«ΕΚ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΝΙΟΥ ΕΚΠΟΡΕΥΕΤΑΙ»,

                           «ΠΟΤΑΜΟΣ ΥΔΑΤΟΣ ΖΩΗΣ,

ΟΙ ΔΩΡΕΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

 

«Ποταμός  Ὕδατος ζωῆς ἐκπορεύεται ἀπό τό Θρόνο τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Ἀρνίου» (Ἀποκ. κβ΄ 1ἑξ.). Εἶναι σύμβολον ὅλων τῶν δωρεῶν τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ὅποιος προσέρχεται,  νά ξαποστάσῃ κι’ ἀνάπαυσι ψυχῆς νά βρῇ, ἄν ἔχῃ καθαρή καρδιά καί Πίστι θερμή, σίγουρα λαμβάνει ὕδωρ ζωῆς δωρεάν, γεύεται τῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ: «Ὁ διψῶν ἐρχέσθω καί ὀ θέλων λαβέτω ὕδωρ ζωῆς δωρεάν»(Ἀποκ.κβ΄17). Πίνει τό ζωντανό νερό,  δέν ξαναδιψᾶ. Εἶναι μακάριος. Τό ὕδωρ τό ζῶν γίνεται μέσα του πηγή ὕδατος ἀλλομένου εἰς ζωήν αἰώνιον» ( Ἰωάν. δ΄14).

Ἄν κανείς τολμήσῃ καί προσεγγίσῃ, μέ πονηρόν τόν ὀφθαλμόν τῆς ψυχῆς, με θολωμένο τόν  νοῦν, μέ ἀκάθαρτη καρδιά, δέν λαμβάνει, ἀποκρούει τή Χάρι. Πρῶτα πρέπει νά καθαρίσῃ τή λάσπη ἀπ’ τήν ψυχή του, γιά νά γίνῃ δεκτικός τῆς Χάριτος καί τῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ.

Ἄν κανείς ψάχνει νά βρῆ λάσπη εἰς τόν ποταμόν ὕδατος ζωῆς, παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων, μάταια ψάχνει, λάσπη δέν θά βρῇ. Μόνον διαυγῆ, κρυστάλλινα, «νερά καθάρια καί γλυκά, νερά χαριτωμένα»(Διον. Σολωμός) ἀσφαλῶς, θά βρῇ σ’ αὐτόν  ἐδῶ τόν ἅγιον  Ποταμόν ὕδατος ζωῆς, πού ἐκπορεύεται ἀπό τόν Θρόνον τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀρνίου καί ποτίζει και δροσίζει και ζωοποιεῖ τίς ψυχές τῶν ταπεινῶν, τῶν πιστῶν καί καθαρῶν τῇ καρδίᾳ.

Ἡ Χάρις τοῦ Παντάνακτος Θεοῦ μᾶς καλεῖ νά ἐξέλθουμε ἀπό τή Βαβυλῶνα: «Ἔξελθε ὁ λαός μου ἀπό τη Βαβυλῶνα» ( Ἀποκ. ιη΄4), λέγει ὁ Κύριος. Διακόψτε κάθε σχέσι καί κοινωνία, με τούς ἀμετανοήτους Βαβυλωνίους. Καθαρίστε τή λάσπη ἀπό τήν ψυχή σας. «Ἀκολουθήσατε τό Ἀρνίον ὅπου ἄν ὑπάγῃ» (Ἀποκ. ιδ΄4) καί τότε, ἀσφαλῶς, θά λάβετε ὕδωρ ζωῆς δωρεάν. Βγές, λοιπόν, ψυχή μου, γρήγορα μεσ’ ἀπό τή σαπίλα.

Καθάρισε τήν καρδιά σου ἀπό τή λάσπη. Γίνου ἄγρυπνος καί προσεκτικός. Κόψε κάθε πονηρό δεσμό. Κάψε τἄχυρα τῶν ἔργων σου. Ἄφησε τά ἔργα τῆς Παραφροσύνης. Παρακάθισε νοερά, ὡς ἡ Μαρία ἡ ἀδελφή τοῦ Λαζάρου, παρά τούς πόδας τοῦ γλυκυτάτου Ἰησοῦ.

Ἄκουε προσεκτικά, μέρα καί νύχτα μελέτα, ψέλλιζε τόν πανάγιο λόγο τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ μόνη καθαρή τροφή καί τρυφή τῆς ψυχῆς, ἴαμα, θεραπεία. Παρακάθισε παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων.  Σίγουρα ἐδῶ θά βρῇς τόν «ἐπί τῆς οὐσίας ἄρτον», τόν ἄρτον τῆς ζωῆς τόν ἀληθινόν, τόν ἄρτον τοῦ Θεοῦ, πού διαφέρει ἀπό τό καθημερινό ψωμί. «Ὁ γάρ ἄρτος τοῦ Θεοῦ», πραγματικά, εἶναι ὁ καταβαίνων ἐκ τοῦ Οὐρανοῦ και ζωήν διδούς τῷ κόσμῳ» ( Ἰωάν. στ΄33).

ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ νά  ἀφήσουμε τίς ψεύτικες τοῦ κόσμου τές ἀγάπες και να ἀκούσουμε τή γλυκειά φωνή τοῦ παναγίου Πνεύματος, πού μᾶς καλεῖ νά ἐξέλθουμε ἀπό τά Βαβυλῶνα. Καιρός εἶναι νά διακόψουμε κάθε σχέσι καί κάθε κοινωνία, μέ τούς Χλευαστές, τούς ἀσεβεῖς, τούς ἀμετανοήτους, καί γενικά νά κόψουμε κάθε δεσμό, μέ τήν ἁμαρτία καί νά καταλάβουμε καλά ὅτι, πράγματι, μακάριος ἀνήρ, ἄνθρωπος πανευτυχής εἶναι μόνον ὅποιος ἀνοίγει τήν ψυχή του στό Χριστό, πού εἶναι ἡ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας, ἐκεῖνος πού ἐγκολπώνεται τό ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ. Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος, πού μελετᾶ μέρα καί νύχτα τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί τόν  κάνει «Πρᾶξι» στήν καθημερινή του ζωή. Αὐτός, ὅπως λέγει ὁ Δαυῒδ, ὁμοιάζει μέ τό δένδρο, πού εἶναι φυτεμένο παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων, πού ἔχει ριζώσει στις ὄχθες τοῦ ποταμοῦ  Ὕδατος Ζωῆς, εἶναι ἀειθαλές καί ἀποδίδει τούς καρπούς του στόν κατάλληλο καιρό. Αὐτός ἀποδίδει τούς εὔχυμους καρπούς τοῦ παναγίου Πνεύματος, πού εἶναι «ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια» (Γαλάτ. ε΄22-23). Ὁ Παρακαθήμενος παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ εἶναι ὁ πραγματικά μακάριος, ὀ πανευτυχής. Αὐτός ἐκπέμπει Χάρι, θεϊκή εὐωδία, ἀκτινοβολεῖ ἐνέργεια τοῦ παναγίου καί ζωοποιοῦ Πνεύματος. Ὁλόκληρη ἡ ζωή του καί τά ἔργα του κατευοδοῦνται, διότι εὐλογοῦνται ἀπό τόν Θεόν: «Chi jodea Sabaoth derech tsadikim vederech Ressaim tobeth» ( Ψαλμ. α΄6)  Δηλαδή: « Ὅτι γινώσκει Κύριος  ὁδόν δικαίων καί ὁδός  ἀσεβῶν ἀπολεῖται». Ὁ πιστός, πού μελετᾶ ἀδιάκοπα τό λόγο τοῦ Θεοῦ, στεκεται «ἐνώπιος ἐνωπίῳ» καί συνομιλεῖ,  μέ  τό Θεό καί δέχεται τό ὕδωρ τό ζῶν, ἐκ τοῦ ποταμοῦ Ὕδατος Ζωῆς, πού ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Θρόνου τοῦ Θεοῦ και τοῦ ἀρνίου, δωρεάν καί εἶναι μακάριος. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστός μακαρίζει ὅλους ἐκείνους, πού  ἀκοῦνε καί μελετοῦν το λόγο Του  καί τόν κάνουν «Πρᾶξι» στήν καθημερινή τους ζωή (Λουκ. ια΄28) καί μᾶς βεβαιώνει ὅτι οἱ ἀσεβεῖς θά δέν θά σταθοῦν ὄρθιοι τήν Ἡμέρα τῆς Κρίσεως (Ψαλμ. α΄4-5), ἐνῶ «τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ  Ἥλιος ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ πατρός αὐτῶν. Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω»(Ματθ. ιγ΄43).