«ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ

ΚΑΙ ΠΕΠΤΩΚΑΣΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ».

Ποιός μπορεῖ νά ἐξιχνιάσῃ τό Μέγα Μυστήριο
τῆς Θεϊκῆς συγκαταβάσεως; Ὁ Θεός ἀποφασίζει.
Ἀνοίγει τίς Πύλες τοῦ οὐρανοῦ...
Ἀφήνει τό Θεϊκό του Θρόνο. Ἔρχεται κοντά μας.
Γίνεται ὁ πλησίον μας, τό Φρούριόν μας(misgav
lanu), ὁ Ἰσχυρός, ὁ Παντοδύναμος Θεός, ὁ Ὤν,
ὁ Ἄρχων τῆς εἰρήνης, ὁ Ἐξουσιαστής καί γίνεται

σέ ὅλους μας ἡ Ὁδός ἀπό γῆς πρός οὐρανόν...

Ποιός θά μπορέσῃ ποτέ νά ἀνατρέψῃ τήν ἄφραστο

καί προαιώνιον Βουλήν τοῦ Ὑψίστου; Καί ποιός  θά μπορέσῃ ποτέ ν’ ἀντισταθῇ στή Θεία Θέλησι;

«Τῷ Βουλήματι Αὐτοῦ τίς ἀνθέστηκε; Ποιός εἶσαι

Σύ, ταλαίπωρε, δύσμοιρε, θνητέ, ἄνθρωπε, πού

τολμᾶς καί ἀντιλέγεις στό Θεό (Ρωμ. θ΄ 19-20);

Μέ τή Θέλησί Του, ὁ Ὕψιστος συγκαταβαίνει καί

Λαμβάνει δούλου μορφήν, γίνεται ταπεινός ἄνθρωπος, ὑπήκοος στόν οὐράνιο Πατέρα μέχρι Θανάτου, θανάτου δέ Σταυροῦ, «ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχει ζωήν αἰώνιον»(Ἰωάν. γ΄16), Πάσχει καί διδάσκει καί πάνω ἀπό τό Σταυρό ὑπαγορεύει τήν Καινήν ἐντολήν: «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθώς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καί ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους»(Ἰωάν. ιγ΄ 34).

Ἀγάπη εἶναι ὁ Θεός καί νικᾶ τά πάντα.

Κι’ ἐνῶ ὁ Θεός ἀπό ἄπειρη ἀγάπη δημιούργησε τόν

ἄνθρωπον κατ’εἰκόνα καί καθ’ ὀμοίωσιν Αὐτοῦ, οἱ ἄνθρωποι γίνονται ὅμοιοι μέ τά ἄλογα κτήνη καί ἀποθνήσκουν καί ὡς εἷς τῶν ἀρχόντων πίπτουν. Καί, χωρίς ντροπή, ἐξαπολύουν κορωναϊούς καί σωρεύουν συμφορές, συνάπτουν συμβάσεις ἀνταλλαγῆς, ὑπηρετοῦν ἐκτροπές ντροπῆς, ἐκτροπές ἀπό τούς νόμους τοῦ Θεοῦ καί σκορπίζουν τό Θάνατο ἀκόμη καί στήν καρδιά τῆς Ὀρθοδοξίας. Μᾶς ἀναγκάζουν νά μένουμε ἔγκλειστοι στό σπίτι καί, δολίως, οἱ ἄμυαλοι διακινοῦν καί στήνουν στήν καρδιά τῆς Ἑλλάδος σφηκοφωλιές-καταυλισμούς-δομές Τζιχαντιστῶν,

Λαθροεισβολέων καί ὄχι μόνον ὑψώνουν τό μισοφέγγαρο, ἀλλά, μέ ὕπουλο τρόπο, καί, μέ πρόσχημα τή μή διάδοσι τοῦ Κορωναϊοῦ, ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΑΣ, πού πράγματι εἶναι τά ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΑ τῶν πιστῶν.

Ἀγνοοῦν ὅμως, οἱ δύσμοιροι, ὅτι ὁ Ἰησοῦς «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ». Καί αὐτοί μέν κλείνουν τίς Ἐκκλησιές καί γίνονται Ἐκκλησιές  τοῦ Ζῶντος Θεοῦ οἱ καρδιές τῶν Πιστῶν.

Καί ὅσον οἱ δυστυχεῖς διῶκτες τῆς πίστεως κλείνουν τῆς Ἐκκλησιές, τούς τόπους τῆς ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ λατρείας τοῦ Θεοῦ, τόσο περισσότερο ἑδραιώνεται, δυναμώνει καί γιγαντώνεται ἡ Πίστις τῶν Χριστιανῶν καί  ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΙ.

«Ὦ τῆς παραφροσύνης καί τῆς Χριστοκτονίας,
τῆς τῶν προφητοκτόνων!»

ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΚΑΙ ΠΕΠΤΩΚΑΣΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ. Καί αὐτό τό ὑπερκόσμιον γεγονός, τό ὑπερμέγιστον Θαῦμα τῆς Νίκης τοῦ Χριστοῦ πάνω στό κακό καί τό Θάνατο , «κατάργησε τόν τό κράτος ἔχοντα τοῦ Θανάτου, τοῦτ’ ἔστι τόν Διάβολον καί ἔδιωξε μέσ’ ἀπό τήν ψυχή καί τή ζωή μας τό φόβο»(πρβλ. Ἑβρ. β΄ 14-15). Τό ὑπερμέγιστον αὐτό γεγονός δέν εἶναι μιά ἀκαθόριστη αἰσιοδοξία, δέν εἶναι ἀποκύημα φαντασίας, ἀλλά εἶναι πνευματική πραγματικότης, ἡ ζωντανή Πίστις, πού ζωοποιεῖ. Διαλύει τόν γνόφο τῶν παρανοήσεων καί τῆς Παραφροσύνης τῶν σκοτεινῶν Δυνάμεων. Θανατώνει τό Κορωναϊό τῆς ἀπιστίας καί τούς ἰούς τῆς Καταθλίψεως, μέ τήν προσταγή τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού ὑπαγορεύει σέ ὅλους τούς πιστούς, νά κάνουν «Πρᾶξι» τή δική Του Ἀγάπη.

«Ἀνέστη Χριστός, καί χαίρουσιν Ἄγγελοι. Ἀνέστη Χριστός, καί ζωή πολιτεύεται».

ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ! «Καί τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, ὅπου εὑρίσκονται οἱ Μαθηταί συνηγμένοι διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων(!), ὁ Θριαμβευτής, ὁ Ἀναστάς δέν ἐμποδίζεται.  Εἰσέρχεται ὁ Ἰησοῦς καί ἵσταται εἰς τό μέσον καί εἰρηνεύει τίς καρδιές μας. Μᾶς χαρίζει τή δική Του εἰρήνη.

Καί διά τοῦ θείου αὐτοῦ ἐμφυσήματος γεμίζει τήν Ψυχή μας μέ τό Ἅγιον Πνεῦμα καί κονιορτοποιεῖ τόν Ἀντίχριστο καί τούς δαιμονανθρώπους καί ἐξαφανίζει μεσ’ ἀπό τήν ψυχή καί τή ζωή μας, ὅλων τῶν εἰδῶν τούς Κορωναϊούς. Καί καλόν εἶναι νά μάθουν οἱ ἄμυαλοι καί δυστυχεῖς διῶκτες τῆς Πίστεως, ὅτι εἶναι ἀνόητον τό «εἰς κέντρα λακτίζειν». « Καί φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ Ζῶντος» Εἶναι δέ ὁ Θεός ἡμῶν «πῦρ καταναλίσκον» (Ἑβρ. ι΄ 31, ιβ΄ 29). Φῶς πού φωτίζει καί φωτιά, πού θερμαίνει τούς πιστούς, κατακαίει δέ τούς ἀμετανοήτους ἀσεβεῖς. Βδελύσεται δέ τήν ἀδικίαν καί ἀγαπᾶ δικαίους. Γι' αὐτόν ἀκριβῶς τό λόγο, οἱ δίκαιοι καί τά ἔργα τους κατευοδοῦνται. «Οὐχ οὕτως δέ οἱ ἀσεβεῖς, οὐχ οὕτως, ἀλλ' ἤ ὡσεί χνοῦς, ὅν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπό προσώπου τῆς γῆς...Ὅτι γινώσκει Κύριος ὁδόν δικαίων, καί ὁ δός ἀσεβῶν ἀπολεῖται». Δηλαδή: «Chi Jodea derech tsaddikim ve derech ressaim tovet» (Ψαλμ. α΄ 4,6).
 Γνῶτε, λοιπόν, ἔθνη καί ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός. Καί ἔστι ἠ Χείρ ὑψηλή». Ὁ Προφήτης Ἡσαῒας μᾶς βεβαιώνει ὅτι τό παντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ μας εἶναι ὑψωμένο, ἕτοιμο νά καταπέσῃ καί νά συντρίψῃ τούς ἀμετανοήτους ἀσεβεῖς, ὅπως ὁ κεραμεύς συντρίβει τά ἄχρηστα σκεύη. Διότι εἶναι δίκαιος Κριτής καί, ἀνά πᾶσαν στιγμήν, ἀποδίδει στόν καθένα ανάλογα μέ τά ἔργα του (Ματθ. ιστ΄27. Ρωμ. β΄6. Β΄Τιμόθ. δ΄8. Ἀποκ. β΄23.κβ΄ 12). Φῶς πού φωτίζει καί φωτιά, πού θερμαίνει τούς πιστούς, κατακαίει δέ τούς ἀμετανοήτους ἀσεβεῖς. Βδελύσεται δέ τήν ἀδικίαν καί ἀγαπᾶ δικαίους. Γνῶτε, λοιπόν, ἔθνη καί ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός. Καί ἔστι ἠ Χείρ ὑψηλή».

Τό παντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ μας εἶναι ὑψωμένο, ἕτοιμο νά καταπέσῃ καί νά συντρίψῃ τούς ἀμετανοήτους ἀσεβεῖς, ὅπως ὁ κεραμεύς συντρίβει τά ἄχρηστα σκεύη. Διότι εἶναι δίκαιος Κριτής καί, ἀνά πᾶσαν στιγμήν, ἀποδίδει στόν καθένα ἀνάλογα μέ τά ἔργα του (Ματθ. ιστ΄27. Ρωμ. β΄6. Β΄Τιμόθ. δ΄8. Ἀποκ. β΄23.κβ΄ 12).

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !  ΑΛΗΘΩΣ  ΑΝΕΣΤΗ !

ΕΙΘΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΝΑ ΦΩΤΙΖΗ ΤΗ ΖΩΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!

ΕΙΘΕ ΔΕ ΝΑ ΦΩΤΙΖΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΒΡΑΔΕΙΣ ΤΗι ΚΑΡΔΙΑι ΤΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΝ ΕΠΙ ΠΑΣΙΝ ΟΙΣ ΕΛΑΛΗΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΑΙ!