ΣΗΜΕΡΟΝ ΓΕΝΝΑΤΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΧΑΡΑ

                  Η  ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΣ  ΠΑΡΘΕΝΟΣ.

 

Σήμερον ὁ Πανάγαθος Θεός εἰσακούει τήν Προσευχή τοῦ Ἰωακείμ καί τῆς Ἄννης. Σήμερον στειρωτικαί πύλαι ἀνοίγονται. Σήμερον ἡ στεῖρα Ἄννα τίκτει Θεόπαιδα. Σήμερον γεννᾶται ἡ Μαριάμ, ἡ ὁποία «ἔμελλε νά ἀναδειχθῇ, ἡ μόνη ἐν γυναιξίν εὐλογημένη καί καλή», χάρις εἰς τήν θερμήν, τήν καυστικήν Πίστιν της καί τήν ὁλοκληρωτικήν της ἀφιέρωσι στό Θεό, χάρις στήν ἄκρα ταπείνωσί της καί τήν, «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ», λατρείαν της στό Θεό καί τίς ἐν γένει ἀρετές της. Σήμερον ὁ εἰς τούς νοερούς θρόνους ἐπαναπαυόμενος Θεός, προετοίμασε, γιά τόν ἑαυτόν Του, θρόνον ἅγιον ἐπί τῆς γῆς, τήν ἁγνήν καί ἄχραντον Παρθένον. Σήμερον ὁ Θεός, «ὁ στερεώσας ἐν σοφίᾳ τούς οὐρανούς», ἥν προέγνω, ἄσπιλον Παρθένον, «οὐρανόν ἔμψυχον ἐν φιλανθρωπίᾳ κατεσκεύασεν».

Σήμερον ὁ Χριστός, ἀπό ἄκαρπη ρίζα, ἐβλάστησε σέ μᾶς, φυτόν ζωηφόρον, τήν Παναγίαν Μητέρα Του. «Ὁ τῶν θαυμασίων Θεός, καί τῶν ἀνελπίστων ἐλπίς, Κύριε δόξα Σοι».

Ἡ ἁγνή καί ἄχραντος Παρθένος εἶναι προϊόν Προσευχῆς Ἰωακείμ καί τῆς Ἄννης τῶν δικαίων. Ὁ Πανάγιος Θεός προεγνώριζε ὅτι ἔμελλε  μόνον αὐτή νά ἀναδειχθῇ ἱκανή νά δεχθῇ στήν καρδιά της τό Ἅγιον πνεῦμα καί νά γεννήσῃ τόν Μονογενῆ Υἱόν καί λόγον τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος θά συνέτριβε τήν κεφαλήν τοῦ ἀρχεκάκου Ὄφεως.  Διά τοῦτο καί μόνη αὐτή ἀνεδείχθη «οὐρανός καί θρόνος Θεοῦ καί δοχεῖον καθαρότητος». Μόνη αὐτή «προεμήνυε τήν χαράν παντί τῷ κόσμῳ». Καί πραγματικά αὐτή καί μόνον αὐτή, ἡ Πανύμνητος Παρθένος ἀνεδείχθη ἡ Παγκόσμιος Χαρά, ἡ «πρόξενος τῆς ζωῆς ἡμῶν, κατάρας ἀναίρεσις, εὐλογίας ἡ ἀντίδοσις». Αὐτή ἀξιώθηκε καί ἔγινε, χάρις εἰς τό πλῆθος τῶν ἀρετῶν της, «ἡ κλῖμαξ δι’ ἧς κατέβη ὁ Θεός  καί ἡ γέφυρα ἡ μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν».

Κανείς ἀπό μᾶς τους εὐτελεῖς, δέν μπορεῖ ἐπαξίως νά ἐγκωμιάσῃ, τή Μητέρα τοῦ Κυρίου καί Μητέρα ὅλων μας. Μποροῦμε ὅμως ὅλοι μας νά σταθοῦμε εὐλαβικά μπροστά στή μητέρα τοῦ φωτός, τήν Παγκόσμιον Χαράν, τήν Πανύμνητον, «τή Μεγαλόχαρη», νά κλίνουμε τό γόνυ τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος καί νά τήν παρακαλέσουμε νά  μᾶς σκεπάσῃ ὅλους  μέ τή Χάρι της καί νά λυτρώσῃ τήν Πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα μας ἀπό τά δεινά καί ἀπό τούς φοβερούς, κρυφούς καί φανερούς, ἐχθρούς, πού τήν κυκλώνουν καί τήν ταλανίζουν.

Πανάμωμε Παρθένε, ἄσπιλε, ἀμόλυντε, Παναγία, μετά τόν Κύριον Σύ εἶσαι ἡ μόνη μας καταφυγή, σκέπη κραταιά, πλατυτέρα νεφέλης, Σέ Σένα καταφεύγουμε. Μήν ἀφήσῃς τούς  ἐχθρούς μας, Δαίμονας καί δαιμονανθρώπους, νά καυχῶνται ὅτι μᾶς συνέτριψαν καί μᾶς κατανίκησαν. Εἶσαι, πανάχραντε, ἡ χαρά μας, δέου καί ἱκέτευε τόν Υἱόν Σου, νά ἀπομακρύνῃ ἀπό μᾶς πάντα ἐχθρόν καί πολέμιον, νά εἰρηνεύση τόν κόσμον καί νά μᾶς ἀξιώσῃ νά σταθοῦμε κάτω ἀπό τή Σκέπη Σου, ἄχραντε. Ἀξίως δέ καί ἀσιγήτως νά  μακαρίζουμε Σέ, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Διότι Σύ, Παρθένε, εἶσαι ἡ Χαρά μας, ἠ Παγκόσμιος Χαρά, Σύ μᾶς Χάρισες, εὐδοκίᾳ  τοῦ Πατρός καί συνεργίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό  Ἕν, τό ὑπέρτατον Ἀγαθόν, τόν Θησαυρόν τῶν θησαυρῶν, τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτήν, τόν Κύριόν μας, τόν Ἰησοῦν Χριστόν. 

Γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τό λόγο καί,

«Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πασῃ τῇ οἰκουμένῃ· ἐκ σοῦ γάρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν· καί λύσας τήν κατάραν, ἔδωκε τήν εὐλογίαν· καί καταργήσας τόν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωήν τήν αἰώνιον».