Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΠΡΟΤΥΠΟΝ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΙΝ

 

Σ’  αὐτήν ἐδῶ τήν ἄθλια παροικία, «ἐν γῇ ἐρήμῳ καί ἀβάτῳ καί ἀνύδρῳ», δυστυχῶς στήν καθημερινή μας ζωή συναντᾶμε πρότυπα ἀθλιότητος καί ἠθικῆς σαπίλας. Ὁ ἀείμνηστος Ν. Καζαντζάκης, χαρακτηρίζοντας τήν ἐποχή μας, ἔλεγε, μέ πικρία, «πολλή λάσπη, πολλή λάσπη..., ἀδελφοί μου».

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς λέγει ὅτι «Νοῦς ἀποστάς  τοῦ Θεοῦ ἤ κτηνώδης γίνεται ἤ δαιμονιώδης, καί τῶν ὅρων ἀποστατήσας τῆς φύσεως ἐπιθυμεῖ τῶν ἀλλοτρίων καί κόρων φιλοκερδίας οὐκ οἶδε, ταις σαρκικαῖς ἐπιθυμίαις ἔκδοτον ἑαυτόν ποιεῖ, καί μέτρoν ἡδονῆς οὐ γινώσκει»(Ὁμιλ.51,6).  Καί ὁ Ἅγιος Μάξιμος (Περί ἀγάπης,ΙΙ,59,P.G.90,1001),λέγει ὅτι «Νοῦς Θεοῦ ἀναχωρῶν ἤ κτηνώδης γίνεται, φιλήδονος γεγονώς, ἤ θηριώδης, διά ταῦτα  τοῖς ἀνθρώποις μαχόμενος».

Καί πραγματικά ξεφύγαμε ἀπό τό δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἀπό τό δρόμο τῆς ζωῆς, καί προβάλλουμε πρότυπα «ἠθικῆς σαπίλας» πρότυπα πού μᾶς ἀποπροσανατολίζουν. Ζοῦμε, δυστυχῶς, σέ μιά ἐποχή Παραφροσύνης. Ὁ Γερμανός ποιητής Σίλλερ ἔλεγε ὅτι ζοῦμε σέ μια ἐποχή, πού ὁ ἕνας ἄνθρωπος, στέκεται ἀπέναντι στόν ἄλλον ἄνθρωπο, ὄχι ὡς πλησίον, ἀλλά σάν ἐχθρός (σέ μια ἐποχή wo der Mensch dem Menschen gegenueber steht). Καί ὁ Σαίξσπηρ περιγράφει τήν ἐποχή μας ὡς  τρελλή ἐποχή, πού, 

«ὅταν βλάψῃς ἄλλον εἶναι πρᾶξι ἐπαινετή, καί ὅταν κάνῃς τό καλό, οἱ πιό πολλοί σέ παίρνουν, γιά τρελλό».

Ὅλοι γνωρίζουμε τί πρότυπα προβάλλονται ἀπό ὅλα τά Μέσα, Μαζικῆς Ἐνημερώσεως. Καί μέσα στό Σχολεῖα, δυστυχῶς, προπαγανδίζεται ἡ ἀθεῒα καί τά παιδιά μας διδάσκονται, γιά τίς ἔμφυλες ταυτότητες...Διαφθείρουν τήν τρυφερή ἡλικία καί  ὁδηγοῦν τά παιδιά μας νά ἀμφισβητήσουν τό φύλον (ἄρρεν, θῆλυ), πού τούς χάρισεν ὁ Θεός.

Καί ἐδῶ στήν καρδιά τῆς Ὀρθοδοξίας δέν ἀνατρέφονται τά παιδιά μας «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου». Δέν διδάσκεται τό Ευαγγέλιον τῆς Ἀγάπης, ἀλλά τό Κοράνιον τοῦ Μίσους καί οἱ Οὐπανισάδς, ἐνῶ ἡ ἐγκληματικότης αὐξάνεται ἁλματωδῶς.

Ὤ τῆς Παραφροσύνης καί τῆς Χριστοκτονίας τῆς τῶν προφητοκτόνων καί τῶν ἀδελφοκτόνων!

Πῶς θά μεγαλώσουν τά παιδιά μας μέσα σέ ἕνα τέτοιο λασπῶδες καί ἠθικῆς σαπίλας περιβάλλον;

Τό βάρος καλοῦνται νά τό σηκώσουν πρῶτα οἱ γονεῖς. Καί δέν ὑπάρχουν  γονεῖς, πού νά μή θέλουν τό καλό καί τήν πρόοδο τῶν παιδιῶν τους. Βέβαια δέν ἀρνοῦμαι ὅτι ὑπάρχουν καί ἐλάχιστοι ἄμυαλοι, γονεῖς ἀσυνείδητοι, πού πωλοῦν τήν ψυχή τους, ἀκόμη καί στό διάολο, «ἀντί πινακίου φακῆς». Εὐτυχῶς ἐλάχιστοι. 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΣΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ.

Ἐν πάσει περιπτώσει θά πρέπει νά γίνῃ συνείδησις σέ ὅλους καί μάλιστα στούς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὅτι τό μεγαλύτερο βάρος τοῦ Ὀρθοῦ Προσανατολισμοῦ τῆς Νεολαίας μας καί ἡ ἀνατροφή τῶν Νέων εἶναι δικό τους ΧΡΕΟΣ.

Οἱ ΝΕΟΙ μας βοβαρδίζονται ἀπό τόν Ὑλισμό, τόν Ἡδονισμό, τόν Πανσεξουαλισμό καί τήν ἀθεῒα. Ἀλλά τό γεγονός εἶναι ὅτι «ΜΕΙΖΩΝ ΕΣΤΙΝ Ο ΕΝ ΗΜΙΝ Ἤ Ο ΕΝ ΤΩι ΚΟΣΜΩι», καί τό γεγονός οὐκ ἀπογίνεται. Καί «Τό Ἀρνίον, ὁ Χριστός, ἐξῆλθεν νικῶν καί ἵνα νικήσῃ». 

Ὁ Ἠγαπημένος μαθητής ὁ Ἰωάννής, λέγει: «Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καί καθώς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καί νῦν  ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν»(Α΄Ἰωάν. β΄18). Χρειάζεται πολλή  Προσοχή, Προσευχή καί Ἐγρήγορσις.

Ζοῦμε στήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου καί εἶναι ἀνπόφευκτον ὅτι ὁ Πυρρός Δράκων θά ἐπιστρατεύσῃ τούς Συνασπισμούς τῶν Ἀντιχρίστων καί τῶν Δαιμονανθρώπων, ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἀλλά εἶναι πλέον ἤ βέβαιον ὅτι ὁ Χριστός θά νικήσῃ καί μαζί Του θά νικήσουν καί οἱ καταδικοί Του. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅλοι οἱ ἀντίχριστοι μίαν γνώμην ἔχουσι καί τή δύναμί τους και τήν  ἐξουσία τους τήν δίδουν στό Θηρίον «καί οὗτοι μετά τοῦ Ἀρνίου πολεμήσουσι, καί τό Ἀρνίον  νικήσῃ αὐτούς, ὅτι Κύριος κυρίων ἐστί καί Βασιλεύς βασιλέων, καί οἱ μετ’ αὐτοῦ κλητοί, ἐκλεκτοί καί πιστοί» (Ἀποκ. ιζ΄  13-14). Ἔχουμε σίγουρη τή Νίκη. Ἀρκεῖ νά ἀναλάβουμε μέ πίστι τόν ἀγῶνα τόν καλόν, καί νά προβάλλουμε στά παιδιά μας τά Πρότυπα τῆς Ἁγίας ζωῆς. Καί νά μήν ξεχνᾶμε ὅτι «ὅς ἄν ποιήσῃ  καί διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ε΄ 19). 

Καί πρότυπα ἁγιότητος ἔχουμε πολλά. Καί θά σᾶς ἀναφέρω σήμερα ὡς πρότυπον, ὁλοζώντανο, φωτεινόν, Παράδειγμα ἁγίας ζωῆς, τήν  Μεγαλομάρτυρα Ἁγίαν Παρασκευή.

Γεννήθηκε στή Βαβυλῶνα-Ρώμη, τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορα Ἀντωνίνου (138-160). Κόρη εὐσεβῶν γονέων. Ἀνετράφη «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου». Πίστεψε μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς στό Χριστό. Λάτρευε τό Χριστό «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ». Δέχτηκε τήν κλῆσι καί ἀφοσιώθηκε στό Χριστό. Μετά τό θάνατο τῶν γονέων της, νέα καί πανέμορφη, δέν ζήλεψε τίς ψεύτικες χαρές τῆς ζωῆς. Μοίρασε ὅλη τήν περιουσία της στούς πτωχούς, καί ἀφιέρωσε τή ζωη της στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. Ἦλθε σέ ἀντίθεσι με τήν εἰδωλολατρική Ρώμη καί τόν Αὐτοκράτορα Ἀντωνίνο, πού τήν ὑπέβαλε σέ φρικτά μαρτύρια, γιά νά θυσιάσῃ στά εἴδωλα. Μέ τή χάρι τοῦ Θεοῦ, ὑπέμενε τά μαρτύρια, ψάλλοντας ὕμνους δοξολογίας στό Θεό. Οὕτως ἀνεδείχθη τό σεπτόν ἐγκαλλώπισμα τῶν ἀθληφόρων, ὑπόδειγμα ἁγίας ζωῆς. Ὑπῆρξε Φῶς Χριστοῦ. καταλύτης τῆς δυσσεβείας. Ὅλόψυχα ἐπόθησε τό Χριστό καί δίδασκε τούς ἀνθρώπους νά ξεφύγουν ἀπό τήν πλάνην τῶν εἰδώλων. Ὅταν ὁ Ἀντωνίνος εἶδε ὅτι  μέ πόση καρτερία ὑπέμενε ἡ Ἁγία τήν πυρακτωμένη περικεφαλαία,διέταξε νά τήν ἔβαλαν σέ ἕνα λέβητα μέ καυτό λάδι καί πίσσα. Διεπίστωσε ὅμως ὅτι ἡ Ἁγία ἔμενε ἄθικτη, τότε πλησίασε τό πρόσωπό του στό λέβητα, γιά νά δικιμάσῃ, ἄν πράγματι εἶναι καυτό καί ἀμέσως τυφλώθηκε. Και ἡ ἀνεξίκακη Ἁγία, μέ προσευχή θεράπαυσε τήν τύφλωσί του, μέ ἀποτέλεσμα νά πιστέψῃ στό Χριστό καί νά ἐλευθερώσῃ τήν Ἁγία, πού συνέχισε νά κηρύττῃ τό Εὐαγγέλιον. Ἦλθε δέ  καί στήν Ἑλλάδα. Στά Τέμπη ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας τήν ὑπέβαλε σέ φρικτά βασανιστήρια καί τελικά ἀξιώθηκε νά τελειωθῇ δι’ ἀποκεφαλισμοῦ. Ἡ Ἑκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμη της στίς 26 Ἰουλίου. Ἡ Ἁγία κατέστη  δοχεῖον χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος , θεραπεύει δέ καί τά παθήματα τῶν ὀφθαλμῶν. 

Ἡ Ἁγία σήμερα μᾶς καλεῖ νά ἐξέλθουμε ἀπό τή σημερινή Βαβυλῶνα. Νά ἀγαπήσουμε τόν Χριστόν καί μέ τήν ἁγία μας ζωή νά βοηθήσουμε καί ἄλλους συνανθρώπους μας, νά καθαρίσουνε τή λάσπη ἀπό τήν ψυχή τους. Μᾶς διδάσκει ὅτι «οὐκ ἄξια τά παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ, πρός τήν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς» (Ρωμ.η΄18). Μᾶς καλεῖ νά μιμηθοῦμε τήν Πίστι καί τήν ἀγάπης της στό Χριστό, καί νά νοιώσουμε ἀσφαλεῖς κάτω ἀπό τό Κραταιό Χέρι τοῦ Θεοῦ, δοξάζοντες ἀσιγήτως τό Ὄνομά Του. Ἀμήν.