Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, «Ο ΠΑΝΑΚΗΣ ΙΑΤΡΟΣ»,

Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΦΥΓΗ,

Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ ἐλθών εἰς τόν κόσμον, ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτος εἰμί ἐγώ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν καί ἀνάξιον δοῦλον Σου.

Κύριε, τολμῶ καί προσέρχομαι ἐνώπιόν Σου, ἐγώ ὁ πτωχός καί γυμνός καί ἐλεεινός καί ἀνάξιος δοῦλος Σου καί ζητῶ τό Ἔλεός Σου. Κύριε ἐλέησον.

Κύριε, Θεέ μου, ὁμολογῶ ὅτι δέν ἀξίζουμε τό ἔλεός Σου.Ἔρχεσαι, μέ τόση τρυφερότητα, κοντά μας καί μᾶς καλεῖς κοντά Σου, κι’ ἐμεῖς δέν ἀκοῦμε τό ζωοποιό Σου λόγο, πού εἶναι τό ἀληθινό Φῶς. Παραμένουμε «δέσμιοι τῆς γῆς», βυθισμένοι στό σκοτάδι, «παχυκάρδιοι, τῇ γῇ προσηλωμένοι, κακίαν διώκοντες, πονηρίαν μετιόντες, ταῖς ἡδυπαθείαις κατασηπώμενοι». Δέν ἀνοίγουμε τήν καρδιά μας σέ Σένα, πού εἶσαι «ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ζωή, τό Φῶς καί ἡ Εἰρήνη τοῦ κόσμου. Κλείνουμε Σέ Σένα, Θεέ μου, τήν καρδιά μας, Σέ Σένα τόν Ἕνα καί Μόνον Ἀληθινόν Θεόν, καί λατρεύουμε τά Εἴδωλα, τό Διάβολο, τό Μαμωνᾶ, τό Χρῆμα. Συνεχίζουμε τά ἔργα τῶν χειρῶν μας καί παντοῦ σωρεύουμε συμφορές. Ἐξ αἰτίας, Κύριε, τῶν ἁμαρτιῶν μας, ὁ Χλωρός, ὁ κίτρινος ἵππος ἔρχεται,  μέ ἀναβάτη

τό Θάνατο καί τόν ᾏδη. Κι’ ὁ Θάνατος, μέ τόν Κορωναϊό θερίζει καί στέλνει συνανθρώπους μας στόν ᾏδη... Καί τό «θανατικό» συνεχίζεται... Κύριε, σέ ἱκετεύω. Μέ δάκρυα, Σέ παρακαλῶ, σπλαγχνίσου καί μένα τόν ἀνάξιο, καί τόν κόσμον Σου. Μή μᾶς ἐγκαταλείπης. Λυπήσου μας καί ἐλέησέ μας, ὄχι γιατί τό ἀξίζουμε, ἀλλά ἕνεκεν τῆς δόξης τοῦ Ὀνόματός Σου, γλυκύτατέ μου, Ἰησοῦ.

Λυπήσου μας, Ἰησοῦ. Περιμένουμε τό Ἔλεός Σου. Ἔλεος Σοῦ ζητῶ, ἔλεος, Πολυεύσπλαγχνε!... ΕΛΕΟΣ ! 

Αὐτές τίς δύσκολες ὧρες, πού μᾶς τυλίγει ὁ Πόνος καί θλίψεις βαραίνουν τήν ψυχή μας, Σέ Σένα, Ἰησοῦ μου καταφεύγουμε. Ἐκτός ἀπό Σένα δέν ἔχουμε, καί δέν θέλουμε νά ἔχουμε ἄλλον Κανέναν. Μήν ἀργοπορεῖς, μή βραδύνῃς. Ἔρχου ταχύ. Σύ πού σταυρώθηκες καί Ἀναστήθηκες, γιά μᾶς, μή μᾶς ἐγκαταλείπῃς... Εἴμαστε δοῦλοι Σου, ἀχρεῖοι καί ἐλεεινοί, ἀλλά δοῦλοι σου...Σέ Σένα ἁμαρτάνουμε ἀλλά Ἐσένα μονάχα λατρεύουμε. Ἄκουσε τούς στεναγμούς τῶν ἀσθενῶν ἀδελφῶν μας , δέξου, Κύριε, τά δάκρυά μου, ἄκουσε τούς στεναγμούς τῆς καρδίας μου. Καί  σκέπασε μέ τή Χάρι Σου καί τή δύναμί Σου, τούς Ἰατρούς καί τούς νοσηλευτές καί ὅλους, ὅσους ἐργάζονται, γιά τήν θεραπεία καί τήν ἴασι τῶν ἀσθενούντων ἀδελφῶν μας. Φώτισε τούς εἰδικούς νά βροῦν, μέ τή Χάρι Σου, τά κατάλληλα Φάρμακα. Σύ εἶσαι ὁ «Πανακής Ἰατρός», ὁ Γιατρός, γιά ὅλες τίς ἀρρώστιες. 

Πιστεύω , Κύριε, ὅτι Σύ, ὡς Πανάγαθος θέλεις καί ὡς Παντοδύναμος μπορεῖς καί μόνον μέ ἕνα φύσημα τοῦ στόματός Σου, νά ἐξαφανίσῃς ἀπό τή ζωή μας, ὄχι μόνον τόν Κορωναϊό, ἀλλά καί  κάθε Κακό, καί ὅλα τά προϊόντα τῆς τρέλας, πού μᾶς δέρνει. Ὅπως γνωρίζεις, Κύριε, ὑποφέρουμε, ἐξ αἰτίας, τῆς Παραφροσύνης μας.

                   Κύριε τῶν Δυνάμεων μεθ’ ἡμῶν γενοῦ...

Κύριέ μου Ἱησοῦ, Σύ εἶσαι ἡ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας, ἡ μόνη μας παρηγοριά, ἡ μόνη μας ἐλπίδα, τό Φρούριόν μας, τό μόνον ἀσφαλές καταφύγιον. Σέ Σένα καταφεύγουμε εἰλικρινά μετανοιωμένοι. Σέ Σένα ἀνοίγουμε τήν καρδιά μας. Ἀξίωσέ μας νά κάνουμε «πρᾶξι» τή δική Σου ἀγάπη, Ἀπάλλαξέ  μας καί πάλιν ἀπό ὅλες τίς μολυσματικές ἀσθένειες. Διῶξε ἀπό τή ζωή μας  τίς συμφορές, πού προκαλεῖ ἡ παραβατική μας συμπεριφορά. Στερέωσέ μας εἰς τήν Πίστι Σέ Σένα τόν μόνον Ἀληθινόν Θεόν. Βοήθησέ μας νά θανατώσουμε τόν Ὄφιν, πού φωλιάζει μέσα μας καί μᾶς θανατώνει καί ὡδήγησέ μας «ἐπί ζωῆς πηγάς ὑδάτων». Ἀξίωσέ μας,  Κύριε, νά μένουμε ἑνωμένοι μαζί Σου καί, ἀσιγήτως, νά ὑμνοῦμε καί νά δοξάζουμε, Σέ, τόν Μόνον Λυτρωτήν καί Θεόν ἡμῶν, διότι μόνον Σέ Σένα ἀνήκει ἡ τιμή καί ἡ δόξα, σύν τῷ Πατρί καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, καί τώρα καί πάντοτε καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων .Ἀμήν.