«ΚΑΙ ΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΝ...» (Ἰωάν. ιδ΄16, ιε΄26).

 

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, ΤΟ

ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

( Ἰωάν. ιδ΄ 17, 26. ιστ΄ 13).

 

«Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς· ἔρχομαι πρός ὑμᾶς» (Ἰωάν. ιδ΄18). «Ἐάν ἀγαπᾶτέ με, τάς ἐντολάς τάς ἐμᾶς τηρήσατε, καί ἐγώ ἐρωτήσω (θά παρακαλέσω) τόν Πατέρα καί ἄλλον Παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ’ ὑμῶν εἰς τόν αἰῶνα, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὅ  ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτό οὐδέ γινώσκει αὐτό, ὅτι παρ’ ὑμῖν μένει καί ἐν ὑμῖν ἔσται» ( Ἰωάν. ιδ΄ 15-17).

 

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Πρῶτος Πλησίον μας καί ὁ Πρῶτος Παράκλητος, ὁ Πρῶτος Παρηγορητής. Ἀφήνει τό Θεϊκό Του Θρόνο καί ἔρχεται κοντά μας, μᾶς πλησιάζει μέ τρυφερότητα καί στοργή καί μᾶς παρηγορεῖ. Εἶναι ὁ πρῶτος πλησίον καί ὁ μόνος, πού θεραπεύει πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. Μᾶς τρέφει, μέ τόν ζωοποιόν Του λόγον, μᾶς φωτίζει, μᾶς ἀνασύρῃ ἀπό «τήν ἰλύν βυθοῦ», εἰς τήν ὁποίαν ἔχουμε ἐμπαγῆ καί μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τόπον ἀναψυχῆς, «ἐπί ζωῆς πηγάς ὑδάτων». Γίνεται, γιά χάρι μας, «ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ Σταυροῦ». Τύπος καί ὑπογραμμός ὑπακοῆς εἰς τόν Πατέρα, ζωντανό Παράδειγμα, «Ἵνα ἐπακολουθήσωμεν τοῖς Ἴχνεσιν Αὐτοῦ» καί «ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον». Γίνεται «ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή», πού ὁδηγεῖ πρός τόν Πατέρα. Καί πράγματι κανείς δέν μπορεῖ νά ἔλθῃ πρός τόν Πατέρα, παρά μονάχα διά τοῦ Ἰησοῦ. Μᾶς συμφιλιώνει μέ τό Αἷμα Του, μεταξύ μας καί μέ τόν Πατέρα. Φέρει σέ τέλειον πέρας τό ἔργον πού Τοῦ ἀνέθεσε ὁ Οὐράνιος πατέρας μας. Μᾶς λύτρωσε ἀπό τή φθορά καί τό Θάνατο καί ἄνοιξε τίς Πύλες τοῦ Οὐρανοῦ σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὥστε ὅποιος θέλει νά μπορεῖ νά ἐπιστρέψῃ στήν Πατρικήν Ἑστίαν.

Προσέλαβε τήν πεπτωκυῖαν καί ἀμαυρωθεῖσαν  φύσι ἡμῶν καί τήν ἐξαγίασεν τήν ἀφθαρτοποίησεν, τήν ἀνέστησεν, τήν ὕψωσε καί τήν δόξασε καί τήν ἀνέλαβε μαζί Του καί τήν ἕστησεν εἰς τά δεξιά τοῦ Θεοῦ καί Πατρός. Ἐπραγματοποίησεν τήν εἰς Οὐρανούς ἀποκατάστασιν πάντων τῶν κλητῶν, ἐκλεκτῶν καί πιστῶν Μαθητῶν Του. Πρός πραγματοποίησιν τῆς ἐπαναφορᾶς τῶν Μαθητῶν εἰς τούς Οὐρανούς, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ ὁ Ἱησοῦς  καί ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καί Πατρός ὡς ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ, πῆρε δηλαδή μαζί καί τήν ἐξαγιασθεῖσαν ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀνέπλασεν δηλαδή τήν ἑαυτοῦ εἰκόνα, φθαρεῖσαν τοῖς πάθεσιν. Οὕτως ἐλύτρωσε τόν κόσμον ὁ Χριστός, ὡς Παντοδύναμος.

Οἱ Μαθηταί βλέπουν τόν Κύριον νά ἀναλαμβάνεται εν δόξῃ εἰς τούς οὐρανούς καί θρηνοῦν, γιά τόν προσωρινόν ἀποχωρισμόν τους ἀπό τόν ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΝ καί παρακαλοῦν τόν Κύριον, μετά δακρύων λέγοντες: Κύριε μή μᾶς ἀφήσῃς ὀρφανούς!...

Ὁ Κύριος ὅμως βεβαιώνει τούς Μαθητάς Του καί ὅλους ἐμᾶς καί λέγει: Ὄχι. Δέν θά σᾶς ἀφήσω ὀρφανούς. Θά ἔλθω διά τοῦ ἄλλου Παρακλήτου, πού θά κατοικήσῃ μέσα σας καί θά σᾶς ἑνώσῃ μαζί μου ὡς μέλη δικά μου. Ἑάν μέ ἀγαπᾶτε καί τηρήσετε τάς Ἐντολάς μου, θά παρακαλέσω τόν Πατέρα καί ἄλλον Παράκλητον, καί ἄλλον βοηθόν καί ὁδηγόν καί Παρηγορητήν θά σᾶς δώσῃ, γιά νά μένῃ μαζί σας αἰωνίως. Θά σᾶς δώσῃ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Πνεῦμα δηλαδή τῆς ἀληθείας, τό ὁποῖον ὁ κόσμος δέν μπορεῖ νά τό λάβῃ, διότι δέν τό βλέπει οὔτε τό ξέρει. Σεῖς ὅμως τό ξέρετε, διότι μένει κοντά σας καί θά εἶναι μέσα σας. Δέν θά σᾶς ἀφήσω, λοιπόν, ὀρφανούς. Θά ἔλθω κοντά σας. Διότι ὅπου εἶναι τό Ἅγιον Πνεῦμα, ὁ ἄλλος Παράκλητος, ἐκεῖ εἶναι   καί ὁ Πατέρας καί ὁ Υἱός, ἡ ὁμοούσιος καί ἀχώριστος Ἁγία Τριάς. «Ὁ Παράκλητος δέ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ὅ πέμψει ὁ Πατήρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καί ὑμνήσει ὑμᾶς  πάντα ἅ εἶπον ὑμῖν»( Ἰωάν. ιδ΄26).

Πράγματι δέ ὁ ἄλλος Παράκλητος, τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, τό ὁποῖον θά στείλῃ ὁ Πατέρας στό ὄνομά μου, Ἐκεῖνος, σέ ὅλους ἐσᾶς, πού μέ ἀγαπᾶτε καί τηρεῖτε τούς λόγους μου, θά διδάξῃ ὅλα καί θά σᾶς ὑπενθυμίσῃ ὅλα, ὅσα σᾶς εἶπα.ΕΠΟΜΕΝΩΣ « ὅταν δέ ἔλθῃ ὁ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ ὅν ἐγώ πέμψω ὑμῖν  παρά τοῦ Πατρός, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὅ παρά τοῦ Πατρός ἐκπορεύεται, Ἐκεῖνος μαρτυρήσει περί ἐμοῦ· καί ὑμεῖς δέ μαρτυρεῖτε, ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς μετ’ ἐμοῦ ἐστε»( Ἰωάν. ιε΄26-27).

Ὅταν ἔλθῃ ὁ Παράκλητος, τόν ὁποῖον ἐγώ θά σᾶς στείλω ἀπό τόν Πατέρα, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, τό ὁποῖον ἐκπορεύεται ἀπό  τούς κόλπους τοῦ Πατρός, ὅπως ὁ ποταμός ἀναπηδᾶ ἀπό τήν φυσικήν Του Πηγήν, Ἐκεῖνος θά μαρτυρήσῃ περί ἐμοῦ. Ἀλλά καί σεῖς θά μαρτυρῆτε περί ἐμοῦ, διότι ἀπό τήν ἀρχήν τῆς δημοσίας δράσεώς μου, εἶσθε μαζί μου, ἄμεσοι, αὐτόπτες μάρτυρες τῆς διδασκαλίας καί τῶν ἔργων μου, φωτιζόμενοι δέ καί ἀπό τόν Παράκλητον θά δίδετε μαρτυρίαν ὀρθόδοξον, σύμφωνη μέ τήν μαρτυρίαν τοῦ Πνεύματος τῆς Ἀληθείας.

Τό ἐρώτημα εἶναι: Ποιός καί Πῶς μπορεῖ νά δεχθῆ  τόν φωτισμόν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Εἶναι αὐτονόητον ὅτι μόνον ὁ καθαρός τῇ καρδίᾳ εἶναι δεκτικός τῆς Χάριτός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «Ταύτας οὖν ἔχοντες τάς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτούς ἀπό παντός  μολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ»(Β΄Κορινθ. ζ΄1). Ὄχι μόνον νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας ἀπό κάθε ὑλική καί ἀκάθαρτη ἡδονή, ἀλλά καί νά ἐπιτελοῦμε Ἁγιωσύνην, νά γινώμαστε τέλειοι εἰς τήν ἁγιότητα, μέ φόβο Θεοῦ. Νά ζοῦμε εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. «Πνεῦμα ὁ Θεός, καί τούς προσκυνοῦντας αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ  δεῖ προσκυνεῖν» ( Ἰωάν. δ΄24). Ὁ Θεός εἶναι Πνεῦμα καί εἶναι Πανταχοῦ Παρών καί πληροῖ τά Σύμπαντα. Ἐκεῖνοι, πού Τόν λατρεύουν, πρέπει νά Τόν προσκυνοῦν  καί νά Τόν λατρεύουν, μέ τήν καρδιά τους, μέ ὁλόκληρη τήν ψυχή τους καί μέ ἀληθῆ ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ καί τῆς λατρείας, πού ἁρμόζει εἰς τόν Ἕνα καί Μόνον ἀληθινόν,  Τριαδικόν, Θεόν. Ὅπως μαρτυρεῖ τόν πανάγιον Πνεῦμα,Ὁ Θεός εἶναι Πνεῦμα καί ὀφείλομεν νά ἀπονέμωμεν εἰς Αὐτόν πνευματικήν λατρείαν. Εἶναι ὅμως καί ἀγάπη, ὅπως λέγει ὁ Εὐαγγελιστής τῆς Ἀγάπης: «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί, καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ» (Α΄ Ἰωάν. δ΄16). Μένωμεν δέ ἑνωμένοι μέ τόν Θεόν, μένωμεν ἐν τῇ ἀγάπῃ, καί  γνωρίζωμεν ὅτι ἀγαπῶμεν τά τέκνα τοῦ Θεοῦ, τούς ἀδελφούς μας ὅταν ἀγαπᾶμε τόν  Θεόν μέ τήν καρδιά μας, καί τηροῦμε τίς πανάγιες Ἐντολές Του (πρβλ. Α΄ Ἰωάν. ε΄2-3). Γιά νά δεχοῦμε μέσα στήν ψυχή καί στή ζωή μας τή Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὀφείλουμε νά νεκρώσουμε τήν σάρκα σύν τοῖς παθήμασι καί ταῖς ἐπιθυμίαις. Νά ἀκολουθοῦμε τά ματωμένα Χνάρια τοῦ Χριστοῦ. Νά περιπατοῦμε ἐν ἀγάπῃ. Ὅπως «ὁ Χριστός μᾶς ἀγάπησε καί ἔδωκε τόν ἑαυτόν Του προσφοράν καί θυσίαν στό Θεό εἰς ὀσμήν εὐωδίας»(Ἐφεσ. ε΄2), ἔτσι καί μεῖς ὀφείλουμε νά ζοῦμε. Ἡ Μίμησις τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ θά μᾶς ἀξιώσῃ νά λάβουμε τή Χάρι καί τίς δωρεές τοῦ Αγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖον «τά ἀσθενῆ θεραπεύει καί τά ἐλλείποντα  ἀναπληροῖ» καί μᾶς ὁδηγεῖ εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν. ΕΙΘΕ !  ΕΙΘΕ! ΕΙΘΕ!.

 

«Πάντα χορηγεῖ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον· βρύει προφητείας, ἱερέας τελειοῖ, ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν, ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας.  Ὁμοούσιε καί ὁμόθρονε, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ, Παράκλητε, δόξα Σοι» (Τροπάριον τοῦ Ἑσπερ. τῆς Ἑορτῆς).

 

Non finito .

Τροπάρια τῆς Ἑορτῆς:

 «Εἴδομεν τό Φῶς τό ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν Πίστιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες· αὕτη γάρ ἡμᾶς  ἔσωσεν».

«Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον εἶναι Φῶς καί Ζωή, καί ζῶσα πηγή νοερά· Πνεῦμα σοφίας , Πνεῦμα συνέσεως, ἀγαθόν, εὐθές, νοερόν, ἡγεμονεῦον, καθαῖρον τά πταίσματα· ΘΕΟΣ καί θεοποιοῦν, πῦρ ἐκ πυρός προϊόν, λαλοῦν, ἐνεργοῦν, διαιροῦν τά χαρίσματα· δι'οὗ Προφῆται ἅπαντες  καί Θεοῦ Ἀπόστολοι μετά Μαρτύρων ἐστέφθησαν.Ξένον ἄκουσμα, ξένον θέαμα, πῦρ διαιρούμενον εἰς νομάς χαρισμάτων».

              « ΔΟΞΑ Τῌ ΑΝΕΚΦΡΑΣΤῼ , ΛΟΓΕ, ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΕΙ ΣΟΥ!»