Ο ΘΕΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΑΙΩΝΙΑ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ(Λουκ. α΄ 26-38),ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ.

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τήν  25^η Μαρτίου πανηγυρίζει τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Παρθένου Μαρίας. Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς διηγεῖται το χαρμόσυνο γεγονός τῆς θεϊκῆς συγκαταβάσεως. Ὁ Παγάγαθος καί Φιλάνθρωπος Θεός ἀποστέλλει τόν Ἀρχάγγελον Γαβριήλ καί ἀποκαλύπτει «τό χρόνοις αἰωνίοις σεσιγημένον Μυστήριον».

Ὁ Πανοικτίρμων καί Πάνσοφος Δημιουργός, δέν δημιούργησε τόν ἄνθρωπον «εἰς ἀπώλειαν, ἀλλ’ εἰς σωτηρίαν», καί «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι και εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν»( Α΄ Τιμόθ, β΄ 4). Ἀπό τόν ἐπουράνιο Θρόνο Του σκύβει και ρίχνει σπλαγχνικό τό Θεῖον Βλέμμα Του στή γῆ. Εὐσπλαγχνίζεται τά πλάσματά Του, πού στενάζουν κάτω ἀπό τά δεσμά τοῦ Διαβόλου, ἐξ αἰτίας τῆς ἀπομακρύνσεώς τους, ἀπό την Πατρική Ἑστία. Βλέπει τήν κατάντια μας, ἀκούει τούς στεναγμούς μας καί τά βάσανά μας καί  ἀποφασίζει νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό τή δουλεία εἰς την ὁποίαν εἴχαμε περιέλθει ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἀποφασίζει νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό τούς τρεῖς μεγάλους ἔχθρούς μας: Ἀπό τόν κακό μας ἑαυτό, ἀπό τόν Διάβολο καί ἀπό τόν κόσμον, πού «ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται»(Α΄Ἰω.ε΄19).

«Ὅτε ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου», ὅταν βρέθηκε «ὁ ἔμψυχος Ναός τοῦ Θεοῦ», ἡ ἁγνή καί ἄσπιλος Παρθένος, «ἡ μόνη ἐν γυναιξί εὐλογημένη και καλή», ἡ μόνη ἀξία νά δεχθῇ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τότε ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός τόν Υἱόν Αὐτοῦ εἰς τόν Κόσμον. Ἡ Παρθένος ὑποτάσσεται στή Θεία Βουλή νά γεννήσῃ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου τόν ἐνανθρωπήσαντα Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ, τόν τέλειον Θεόν, πού καταδέχεται καί γίνεται  τέλειος ἄνθρωπος, καί ἔρχεται κοντά μας, γιά νά μᾶς ἀνασύρῃ ἀπό τήν «ἰλύν βυθοῦ», εἰς τήν ὁποίαν εἴχαμε ἐμπαγῆ καί νά μᾶς ὁδηγήσῃ «εἰς τόπον ἀναψυχῆς», «ἐπί ζωῆς πηγάς ὑδάτων».

Ἔρχεται ὁ Θεός καί ἀποκαλύπτει  ὅτι ἔφθασε ὁ καιρός τῆς σωτηρίας μας. Ὡς ἄπειρη Ἀγάπη πραγματοποιεῖ τήν προαιώνια Βουλή Του. Ἀποκαλύπτει τό Μυστήριον τῆς Οἰκονομίας Του.

Ἀποκαλύπτει τό ὄντως μέγα Μυστήριον τῆς σωτηρίας μας διά τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτήν τήν ἀποκάλυψι ἀναγγέλλει ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ στήν Παρθένο κατά την ἐπίσκεψί του στη Ναζαρέτ, ὅταν τῆς λέγει: «Χαῖρε κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετά σοῦ· εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν». Καί στήν ταραχή καί τήν ἀπορία της, ὁ Ἀρχάγγελος ἀποκρίνεται: «Μή φοβοῦ Μαριάμ· εὗρες γάρ χάριν παρά τῷ Θεῷ. Και ἰδού συλλήψῃ ἐν γαστρί καί τέξῃ υἱόν, καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν…Εἶπε δέ ἡ Μαριάμ πρός τόν Ἄγγελον· Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεί ἄνδρα οὐ γυνώσκω; Καί ἀποκριθείς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ· Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διό καί  τό γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱός Θεοῦ… ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρά τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα». Τότε ἡ πιστή και ἄχραντη Παρθένος ὁλόψυχα ὑποτάσσεται εἰς το Θεῖον Θέλημα καί γίνεται το ὄργανον, πρός πραγματοποίησιν τῆς προαιωνίου Βουλῆς τοῦ Θεοῦ και λέγει:« Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου». Γνωρίζει ἡ σεμνή και ἄσπιλη Παρθένος ὅτι «ὅπου γάρ βούλεται Θεός νικᾶται φύσεως τάξις» καί γίνεται συλλειτουργός τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου. «Καί ὁμολογουμένως μέγα ἐστί τό τῆς εὐσεβείας Μυστήριον. Ὅτι δηλαδή: Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη  ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» (Α΄ Τιμόθ. γ΄ 16). Διά τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ὁ Θεός φανερώνει, ἀπόκαλύπτει τό ἀπ’ αἰῶνος κεκρυμμένον Μυστήριον, ὅτι , δηλαδή, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, υἱός τῆς Παρθένου γίνεται καί Γαβριήλ την Χάριν εὐαγγελίζεται. Εἶναι γεγονός, ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν, ὑπέρλογο, ξεπερνάει τήν νοητικήν μας ἱκανότητα, δέν τό χωράει ὁ νοῦς μας. Προσεγγίζεται μόνον μέ τόν πυρήνα τῆς ψυχῆς, μέ τήν ὀρθόδοξον Πίστιν. Ὅσοι δέν ἀναγνωρίζουν τό πεπερασμένον τῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς καί προσπαθοῦν νά ἐξιχνιάσουν τό Μυστήριον τοῦ Θεοῦ μάταια παλεύουν διότι εἶναι ἀδύνατον νά μπορέσουμε νά κατανοήσουμε τά Μυστήρια τοῦ Θεοῦ, τό Πῶς ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται ἄνθρωπος. Πῶς νά ἐκφράσουμε τά ἀνέκφραστα, νά περιγράψουμε τά ἀπερίγραπτα, να διαλαλήσουμε τά «ὑπέρ λόγον και ἔννοιαν»;

Ὁ ἱερός Γρηγόριος λέγει ὅτι «Μυστήρια Θεοῦ ἐρευνῶντες παραπληκτήσωμεν», θά τρελλαθοῦμε. Καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος λέγει: «Ταλαίπωρε ἄνθρωπε, ἄνθρωπος ὤν, Θεόν πολυπραγμονεῖς;»

Ὅσοι δέ ἄμυαλοι, ἄφρονες ἄνθρωποι, ἀρνοῦνται  ὅλα ἐκεῖνα , πού δέν τά χωράει ὁ νοῦς τους, ὅσοι ἀρνοῦνται τά Μυστήρια τοῦ Θεοῦ, ἄν ὄχι τίποτε ἄλλο, εἶναι ἀσφαλῶς γελοιωδέστατοι καί δυστυχεῖς. Ἀντίθετα οἱ πιστοί προσεγγίζουν διά τῆς Πίστεως τό Μυστήριον τῆς Θείας Οἰκονομίας και πιστεύουν στό Χριστό. «Ὁμολογοῦν  Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα»(Α΄Ἰωάν.δ΄2) καί  ἀπολάμβάνουν τῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ.

Καί εἶναι καιρός να κατανοήσουμε ὅλοι ὅ, τι ὁ Θεός ἀποκαλύπτει, μέ τό Μυστήριον τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Μονογενοῦς Αὐτοῦ Υἱοῦ, καί νά ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας στό Χριστό, νά ἐγκολπωθοῦμε τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης Του καί νά τό κάνουμε «πρᾶξι» στήν καθημερινή μας ζωή. Καί ὅπως ἀκριβῶς ἡ ἁγνή καί ἄχραντος Παρθένος, ταπεινά δέχθηκε  νά ὑπηρετήσῃ τήν  προαιώνιον Βουλή τοῦ Θεοῦ καί ἔγινε, ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, Μητέρα τοῦ Υἱοῦ Τοῦ Θεοῦ, Θεοτόκος, ἔτσι κι’ ἐμεῖς ὀφείλουμε προθύμως νά ὑποτάξουμε τό δικό μας θέλημα, στό Θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά δεχθοῦμε στήν ψυχή καί τή ζωή μας τόν Ἐλευθερωτήν.  Και ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ νά εὐχαριστήσωμεν τόν Κύριον, πού μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό τή δουλεία τῆς φθορᾶς καί νά ἀκολουθήσουμε τό δρόμο  ἀπό γῆς, πρός Οὐρανόν, πού μᾶς χάραξε μέ το πανάγιον Αἷμα Του. 

Ὁ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ εἶναι γιά μᾶς τούς Ἕλληνες διπλῆ Γιορτή. Διότι  τά σύμπαντα γιορτάζουν τήν ἀπελευθέρωσί τους ἀπό τή δουλεία  τῆς ἁμαρτίας. Ἐμεῖς δέ οἱ Ἕλληνες γιορτάζουμε συγχρόνως καί τήν ἀπελευθέρωσί μας ἀπό τόν ἐπάρατο τουρκικό ζυγό. Καί ἔχουμε ΧΡΕΟΣ νά κατανοήσουμε ὅτι ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία Μητέρα Του, μᾶς κράτησαν ζωντανούς  τά 400 χρόνια τῆς σκλαβιᾶς καί μᾶς  βοήθησαν να ἀποτινάξουμε τό φοβερό αὐτό ζυγό. Τήν 25^η  Μαρτίου ξεσηκώθηκε το Γένος, μέ μοναδικά ὅπλα τήν Πίστι στό Χριστό καί τήν Ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα. Ὁ Χριστός καί ἡ Παναγιά, ἠ Ὑπέρμαχος Στρατηγός μᾶς ἐλευθέρωσαν. Οἱ Ἥρωες τοῦ 1821, πολέμησαν « γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστι τήν Ἁγία καί γιά τῆς Πατριδος την Ἐλευθερίαν». Μόνον ὁ Θεός καί ἡ Παναγία μᾶς βοήθησαν καί κανείς ἄλλος. Οἱ λυκόφιλοι δέν μᾶς βοήθησαν. Ἀντίθετα προσπάθησαν νά μᾶς ἀφανίσουν, διότι μισοῦν τό Φῶς καί φθονοῦν τήν κοιτίδα τοῦ Πολιτισμοῦ καί τῆς ἀνθρωπιᾶς ὅλοι αὐτοί οἱ Σκοταδιστές, πού τό παίζουν προοδευτικοί.

Οἱ πτωχοί παπάδες καί οἱ καλόγεροι μᾶς παραστάθηκαν.

Θυσιάσθηκαν πρῶτοι γιά τήν Πίστι καί τήν Πατρίδα. Ἔλυωσαν τά ἀφιερώματα τῶν ναῶν καί τά καντήλια καί τά ἔκαναν βόλια γιά τόν ἀγῶνα. Καί μετέτρεψαν τούς Ναούς καί τά μοναστήρια σέ θεραπευτήρια καί καταφύγια τῶν ἀγωνιστῶν, παρηγοριά ὅλων τῶν πονεμένων. 

Γεγονότα, πού δέν πρέπει νά ξεχνοῦν οἱ Νέες γενιές. Καί τό τονίζω αὐτό, γιατί δυστυχῶς ὑπάρχουν σήμερα μιά χοῦφτα Γραικύλων, μιά χοῦφτα λαμόγια, πού ντροπιάζουν τήν Ἑλλάδα μας, μια χοῦφτα Γκέϊ, πού παρελαύνοντας τήν ἀνωμαλία τους στούς δρόμους, λερώνουν καί βρωμίζουν τόν τόπο μας, τά αἱματωβαμένα Χώματά μας, με συνθήματα ΝΤΡΟΠΗΣ, τῇ ἀνοχῇ τῶν ἀθέων καί Γραικύλων  Ἁρμοδίων Ἀρχῶν. Τονίζω δέ ἐπίσης ὅτι ἐπιβλέπει ὁ Θεός τό Γένος τῶν Ἑλλήνων καί οἱ γνήσιοι Ἕλληνες εἶναι ἕτοιμοι  καί σήμερα  νά δώσουν καί τή ζωή τους  γιά τήν Ἑλλάδα.

ΓΡΗΓΟΡΟΥΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ.

     

Διακηρύττω, λοιπόν, στούς ὀλίγους αὐτούς βρωμιάρηδες, ὅτι οἱ γνήσιοι Ἕλληνες, Γκέϊ, (ἄκαρπες συκιές), καί ἀνθέλληνες, δέν γίνονται.

«Καβάλα πᾶν στήν Ἐκκλησιά καβάλα προσκυνᾶνε». Καί ὅπως λέει ὁ Κολοκοτρώνης: «Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες καί στούς Θεούς ὄρθιοι μιλοῦμε».

Καιρός νά καταλάβουν ὅλοι ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἐλευθέρωσε καί μᾶς προστατεύει. Εἷναι μαζί μας Ὁ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ὁ Ἕνας καί Μόνος Ἀληθινός Θεός. «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε Ἔθνη καί ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός» Καί ἔστι ἡ Χείρ  Ὑψηλή.

Εἶναι μαζί μας ὁ Ἐξουσιαστής καί Ἐλεθερωτής, ὁ Παντοκράτωρ. Και ἔστι ἡ Χείρ ὑψηλή, ἕτοιμη νά καταπέσῃ καί νά συντρίψῃ παντα ἐχθρόν καί πολέμιον τῆς Πατρίδος μας. Ὁ Παντοδύναμος μᾶς ἐλευθέρωσε καί μᾶς προστατεύει. Ἡ Ἑλλάδα ἡ Χώρα τοῦ Φωτός, ἔχει  τήν εὐλογημένη ἀπό τό Θεό ἀποστολή νά Ζῌ  γιά νά κηρύττῃ τό Εὐαγγέλιον τῆς Ἀγάπης. Αὐτή εἶναι ἡ προαιώνια Βουλή τοῦ Θεοῦ καί καμμιά ἀπολύτως δύναμις δέν θά μπορέσῃ ποτέ νά ἀνατρέψῃ. ΦΡΟΥΡΙΟΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Αὐτῷ ἡ δόξα και το κράτος εἰς τούς αἰῶνας. ΑΜΗΝ.

Ὁ Χριστός  κι' ἡ Παναγιά, ἡ Ὑπέρμαχος  Στρατηγός, σκεπάζουν τήν Ἑλλάδα.

       Χαῖρε, Δέσποινα, Προστασία καί Σκέπη καί         σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν.