Η ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗΣ ΕΙΚΟΜΑΧΙΑΣ

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΠΩΣ ΜΑΣ ΑΝΕΧΕΣΑΙ !...

Μετά τή μάσκα ὡς φίμωτρο, ἐπιβάλλεται καί ἡ χειρότερη, ἡ σκληρότερη μορφή εἰκονομαχίας.  

Χωρίς ντροπή,  προσπαθοῦν νά ξεριζώσουν μέσ' ἀπό τήν ψυχή μας τήν Πίστι στό Χριστό. Μᾶς ἐπιβάλλουν νά προσέχουμε τή σωματική μας, δῆθεν, ὑγεία. Μᾶς ἀπαγορεύουν τήν προσκύνησι τῶν τιμίων Εἰκόνων τοῦ Χριστοῦ, τῆς παναγίας καί τῶν Ἁγίων. Τί εἰρωνία!... Τί ντροπή;...

 Πῶς μᾶς ἀνέχεσαι, Θεέ μου; ...

Μπῆκαν καί στήν Ἐκκλησιά μας λύκοι βαρεῖς, προβατόσχημοι, παρείσακτοι, ψευδάδελφοι καί ψευτοδιδάσκαλοι, ἀντίχριστοι, πού κουρελιάζουν καί εὐτελίζουν τό ἀνθρώπινο Πρόσωπο, βλασφημοῦντες τό ὑπερκόσμιον Πρόσωπον τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐνανθρωπήσαντος.

Μᾶς ἀπαγορεύουν,  οἱ ἀσεβεῖς,  νά προσκυνήσουμε τό Πρόσωπον, τό Εἰκόνισμα τοῦ Κυρίου, πού εἶναι ὁ «Πανακής Ἱατρός»,  ἡ ζωή μας καί ἡ εἰρήνη μας, ἡ μόνη μας παρηγοριά, ἡ μόνη μας ἐλπίδα, ἡ μόνη μας καταφυγή, τό Φρούριόν μας, τό μόνον ἀσφαλές καταφύγιον.

Κύριέ μου, ἕως πότε θά μακροθυμῇς; Ἕως πότε θά ἀνέχεσαι τήν ἀνομίαν; Πότε ἐπί τέλους θά ἀποδώσῃς Διακαιοσύνην καί θά δικάσῃς τούς κατοικοῦντας ἀμετανοήτους ἀμαρτωλούς, γιά τό ἀδικοχυμένο αἷμα μας, γιά τόν εξευτελισμό τῆς προσωπικότητός μας; Συγχώρησέ με Θεέ μου. Πολύ θλίβωμαι γιά τό κατάντημά μας. 

Σε παρακαλῶ, ἔρχου ταχύ, καί ἀποδίωξον ἀφ'ἠμῶν πάντα ἐχθρόν καί πολέμιον. Λύτρωσε ἡμᾶς ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς τοῦ ἀντικειμένου. Λύτρωσε μας ἀπό τοῦ Πονηροῦ. Ἀμήν.