«ΜΕΙΖΩΝ ΕΣΤΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΗΜΩΝ ΚΑΊ ΓΙΝΩΣΚΕΙ ΠΑΝΤΑ» (Α΄Ἰωάν. γ΄20)

«ΜΕΙΖΩΝ ΕΣΤΙΝ Ο ΕΝ ΗΜΙΝ

Ἤ Ο ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩι»

(Α΄ Ἰωάν. δ΄ 4).

Τό χρέος μας καί ἡ ἀνάγκη τῆς ψυχῆς μας εἶναι νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον ὄχι μέ λόγια καί μέ τήν γλῶσσαν μόνον, ἀλλά νά ἀγαπᾶμε μέ ἔργα εὐεργετικά καί ὄχι ψεύτικα. Νά ἀγαπᾶμε μέ τήν καρδιά μας, γνήσια, ἀληθινά. Μόνον ἔτσι θά διαπιστώσουμε τή θεϊκή μας καταγωγή, ὅτι καταγόμαστε ἀπό τήν Ἀλήθεια καί ὅτι ἔχουμε ἀναγεννηθῆ ἀπό τόν Θεόν. Μόνον μέ τή γνήσια ἀγάπη θά ἔχουμε ἥσυχη συνείδησι μπροστά στό Θεό, σέ ὅ,τι μᾶς κατακρίνει ἡ καρδιά μας, διότι ὁ Θεός εἶναι μεγαλύτερος ἀπό τήν καρδιά μας καί τά ξέρει ὅλα, λέγει ὁ Εὐαγγελιστής τῆς ἀγάπης (Α΄Ἰωάν. γ΄ 18 ἑξ.).

Τώρα, πού, ἡ ἔξοδος τοῦ χλωροῦ ἵππου, μέ τό θανατικό πού θερίζει, κι’ ἐμεῖς μένουμε στό σπίτι, γιά νά ἀποφύγουμε τή διασπορά τοῦ ἰοῦ, μᾶς δίδεται ἡ εὐκαιρία νά προσέξουμε στόν ἑαυτό μας.

Νά ἐξετάσουμε καί νά διαπιστώσουμε πόσο ὁ καθένας μας ἔφταιξε, γιά νά φθάσουμε σ’ αὐτή τήν ἐξαθλίωσι. Εὐκαιρία νά συνειδητοποιήσουμε τά λάθη μας καί νά  μετανοήσουμε γι’  αὐτά καί νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας ἀπό κάθε ἀκάθαρτη καί ὑλική ἡδονή καί νά πάρουμε τήν ἀπόφασι νά ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας στό Χριστό καί νά ἀγκολπωθοῦμε τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του, ὥστε ἐπί τέλους νά μποροῦμε νά κοιταχτοῦμε στά μάτια.

Τό «θανατικό» αὐτό, μπόρα εἶναι καί θά περάσῃ. Δέν πρέπει νά μᾶς καταβάλῃ. Δέν ἔχουμε τίποτε νά φοβηθοῦμε. Διότι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί ἔχουμε μέσα στήν καρδιά μας τό Χριστό. Περιπατοῦντες «ἐν ἀγάπῃ», μένουμε ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἐν τῷ Θεῷ. Καί «φόβος οὐκ ἔστι ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ’ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον»(Α΄ Ἰωάν. δ΄18).

Πῶς εἶναι δυνατόν νά φοβηθοῦμε ὅταν μέσα στήν καρδιά μας βασιλεύει ἡ γνήσια ἀγάπη, ὁ Χριστός, ὁ Θεός ὁ Παντοκράτωρ; «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί, καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ» (Α΄ ’Ιωάν. δ΄16).

Πρέπει δέ νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἀνάμεσά μας καί μέσα στήν καρδιά μας βασιλεύει ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ καί ὅτι «Μείζων ἐστίν ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α΄Ἰωάν. δ΄ 4).

Δέν μπορεῖ τίποτε ἀπολύτως, κανένα Κακό, καμμιά ἀρρώστια, κανένα θανατικό νά μᾶς φοβίσῃ, γιατί μέσα στήν καρδιά βασιλεύει ὀ Χριστός. Καί ὁ Χριστός

Σταυρώθηκε καί Ἀναστήθηκε γιά μᾶς. «Ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ» (Ἀποκ. στ΄2). Εἷναι ὁ αἰώνιος Νικητής, ὁ αἰώνιος Θριαμβευτής. 

Καί  γιά ὅλους ἐμᾶς εἶναι πλέον ἤ βέβαιον ὅτι ὁ Παντοκράτωρ, ὁ Ἐξουσιαστής, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, πού βασιλεύει στήν καρδιά μας εἶναι πολύ μεγαλύτερος καί δυνατώτερος ἀπό τό Σατανᾶ, πού  ἄρχει μέσα στόν κόσμο καί ἐξουσιάζει τούς ἀνθρώπους, πού βρίσκονται μακράν τοῦ Θεοῦ.

Πρέπει δέ ἀκόμη νά συνειδητοποιήσουν ὄχι μόνον οἱ πιστοί, ἀλλά κυρίως νά κατανοήσουν οἱ ἄπιστοι ὅτι καμμιά ἀπολύτως δύναμις δέν μπορεῖ νά ἀνατρέψῃ τήν προαιώνιον ΒΟΥΛΗΝ τοῦ Θεοῦ, πού «θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» καί ὅτι, καί τώρα, πού Τόν καλοῦμε μέ Πίστι, θά ἔλθῃ  ὁ Χριστός καί μέ ἕνα φύσημα τοῦ στόματός Του θά κονιορτοποιήσῃ καί θά ἐξαφανίσῃ τόν  Σατανᾶν καί τούς Σατανιστές, τόν Ἀντίχριστο καί τούς ἀντιχρίστους. Θά ἐξαφανίσῃ κάθε Κορωναϊό καί κάθε Κακό ἀπό τήν ψυχή καί τή ζωή μας ἀρκεῖ νά τό Θελήσουμε καί νά τό ζητήσουμε.

ΓΝΩΤΕ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΗΤΤΑΣΘΕ, ΟΤΙ ΜΕΘ’ ΗΜΩΝ Ο ΘΕΟΣ. ΑΥΤΩι Η ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ. ΑΜΗΝ.