Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

ΠΡΟΤΥΠΟΝ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

«Ἐλεύθερον τόν νοῦν, ἐκ παθῶν κεκτημένος,

ἐγένου τοῦ Θεοῦ, γνησιώτατος δοῦλος,
καί πλάνης ἠλευθέρωσας, τούς καλῶς σοι
πειθήσαντας·  ἐναθλήσας δέ, ὡς ἱερεύς τε καί
Μάρτυς, Ἐλευθέριε, διπλοῦν ἐδέξω τό στέφος,
Πρεσβεύων σωθῆναι ἡμᾶς».

Ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος γεννήθηκε στή Ρώμη. Πολύ νέος ἔμεινε ὀρφανός Πατρός. Ἡ Ἁγία Ἀνθία, ἡ μητέρα του ἀνέλαβε νά ἀναθρέψῃ τό γιό της «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου». Ἡ Ἁγία Ἀνθία πίστεψε στό Χριστό καί κατηχήθηκε εἰς τήν ὀρθόδοξον Πίστιν ἀπό τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον. Ἔτσι ὁ Ἅγιος καί μεγαλομάρτυς Ἐλευθέριος ἀνετράφη μέ τά νάματα τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως στό Χριστό. Πίστεψε μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς του στόν Κύριο, ἀπό τήν τρυφερή του ἡλικία καί ἀγάπησε τόν Χριστόν καί λάτρευε τόν Κύριον «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ».

Ἡ μητέρα του τόν ὡδήγησε κοντά στόν Ἐπίσκοπο Ρώμης  Ἀνίκητο.  Ἀπό αὐτόν τόν Ἅγιον διδάχθηκε τά ἱερά γράμματα καί διακρίθηκε τόσον πολύ γιά τίς ἀρετές του, ὥστε ὁ Ἐπίσκοπος τόν χειροτόνησε, στό δέκατο πέμπτο ἔτος τῆς ἡλικίας του, Διάκονο καί, στό δέκατοόγδοον ἔτος,  Πρεσβύτερον. Ὁ Ἅγιος διέπρεψε στίς Χριστιανικές ἀρετές. Εἶχε πίστι θερμή, ἀγάπη ἀνυπόκριτη, ἄκρα ταπείνωσι, πρᾳότητα, ἀνεξικακία. Γνήσιος μιμητής τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, περιπατοῦσε ἐν ἀγάπῃ καί διήρχετο τήν ζωήν αὐτοῦ εὐεργετῶν καί θεραπεύων τίς ἀνάγκες τῶν ἐλαχίστων ἀδελφῶν, κατά τό ὑπόδειγμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.

Γεμᾶτος ἀρετές, ὁ Ἅγιος, ἀπλός, ταπεινός καί πρᾷος, ὑπόδειγμα τέλειον Ἀρετῆς, τύπος τῶν πιστῶν ἐν πᾶσι. Ἔκανε πολλά θαύματα. Δέχθηκε ἀπό τόν Χριστόν τήν Χάριν, νά θεραπεύῃ πᾶσαν νόσον καί μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Ὁ Ἐπίσκοπος τόν ἔκρινε ἄξιον καί στό εἰκοστόν ἔτος τῆς ἡλικίας του, τόν χειροτόνησε Ἐπίσκοπο Ἰλλυρικοῦ .

Ἐπειδή ὁ Ἅγιός μας διδάσκων τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, ἐπέστρεφε πολλούς εἰς τήν ὀρθόδοξον Χριστιανικήν Πίστιν, ὁ εἰδωλολάτρης βασιλεύς Ἀδριανός, τόν συνέλαβε. Ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος, μέ πολλήν παρρησίαν ἐκήρυξεν ἐνώπιον τοῦ ἀσεβοῦς βασιλέως, τόν Χριστόν, καί πολλοί μετενόησαν καί πίστεψαν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός, ὁ Θεός τῶν ὅλων,  ἄφησαν τήν πλάνην τῶν Εἰδώλων, καί ἐπέστρεψαν εἰς τήν ἀληθινήν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ.

Τότε ὁ ἀσεβής Βασιλεύς ὠργίσθη, καί ἀφοῦ δέν

μπόρεσε νά μεταπείσῃ τόν Ἅγιον, νά ἀρνηθῇ τόν Χριστόν, τόν ὑπέβαλε σέ φρικτά μαρτύρια, τά ὁποῖα ὑπέμεινεν ἀγογγύστως ὁ Ἁγιος, δοξολογῶν τόν Θεόν. Ὁ Κύριος ὅμως περιφρουροῦσε τόν Ἅγιον μέ τή Χάρι Του καί ἐξήρχετο  ἀπό ὅλα τά φρικτά μαρτύρια ἀβλαβής, σῶος, ἀκαίρεος. Κι’ ἐνῶ θά περίμενε κανείς νά μετανοήσῃ ὁ τύραννος, αὐτός ἐμαίνετο, καί ἔξω φρενῶν, διέταξε καί ἐρρίφθη ὁ Ἅγιος ὡς τροφή εἰς τά θηρία. Ἀλλά ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καί πάλιν τόν διεφύλαξεν. Τότε ὁ  δυσώδης καί δυσσεβής  τύραννος διέταξε καί ἐφονεύθη ὑπό δύο στρατιωτῶν, ὁ Ἅγιος  καί ἀνεπαύθη ἐν Κυρίῳ. Ἡ ἁγία Ἀνθία ἀγκαλιάζοντας τό ἰερό λείψανο τοῦ Γιοῦ της, ἀποκεφαλίζεται μέ  ξίφος, γύρω στά 226.

Στήν ἀλλοπρόσαλλη καί ἀλλοπαρμένη, στήν ἀνισόρροπη ἐποχή μας, ἡ Πίστις στό Χριστό, ἡ ἀγάπη στήν Πατρίδα, ἡ ἀφοσίωσι στήν Οἰκογένεια, θεωρεῖται ρατσισμός. Διώκεται καί στήν καρδιά τῆς ὀρθοδοξίας, ἡ Ὁμολογία τῆς Πίστεως στό Χριστό, διότι, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ ἄθεοι καί ἄφρονες, προσβάλλει τό μισοφέγγαρο, προσβάλλει τούς λαθροεισβολεῖς κατακτητές, πού χωρίς ντροπή μολύνουν τά ἱερά, τά αἱματωβαμένα  χώματα τῆς Πατρίδος μας.

Τί πρότυπα προβάλλονται στή Νεολαία μας σήμερα, ἀπό αὐτούς, πού καί μέσα στά Σχολεῖα μας, προπαγανδίζουν τήν ἀθεῒα, καταργοῦν τή Διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἀγάπης καί διδάσκουν τίς Ἔμφυλες Ταυτότητες καί τό Κοράνιον τοῦ μίσους;

Δυστυχῶς, τά παιδιά μας, πού εἶναι τά καλλίτερα στόν Κόσμο, ἀποπροσανατολίζονται. Δέν βοηθοῦνται. Πληρώνονται ἀπό τό Κράτος  οἱ κομάντος, πού λάθρα εἰσέρχονται στήν Πατρίδα μας καί ἀπό τούς ἐδῶ ἀνεγκέφαλους χαρακτηρίζονται ὡς ἀσυνόδευτα παιδιά, ἐνῷ στήν πραγματικότητα εἶναι 25ντάρηδες  καταδρομεῖς (Commando), καί,   ἔμμεσα, ἐξαναγκάζουν τά παιδιά μας  νά ξεριζώνονται, νά ξενιτεύονται, νά ἀφήνουν τήν Πατρική Ἑστία καί νά ἀναζητοῦν ἐργασία στό Ἐξωτερικό, ἔτσι ὧστε νά παραγματοποιῆται τό Σχέδιον τῶν σκοτεινῶν Δυνάμεων, Ἕνα Σχέδιον ἀφανισμοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας.

Εἴθε ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος, τό ἄριστον αὐτό Πρότυπον τῆς ἁγιότητος, νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό τούς ἐχθρούς τῆς Πατρίδος μας, κρυφούς καί φανερούς. 
Εἴθε νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό ὅλους αὐτούς πού καπηλεύονται τά ὅσια καί ἱερά τῆς Πατρίδος μας καί βεβηλώνουν τίς Ἀξίες καί τά Ἰδανικά τῆς ρωμιοσύνης.

Εἴθε νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό τούς ἀλαζόνες, από τούς ἀνθρώπους, πού βρίσκονται μακράν τοῦ Θεοῦ, ἀπό τούς κατεφθαρμένους τόν νοῦν, πού μᾶς ἐξαπατοῦν καί ἀλύπητα μᾶς θλίβουν καί, χωρίς ντροπή, ἀποπροσανατολίζουν τά παιδιά μας καί τά ὁδηγοῦν στήν ἀπόγνωσι.

Εἴθε ὁ Κύριος μας, διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου, νά βοηθήσῃ τά Παιδιά μας νά βροῦν τό δρόμο τους, νά ἀνοίξουν τήν καρδιά τους στό Χριστό καί τό Εὐαγγέλιον τῆς ἀγάπης Του, νά μήν παρασύρονται ἀπό ἀθέους ψευτοδιδασκάλους καί ψευτοπροφῆτες, ἀλλά νά ἀκολουθοῦν στή ζωή τους, ὅπως ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος, τά ματωμένα Χνάρια τοῦ Χριστοῦ, ὑμνοῦντες καί εὐλογοῦντες τόν Θεόν. Ἀμήν.