ΤΟ ΦΩΣ Ἤ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ;

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ:

 ΤΟ  ΦΩΣ,  

                                 Ἤ  ΤΟ  ΣΚΟΤΑΔΙ;

 

Ο Χριστός εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί τό Φῶς τό ἀληθινόν, πού φωτίζει κάθε ἄνθρωπον, πού ἔρχεται στόν κόσμο. Ὅποιος θέλει νά εἶναι ὁλόκληρος Φῶς, πιστεύει στό Χριστό καί ἀντλεῖ ἀπό Αὐτόν, πού εἶναι ἡ Πηγή τοῦ Φωτός, τό Φῶς τό ἀληθινόν καί γίνεται ὅλος Φῶς. Πάντα συνεργεῖ εἰς τό Ἀγαθόν. Εἷναι στή ζωή του πιστός, ἔντιμος, εἰλικρινής. Ἀκολουθεῖ τόν Χριστόν, τήν Ὁδόν τῶν Ἐντολῶν, πού εἶναι φῶς Θεοῦ, ἀκολουθεῖ τό Χριστό καί ὅλα του τά ἔργα εἶναι φωτεινά. Μιμεῖται τόν Χριστόν καί  «διέρχεται τήν ζωήν αὐτοῦ εὐεργετῶν καί θεραπεύων πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ» (Ματθ. δ΄ 23).

Ἀντίθετα ὁ Σατανᾶς, ὁ Διάβολος εἶναι ὅλος βαθύ σκοτάδι, Ψεύστης καί Πατέρας τῆς Ψευτιᾶς. Καί ὅποιος συντάσσεται μέ τό Διάβολο, «κατ’ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ», παραφέρεται, ἀσχημονεῖ, ἀδικοπραγεῖ, εἶναι ἄνθρωπος τοῦ σκότους, Ψεύστης, ἀνειλικρινής  ἀνέντιμος,  και ὅλα του τά ἔργα εἶναι ἔργα σκοτεινά. «Κατ’ ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ», ἐμπήγεται «εἰς ἰλύν βυθοῦ». Ἡ Καρδιά καί ὁ νοῦς τῶν ἀπίστων, προσκολλάται, στα γήϊνα, τά μάταια καί φθαρτά και ὁλόκληροι βυθίζονται στό σκοτάδι.

Ὁ Κύριος, ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, ὡς πηγή τοῦ Φωτός, Ἀγαθός καί μεταδοτικός τοῦ Ἀγαθοῦ, μᾶς εὐσπλαγχνίζεται, καί  ἔρχεται κοντά μας, νά φωτίσῃ τά σκοτάδια μας, να μᾶς ἀνασύρῃ ἀπό τήν «ἰλύν βυθοῦ» εἰς τήν  ὁποίαν ἔχουμε ἐμπαγῆ καί νά μᾶς ὁδηγήσῃ «εἰς τόπον ἀναψυχῆς», «ἐπί ζωῆς πηγάς ὑδάτων». Πλησιάζει, με στοργή ὅλους, ἐκείνους, πού ἔχουν τυφλωθῆ ἀπό το Πάθος τῆς φιλαργυρίας καί ἀπό τήν προσκόλλησι εἰς τά μάταια καί ἀνάξια λόγου γήϊνα πράγματα, γιά νά θεραπεύσῃ τήν ψυχική μας τύφλωσι, πού εἶναι πράγματι, μεγάλη συμφορά.

 Γιά νά καταλάβουμε καλά τήν ψυχική, τήν   πνευματική μας τύφλωσι καί νά θεραπευθοῦμε ἀπό τά πάθη τῆς φιλαργυρίας καί τῆς πλεονεξίας, λέγει:

«Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐάν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τό σῶμά σου φωτεινόν ἔσται· ἐάν ὁ ὀφθαλμός σου πονηρός ᾖ, ὅλον τό σῶμά  σου σκοτεινόν ἔσται. Εἰ οὖν τό φῶς τό ἐν σοί σκότος ἐστί, το σκότος πόσον;» (Ματθ. στ΄ 22-23).Δηλαδή: Ὁ λύχνος πού δίδει φῶς στό σῶμα εἶναι τό μάτι. Ὅπως ἀκριβῶς καί ὁ λύχνος, πού φωτίζει τήν ψυχήν εἶναι ὁ νοῦς. Ἐάν, λοιπόν, τό μάτι εἶναι ὑγιές, ὅλον το σῶμα σου θά εἶναι γεμᾶτο φῶς, σάν νά ἦταν ὁλόκληρον τό  σῶμα σου μάτι. Ἔτσι ἀκριβῶς θά φωτίζεται καί ἡ ψυχή σου ἐάν ὁ ὀφθαλμός της, ὁ νοῦς, εἶναι ὑγιής καί δέν τυφλώνεται ἀπό τό φοβερό πάθος τῆς φιλαργυρίας καί ἀπό τήν  προσκόλλησι στά γήϊνα, τά μάταια καί φθαρτά. Ἐάν ὅμως τό μάτι σου εἶναι βλαμμένο καί τυφλωμένο, ὅλον το σῶμα σου θά εἶναι βυθισμένο στό σκοτάδι. Ἐάν, λοιπόν, ἐκεῖνο, πού σοῦ δόθηκε, γιά νά σοῦ μεταδίδει φῶς, γίνῃ σκοτάδι, σέ πόσο σκότος θά βυθισθῇς;

Το ἴδιο ἀκριβῶς θά συμβῇ ἐάν χάσῃς τήν πίστι σου στό Θεό, ἐάν σκοτισθῇ  ὁ νοῦς σου ἀπό τήν  προσκόλλησι στόν ὑλικό πλοῦτο, ἐάν τυφλωθῇ ὁ ὀφθαλμός τῆς ψυχῆς σου ἀπό τά πάθη τῆς φιλαργυρίας καί τῆς πλεονεξίας, σέ πόσο ἠθικό σκότος τότε θά βυθισθῇ ἡ ψυχή σου;

Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι  ὅταν μᾶς τυφλώνουν τά βρωμερά μας πάθη, τότε οὔτε βλέπουμε οὔτε ἀκοῦμε καί συνεχῶς ἀδικοπραγοῦμε καί βυθιζόμαστε σέ ἕναν, πράγματι, διαβολικό κύκλο, ἀπό τόν ὁποῖον δύσκολα μποροῦμε νά ξεφύγουμε, χωρίς τή Χάρι τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Κύριος, γιά νά ξεφύγουμε ἀπό τίς σατανικές παγίδες τῆς φιλαργυρίας καί τῆς πλεονεξίας, πού εἶναι εἰδωλολατρία, μᾶς καλεῖ νά προσέξουμε πολύ, γιά νά ἀποφύγουμε αὐτά τά βρωμερά πάθη, πού εἶναι μεγάλη συμφορά. Μᾶς καλεῖ νά ἐξέλθουμε ἀπό τό σκοτάδι καί νά εἰσέλθουμε στό Χῶρο τοῦ Φωτός, καί λέγει: «Ὁρᾶτε καί φυλάσσεσθε ἀπό πάσης πλεονεξίας· ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινί ἡ ζωή αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ» (Λουκ. ιβ΄15). Δηλαδή, μᾶς ἐξηγεῖ ὁ Κύριος ὅτι ἡ ἀγχώδης βιοτική μέριμνα, γιά τήν  ἀπόκτησι περισσοτέρων ὑλικῶν ἀγαθῶν, γιά τόν ἑαυτό μας στή γῆ, σωρεύει στήν ψυχή καί στή ζωή μας συμφορές.  Ἡ ζωή μας δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά περισσά πλούτη. Ὁ ἄνθρωπος δέν διατηρεῖται στή ζωή ἀπό τά ὑπάρχοντά του καί τά πολλά πλούτη δέν μᾶς  ἐξασφαλίζουν μακροζωῒαν καί δέν κάνουν εὐχάριστη τή ζωή μας.

Θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος καί Μόνος φροντίζει, γιά μᾶς, εἶναι νά προσφέρουμε ἁπλόχερα, ὅλα τά ἀγαθά, πού μᾶς δίδει ὁ Θεός, στούς ἄλλους , ἀκόμη καί τή ζωή μας , ἄν χρειασθῇ. Και ἔτσι νά θησαυρίζουμε Θησαυρούς ἐν οὐρανῷ. Ὁ πιστός, λοιπόν, γνωρίζει ὅτι ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ  εἶναι ἡ θυσιαστική προσφορά ἀκόμη καί τῆς ζωῆς μας στούς ἄλλους, ἀπό ἁγνή καί ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη.

Ὁ Σατανᾶς ἀντίθετα συνεργεῖ καί σπρώχνει τούς ἀνθρώπους στήν ψευτιά, στήν κλεψιά, στήν ἀδικία, στήν φιλαργυρία, στήν πλεονεξία καί σέ κάθε φαῦλο πρᾶγμα. Μακρυά ἀπό τό Θεό, οἱ ἄνθρωποι κυριεύονται καί τυφλώνονται ἀπό τά βρωμερά τους πάθη καί ἀσχημονοῦν, χωρίς ἴχνος ντροπῆς. Ὁ Σατανᾶς ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους νά ἀντιστρατεύωνται στό Θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Κάθε νουνεχής ἄνθρωπος καλεῖται νά διαλέξῃ ἀνάμεσα στό Θεό καί τό Διάβολο. Δέν μπορεῖ νά ὑπηρετῇ συγχρόνως δύο κυρίους, πού ἔχουν ἀντίθετα θελήματα. Ὁ Καθένας μας καλεῖται νά διαλέξῃ ἤ τό Θεό ἤ τό Διάβολο.

Ὁ Ἰούδας, παράδειγμα πρός ἀποφυγήν, κυριεύθηκε ἀπό τό  Πάθος τῆς Φιλαργυρίας  καί διάλεξε τό Σατανᾶ, τότε μπῆκε ὁ  Διάολος μέσα του, καί πρόδωσε το Διδάσκαλό του, «ἀντί τριάκοντα ἀργυρίων» (Ἰωάν.ιγ΄27 ἑξ.). 

Ποιός ὅμως εἶναι τόσο μωρός, ἄφρων καί ὁλότελα «κουζουλός» καί ἀνόητος,  ὥστε νά ἀκολουθήσῃ τό  παράδειγμα τοῦ Ἰούδα καί νά διαλέξῃ νά μπῇ ὀ Διάολος μέσα του;

 Ὁ Κύριός μας, γιά νά μᾶς λυτρώσῃ ἀπό τίς παγίδες τοῦ Διαβόλου καί νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τά σατανικά πάθη τῆς φιλαργυρίας, πού εἶναι ρίζα πάντων τῶν Κακῶν, καί τῆς πλεονεξίας, πού εἶναι εἰδωλολατρία, μᾶς καλεῖ κοντά Του. Μᾶς καλεῖ νά ἐναποθέσουμε στά ἄχραντα Χέρια Του τήν ψυχή καί τή ζωή μας, τίς ψυχές καί τά σώματα τῶν παιδιῶν μας καί τῶν δικῶν μας, γιά νά βροῦμε γαλήνη καί ἀνάπαυσι, σιγουριά καί ἀσφάλεια. Μᾶς καλεῖ νά διαλέξουμε νά ἀνήκουμε στό Θεό καί νά κουρνιάσουμε στήν ἀγκαλιά Του.

Θά πρέπει δέν νά γνωρίζουμε καί νά πιστεύουμε ἀπόλυτα  ὅτι Κύριος, καί μόνον Αὐτός νοιάζεται γιά μᾶς, γι'αὐτό ὁ Πέτρος μας συμβουλεύει καί λέγει: 

«Πᾶσαν τήν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ' αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περί ὑμῶν» (Α΄ Πέτρ. ε΄ 7). Καί μᾶς καλεῖ νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι: «Οὐδείς δύναται δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· Ἤ  γάρ τόν ἕνα μισήσει καί τόν ἕτερον ἀγαπήσει, ἤ ἑνός ἀνθέξεται καί τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καί μαμωνᾶ» (Ματθ. στ΄24). Καί εἶναι καιρός νά διαλέξουμε τό Φῶς καί τά ἔργα τοῦ Φωτός.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ,  Θεέ μου, πολυεύσπλαγχνε, Μή ἀπορρίψῃς ἡμᾶς ἀπό τοῦ Προσώπου Σου, συνέτισον ἡμᾶς, φώτισε τά σκοτάδια μας καί ἀξίωσον πάντας ἡμᾶς νά διαλέξουμε τό Φῶς καί νά σταθοῦμε ἀκλόνητοι, ἀμετακίνητοι κοντά Σου. Κράτησέ μας κάτω ἀπό τήν Παντοδύναμον σκέπην τῶν  πτερύγων Σου καί ἀξίωσέ μας

νά λειτουγοῦμε καί νά περιπατοῦμε ἐν ἀγάπῃ, ὡς τέκνα τοῦ φωτός, ἀσιγήτως, δέ  νά Σέ ὑμνοῦμε καί νά Σέ δοξάζωμεν, σύν τῷ Πατρί καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, λόγῳ καί ἔργῳ, καί τώρα και πάντοτε καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΑΜΗΝ.