ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ 1821

Η 25^η Μαρτίου,

Ἠμέρα ἠθικῆς καί πνευματικῆς ἀνακαινίσεως

Ἡ ἐπανάστασις τοῦ 1821 εἶναι ἡ ἔκφρασις τοῦ Μεγαλείου τῆς ἀθάνατης ἑλληνικῆς ψυχῆς. Οἱ ἥρωες τοῦ 1821, οἱ Πατέρες μας πολέμησαν καί θυσιάστηκαν, γιά τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ τήν πίστι τήν Ἁγία καί γιά τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερίαν.

Μέ μοναδικά ὅπλα τήν Πίστι στό Θεό, τήν ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα καί τή Λευτεριά, μέ τό ἑλληνικό φιλότιμο καί τήν ἑλληνική λεβεντιά, πολέμησαν καί ἀποτίναξαν τόν ἐπάρατο Τουρκικό ζυγό καί μᾶς χάρισαν τό θεῖον δῶρον τῆς ἐλευθερίας.

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ νεοέλληνες σεβασθήκαμε καί σεβόμαστε τό δῶρον τῆς ἐλευθερίας, πού χάρισαν, οἱ Ἥρωες πρόγονοί μας; Πῶς συμπεριφερώμαστε μπροστά στή Θυσία τους;

Μήπως γκρεμίσαμε καί γκρεμίζουμε, ὅ,τι ἔκτισαν, μέ αἷμα τους, οἱ Πατέρες μας;

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι οἱ ἥρωες  τοῦ ’21 οἱ πρόγονοί μας, μᾶς χάρισαν τή Λευτεριά καί μεῖς ἀποδειχθήκαμε ἀνάξιοι τοῦ θείου αὐτοῦ δώρου.

Δέν σεβασθήκαμε καί δέν σεβώμαστε τίς Θυσίες τῶν προγόνων μας. Καί ὅπως λέγει ὁ Μακρυγιάννης, «Καί ἐλευθερωθήκαμε ἀπό τούς Τούρκους καί σκλαβωθήκαμε εἰς ἀνθρώπους κακορίζικους, πού ἦταν (καί εἶναι) ἡ ἀκαθαρσία τῆς Εὐρώπης». Καί ὄχι μόνον, ἀλλά  μιά χούφτα ὀσφυοκαμπτες, Γραικύλοι, μᾶς ὑποδουλώνουν καί στήν Σατανική Ἀμερικάνικη Κοπριά τῆς Παγκοσμιοποιήσεως.

De facto ἀποδεικνύεται ὅτι δέν σεβασθήκαμε καί δέν σεβώμαστε τή Θυσία τῶν προγόνων μας. Δέν εἴμαστε ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας. Μέ τή συμπεριφορά μας ἀποδεικνύουμε τοῦ «λόγου τό ἀληθές».

Πῶς χρησιμοποιήσαμε καί πῶς χρησιμοποιοῦμε τό Δῶρον τῆς ἐλευθερίας;

Οἱ Πατέρες μας ἔχυσαν τό αἷμα του γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστι τήν ἁγία καί γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία, κι’ ἐμεῖς γκρεμίζουμε ὅ,τι ἱερό ἔκτισαν Ἐκεῖνοι μέ τό Αἷμα τους. 

Καταργοῦμε τή διδασκαλία τῶν Θρησκευτικῶν. Καταργοῦμε τήν ἑλληνορθόδοξη Χριστιανική Ἀγωγή τῶν Παιδιῶν μας στά Σχολεῖα.

Προπαγανδίζουμε τήν ἀθεῒα καί τήν ἀνηθικότητα.

Διακινοῦμε τά Ναρκωτικά. Διδάσκουμε, γιά τίς ἔμφυλες ταυτότητες. Καταργοῦμε τήν Προσευχή.

Πετάμε τίς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας ἀπό τίς αἴθουσες διδασκαλίας. Ἀφαιροῦμε τόν Τίμιον Σταυρόν ἀπό τό κοντάρι τῆς Σημαίας, γιά νά μή θίξουμε τό μισοφέγγαρο καί τούς  βαρβάρους λαθροεισβολεῖς, πού οἱ περισσότεροι εἶναι καταδρομεῖς(Comando), πού εἰσέρχονται στή Χώρα μας. Ποδοπατοῦν καί ἀποπατοῦν στά ἱερά Χώματα  τῆς Πατρίδος μας, πού τά πότισαν μέ τό Αἷμα τους οἱ Ἥρωες τοῦ ’21, κι' ἐμεῖς παρακολουθοῦμε, μέ ἀδιαφορία, «τήν Ὕβριν».

Οἱ Ἥρωες τοῦ ’21  θυσιάσθηκαν γιά τόν ἱερό Θεσμό τῆς ὀρθοδόξου Ἑλληνικῆς Οἰκογενείας, γιά «τή ζεστασιά τοῦ σπιτικοῦ», καί μιά χούφτα ἄθεοι, ἀνθέλληνες, Γραικύλοι, «γλυφοποδίτσιδες», μέ τή

σιωπηρά συγκατάθεσί μας, βάζουνε δυναμίτιδα, ἰσχυροτάτη ἐκρηκτική ὕλη, στά θεμέλια τῆς Οἰκογενείας, μέ σκοπό νά τή διαλύσουν. Γιατί, τί ἄλλο εἶναι τό Αὐτόματο Διαζύγιον, ὁ Πολιτικός Γάμος, τό «Σύμφωνο συμβιωώσεως, ἡ νομιμοποίησις τῶν Ὁμοφυλοφίλων, «τῶν Πισωγλέντιδων», ἡ ἀποποινικοποίησις τῆς μοιχείας, ἡ νομιμοποίησις τῶν Ἀμβλώσεων κ.λπ., ἄν ὄχι δυναμίτις στά θεμέλια τῆς Οἰκογενείας;

Τί ἄλλο εἶναι ἡ, χωρίς ντροπή, νομιμοποίησις κάθε εἴδους διαστροφῆς;

Ἐλευθερία δ'΄εν εἶναι ἡ ἀσυδοσία. ἡ Ἐλευθερία μας ἔχει ὅρια τήν ἐλευθερία τῶν ἄλλων. Ἀλλά ποιός ἀπό μᾶς σέβεται τήν ἐλευθερία τῶν ἄλλων;

Βογγοῦν τά αἵματα τῶν Προγόνων μας, τρίζουν τά ἱερά κόκκαλα τῶν Ἡρώων τοῦ ’21, ὅταν μέ τό πρόσχημα τῆς ἐλευθερίας ἐπιτρέπουμε νά παρελαύνουν, μιά χοῦφτα διεστραμμένοι, ἀνώμαλοι καί νά ἀσελγοῦν ἀκόμη καί στό Ἱερό Μνημεῖον τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου...

Μήπως εἶναι σεβασμός πρός τή Θυσία τῶν Ἡρώων τοῦ 1821, ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖον χρησιμοποιοῦν τήν ἐλευθερία μια χούφτα ἀνεγκέφαλοι, χαμένοι, δυστυχεῖς ἀναρχικοί, πού διαταράσουν τή γαλήνη μας, μέ  ῥόπαλα καί μέ βόμβες μολότοφ, βγαίνουν στούς δρόμους καί ἀνενόχλητοι καταστρέφουν ὅ,τι βροῦν μπροστά τους;

Εἶναι σεβασμός πρός τήν Ἐλευθερίαν ἡ ἡρωοποίησις κάθε ἀναρχικοῦ, μέ βεβαρυμένο ποινικό Μητρῳον;

Ἤ μήπως σέβονται τήν ἐλευθερία, πού μᾶς χάρισαν οἱ Πατέρες μας, ὅσοι κομπλεξικοί νέοι καί νέες φοροῦν σκουλαρίκια στή μύτη, στόν ἀφαλό καί κάτω ἀπό τόν ἀφαλό τους καί κομπάζουν καί καυχῶνται, γιά τά ἀτοπήματά τους; 

Καί οἱ ἁρμόδιοι τί προσφέρουν στούς δυστυχεῖς καί ἀκαθοδήγητους αὐτούς νέους; Τούς βοηθοῦν μέ τήν προπαγάνδα τῆς ἀθεῒας στά Σχολεῖα;

Δυστυχῶς, ἀνάξιοι τῆς ἐλευθερίας, χωρίς ντροπή, ζοῦμε  τίς συμφορές καί τήν Ὀδύνη τῆς τρέλλας, πού μᾶς δέρνει, τῆς Παραφροσύνης μας.

Ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας, ἀνάξιοι τῆς ἐλευθερίας πού μᾶς χάρισαν, μέ τή Θυσία τους, οἱ Ἥρωες τοῦ 1821, ἄνοιξε καί πάλιν ἡ τέταρτη σφραγίδα «καί ἰδού ἵππος χλωρός, καί ὁ καθήμενος ἐπάνω αὐτοῦ, ὄνομα αὐτῷ ὁ Θάνατος, καί ὁ ᾏδης ἠκολούθει μετ’ αὐτοῦ. Καί τοῦ δόθηκε ἐξουσία ἐπί τοῦ τετάρτου τῶν κατοίκων τῆς γῆς, νά τούς φονεύσῃ μέ ρομφαία καί μέ πεῖνα καί μέ θάνατον καί μερικοί νά κατασπαραχθοῦν ἀπό τά θηρία τῆς γῆς»( Ἀποκ. στ΄ 8). Ἀπό τά θηρία τῆς παγκοσμιοποιήσεως;...

Θερίζει ἡ ἀλογόμυγα, αὐτό τό «θανατικό», ὁ κίτρινος ἵππος, μέ τόν κίτρινο ἀναβάτη, τό φρικτό Θάνατο, τόν Κορωναϊό.

Καί ἐνῶ θἄπρεπε νά ἀνοίξουμε τίς Ἐκκλησίες καί νά γιορτάσουμε τή διπλῆ, γιά μᾶς τούς Ἕλληνες, Γιορτή, Φέτος, τήν 25^η Μαρτίου, γιά νά ἀποφύγουμε τή διασπορά καί τήν ἐξάπλωσι τοῦ Κορωναϊοῦ, ΠΡΕΠΕΙ νά μείνουμε στά σπίτια μας.

Ἀναλογισθήκαμε ἄραγε πόσο ὠφέλιμη, γιά ὅλους μας, εἶναι αὐτή ἡ ἀπομόνωσις;

Μήπως θἄπρεπε τήν παραμονή, τόν ἐγκλεισμό μας στό σπίτι, νά τόν ἐξαγοράσουμε καί νά τόν χρησιμοποιήσουμε ὡς εὐκαιρία περισυλλογῆς καί αὐτοεξετάσεως;
Μήπως  στερούμεθα καί αὐτό τό θεϊκο δῶρον, τή Θεία Κοινωνία, γιατί πολλές φορές τολμοῦμε καί χωρίς συναίσθησι, χωρίς προετοιμασία πλησιάζουμε καί κοινωνοῦμε ἀναξίως;

Πολλοί γκρινιάζουν καί σκέπτονται ἐπιπόλαια καί, κακῶς,  δέν τηροῦν τά σοφά μέτρα τῶν ἁρμοδίων.

Πράγματι εἶναι μεγάλη ἡ στέρησι   τῆς Θείας Κοινωνίας τήν Ἅγια αὐτή Ἡμέρα. 

Πράγματι μᾶς θυμίζει τίς φρικτές ἡμέρες τῆς δουλείας, ἡ στέρησι τῆς Θείας Κοινωνίας, γιά νά ἐκτιμήσουμε τό Θεῖον δῶρον τῆς Ἐλευθερίας, πού χάρισαν οἱ Ἥρωες τοῦ 1821.

Ἀναλογισθήκαμε ὅμως, μήπως, κατά θείαν Οἰκονομίαν, δέν ἐπεμβαίνει ὁ Κύριος , «ὁ πανακής ἰατρός», γιά νά ἔλθουμε σέ περισυλλογή, αὐτοεξέτασι καί αὐτογνωσία; Ὁ Παῦλος λέγει:«Δοκιμαζέτω ἄνθρωπος ἑαυτόν, καί οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καί ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω» (Α΄Κορινθ.ια΄28).

Ἐπιβάλλεται, λοιπόν, νά μείνουμε στά σπίτια, γιά νά ἀποφύγουμε τή διασπορά τοῦ Κορωναϊοῦ, καί κυρίως γιά νά ἔλθουμε σέ εἰλικρινή μετάνοια καί ἐξομολόγησι, ὥστε τοῦ λοιποῦ νά κοινωνοῦμε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, πραγματικά μετά Φόβου Θεοῦ, Πίστεως καί Ἀγάπης, ἄξια προετοιμασμένοι;

Ναι , πιστεύω, πώς  εἶναι ἀνάγκη νά μείνουμε στά

Σπίτια μας, καί τό χρόνο τῆς ἀπομονώσεώς μας νά τόν χρησιμοποιήσουμε καλῶς. Νά ἔλθουμε στόν ἑαυτό μας, νά κάνουμε ἕναν ἐνσυνείδητο αὐτοέλεγχον καί ἀφοῦ γνωρίσουμε τήν πραγματική μας πνευματική κατάστασι, εἰλικρινά μετανοιωμένοι, νά ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας στό ΧΡΙΣΤΟ. Νά κάνουμε «πρᾶξι» το Εὐαγγέλιον τῆς ἀγάπης Του καί νά παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά μᾶς δεχθῇ, εἰλικρινά μετανοιωμένους, κοντά Του. Νά παρακαλέσουμε τό Χριστό, πού εἶναι «ὁ πανακής ἱατρός», νά διώξῃ, μέ ἕνα φύσημα τοῦ στόματός του, τόν Κορωναϊό, καί κάθε λοιμώδη ἀσθένεια, ὥστε νά ἀνοίξουν οἱ Ἐκκλησιές καί νά μποροῦμε ἐλεύθερα νά λατρεύουμε τό δωρεοδότη Κύριο, «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ» καί νά τιμῶμεν ἐκείνους, πού θυσιάσθηκαν, γιά νά ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι. 

Νά παρακαλέσουμε τον Κύριον τῆς Δόξης, νά μᾶς ἀξιώσῃ, ἐλεύθεροι παθῶν, ὄντως ἐλέυθεροι, νά κοινωνοῦμε τό ἄχραντο Σῶμα Του καί τό τίμιον Αἷμα Του, ὅσο τό δυνατόν, περισσότερο ἄξια. Νά μᾶς ἀξιώση δέ καί τῆς ἐκ δεξιῶν Του παρατάξεως, ὥστε μετά τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων, νά Τόν ὑμνοῦμε καί, ἀσιγήτως, ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ, λόγῳ καί ἔργῳ, νά Τόν δοξολογοῦμεν, σύν τῷ πατρί καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς πάντας τούς αἰῶνας. Ἀμήν.