ΜΕΓΑΛΑ ΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ !

«Καί αὕτη ἐστίν ἡ νίκη, ἡ νικήσασα τόν κόσμον,

ἡ πίστις ἡμῶν» (Α΄Ἰωάν. ε΄ 4).

Καί πραγματικά. Ἐάν μελετήσουμε μέ προσοχή τή ζωή τῶν Ἁγίων, διαπιστώνουμε ὅτι ὅλοι ὅσοι ζοῦν μέ πίστι θερμή στό Θεό νικοῦν τόν κόσμο. Διότι ἡ ὀρθόδοξος Πίστις εἶναι φῶς, πού διαλύει τά σκοτάδια, τήν Ψευτιά καί τήν πλάνην, τοῦ κόσμου, πού «ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται»(Α΄Ἰωάν. ε΄19). Ἡ ὀρθόδοξος Πίστις εἶναι δύναμις, νέας πνευματικῆς καί ἁγίας ζωῆς, πού ἀντιτίθεται καί νικᾶ τή φαυλότητα τοῦ κόσμου. Τά κατορθώματα τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως δέν περιγράφονται, εἶναι θαυμαστά καί μεγάλα!

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ» (Ἀποκ. στ΄ 2). «ὅτι πᾶν τό γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾷ τόν κόσμον» (Α΄Ἰωάν. ε΄ 4). Καί μαζί μέ τόν Χριστόν νικοῦν καί οἱ δικοί Του κλητοί καί ἐκλεκτοί καί πιστοί (Ἀποκ.ιζ΄14). Ὁ Εὐαγγελιστής τῆς ἀγάπης λέγει: «Ποιός  ἄλλος νικᾷ τόν κόσμο στήν ἀντίδρασί του κατά τῆς ἀληθείας; Ποιός νικᾶ στό πόλεμο κατά τῆς Βρωμιᾶς, τῆς Ψευτιᾶς καί τῆς Ὑποκρισίας; Νικᾷ μόνον ἐκεῖνος πού, μέ ὁλοκληρωτική ἀφιέρωσι, πιστεύει ὅτι ὁ Ἱησοῦς εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Θριαμβευτής, ὁ Νικητής, πάνω στό Κακόν καί τήν ἁμαρτίαν» (πρβλ. Α΄Ἰωάν. ε΄ 5).

ἁμαρτίαν» (παρβλ. Α΄ Ἰωάν. ε΄ 5).

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στή μνήμη τῶν Ἁγίων Πάντων, γνωστῶν ἀγνώστων, ἀναφέρει τά μεγάλα καί θαυμαστά κατορθώματα τῶν Ἁγίων, τά διά τῆς Πίστεως στό Χριστό  καί λέγει ὅτι «ὅλοι οἱ Ἅγιοι διά τῆς Πίστεως κατετρώπωσαν καί ἀνέτρεψαν Βασίλεια, ἐπέβαλαν τό δίκαιον, δηλ. ἔκαναν ἔργα δικαιοσύνης, πέτυχαν τήν πραγματοποίησιν τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ, ἔφραξαν στόματα λεόντων,  ἔσβησαν τή δύναμι τοῦ πυρός, διέφυγαν τήν σφαγή, ἔγιναν ἀπό ἀδύνατοι ἰσχυροί, ἀναδείχθηκαν  ἥρωες στόν πόλεμο, ἔτρεψαν σέ φυγή τίς παρατάξεις τῶν ἐχθρῶν, κατατρόπωσαν δηλ. τά ἐχθρικά στρατεύματα. Γυναῖκες ξαναπῆραν πίσω στή ζωή, διά τῆς ἀναστάσεως, τούς ἀνθρώπους τους. Ἄλλοι βασανίσθηκαν ὡς τό Θάνατο καί δέν δέχθηκαν νά ἀρνηθοῦν τήν Πίστι τους καί νά ἀφεθοῦν ἐλεύθεροι, διότι πίστευαν ὅτι θά ἐπιτύχουν μιά καλλίτερη ἀνάστασι ζωῆς, σέ σύγκρισι μέ τήν ἀποκατάστασί τους σ’ αὐτήν ἐδῶ τή ζωή. Ἄλλοι ἐδοκίμασαν ἐμπαιγμούς, μαστιγώσεις, ἀκόμη δέ δεσμά καί φυλακήν. Ἐλιθοβολήθηκαν, ἐπριονίσθηκαν, ἐδοκίμασαν πολλούς πειρασμούς καί δικιμασίες, ὑπέστησαν τόν διά μαχαίρας θάνατον, περιπλανῶντο ἐδῶ κι’ ἐκεῖ, φοροῦντες δέρματα προβάτων καί αἰγῶν, στερούμενοι τά πάντα, θλιβόμενοι, ὑπέφεραν θλίψεις καί κακουχίες πολλές. Ὅλων αὐτῶν τῶν Ἁγίων, δέν ἦταν ἄξιος ὁ κόσμος, οὔτε μποροῦσε ὁ βρωμερός αὐτός κόσμος νά συγκριθῇ μέ τούς ἁγίους αὐτούς. Καί οἱ πιστοί καί ἅγιοι αὐτοί, μέ πίστι καί ὐπομονή, χωρίς νά δυσανασχετοῦν, δοξάζοντες τόν Θεόν, ἐπεριπλανῶντο στάς ἐρήμους, στά βουνά καί στά σπήλαια καί στίς τρύπες  τῆς γῆς» (παρβλ. Ἑβρ. ια΄ 33-38).

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναφερόμενος στά μεγάλα κατορθώματα τῆς Πίστεως τῶν Ἁγίων πάντων τονίζει ὅτι «Ὅλοι αὐτοί οἱ Ἅγιοι, ἄν καί εἶχαν καλήν μαρτυρίαν διά τήν πίστιν τους, δέν  ἀπήλαυσαν τήν ὑπόσχεσιν τῆς οὐρανίου κηρονομίας. Διότι ὁ Θεός προέβλεψε γιά μᾶς κάτι καλλίτερο, ὥστε αὐτοί νά μή λάβουν σέ τέλειο βαθμό τή σωτηρία, χωρίς ἐμᾶς, ἀλλά νά σωθοῦμε ὅλοι μαζί» (Ἑβρ. ια΄ 39-40). Καί τέλος ὁ Ἀπόστολος, ἀναφέρεται στά εὐεργετικά ἀποτελέσματα τῶν θλίψεων καί μᾶς προτρέπει λέγων: «Λοιπόν καί μεῖς, ἀφοῦ ἔχομεν τριγύρω μας τόσο μεγάλο καί πυκνό νέφος ἀνθρώπων, πού μαρτύρησαν, γιά τήν ἀλήθεια τῆς Πίστεως, ἄς πετάξουμε ἀπό πάνω μας κάθε ὑλικό καί ἀκάθαρτο βάρος, κάθε ὑλική καί ἀκάθαρτη ἡδονή,  ἄς  ἀποστραφοῦμε τά γήϊνα ἐνδιαφέροντα, τά ἀνάξια λόγου πράγματα, τά σκιᾶς ἀσθενέστερα καί ὀνείρων ἀπατηλότερα, ἄς ἀποτινάξουμε κάθε βάρος καί τήν ἁμαρτίαν, εἰς τήν ὁποίαν κανείς εὔκολα παρασύρεται, καί, ἄς τρέχουμε μέ ὑπομονή τόν ἀγῶνα, πού προβάλλει μπροστά μας. Καί πουθενά ἀλλοῦ ἄς μή στρέφουμε τό βλέμμα, παρά μονάχα πρός τόν Ἰησοῦν, πού εἶναι ὁ ἀρχηγός καί θεμελειωτής τῆς Πίστεως καί μᾶς τελειοποιεῖ εἰς αὐτήν. Αὐτός γιά τή χαρά πού εἶχε μπροστά Του καί θά ἀπελάμβανε, ὅταν μέ τή σταυρική Του θυσία θά ἔσωζε πολλούς, ὑπέμεινε τό Σταυρικό Θάνατο καί κατεφρόνησε τήν ντροπή καί τήν ἀτίμωσι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, γι’ αὐτό καί ἔχει καθίσει στά δεξιά τοῦ Θρόνου τοῦ Θεοῦ καί Πατρός ( Ἑβρ. ιβ΄1-2).

Εἴθε κι’ ἐμεῖς νά ἀφήσουμε τήν Ψευτιά καί τήν Ὑποκρισία! Εἴθε νά ἀποτινάξουμε ἀπό πάνω μας τήν ἁμαρτίαν! Εἴθε νά  μιμηθοῦμε τόν Χριστόν καί τούς ἁγίους Του καί δι’ ὑπομονῆς νά τρέχωμεν

Τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως Ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν!