«ΟΥΔΕΝ ΓΛΥΚΙΟΝ ΠΑΤΡΙΔΟΣ»

«Τίποτε δέν εἶναι πιο γλυκό ἀπ’ τήν Πατρίδα».

Αὐτός ὁ λόγος εἶναι βίωμα ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Ἡ πατρίδα μας, ἡ Ἑλλάδα μας εἶναι ἡ Πατρίδα τῶν πατρίδων, ἡ κοιτίς τοῦ Πολιτισμοῦ. Ἡ Ἑλλάς μετέδωσε τό Φῶς σέ ὅλο τόν κόσμον. Ὁ Κικέρων λέγει ὅτι «ὁ ἀνδρῶν ἁπάντων σοφώτατος Σωκράτης», εἶναι «ὁ ἀληθής δημιουργός τῆς ἠθικῆς φιλοσοφίας. Εἶναι αὐτός πού κατέβασε τή φιλοσοφία ἀπό τόν οὐρανό στή γῆ». Καί πολύ ὀρθῶς λέγεται ὅτι «ὁ Θεός  ἔδωκε τό Σωκράτη, γιά νά μᾶς ἀποτρέπῃ ἀπό τῆς Κακίας καί νά μᾶς προτρέπῃ εἰς τήν ἀρετήν».

Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Γεννήσεώς μας μαθαίνουμε νά ἀγαπᾶμε τήν Πατρίδα μας καί τήν Ἀρετήν. Μαθαίνουμε ὅτι «τίποτε δέν ὑπάρχει πιο γλυκό ἀπό τήν Πατρίδα». Μαθαίνουμε ὅτι «ἀπό τή μητέρα καί ἀπό τόν πατέρα καί ἀπό ὅλους τούς ἄλλους προγόνους τιμιώτερόν ἐστιν ἡ Πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί σέ ἀνωτέραν θέσιν καί κατά τήν γνώμην τῶν θεῶν καί κατά τήν γνώμην τῶν φρονίμων ἀνθρώπων, καί ὅτι πρέπει νά σεβώμεθα καί περισσότερον νά ὑπακούωμεν καί νά θωπεύωμεν τήν πατρίδα...»(Πλάτ. ΚρίτωνXII,B).

Καί αὐτήν τήν ἀγάπη διδάσκουμε σέ ὅλη τήν οἰκουμένην. Καί, δυστυχῶς, σήμερα, στήν τρελλή, τήν

Σατανοκρατούμενη ἐποχή μας παρατηροῦμε τή διαστροφή καί τόν εὐτελισμό τῆς Πατρίδος, ἀπό πολλούς ἀπάτριδες, ἀνεγκέφαλους γραικύλους.

Στήν Ἀπολογία του( XVIII,29 ἑξ.)  ὁ Σωκράτης λέγει ὅτι «ὁ Θεός μέ ἔχει προσκολλήσει στήν Πόλιν, γιά νά σᾶς ἀφυπνίζω ἀπό τήν νάρκην καί νά σᾶς νουθετῶ καί νά σᾶς ἐπιπλήττω ἕνα ἕκαστον ἀδιαλείπτως καθ’ ὅλην ἡμέραν κολλῶν ἐπάνω σας πανταχοῦ. Τοιοῦτος λοιπόν ἄλλος δέν θά παρουσιασθῇ σέ σας εὐκόλως,...ἐκτός ἐάν ἴσως ὁ Θεός ἔστελλεν εἰς σᾶς ἄλλον τινά μετά τόν θάνατόν μου φροντίζων διά σᾶς». Ἐδῶ ὁ Σωκράτης προφητεύει τόν ἐρχομό τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Καί μολονότι ἦλθεν ὁ Χριστός καί ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιον τῆς ἀγάπης Του, συνεχίζει νά ἐνεργῆται τό μυστήριον τῆς ἀνομίας καί ὁ ἄνομος καί οἱ δαιμονάνθρωποι, χωρίς ντροπή,  συνεχίζουν τό φθοροποιό τους ἔργο. 
Καί σήμερα ἀκομη στραγκαλίζεται τό δίκαιον καί Εὐτελίζονται οἱ Ἀξίες καί στήν εὐλογημένη μας Πατρίδα, ἀπό 'Εφιάλτες καί ΠήλιοΓούσιδες . Καί τό παράδοξον εἶναι ὅτι ἐμεῖς μπροστά στήν «Ὕβρι» καί τόν ἐμπαιγμό, παραμένουμε ἀπαθεῖς θεατές. Ποδοπατοῦνται «τά ὅσια καί τά ἱερά τῆς Ρωμιοσύνης». Εὐτελίζονται τά ἰδανικά. Ἡ φιλοπατρία, γιά μια χούφτα ἄμυαλους, εἶναι ρατσισμός. Νομιμοποιοῦνται οἱ διαστροφές, ὡς ἰδιαιτερότητες. Ξεπουλοῦν τήν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα, χωρίς ντροπή. Ἄνοιξαν τά σύνορά μας καί ἐπιτρέπουν νά εἰσβάλλουν στήν Πατρίδα μας λαθροεισβολεῖς, λαθρομετανάστες, μέ  ἔνδυμα προβάτου. Κρύπτονται τά φίδια τά φαρμακερά κάτω ἀπό τούς ὀλίγους  ξεριζωμένους καί δυστυχεῖς πρόσφυγες. Οἱ περισσότεροι εἰσβολεῖς εἶναι «γεννήματα ἐχιδνῶν», εἶναι καλοπληρωμένοι καί κατευθυνόμενοι ἀπό τίς σκοτεινές Δυνάμεις, ἐγκληματίες, «μαφιόζοι», μέ σκοπό νά ἀλλοιώσουν, νά νοθεύσουν τήν καθαρότητα τῆς φυλῆς μας καί στό τέλος νά μᾶς ἀφανίσουν, γιατί οἱ σκοταδιστές μισοῦν τό Φῶς. Φθονοῦν τό Ἑλληνικό Πολιτισμό καί τήν Ὀρθοδοξία καί προσπαθοῦν μεθοδικά καί δολίως νά μᾶς ἐξαφανίσουν. Καί οἱ Ἀρμόδιοι δέν θέλουν νά δοῦν τήν ἀλήθεια, ἐθελοτυφλοῦν, κάνουν πῶς δέν καταλαβαίνουν τίποτε.Καλύπτουν τούς κακοποιούς, Τί σημαίνει ἄραγε; Τί κρύπτεται κάτω ἀπό τήν κάλυψιν τῶν λαθροεισβολέων, σέ βάρος τῆς ζωῆς τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν;

Ἐνεργοῦν ὡς προβοκάτορες, γιά νά ἐπιφέρουν σύγχυσι καί ταραχή, προκαλοῦν  ἀνατροπή τῆς ἡρεμίας καί τῆς ὁμαλότητας. Ἐξαπολύουν ἄμυαλους καί ἀναίσχυντους, νά ξεβρακώνονται στούς δρόμους καί νά καυχῶνται γιά τήν ξετσιπωσιά τους. Ἀσελγοῦν, καί μπροστά στό μνημεῖον τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου, σάν τά σκυλιά. Προσπαθοῦν νά μᾶς γυρίσουν πίσω, στίς τρῶγλες καί τά σπήλαια καί τήν ὀπισθοδρόμησι τήν ἀποκαλοῦν πρόοδο. Αὐτή εἶναι κατάντια τῆς ζωῆς τῆς ἀνθρωπότητος σήμερα, ὄχι μόνο σέ παγκόσμια Κλίμακα, ἀλλά, δυστυχῶς, καί στήν καρδιά τῆς Ὀρθοδοξίας, στήν κοιτίδα τοῦ Πολιτισμοῦ, στήν Ἑλλάδα μας.

Ὁ Ὅμηρος μᾶς μεταφέρει τή λαχτάρα τοῦ Ὁδυσσέως, γιά τήν Πατρίδα, μέ σκοπό νά μᾶς ἀφυπνίσῃ, ὥστε πρίν νά εἶναι ἀργά, νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι «Οὐδέν γλύκιον Πατρίδος», καί λέγει: «Αὐτάρ Ὁδσσεύς ἱέμενος καί καπνόν ἀποθρῴσκοντα ἧς γαίης νοῆσαι, θανέειν ἱμείρεται» (Ὁμήρου Ὁδύσ. Α΄ 57-59). Μᾶς διδάσκει τήν λαχτάρα, τήν ἀγάπη γιά τήν Πατρίδα καί μᾶς καλεῖ

νά σταθοῦμε ὄρθιοι μπροστά στή λαίλαπα τῶν ἄμυαλων, των ἀνεγκέφαλων Γραικύλων.

Καί εἶναι καιρός νά σταθοῦμε στά πόδια μας καί νά ὑπερασπισθοῦμε «τά ὅσια καί τά ἱερά μας».

Ἡ Πατρίδα μᾶς χρειάζεται. Εἶσαι ἕλληνας ; Μή σκύβῃς τό κεφάλι!  Σήκω ὄρθιος, καί ἀνάλαβε τίς εὐθύνες σου!

Εἶναι καιρός νά ἀντισταθοῦμε στό ξεπούλημα τῆς Πατρίδος μας. Νά φυλάξουμε βαθειά μεσ’ στήν καρδιά μας τήν ἀγάπη μας, γιά τήν Πατρίδα μας, τήν ἀθάνατη Ἑλλάδα καί πάνω ἀπό ὅλα, νά φυλάξουμε τήν Πίστι μας στό ΧΡΙΣΤΟ.

Νά μήν ἐπιτρέψουμε σέ κανέναν νά προσβάλῃ τήν ἐθνική μας ταυτότητα. Νά διαφυλάξουμε, ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, τήν ἱστορική συνείδησι, τή Γλῶσσα μας, τή γλώσσα, πού διάλεξεν ὁ Θεός νά γραφῇ τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του, καί τά ἰδανικά τῆς Ρωμιοσύνης. Καί πάνω ἀπό ὅλα νά διαφυλάξουμε τήν ἐθνική μας κυριαρχία καί τήν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα, ἀπό τούς λαθροεισβολεῖς, τζιχαντιστές καί ἄλλους, πού λυμαίνονται, μέ κάθε τρόπο, τά ἱερά καί αἱματωβαμένα Χώματά μας.

Ἐμπρός,  λοιπόν, «ἐγέρθητε. οἰ νωθεῖς, μή πάντοτε χαμερπεῖς». «Ἐπάρθητε καί ἄρθητε εἰς ὕψος θείας ἀναβάσεως !»

Ἐμπρός, ἀδέλφια, ὅλοι μαζί ἑνωμένοι, μέ μιά ψυχή, μέ μιά καρδιά, νά δώσουμε τή μάχη,
γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστι τήν ἁγία,

καί γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία.

Ἐμπρός, λοιπόν, νά κλείσουμε καί νά φυλάξουμε βαθειά μέσα στήν καρδιά τό ΧΡΙΣΤΟ καί τήν ΕΛΛΑΔΑ! 

Καί νά μήν ξεχνᾶμε ποτέ ὅτι «αὕτη ἐστίν ἡ νίκη,

ἡ νικήσασα τόν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν»(Α΄Ἰωάν. ε΄4).

Ἡ Πίστις στό Χριστό καί στήν Ἑλλάδα εἶναι Φῶς, πού διαλύει τά σκοτάδια τοῦ κόσμου, εἶναι δύναμις πνευματικῆς καί ἁγίας ζωῆς, πού ἀντιτίθεται στή φαυλότητα τοῦ κόσμου.

Δέν πρέπει δέ ποτέ νά ξεχνᾶμε ὅτι νικητής, θριαμβευτής στόν κόσμο, δέν εἶναι ἄλλος , παρά ἐκεῖνος, πού πιστεύει ὅτι ὁ ΙΗΣΟΥΣ εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος (πρβλ. Α΄Ἰωάν. ε΄5).

Ὀφείλουμε δέ νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀγαπᾶ δικαίους καί «βδελύσεται» τήν ἀδικίαν. Νά καταλάβουμε καλά ὅτι ὁ Θεός εἶναι μαζί μας, Φρούριόν μας, ὁ Θεός τῶν πατέρων μας. Καί «ὅτι γινώσκει Κύριος ὁδόν δικαίων καί ὁδός ἀσεβῶν ἀπολεῖται» (Ψαλμ. α΄6).

Ἀρκεῖ νά σταθοῦμε στίς ἐπάλξεις, ἕτοιμοι νά  ἀντισταθοῦμε στίς ἐπιβουλές τῶν δολίων, κρυφῶν καί φανερῶν, ἐχθρῶν τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος μας. Καί νά εἴμαστε σίγουροι ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ καί ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, ἡ Ὑπέρμαχος στρατηγός τῆς Ἑλλάδος, θἆναι μαζί μας. Εἴθε ὁ Κύριος νά μᾶς ἀξιώσῃ νά σταθοῦμε εἰς ὕψος θείας ἀναβάσεως, ὑπερασπιζόμενοι «τά ὅσια καί τά ἱερά» τῆς Φυλῆς μας καί   δοξάζοντες τόν Λυτρωτήν καί Θεόν μας εἰς πάντας τούς αἰῶνας. Ἀμήν.