«ΕΙ ΓΑΡ ΚΑΙ ΙΑΘΗ Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ,

 

                   ΑΛΛ' ΟΜΩΣ  ΕΜΕΙΝΕ Τῌ ΑΠΙΣΤΙᾼ.

Ἡ Αγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους τήν 10ην Φεβρουαρίου καί καλεῖ τούς πιστούς, νά μιμηθοῦμε τόν Ἅγιον. Ἡ τιμία κάρα του φυλάσσεται στή Μονή τοῦ Ἁγίου Στεφάνου Μετεώρων.

Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος πίστεψε μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς του τό Χριστό καί ἀφοσιώθηκε Σ' Αὐτόν. Διακρίθηκε διά τάς ἀρετάς του καί τιμήθηκε μέ τό ὑπερμέγιστον ἀξίωμα  τῆς Ἱερωσύνης. Ὑπῆρξε γνήσιος μιμητής τοῦ Χριστοῦ. Καλός Ποιμήν. Πρότυπον, ὑπόδειγμα ἁγιότητος. Κήρυττε τό Εὐαγγέλιον λόγῳ καί ἔργῳ καί καθημερινά ἐθεράπευε πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. Ὁλόκληρη ἡ ζωή του ὑπῆρξε «πρᾶξις γνησίας Ἀγάπης». Ὅσο κι' ἄν προσπαθοῦσε νά κρύψῃ τή εὐεργετική του δρᾶσι στίς συνάξεις τῶν πιστῶν, τό Φῶς τῶν θεαρέστων ἔργων του ἔλαμπε γύρω του. Θεράπευε τίς  ἀνάγκες τῶν συνανθρώπων του, πού δόξαζαν τό Θεό.

Ἡ Φήμη του ἁπλώθηκε καί οἱ Εἰδωλολάτρες τόν κατέδωσαν στούς ἀσεβεῖς τυράννους  Σεβῆρο καί Λουκιανό, πού διέταξαν τή σύληψί του. Συνελήφθη εἰς ἡλικίαν 113ών ἐτῶν. Τελείως πωρωμένος ὁ Τύραννος,  ὁ ἀσεβής Λουκιανός τόν πρόσταξε νά ἀρνηθῇ τόν Χριστόν. Πρᾶγμα ἀδύνατον. Πῶς ἦταν δυνατόν ὁ ἅγιος νά ἀρνηθῇ τόν Σωτῆρα του, τόν Λυτρωτήν, τόν Κύριον τῆς Δόξης;

Ἀρνούμενος νά προσκυνήση τά Εἴδωλα, μέ πρόσταγμα τοῦ δυσεβοῦς τυράννου, «τήν  ἱερρατικήν στολήν ἐξεδύθη, εἶτα ἐξεδάρη τό δέρμα ὅλου τοῦ σώματος. Ἐπειδή  ἔβλεπε ὁ Ἡγεμὠν, νά ὑπομένῃ ὁ Ἅγιος τόν ἀνυπόφορο βασανισμό  καί βασανιζόμενος νά ὑμνῇ τόν Θεόν, «θυμωθείς, οἰκίαις χερσίν ἐπεχείρησεν ξέειν τόν Ἄγιον». Καί ἀμέσως ἐξεκόπησαν αἱ χεῖρες αὐτοῦ καί αἰωροῦντο γύρω ἀπό τό σῶμα τοῦ Ἁγίου. Ὁ Ἅγιος τόν λυπήθηκε καί προσευχήθηκε, γιά τόν δυσεβῆ τύραννον καί τόν θεράπευσε. Ὅταν εἶδαν τό θαῦμα αὐτό οἱ δήμιοι  Πορφύριος καί Βάπτος, πίστεψαν στό Χριστό, ὁμοίως καί τρεῖς γυναῖκες. Ὁ Τύραννός ὅμως συνέλαβε ὅλους αὐτούς καί τούς ἀπεκεφάλισε. Ὁ Ἅγιος παρέδωκε τήν ψυχή του στόν Κύριο, πρίν προλάβει ὁ Δήμιος νά τοῦ κόψῃ τό κεφάλι. Ὁ Δήμιος ὅμως ἄν καί ἦταν νεκρός τοῦ ἀπέκοψε τήν κεφαλήν. Παρόλα τά θαυμάσια πού εἶδε ὁ τύραννος καί μολονότι ὁ Ἅγιος τοῦ χάρισε τήν ὑγείαν του, αὐτός ἔμεινε πωρωμένος καί ἀμετανόητος, τυφλός, γυμνός, ἐλεεινός.

Καί δυστυχῶς ὑπάρχουν καί σήμερα πολλοί, πού ἀρνοῦνται τόν Χριστόν καί λατρεύουν τά Εἴδωλα, τό Βόρβορο, τό σατανᾶ, τόν Μαμωνᾶ, τό Χρῆμα. Εἷναι ἀλόγιστη, ἀνεξίγητη καί σατανική ἡ ἐμμονή στό Κακό καί τήν ἁμαρτίαν. Καί εἶναι λυπηρόν νά βλέπῃ κανείς  τήν τόση ταλαιπωρία αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, πού ἐξ αἰτίας τῆς ἐμμονῆς τους στό Κακό βασανίζουν  ὄχι μόνον τόν ἑαυτόν τους, αλλά καί τούς συνανθρώπους τους. 

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὡς πῦρ καταναλίσκον, κάψε τό ἄχυρον τῶν ἔργων μας καί καθάρισε, ἀπό  τή λάσπη τῆς ἀμετανοησίας, τούς ἀρνητές Σου. Δῶσε σέ ὅλους μας τή δύναμι, νά νικήσουμε τόν Ἐγωϊσμό μας, τόν Κακόν μας ἑαυτόν καί τά βρωμερά μας πάθη. Λυπήσου μας καί, διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους, ἐλέησον ἡμᾶς, καί ἀξίωσέ μας νά Σέ δοξάζουμε εἰς πάντας τούς αἰῶνας. ΑΜΗΝ.