ΑΚΟΥΣΕ, ΚΥΡΙΕ, ΤΙΣ ΑΝΑΡΘΡΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΜΟΥ,

                                      Aἰωνία σου ἡ μνήμη Ἀγγελούδι μου

                     ΑΚΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΑΓΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ!

 Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου, ἄκουσε τίς ἄναρθρες κραυγές μου. Ἄκουσε τούς στεναγμούς τῆς καρδιᾶς μου, καί μή με ἀποδοκιμάσῃς! Μακρόθυμε καί Οἰκτίρμων Κύριε, μή μέ ἀπορρίψῃς. Σύ, Κύριε, ὁ Πρῶτος Παράκλητος, ὁ Πρῶτος Παρηγοριτής, λυπήσου με! Δέξου τό Θρῆνο μου καί τούς στεναγμούς τῆς καρδιᾶς μου, Μακρόθυμε, καί ἐλέησόν με, τόν ἀδύναμο καί ἀνάξιον δοῦλον Σου. Ὡς Καρδιογνώστης, Ἰησοῦ μου, γνωρίζεις καλά  ὅτι μόνον Ἐσένα λατρεύω «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ», καί πιστεύω  ἀπολύτως ὅτι Σύ εἶσαι ἡ Ἀνάστασις καί  ἡ Ζωή. Καί Σέ ὑμνῶ, μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς μου, διότι λύτρωσες τόν Παναγιώτη μου ἀπό τόν πόνο καί τόν μετέθεσες στά οὐράνια, ἀγγελικά στρατεύματα καί εἶμαι σίγουρός ὅτι τόν ἐναπόθεσες στόν κόλπο τοῦ οὐρανίου Πατρός. Γνωρίζεις ἐπίσης Κύριε ὅτι ζῆ καί μέσα στήν καρδιά μου. Ἔχουν περάσει ἕξι μῆνες ἀπό τή μετάθεσί του στά Οὐράνια, ἀλλά ἐγώ, σάν ἄνθρωπος πονῶ, θρηνῶ, στενάζω, μοῦ λείπει σωματικά, τό Ἀγγελούδι μου, ἐρήμωσε τό σπίτι μου, αἱμορραγεῖ ἡ καρδιά μου... Ἄν Σύ, Κύριέ μου Ἰησοῦ δέν ἤσουν κοντά μου, θά εἶχα, σίγουρα, τρελαθεῖ, θά εἶχα χάσει ὁλότελα τά λογικά μου. Ναί, Κύριε, γνωρίζεις καλά ὅτι, θά εἶχε ,σίγουρα, σαλέψει τό μυαλό μου!  Σύ, Κύριε, μέ κρατᾶς στή ζωή καί ἁπαλύνεις τόν πόνο, τόν ἀφόρητο, πού μοῦ  προκαλεῖ ὁ πρόσκαιρος ἀποχωρισμός ἀπό τό Ἀγγελούδι μου. Εἶμαι σίγουρος πού Τόν πῆρες κοντά Σου!  Γι’αὐτό Σέ εὐχαριστῶ καί σέ παρακαλῶ, Χριστέ μου. Συγχώρησέ με, Κύριε, δέξου τά δάκρυά μου, μοῦ λείπει τό Ἀγγελοῦδι μου, μοῦ λείπει ἡ στοργική ἀγκαλιά του, δέν ἀκούω νά μοῦ σιγοψιθυρίζει, γλυκά-γλυκά: «Πατερούλη μου, Πατερούλη μου, ἐγώ εἶμ’ ἐδῶ, μή φοβᾶσαι τίποτε». Δέν ἀκούω τή φωνή του καί στή λειτουργία,  δέν τόν βλέπω νά συνοδεύει τό ἁρμόνιο  μέ τό βιολί του, μέ τόση εὐλάβεια... Κύριέ μου Ἰησοῦ,  δέξου τόν πόνο μου, πατέρας εἶμαι καί δικό Σου δῶρον ἦταν ὁ Παναγιώτης μου. Κράτα τόν κοντά Σου, στήν ἀγκαλιά Σου. Καταξίωσέ τον ἐν Χώρᾳ ζώντων, ἐν σκηναῖς δικαίων  νά χαίρεται τήν ἀδιατάρακτον, διά θέας, ἀπόλαυσιν τοῦ ἀπείρου Κάλλους τοῦ Προσώπου Σου, Κύριέ μου Ἰησοῦ! Τόν λύτρωσες ἀπό τόν πόνο καί τόν πῆρες κοντά Σου, Γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ, καί Σέ δοξάζω Θεέ καί Κύριέ μου.

Σέ ὑμνῶ, Λυτρωτά, Κύριε ὁ Θεός μου καί Σέ ἱκετεύω... Μή με ἀπορρίψῃς ἀπό τοῦ Προσώπου Σου, γιά τόν πόνο, πού νιώθω, γιά τή σωματική ἀπουσία τοῦ ἀγαπημένου μου Γιοῦ. Κύριέ μου σέ εὐχαριστῶ, πού  ἑξῆντα τρία(63) ὁλόκληρα χρόνια, μέ ὑπομένῃς καί μέ ἀνέχεσαι  στό  Ἱερόν σου Θυσιαστήριον, ἐμέ τόν ἀνάξιον καί ἀχρεῖον δοῦλον Σου. Γίνε ἵλεως, εὐσπλαγνίσου με, στήριξέ με, δῶσε μου τή δύναμι καί τή Χάρι Σου, ὅπως πάντοτε, Εὔσπλαγχνε, νά Σέ ὑμνῶ καί νά σέ δοξάζω ἐν παντί τόπῳ τῆς Δεσποτείας Σου. Ἀπεκδεχόμενος τό Θεῖον Κάλεσμα, Σέ ἱκετεύω, Γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ, ὅσο καιρό μέ ἀφήνεις σ’ αὐτήν ἐδῶ τήν ἄθλια παροικία, βοήθησέ με, νά κηρύττω τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Σου, λόγῳ καί ἔργῳ, καί ἀξίωσέ με νά Σέ ὑμνῶ καί νά Σέ δοξάζω καί τώρα καί πάντοτε καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΑΜΗΝ.