Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940, ΗΜΕΡΑ ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΜΟΥ

Ἡμέρα πνευματικῆς καί ψυχικῆς

ἀναγεννήσεως τῶν Ἑλλήνων.

Πασίδηλον εἶναι ὅτι ἡ Ἑλλάς εἶναι ἡ κοιτίδα τοῦ Πολιτισμοῦ σέ ὁλόκληρο τόν Κόσμο. Ἐδίδαξε τήν Ἱεραρχίαν τῶν Ἀξιῶν. Μετέδωσε στόν κόσμο  τό Πνεῦμα, τά Ἰδανικά, τή γνώσι, τόν πολιτισμό. Μετελαμπάδευσε στούς ἀνθρώπους τό Φῶς τό τῆς γνώσεως, τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ, τήν Ὀρθοδοξία τῆς ζωῆς.

Θά περίμενε, βέβαια, κανείς τόν ἀνάλογο σεβασμό στήν Πατρίδα τῶν πατρίδων. Δυστυχῶς ὅμως στή μακραίωνη, ἔνδοξη Ἱστορία της ἀντεμετώπισε καί, ἀντιμετωπίζει καί σήμερα ἡ Ἑλλάς τήν Ἀχαριστία καί τή Βαρβαρότητα.

Οἱ εὐεργετημένοι, τά βάρβαρα Ἔθνη, δέν ἔπαυσαν δολίως, καί ἀπό φθόνο, νά μεθοδεύουν τόν ἀφανισμό τοῦ ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας.

Τί ἄλλο ἐπεδίωκαν π.χ. οἱ σιδερόφραχτες, μογγολικές ὀρδές τῶν Οὔννων τοῦ Ἀττίλα, τοῦ Ἀντιχρίστου Χίτλερ,  τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1940;

Ἀναλογίζεσθε, ἀγαπητοί μου, Ποιά θά ἦταν ἡ κατάστασις τοῦ κόσμου, ἐάν σύσσωμη ἡ Ἑλλάδα τότε δέν πρόβαλε ἀντίστασι καί δέν βροντοφώναζε τό ἱστορικό ΟΧΙ    στή λαίλαπα τοῦ Ἀττίλα καί δέν ἐμπόδιζε τίς ὀρδές τῶν Γερμανῶν, μέ τά βορβορώδη ἔνστικτα, νά ποδοπατήσουν «τά ὅσια καί τά ἱερά μας»;

Δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνᾶμε τίς Θυσίες τῶν Πατέρων μας, πού πολέμησαν τή Βαρβαρότητα καί ἔδωκαν τήν εὐκαιρία στόν ἐλεύθερο κόσμο νά προετοιμασθῆ καί νά ἀντιμετωπίσῃ τήν Παραφροσύνη τοῦ Χίτλερ, πού θέλησε νά αἱματοκυλίσῃ τόν κόσμο.

Δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνᾶμε ὅτι οἱ Πατέρες μας πολέμησαν, γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστι τήν ἁγίαν καί γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερίαν, μέ μοναδικά ὅπλα τήν ἑλληνική λεβεντιά, τό ἑλληνικό φιλότιμο, τήν Πίστι στό Χριστό καί τήν ἀγάπη στήν Πατρίδα καί τή λευτεριά.

Δέν πρέπει ποτέ νά λησμονοῦμε τό θάρρος, τήν τόλμη, τή σωφροσύνη, τήν ἀνδρεία καί τήν ἐν γένει ἀρετήν τῶν Πατέρων μας. Ἦλθε ἡ ὥρα νά ξαναβαπτισθοῦμε στήν Κολυμβήθρα τοῦ ἱστορικοῦ  ΟΧΙ τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940.

Καί ὅπως τότε ὁ Ἱωάννης Μεταξᾶς, ἐνσαρκώνοντας τήν ὉΜΟΨΥΧΙΑ, τῆς Ρωμιοσύνης, τήν ΟΜΟΨΥΧΙΑ ὅλων τῶν Ἑλλήνων, ἔτσι καί μεῖς σήμερα  ὀφείλουμε
νά βροντοφωνάξουμε, μέ μιά ψυχή, μέ μια καρδιά, ΟΧΙ στήν ὐποδούλωσι, 
ΟΧΙ  στήν ὑποτέλεια, 
ΟΧΙ στή Βαρβαρότητα τῶν προβατόσχημων λύκων. ΟΧΙ  στή Σκύλλα καί τή Χάρυβδι. 
ΟΧΙ στό Μεφιστοφελῆ.
 ΟΧΙ στό Διάβολο. 
ΝΑΙ στό Θεό, τῶν πάντων Ἐπέκεινα, τόν Πανταχού.
ΝΑΙ στή πραγματική ἐλευθερία ἀπό τά πάθη καί τίς κακίες. 
ΝΑΙ στήν ἑλληνική Λεβεντιά, στό ἑλληνικό Φιλότιμο.

Ζοῦμε σέ δύσκολους καιρούς καί ἔχουμε ἀπόλυτη ἀνάγκη ἀπό τόν ἀναβαπτισμό στά νάματα τοῦ γένους. Γιά νά μπορέσουμε νά περισώσουμε ὅ,τι ὅσιο καί ἱερό μᾶς ἔχει ἀπομείνει. Καί ὅπως λέγει ὁ ἐθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμᾶς :
«Μήν ἀφήσῃς τόν ἄθεο νά πάρῃ
τό στερνό θησαυρό σου!
Μέ τοῦ Ὑψίστου τή χάρη
στά παρμένα σου πόδια στυλώσου,
ψάξε μέσ' στήν καρδιά σου τήν ἄδεια 
γιά μιά σπίθα, τό βόγγο σου πάψε,
 ὅσα γύρω σου βρῇς  ξεροκλάδια 
ἄναψέ τα, φωτιά βάλε, κάψε! 
Κάψε τό ἔργο τοῦ ἄθεου πού τὄχει
Σατανᾶς φυσημένο
προτοῦ πέσῃ στό πλάνο του βρόχι
κι ὅ,τι μένει σου ἁγνό καί παρθένο.
Ἕρμη, σκλάβα, πικρή Ρωμιοσύνη,
κατά σένα ἡ βλαστήμια τινάχτη,
τήν κατάρα σου νἄχῃ, ὦ πατρίδα!
Πρίν πληγή, πρίν ἀρρώστια νά γίνῃ
σάν τή λέπρα καί σάν τήν ἀκρίδα,
φωτιά! κάψε την, κάμε τη στάχτη».

Καί σήμερα τά Βάρβαρα, ψευτοπολιτισμένα Ἔθνη, μᾶς ἐμπαίζουν καί μεθοδικά  κατεργάζονται τόν ἀφανισμό μας, ὡς Ἔθνους. Ἄν δέν προσέξουμε ἔγκαιρα, θά μαραζώσουμε. Θά μᾶς καταποντίσουν οἱ ἄσπονδοι φίλοι μας. Ἐργάζονται μεθοδικά νά μᾶς ἀφανίσουν. Μέ κάθε δόλιο τρόπο προσπαθοῦν νά ξεριζώσουν μέσ' ἀπό τήν ψυχή μας καί ἀπό τίς ψυχές τῶν παιδιῶν μας, τήν Πίστι στό Χριστό καί τήν ἀγάπη στήν Οἰκογένεια καί τήν Πατρίδα.
  Μέ χίλιους τρόπους μεθοδεύουν νά μή μποροῦν νά γεννοῦν παιδιά οἱ Ἕλληνες. Γκρεμίζουν τήν Ἑλληνική Οἰκογένεια καί προάγουν τίς ΑΚΑΡΠΕΣ Ἀγριοσυκές, μιά χούφτα διεστραμμένων.
Μποροῦν νά ὑπερασπισθοῦν τήν Πατριδα μας οἱ ἄκαρπες συκιές;
Περιμένουμε προστασία ἀπό μια χοῦφτα δοσίλογων Γραικύλων;
Εἶναι σέ θέσι νά μᾶς προστατεύσουν οἱ Ἐφιάλτες, οἱ Πηλιο-Γούσιδες,  οἱ Προδότες  Ἰοῦδες, οἱ ἄθλιοι Ὀσφυοκάμπτες καί Γλυφοποδίτσες, πού, ἀκόμη καί γιά ἕνα πιάτο φακῆς, πουλᾶνε στούς ἐχθρούς καί τήν ἴδια τους τή μάνα;
Οἱ Νέοι καί οἱ Νέες μας, εἶναι ἀλήθεια ὅτι διαφέρουν ἀπό τίς νεολαῖες τοῦ ἄλλου κόσμου. 

Ὑπάρχουν βέβαια ἀκόμη μερικοί, πού δέν  ἔχουν καταλάβει τό παιχνίδι πού παίζεται σέ βάρος τῆς Πατρίδος μας, καί μένουν μέ τό σκουλαρίκι στή μύτη, στά αὐτιά ἤ στόν ἀφαλό, κορίτσια καί ἀγόρια καί  θεωροῦν  αὐτόν τόν ἀνόητο τρόπο ζωῆς, ἐλευθερία. Καλῶ καί αὐτούς τούς Νέους νά συνέλθουν, καί νά μήν εἶναι τοσο κορόϊδα.

Ἡ Πατρίδα μας κινδυνεύει. Σχεδόν τά ἔχουν ξεπουλήσει ὅλα οἱ Γραικύλοι. Τί  ἄλλο περιμένουμε νά πάθουμε σάν Ἔθνος;

Εἶναι καιρός νά ἄνοίξουμε τήν καρδιά μας στό Χριστό, νά ἀγαπήσουμε τήν Οἰκογένεια καί τήν πατρίδα καί νά ἀντισταθοῦμε σέ κάθε ἐπιβουλή ὀποθενδήποτε προερχομένην. Νῦν ὑπέρ πάντων Ἀγών!  Καί μήν ξεχνᾶτε, παιδιά μου, ὅτι οἱ Ἕλληνες ἀπό τά παλιά τά χρόνια καί μέχρι σήμερα μέ τή Χάρι τοῦ Παντοκράτορος Θεοῦ,
«Καβάλα πᾶν’ στήν ἐκκλησιά

καβάλα προσκυνᾶνε!»
 καί εἶναι καιρός νά γίνη σέ ὅλους συνείδησις, 
σέ ἐχθρούς καί φίλους, πώς ἡ Ἑλλάδα εἶναι Φῶς.
Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀπό τό Θεό σταλμένη.
Ἡ Ἑλλάδα ποτέ δέν πεθαίνει.