ΠΩΡΩΜΕΝΟΙ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ, ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ

   ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ:

    ΔΙΩΚΤΕΣ,ΚΩΦΟΙ ΚΑΙ ΤΥΦΛΟΙ.

«Εἰ  ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἕν οἶδα, ὅτι τυφλός ὤν ἄρτι βλέπω…Ἐν γάρ τούτῳ θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστί. Και ἀνέῳξέ μου τούς ὀφθαλμούς. Οἴδαμεν δέ ὅτι ἁμαρτωλῶν ὁ Θεός οὐκ ἀκούει, ἀλλ’ ἐάν τις θεοσεβής ᾖ καί τό θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει. Ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμούς τυφλοῦ γεγεννημένου. Εἰ μη ἦν οὗτος παρά τοῦ Θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν»(Ἰωάν. θ΄ 25-26,30-33).

 

Εὐγνώμων πρός τόν Εὐεργέτην του ὁ θεραπευθείς πρῴην τυφλός, μέ παρρησία, μέ θάρρος, εἰλικρινά, μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς του, ὁμολογεῖ  τήν Πίστι του, στό Χριστό, τόν πανακῆ ἰατρόν, πού, ὡς ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ-Πατρός, ἔρχεται καί διέρχεται τήν ζωήν αὐτοῦ εὐεργετῶν καί θεραπεύων πᾶσαν νόσον και πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Μένει ἐκστατικός μπροστά τό μῖσος τῶν Ἀρχιερέων τῆς Ψευτιᾶς καί τῆς Ὑποκρισίας, πού μέ λυσσώδη μανία πολεμοῦν  καί δέν θέλουν νά ἀκούσουν καί οὔτε θέλουν νά ἰδοῦν τά θαυμάσια ἔργα τοῦ Κυρίου καί νά σωθοῦν. Καί ὄχι μόνον παραμένουν θεληματικά κωφοί καί τυφλοί, κατάκοιτοι στή χώρα καί τή σκιά τοῦ θανάτου, οἱ πωρωμένοι, οἱ ἀντίχριστοι ἀρχιερεῖς, Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι, οἱ ὑποκριτές, τά «γεννήματα ἐχιδνῶν», ἀλλά καί πολεμοῦν καί συκοφαντοῦν τόν Χριστόν καί ὅσους ὁμολογοῦν Πίστιν στόν Κύριον. Ἀπορεῖ ὁ ἄκακος και εὐγνώμων, γιατί τόσο μένος; Γιατί  τόσο μῖσος; Γιατί  οἱ Ὄφεις αὐτοί χύνουν τόσο  δηλητήριο;

Ὁ Θεραπευθείς προσπαθεῖ νά φέρῃ σέ θεογνωσία  τούς ἀντιχρίστους:  «Μοῦ λέτε ὅτι δέν γνωρίζετε πόθεν ἔστι καί ἰσχυρίζεσθε πώς εἶναι ἁμαρτωλός».

«Σᾶς λέγω λοιπόν, ὅτι ἐάν εἶναι ἁμαρτωλός, δέν ξέρω. Ἕνα πρᾶγμα μόνον ξέρω καλά, ὅτι ἐνῷ ἤμουν ἐκ γενετῆς τυφλός  τώρα βλέπω».

«Μέ ρωτᾶτε συνέχεια, τούς λέει, τί μοῦ ἔκαμε; Πῶς μοῦ ἄνοιξε τά μάτια; Σᾶς εἶπα ἤδη καί δέν ἐδώσατε προσοχήν· δέν μέ ἀκούσατε. Γιατί μέ ξαναρωτᾶτε; Μήπως θέλετε νά γίνετε καί σεῖς μαθητές Του; Εὐχαρίστως σᾶς λέγω ὅτι ἀκριβῶς αὐτό εἶναι τό ἐκπληκτικόν, ὅτι σεῖς δέν ξέρετε ἀπό ποῦ εἶναι ὁ Ἰησοῦς, καί ὅμως μοῦ ἄνοιξε τά μάτια. Γνωρίζουμε δέ καλά, ὅτι  τούς ἁμαρτωλούς ὁ Θεός δέν τούς ἀκούει, ἀλλ’ ἐάν κανείς εἶναι θεοσεβής καί κάνῃ τό θέλημά Του, ἐκεῖνον τόν ἀκούει. Ποτέ μέχρι σήμερα δέν ἀκούσθηκε ὅτι ἄνοιξε κάποιος τά μάτια ἐκ γενετῆς τυφλοῦ. Ἐάν ὁ ἄνθρωπος αὐτός δέν ἦταν ἀπό τόν Θεόν, δέν θά μποροῦσε νά κάνῃ τίποτε».

Ὁ Ἰησοῦς ὅμως μέ θεράπευσε καί συνεχίζει νά θεραπεύῃ πᾶσαν νόσον και πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. Εἶσθε, λοιπόν, τόσο πωρωμένοι,  τόσο τυφλοί, ὥστε νά μή βλέπετε καί νά μήν ἀκοῦτε τήν Ἀλήθεια; Εἶσθε τόσο διεστραμμένοι καί ἀμετανόητοι, ὥστε νά ἀγαπᾶτε το σκοτάδι καί νά μεσεῖτε τό Φῶς; Οἱ ἀντίχριστοι ὅμως, ὄχι μόνον δέν τόν ἄκουσαν, ἀλλά καί τόν πέταξαν ἔξω, με τίς κλοτσιές.

Αὐτοί τόν πέταξαν ἔξω, αὐτός ὅμως βρέθηκε στήν ἀγκαλιά τοῦ Χριστοῦ καί ἀξιώθηκε νά δῆ καί νά γνωρίσῃ τόν  Χριστόν, τόν Θεόν αὐτόν καθώς ἐστι, πρόσωπον πρός πρόσωπον»( Α΄Κορινθ.ιγ΄12).

Ὁ πρῴην τυφλός εἶδε τό φῶς καί γεμᾶτος φῶς εὐγνωμονεῖ τό Φωτοδότη καί γίνεται ὑπόδειγμα Ὁμολογητοῦ σέ ὅλους τούς Πιστούς. Γι'αὐτό καί ἀξιώθηκε νά τοῦ φανερωθῇ ὁ  Θεός. Κάθε ἕνας καί σήμερα, πού Ὁμολογεῖ τόν Χριστόν, δέχεται τήν Χάριν, νά βρεθῇ στήν ἀγκαλιά τοῦ Χριστοῦ καί ἀξιώνεται νά δῇ τό Θεό πρόσωπον πρός πρόσωπον καί νά ἑνωθῇ μέ τόν Χριστόν. Μπροστά σ' αὐτή τή δόξα τί εἶναι «τά παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ»; 

Πανευτυχεῖς εἶναι ὅσοι μένουν σταθεροί στήν Πίστι τους καί ὐπομένουν τίς δοκιμασίες καί τίς θλίψεις πού προκαλεῖ ἡ Παραφροσύνη. Μπόρα εἶναι καί οἱ θανατηφόροι ἰοί τῆς ἀπιστίας καί θά περάσουν. Χρειάζεται Πίστις καί ὑπομονή.

Διότι, δυστυχῶς,  οἱ πωρωμένοι, οἱ ἀντίχριστοι, ἀρχιερεῖς, Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι, χθές καί σήμερα παραμένουν οἱ ἴδιοι, ἀμετανόητοι, ἀντίχριστοι, διῶκτες, Ψεῦστες καί ὑποκριτές, κλέφτες, ληστές, ἐγκληματίες μέ τό «λευκό κολλάρο». Καί συνεχίζουν νά ἀδικοπραγοῦν.

Παρόλες τίς, ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας, πληγές, ὅσοι ἀπό αὐτούς σώθηκαν, δέν μετενόησαν, συνεχίζουν καί σήμερα, οἱ ἀντίχριστοι, τά ἔργα τῶν χειρῶν τους. Συνεχίζουν, δηλαδή, να προσκυνοῦν δαιμόνια καί εἴδωλα χρυσᾶ,  ἀργυρά, χάλκινα, πέτρινα καί ξύλινα, πού δέν μποροῦν νά βλέπουν οὔτε να ἀκούσουν οὔτε νά περιπατοῦν. Και ὄχι μόνον οἱ ἀντίχριστοι αὐτοί δέν μετενόησαν ἀπό τούς φόνους καί τίς μαγεῖες του ἤ τίς πορνεῖες τους ἤ τί κλοπές τους(Ἀποκ. θ΄ 20-21), ἀλλά λατρεύοντες τό Διάβολον, τό Μαμωνᾶ, τό Χρῆμα, συνεχίζουν νά τροφοδοτοῦν τούς ληστές-δολοφόνους, συνάπτοντες Συμβόλαια θανάτου, μέ σκοπό νά ἐξαφανίσουν τούς πιστούς στό Χριστό, και ὅλους, ἐκείνους, πού δέν συμφωνοῦν με τά ἄνομα ἔργα τους. Ἔφθασαν δέ εἰς τό ἄκρον ἄωτον τῆς ἀναισχυντίας , ὥστε νά χαρακτηρίζουν τούς πιστούς καί τούς Πατριῶτες , ὡς «ρατσιστές» καί νά τούς φυλακίζουν, ὡς Ἐγκληματίες.

Ὁ Εὐαγγελιστής τῆς ἀγάπης, ὁ Ἰωάννης, λέγει: «Παιδιά μου, εἶναι ἠ τελευταία ὥρα. Ἀκούσατε ὅτι ὀ ἀντίχριστος ἔρχεται και, πραγματικά, πολλοί ἀντίχριστοι ἔχουν ἔλθει»(Α΄ Ἰωάν. β΄ 18).

 Ἐξαπολύουν θανατηφόρους ἰούς, γιά νά ἀποδεκατίσουν τήν ἀνθρωπότητα, γιά νά κερδίσουν, Τί ;

Ἐξῆλθεν ὁ χλωρός, ὁ κίτρινος ἵππος, «τό Θανατικό», καί σκορπίζει τό θάνατο σέ Παγκόσμια Κλίμακα. Καί δέν ξεχωρίζει ἀντίχριστους καί μή.

Αὐτοί οἱ πρόδρομοι τοῦ Ἀντιχρίστου τῶν Ἐσχάτων, ἐπιδιώκουν νά ἑτοιμάσουν τήν ἐγκαθίδρυσι τοῦ Παγκοσμίου Κυβερνήτου, τοῦ Maitreya antichrist.

 

ΞΕΧΝΟΥΝ ὅμως οἱ Σταυρωτές ὅτι «οὗτοι μετά τοῦ Ἀρνίου πολεμήσουσι, καί τό Ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι Κύριος κυρίων ἐστί και Βασιλεύς βασιλέων,(Θα νικήσουν δέ μαζί Του και οἱ καταδικοί Του) καί οἱ μετ’ αὐτοῦ κλητοί, ἐκλεκτοί καί πιστοί» (Ἀποκ. ιζ΄14). ΞΕΧΝΟΥΝ, οἱ παράφρονες, ὅτι «ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ὁ Ἀντίχριστος, καί ὅταν φανερωθῇ, τότε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, Ὀ Ἐξουσιαστής, ὁ Θεός ὁ παντοκράτωρ, θά τόν καταστρέψη μόνο μέ ἕνα φύσημα τοῦ στόματός Του καί θά τόν κονιορτοποιήσῃ, θά τόν ἐκμηδενίσῃ, μέ τήν ἔνδοξον ἐμφάνισιν τῆς Παρουσίας Του»(Β΄ Θεσσαλ. β΄ 8).

ΞΕΧΝΟΥΝ οἱ ἄνομοι, οἱ ἀντίχριστοι ὅτι ὁ Χριστός «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ». Ξεχνοῦν ὁ Χριστός εἶναι ὁ αἰώνιος ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΗΣ, Ὁ ΑΙΩΝΙΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ. Ξεχνοῦν ὅτι αἰφνιδίως ἔρχεται ὁ Κριτής, καί ὁ καθένας μας κρίνεται ἀπό τά ἴδια του τά ἔργα.

Ὁ Χριστός βλέλυσεται τήν ἀνομίαν, τό ψεῦδος, τήν ἀδικίαν. Εἷναι ἄπειρη Ἀγάπη, ἀλλά καί ἄπειρη Δικαιοσύνη και ἀποδίδει στον καθένα ἀνάλογα με τά ἔργα του. Προλέγει δέ σέ ὅλους τούς ἀντιχρίστους ὅτι ὁ καθένας κρίνεται ἀπό τά ἴδια του τά ἔργα. Ὅποιος σκάβει ἄδικα το λάκκο τοῦ ἄλλου, θά πέσῃ ὁ ἴδιος μέσα σ’ αὐτόν, λέγει ὁ σοφός Σολομών. «Ὁ ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτόν ἐμπεσεῖται»(Ἐκκλ. 10, 8). Καί ὁ Δαυῒδ λέγει ὅτι ὁ ἄδικος τιμωρεῖται: «Λάκκον ὤρυξε και ἀνέσκαψεν αὐτόν καί ἐμπεσεῖται εἰς βόθρον, ὅν ἠργάσατο· ἐπιστρέψει ὁ πόνος αὐτοῦ εἰς κεφαλήν αὐτοῦ, καί ἐπί κορυφήν αὐτοῦ  ἡ ἀδικία αὐτοῦ καταβήσεται» (Ψαλμ. 7, 16-17).

Εἶναι καιρός νά προσέξουμε ὅλοι, ὅσοι ἀντιστραυόμαστε  στό Χριστό, τον Κύριον τῆς Δόξης  καί στο Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του, καί νά μετανοήσουμε, πρίν νά εἶναι ἀργά. Διότι ἔρχεται ὁ Κριτής «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί» καί μᾶς προλέγει: «Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τήν ἡμέραν οὐδέ τήν ὥραν ἐν ᾗ  ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται».

Εἶναι καιρός να ἀναγνωρίσουμε τίς ἄπειρες εὐεργεσίες τοῦ Χριστοῦ σέ μᾶς, προσφέροντες Δάκρυα εὐγνωμοσύνης στόν προσωπικό μας Σωτῆρα καί Λυτρωτή τοῦ Σύμπαντος κόσμου.

Εἶναι καιρός, κλίνοντες τά γόνατα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, στόν Κύριό μας,  νά Τόν παρακαλέσουμε νά μᾶς δεχθῇ, εἰλικρινά μετανοιωμένους, κοντά Του καί νά μᾶς ἀξιώσῃ νά Τόν ὑμνοῦμεν καί, ἀσιγήτως, νά Τόν δοξάζουμε, σύν τῷ Πατρί καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, καί τώρα καί πάντοτε καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Διότι μόνον Σ’ Αὐτόν, τόν τριαδικόν Θεόν, ἀνήκει ἡ τιμή, ἡ προσκύνησις, τό κράτος καί ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.AMHN.