ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΘΕΟ,

ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (Ματθ. θ΄ 8).

 

Μετά τή θεραπεία τῶν δύο δαιμονιζομένων εἰς τήν Χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, οἱ αἰσχροκερδεῖς Γαδαρηνοί δέν Τόν δέχθηκαν. Τόν ἔδιωξαν… Κι’ ἔφυγε. «Μπῆκε στό  πλοῖον. Διεπέρασε καί ἦλθεν εἰς τήν ἰδίαν πόλιν, τήν Καπερναούμ» (Ματθ. θ΄ 1).

Ὅταν οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ πληροφορήθηκαν ὅτι κηρύττει το λόγο τοῦ Θεοῦ σέ κάποιο σπίτι. Συγκεντρώθηκαν ἐκεῖ τόσοι πολλοί, ὥστε νά μή μπορῇ κανείς νά περάσῃ μέσα στό σπίτι καί νά πλησιάσῃ τον Ἰησοῦν. Ἐνῷ ὁ Κύριος ὁμιλοῦσε, ἔρχονται τέσσερις ἄνθρωποι καί Τοῦ φέρουν ἕνα παραλυτικόν. Και ἐπειδή δέν μποροῦν νά Τόν πλησιάσουν ἐξ αἰτίας τοῦ πλήθους, με Πίστι θερμή στο Χριστό, ἀφήρεσαν τήν στέγην, ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκετο ὁ Κύριος και κατέβασαν τον παραλυτικόν στα πόδια τοῦ Ἰησοῦ. Ὅταν ὁ γλυκύς καί πρᾷος Ἰησοῦς εἶδε τήν πίστιν τους, λέγει στόν παραλυτικόν: «Τέκνον ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Παιδί μου, συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες σου.

Ὁ Υἱός και Λόγος τοῦ Θεοῦ, «ὁ πανακής ἰατρός», ὁ Γιατρός γιά ὅλες τίς ἀρρώστιες, ξεριζώνει ἀπό την ψυχή αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου τήν αἰτία τῆς παραλύσεώς του. Ὡς καρδιογνώστης, γνωρίζει ὅτι παρέλυσε, ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν του, ἀλλά και ὅτι ἦλθε κοντά Του, μέ Πίστι θερμή, εἰλικρινά μετανοιωμένος καί βραβεύει ὁ Πανάγαθος, τήν Πίστι του καί τήν πίστι τῶν συνοδῶν του, καί συγχρόνως διδάσκει ὅλους μας, να ἀποφεύγουμε την ἁμαρτία, διότι τά ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας δεν εἶναι μόνον σωματική παράλυσις, ἀλλά και σωματικός, κυρίως δέ πνευματικός, αἰώνιος Θάνατος, χωρισμός ἀπό τό Θεό.

Οἱ Γραμματεῖς, οἱ ὑποκριτές Φαρισαῖοι, τά «γεννήματα ἐχιδνῶν», σκέπτονται μέσα στή βρωμερή καρδιά τους·  «Πῶς τολμᾶ αὐτός ἐδῶ νά λαλῇ, μέ αὐτόν τόν τρόπο βλασφημίες. Πῶς τολμᾶ νά σφετερίζεται τό δικαίωμα τοῦ Θεοῦ; Ποιος ἄλλος ἐκτός ἀπό το Θεό, μπορεῖ να συγχωρῇ ἁμαρτίες; Μόνον ὁ Θεός συγχωρεῖ ἁμαρτίες».

Δέν πίστευαν στόν ἀληθινόν Μεσσίαν, στόν Χριστόν ὡς Θεόν ἐνανθρωπήσαντα, ὅπως ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς, Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι, οἱ ὑποκριτές, και μέχρι σήμερα δέν πιστεύουν στό Χριστό και Τον πολεμοῦν και συνεχίζουν να Τον Σταυρώνουν στο πρόσωπον τῶν ἐλαχίστων ἀδελφῶν Του, περιμένοντας τόν ΨΕΥΤΟΜΕΣΣΙΑ, τόν Matreya antichrist, ὡς κοσμικόν ἄρχοντα, για να τον διορίσουν ὡς Παγκόσμιον Κυβερνήτην και να τυραννοῦν τόν κόσμο.

Ὁ Κύριος ὡς Καρδιογνώστης ἀποκαλύπτει τούς πονηρούς λογισμούς τῶν βλαστήμων Γραμματέων. Καταδέχεται και διαλέγεται μαζί τους θέλοντας καί τή δική τους σωτηρία και τούς λέγει: «Γιατί κάνετε μέσα σας τέτοιες σκέψεις; Τί εἶναι πιό εὐκολο νά πῶ στόν παραλυτικό· «Σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες» ἤ νά πῶ, «Σήκω ἐπάνω και πάρε το κρεβάτι σου και βάδιζε»; Καί τότε ἀμέσως λέγει στόν Παραλυτικό: « Σοῦ λέγω, Σήκω ἐπάνω, πάρε το κρεβάτι σου καί πήγαινε στό σπίτι σου». Τότε ὁ παράλυτος ἐσηκώθηκε ἀμέσως και ἀφοῦ σήκωσε τό κρεβάτι του ἐβγῆκε κάτω ἀπό τά βλέμματα ὅλων. Τότε οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καί δόξασαν τόν Θεόν, πού ἔδωκε τέτοια ἐξουσία στούς ἀνθρώπους.

Ὁ Χριστός ἀπεκάλυψε καί ἀπέδειξε σέ ὅλους τούς πωρωμένους τή Θεότητά Του. Και ἐνῶ τά δαιμόνια πιστεύουν και φρίσσουν και τρέμουν και ὁμολογοῦν Πίστι στό Χριστό καί ζητοῦν Ἔλεος, «τά γεννήματα ἐχιδνῶν», παραμένουν κατάκοιτοι στή χώρα καί τή σκιά τοῦ θανάτου, πωρωμένοι, ἀμετανόητοι και συνεχίζουν τά ἔργα τῶν χειρῶν τους. Κατασκευάζουν στα ἐργαστήρια τοῦ Διαβόλου θανατηφόρους Κορωναϊούς, τέτοιους, πού νά μεταλάσσονται καί ἐπιφέρουν τό Θάνατο καί δέν σταματοῦν.  Συνεχίζουν να ἐξαπολύουν θανατηφόρους ἰούς καί κάτι χειρότερο  καί ἀπό τούς κορωναϊούς. Συνεχίζουν να σπείρουν τό ΦΟΒΟ. Φώλιασε μέσα τους το Πάθος τῆς Φιλαργυρίας, πού εἶναι ἡ ρίζα πάντων τῶν Κακῶν και ἔτσι ἄφησαν καί μπῆκε ὁ Διάολος μέσα τους καί πολεμοῦν τό Χριστό καί τήν Ἐκκλησίαν Του. Κλείνουν τίς Ἐκκλησιές. Συνεργάζονται δέ καί με «παρεισάκτους» Ψευδαδέλφους, Σταυρωτές τοῦ Χριστοῦ, πού τιμωροῦν καί θέτουν σέ ἀργία τούς πιστούς, καλούς Ποιμένες, πού προσπαθοῦν να τονώσουν τήν Πίστι στό Χριστό καί νά μεταδώσουν τή Χάρι Του στό λαό τοῦ Θεοῦ.

O TEMPORA, O MORES!

Θεέ μου, ποῦ καταντήσαμε; Ποῦ εἶναι ἡ Πίστις μας στό Χριστό, «ἡ δι’ἀγάπης ἐνεργουμένη»;

Ποῦ εἶναι ἡ Πίστις στό Χριστό, πού μετακινεῖ βουνά;  Τί ἄλλα κακά περιμένουμε νἀ δοῦμε ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας; Ὅλες οἱ συμφορές καί οἱ Κορωναϊοί εἶναι προϊόντα τῆς ἀπιστίας μας.

Ὑποφέρουμε διά την ἀπιστίαν ἡμῶν.

Γιατί δέν μποροῦμε νά διώξουμε τούς Κορωναϊούς τῆς ἀπιστίας; Διά τήν ἀπιστίαν ἡμῶν.

Ὁ Κύριος λέγει ὅτι «Ἐάν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐάν ἔχητε πίστιν ἀκλόνητη, σταθερή, πίστι θερμή, θά πῆτε στό βουνό αὐτό, πήγαινε ἀπό ἐδῶ ἐκεῖ καί θά μετακινηθῇ. Καί τίποτε δέν θά  εἶναι ἀδύνατο σέ σᾶς»(Ματθ. ιζ΄ 20).

Ὁ Χριστός ἦλθε κοντά μας και μᾶς βεβαιώνει ὅτι θα ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕΙΝΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. Μᾶς τονίζει δε ὅτι μέ τή Σταυρική Του Θυσία και την Ἀνάστασί Του ἀπογύμνωσε τό Διάβολο ἀπό κάθε ἐξουσία καί Λέγει: «Ἰδού δίδωμι ὑμῖν την ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων καί ἐπί πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, και οὐδέν ὑμᾶς οὐ μη ἀδικήσῃ»( Λουκ. ι΄19). Τονίζει δε ὅτι ἦλθε κοντά στούς δικούς Του καί δέν Τόν δέχθηκαν. Σέ ὅσους, ὅμως, Τόν δέχθηκαν, σέ ὅσους πίστεψαν στο Ὄνομά Του, ἔδωκεν ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι» (Ἰωάν. α΄11-13).

Οἱ πιστοί, λοιπόν, στό Χριστό, δέν ἔχουν νά φοβηθοῦν τίποτε καί κανέναν. Ὁ Χριστός, ὁ Θεός ὁ Παντοκράτωρ, ὁ Ἰσχυρός, ὁ Ἐξουσιαστής, ὁ Πάντων Ἐπέκεινα και Πανταχοῦ Παρών, ὁ πανακής ἰατρός, εἶναι μαζί μας, πολύ κοντά μας  σκέπη, καταφυγή καί στερέωμα. Ἀρκεῖ να ἔχουμε «πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως».

Ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος, στο τέλος τοῦ Εὐαγγελίου του τονίζει ὅ, τι  λέγει ὁ Κύριος: «Ἐκεῖνος πού θα πιστέψῃ Σέ μένα καί θά βαπτισθῇ, θά σωθῇ. Ἐκεῖνος, πού δέν θά πιστέψῃ, θά καταδικάσῃ ὁ ἴδιος τόν ἑαυτόν του, θά στερηθῇ τή Χάρι, θά κατακριθῇ.

Ἑκείνους δέ πού θά πιστέψουν Σέ Μένα, θα τούς σκεπάζῃ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ἡ Χάρις μου και θα τούς ἀκολουθοῦν καί τά ἑξῆς σημεῖα:

Στό ὄνομά μου θά βγάζουν δαιμόνια,

Θα μιλοῦν καινούργιες γλῶσσες,

Θα σηκώνουν Φίδια στά χέρια τους,

Και ἄν τυχόν πιοῦν κάποιο θανατηφόρο

Δηλητήριον, δέν θά τούς βλάψῃ.

Θα βάζουν τά χέρια τους πάνω στους ἀρρώστους

Καί θά γίνωνται ὑγιεῖς, θά τούς θεραπεύουν στό ὄνομά μου» (Μάρκ. ιστ΄ 16-18).

Γιατί σήμερα ὑποφέρουμε; Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι ὑποφέρουμε καί δέν μποροῦμε νά θεραπεύσουμε τίς ἀρρώστιες μας, γιατί χάσαμε τή δύναμι τῆς πίστεως. ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑΝ ΗΜΩΝ.

Κλείνουμε τούς ἀνθρώπους ἔξω ἀπό τίς ἐκκλησιές. ἀπό τά πραγματικά Θεραπευτήρια, γιατί δέν πιστεύουμε στό Χριστό, μέ τήν καρδιά μας καί  στεροῦμε τον ἑαυτόν μας και το λαό τοῦ Θεοῦ  ἀπό «τό παμφάρμακον», ἀπό  «τό φάρμακον τῆς ἀθανασίας, τό ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν». Στεροῦμε τον ἑαυτό μας ἀπό τό ἄχραντο Σῶμα και ἀπό το Τίμιον Αἷμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Διά τῆς θείας μεταλήψεως ὁ Πιστός γίνεται σύσσωμος καί σύναιμος, με τον Χριστόν. Γίνεται θεοφόρος, Χριστοφόρος και Πνευματοφόρος. Δυνατός τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων και σκορπίων και ἐπί πᾶσαν την δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ. Ὅταν μέσα στήν καρδιά μας ἔχουμε τόν Χριστόν, Ποιός θανατηφόρος ἰός θά μπορέσῃ

να μᾶς βλάψῃ; Ὅταν ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας κανείς δεν μπορεῖ νά μᾶς βλάψῃ. Καί πρέπει να γίνῃ σέ ὅλους μας συνείδησις ὅτι ὁ Χριστός εἶναι μαζί μας. Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός. Γνῶτε ἔθνη και ἡττᾶσθε ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός. Και «εἰ Κύριος μεθ’ ἡμῶν ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΘ’ ΗΜΩΝ».

Ἐμπρός, λοιπόν, ταλαίπωροι συνοδοιπόροι, ξυπνῆστε καί ὁπλισθῆτε. Ὁπλισθῆτε μέ Πίστι θερμή, «δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένην». Ὅπλισθῆτε, μέ τά ὅπλα τοῦ Φωτός, γιά νά μπορέσετε να ἀντισταθῆτε στό Διάβολο καί τούς δαιμονανθρώπους. Μήν ἀφήνεσθε  στήν πλύσι ἐγκεφάλου, πού προσπαθοῦν να σᾶς κάνουν οἱ ἀνεγκέφαλοι  ἀντίχριστοι τοῦ αἰῶνος τούτου.

 Μή ἀφήνετε ἀφύλακτες τίς θυρίδες, δι’ ὧν  εἰσέρχεται στήν ψυχή σας ὁ Θάνατος καί ὁ φόβος τοῦ θανάτου. «Ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ καί φεύξεται ἀφ’ ὑμῶν. Ἐγγίσατε τῷ Θεῷ καί ἐγγιεῖ ὑμῖν» (Ἰακ. δ΄8). Ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων εἶναι μαζί μας, Φρούριόν μας ὁ Θεός τῶν Πατέρων μας. Ἔχετε Πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως και δοξάσατε τόν Θεόν, πού μᾶς δίνει τέτοια ἐξουσία, τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων καί ἐπί πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ. Καί μήν ξεχνᾶτε ὅτι, ἔστι ἡ Χείρ ὑψηλή !  Το Χέρι τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ μας εἶναι ὐψωμένο ἕτοιμο νά  καταπέσῃ, καί νά συντρίψῃ καί νά κονιορτοποιήσῃ τόν Ἀντίχριστον καί τούς δαιμονανθρώπους, ὅπως ὁ Κεραμεύς συντρίβῃ τά ἄχρηστα σκεύη. ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΙ ΤΟΥ!