεος Του. Κρούει τήν Θύραν. Ζητεῖ νά ἀκούσουμε τή φωνή Του. Μᾶς καλεῖ νά Τοῦ ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας.

Νά ἐγκολπωθοῦμε τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του, ὥστε νά γίνῃ ἡ ψυχή καί ἡ ζωή μας Παράδεισος.

Ἔρχεται ὁ Χριστός νά μᾶς ἀνασύρῃ ἀπό τό Βόρβορο, ἀπό τήν «ἰλύν βυθοῦ» εἰς τήν ὁποίαν   ἔχουμε ἐμπαγῆ καί νά μᾶς ὁδηγήσῃ «εἰς τόπον ἀναψυχῆς», «ἐπί ζωῆς πηγάς ὑδάτων» (Ἀποκ. ζ΄17), ἀλλά δέν μᾶς ἐξαναγκάζει. Μᾶς Χαρίζει μέρες περισυλλογῆς. Μᾶς καλεῖ νά κάνουμε ἕναν ἐνσυνείδητο αὐτοέλεγχον.

Νά γνωρίσουμε τόν Ἑαυτό μας. Νά ἀποκτήσουμε ἐπαφή μέ τήν πραγματικότητα καί μέ τή θέλησί μας, νά ἐξέλθουμε ἀπό τή Βαβυλῶνα καί νά ἐπιστρέψουμε εἰλικρινά μετανοιωμένοι στήν Πηγή τοῦ ζῶντος ὕδατος. Νά ἐπιστρέψουμε κοντά στόν ἕνα καί μόνον ἀληθινόν Θεόν. Νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστόν καί  τόν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς μας νά ζοῦμε εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ», «λόγῳ καί ἔργῳ» νά δοξάζουμε τόν Εὐεργέτην, τόν Λυτρωτή καί ἐλευθερωτήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τόν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Μόνον ΚΥΡΙΟΝ (Φιλιπ. β΄11).

Εἶναι, λοιπόν, καιρός, συνειδητά, νά εὐχαριστήσουμε τό Θεό, γιά τό Νέο Ἔτος καί νά ἀκούσουμε τήν προσταγή τοῦ Παναγίου Πνεύματος: Νά προσέξουμε στόν ἐαυτόν μας καί νά ζοῦμε μέ τήν μνήμην τοῦ Θεοῦ.

«Πρόσεχε σεαυτῷ», λέγει τό Ἅγιον Πνεῦμα.

«Πρόσεχε σεαυτῷ, μή ἐπιλάθῃ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τοῦ μή φυλάξαι τάς ἐντολάς αὐτοῦ καί τά κρίματα καί τά διακαιώματα αὐτοῦ, ὅσα ἐγώ ἐντέλλομαί σοι σήμερον»(Δευτερ. η΄ 11).Εἶναι καιρός νά συνειδητοποιήσουμε τό Χρέος καί νά ἀποφύγουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί τό Νέο Ἔτος νά ζήσουμε «καθώς πρέπει ἁγίοις».

Ὁ Μέγας Βασίλειος, στήν ὁμιλία του εἰς τό· «πρόσεχε σεαυτῷ», μᾶς προτρέπει λέγων:« Πρόσεχε σεαυτῷ...ὑπερόρα σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελοῦ ψυχῆς,  πράγματος ἀθανάτου». Κυρίως δέ μᾶς προτρέπει νά προσέξουμε στόν ἑαυτό μας, ὥστε μέ τήν αὐτογνωσίαν νά  ἔλθουμε σέ Θεογνωσία:

«Πρόσεχε  οὖν σεαυτῷ, ἵνα προσέχῃς Θεῷ, ᾧ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμην» (Migne, P.G. 31,197c-217).

Εὔχομαι ὁλόψυχα σέ ὅλους τούς ἐπισκέπτας αὐτῆς τῆς ἰστοσελίδας, ἀλλά καί σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, καλή χρονιά, μέ ὑγεία καί χαρά. Εὔχομαι νά ἐννοήσουμε τό βραχύ τῆς ζωῆς καί τή ματαιότητα τῶν ἐγκοσμίων πραγμάτων καί τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιδιώξεων καί νά ἀνοίξουμε τήν καρδιά στό Χριστό, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι, ἀσιγήτως, νά Τόν δοξάζουμε, σύν τῷ Πατρί καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, καί τώρα καί πάντοτε καί εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.